Op 29 juni is de laatste raadsvergadering voor het reces dat drie maanden duurt. Tijdens het reces kunnen er geen besluiten worden genomen. De eerstvolgende mogelijkheid om besluiten te nemen is op 28 september.
Na de openbare vergadering op 29 juni over de kadernota volgt nog een besloten vergadering. Met als reden, nieuwe ontwikkelingen voor wat betreft het REZ.
Zo’n besloten bijeenkomst maakt het voor het college mogelijk om, zonder dat ze wordt tegengesproken, haar opvattingen over een en ander aan de raad op te dringen. Het verleden leert dat de raad daar gevoelig voor is.
Neem mijn verzoek aan de raad (via het Presidium) van 18 augustus 2020. Ik vraag om kennis te nemen van de inhoud van het taxatierapport om op basis van de inhoud te besluiten of het rapport geheim moet blijven.
Het college reageert op mijn verzoek met een vertrouwelijke nota, waarin ze argumenten opsomt, die de noodzaak van geheimhouding lijken te bevestigen.
Op basis van die argumenten besluit het Presidium niet aan mijn verzoekt te willen voldoen. De nota is vertrouwelijk, omdat ze niet aan mij ter kennis wordt gegeven, maar alleen aan de leden van het Presidium. Ze komt pas boven tafel als ik meewerk aan een programma over de geheimverklaring van documenten door NH Nieuws.
Als de verslaggever de gemeente vraagt naar de reden voor geheimhouding van het taxatierapport krijgt hij de nota die voor het Presidium was opgesteld en die voor het Presidium reden was om niets te ondernemen.
Uit de nota blijkt, dat blijvende geheimhouding noodzakelijk werd gevonden om Droomparken niet te benadelen bij het aanbesteden van werken.
De kosten van die werkzaamheden waren getaxeerd en dus was de gedachte, dat als die taxatie bekend zou worden bij onderaannemers, zij hun bieding (voor de uit te voeren werkzaamheden) daar op af zouden stemmen.
Dat het Presidium van deze drogreden onder de indruk was gekomen (en er van had afgezien om kennis te nemen van de inhoud van het rapport) maakt in de eerste plaats een ontstellend gebrek aan kennis binnen het Presidium duidelijk.
Kortom, besloten overleg wordt keer op keer gebruikt om misbruik te kunnen maken van het gebrek aan kennis in de raad. Het college geeft een voorstelling van zaken, waarover niet mag worden gesproken en zodat de juistheid ervan (door informatie in te winnen bij anderen) niet kan worden vastgesteld.
Het college is bevoegd de raad geheimhouding op te leggen van hetgeen er in een besloten vergadering ter sprake wordt gebracht. Echter de raad dient dat besluit tijdens de eerstkomende raadsvergadering te bekrachtigen.
Dat kan niet eerder dan op 28 september en tot die tijd is de raad dus de mond gesnoerd en kan men spreken van een Kremlin in de Breedstraat.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 
Ja, ik heb inmiddels ook de nodige ervaring met mijn bestuursorgaan Stede Broec. Ambtenaren die een volledig gebrek aan kennis van zaken tonen met daarboven een college van wethouders die hun oor ter luister leggen bij hun ambtenaren en blindelings hun reacties als enige uitleg accepteren. In mijn geval een volledig gebrek aan kennis inzake het “vergunningvrij” realiseren van bouwwerken op het achteraf. Bouwwerken die binnen het bestemmingsplan omschreven worden onder de artikelen 14.2.2. en 14.2.3 etc.etc.
Ik begin mijn kwestie te vergelijken
Zoals Pieter Omzigt moet ervaren met ambtelijke dwalingen binnen de belastingdienst etc.
LikeLike
De bestuurders van StedeBroec, Enkhuizen en Drechterland zijn afhankelijk en maken gebruik van dezelfde ambtelijke ondersteuning zoals die door het SED is georganiseerd. Dat bestuurders gewoonlijk blind varen op wat de ambtenaren hen voorkauwen is vrij algemeen bekend. Hetzelfde geldt trouwens ook voor degenen die toezicht houden, de gemeenteraad.
LikeLike