Trekpoppen.

Toen de wethouders Luijckx en Struijlaart voor het eerst aantraden werden ze met enige bombarie aangekondigd als representanten van een geheel nieuw stelsel. Het Dualisme, waarbij de raad zich veel onafhankelijker ten opzichte van het college zou opstellen.

Daarna kwam er een raadsbreed akkoord, dat opheffing van de oppositie tot gevolg had. De Presidium vergaderingen werden besloten verklaard. Agora, het internet forum waarop raadsleden “technische” vragen kunnen stellen is, na een korte periode van (deels) openbaar te zijn geweest, weer volledig besloten.

We mogen niet weten of onze raadsleden ergens vragen over stellen, laat staan dat we mogen weten wat de antwoorden op die vragen zijn.

Omdat raadsleden (tijdens raadsvergaderingen) regelmatig verwijzen naar de vragen die ze gesteld hebben en de antwoorden die ze hebben gekregen (op Agora) is het volgen van de openbare raadsvergadering volkomen zinloos.

Kortom, de beoordelingsfase van een besluit vindt in beslotenheid plaats. Als die fase is afgesloten mogen wij luisteren naar het nemen van het besluit. Het moment waarop nog resterende vragen beantwoord zijn en er gestemd moet worden. In het gunstigste geval wordt er een verklaring voor het stemgedrag gegeven.

Voor wie denkt dan het niet anders kan, moet even kijken op de site van de gemeente Hollands Kroon. Onder de leiding van onze voormalige wethouder Ria van Dam.

Daar zijn presidiumvergaderingen gewoon openbaar en heeft de raad een eigen website waarop ze de eigen standpunten kan toelichten. Iets, dat ik al jaren heb gepropagandeerd.

Kortom van een onafhankelijker opstelling van de raad is totaal niets terecht gekomen. Meer dan in het verleden zijn de hedendaagse raadsleden verworden tot ijdele, zelfgenoegzame, maar verder kleurloze trekpoppen van het college van B&W.

Als de wethouder zich knollen voor citroenen laat verkopen, maar dat graag voor de buitenwereld verborgen wil houden, dan schiet de voltallige raad te hulp. Door te weigeren de exploitatieopzet (die de onderhandse gunning aan Orez tot gevolg had) openbaar te maken.

Ontroerend die saamhorigheid, maar ook welbegrepen eigenbelang van de raad. Het is namelijk haar taak om er op toe te zien, dat als we voor citroenen betalen, we geen knollen geleverd krijgen. Alleen, daar op toezien is iets waar de raad van Enkhuizen een broertje aan dood heeft. Veel te veel werk.

Maar goed, het zij zo, ik heb mijn best gedaan. We zitten nog anderhalf jaar met dit zooitje opgescheept. Laten we hopen, dat zich in die anderhalf jaar een totaal nieuwe politieke partij aandient, anders ga ik niet eens meer stemmen.