Geleide democratie.

Zoals ik eerder schreef hebben de SP en consorten (de drie lokale partijen) om de verkeerde redenen de juiste beslissing genomen.

De juiste beslissing, omdat het een einde maakte aan het raadsbrede akkoord. Een akkoord, dat als voornaamste wapenfeit “afschaffen van de oppositie” kende.

Een democratie zonder oppositie is geen democratie, hoogstens kun je spreken van een geleide democratie, zoals die door Indonesische leider Soekarno in het leven werd geroepen. Met het oogmerk om voor stabiliteit te zorgen.

Het creëren van stabiliteit was ook wat Van Reijswoud, als pleitbezorger van het raadsbrede akkoord, beoogde.

Besloten overleg, waarin tegenstellingen werden besproken, zodat naar buiten toe eenheid kon worden uitgestraald.

De natte droom van bestuurders en ambtenaren, maar heeft het ons gebracht, wat de bedenkers ons hadden voorgespiegeld?

Is er een oplossing gevonden voor de disproportionele bijdrage die Enkhuizen levert aan de ambtelijke organisatie SED?

Zijn we een stap dichter gekomen bij de oplossing van de parkeerproblemen in Enkhuizen?

En zijn we er echt van overtuigd, dat het voor een appel en een ei verkopen van ons recreatieoord de enig denkbare mogelijkheid was?

Kortom, het ontbreken van een oppositie tijdens de afgelopen 3 jaar heeft ons geen enkele vooruitgang gebracht. Alleen maar stilstand en een stuitende zelfgenoegzaamheid van onze regenten.

Hopelijk is daar nu een einde aan gekomen en is de tijd rijp om de waarheid onder ogen te zien.