De Enkhuizer variant.

Kort geleden mocht ik meewerken aan een reportage van NH Nieuws over de stijgende hoeveelheid documenten die jaarlijks geheim worden verklaard. De koploper bleek Amsterdam te zijn.

Een lid van de rekenkamer van Amsterdam gaf een verklaring voor de stijging. Ik mocht iets zeggen over mijn persoonlijke ervaring op dat gebied.

Daaraan voorafgegaan waren er al stukken verschenen in het NHD en de Drom, waarin ik betoogde, dat er bij WOB verzoeken de meest vanzelfsprekende zaken geheim verklaard werden.

Neem bijvoorbeeld de door het college in het leven geroepen commissie, die een keuze moest maken uit de twee, door Tuin cs ingediende plannen. De SP houdt tot op de dag van vandaag vol, dat het plan Vesting 1.0 de keuze was van de bevolking en de raad.

In werkelijkheid was door het college bepaald, dat de plankeuze was voorbehouden aan een door haar te benoemen commissie van deskundigen. Of die commissie ooit is benoemd blijft onduidelijk. Het college weigerde om haar samenstelling bekend te maken.

Op dit moment schijnt geheimhouding noodzakelijk te zijn voor een taxatierapport van 3 jaar geleden. Een rapport over een plan dat nooit zal worden uitgevoerd, maar dat de gemeente financiële schade zou kunnen opleveren als het ter inzage zou worden gegeven.

Maar wat me bij dit alles nog het meest verbaasd is, dat degenen, wiens taak het is te bepalen wat wel of niet geheim moet zijn/blijven, de raad, er als altijd het zwijgen toe doet.

Op 12 augustus vraag ik het presidium te beoordelen of geheimhouding van een taxatierapport, drie jaar nadat het is opgemaakt, nog zin heeft.

Gelet op het feit, dat het een plan betreft, dat niet zal worden uitgevoerd. Maar één partij reageert. Het is niet de eerste keer, dat het presidium niet reageert. Eerder de gebruikelijke gang van zaken.

De weigering van de raad om de noodzaak van geheimhouding te beoordelen, wat haar taak is, komt neer op plichtsverzuim. Het is teleurstellend om te ervaren, dat de lokale pers “plichtsverzuim van de gemeenteraad” niet als een nieuwswaardig feit ziet en daarom nalaat om de betrokken fractievoorzitters daarover te bevragen.

De tolerantie, die de lokale pers iedere keer weer weet op te brengen voor het plichtsverzuim van de gemeenteraad, heeft inmiddels wel tot gevolg, dat het democratisch besef in Enkhuizen tot een bedenkelijk niveau is gedaald.

Er is me verteld, dat het geen zin heeft om raadsleden iets te vragen, zolang het college nog geen standpunt heeft bepaald dat door de raadsleden kan worden overgenomen. Maar als dat waar is, dan is dat m.i. ook nieuws.

Namelijk, dat Enkhuizen een eigen variant van het dualisme heeft bedacht.