Voortschrijdend inzicht.

Soms worden dingen door het gebruiken van andere bewoordingen een stuk duidelijker.

Een concessie is een vergunning van de overheid die anderen uitsluit. De verkrijger van de concessie of concessiehouder krijgt dus een monopolie (alleenrecht) op een stuk grondgebied. (Wikipedia)

Je zou dus kunnen stellen, dat P. Tuin en consorten belangstelling hadden voor de concessie om het Recreatieoord te mogen opwaarderen. Normaliter worden concessie’s aanbesteed of geveild (G5). Maar in dit bijzondere geval werd de concessie onderhands gegund.

Concessie’s op het gebied van openbaar vervoer kosten de overheid gewoonlijk geld, omdat de kosten/baten analyse negatief is. Andere concessie’s leveren de overheid geld op, omdat de kosten/baten analyse positief is.

Zoals bij de winning van grondstoffen. Olie, gas of zout.

Hier uit volgt, dat concessie’s een sterk verschillende waarde kunnen hebben. Die waarde wordt bepaald met behulp van een kosten/baten analyse, waar ook een winstverwachting deel van uitmaakt.

Daarom heb ik het college (via een WOB procedure) verzocht om mij de door P. Tuin en consorten ingediende kosten/baten analyse (ook wel exploitatieopzet) ter inzage te geven. Dat is me geweigerd omdat de te verstrekken financiële gegevens verweven zouden zijn met de bedrijfsbelangen van derden (P. Tuin en consorten???) en ze om die reden vertrouwelijk zouden zijn verstrekt.

Omdat de concessie niet onder competitie, maar onderhands werd gegund, diende er onderzocht te worden of deze onderhandse gunning tegen marktconforme voorwaarden had plaatsgevonden.

Daartoe werd een taxatiebureau (Fakton Valuation/Base Value) opgedragen een kosten/baten analyse te maken. (Taxatie)

Als de winstverwachting volgens het taxatierapport min of meer gelijk zou zijn aan de door P.Tuin en consorten geraamde winstverwachting, dan zou daaruit de conclusie kunnen worden getrokken, dat de gratis afgifte van de concessie onder marktconforme voorwaarden had plaatsgevonden.

Ook deze kosten/baten analyse (taxatie) heb ik ter inzage gevraagd. Maar ook die is me geweigerd, omdat het college haar geheim heeft verklaard.

Deze geheimverklaring maakt het onmogelijk om de juistheid van de gebruikte gegevens te controleren. Normaliter een taak van de gemeenteraad, maar als die instantie in gebreke blijft, dan heeft de gewone burger het recht en de plicht om (door middel van de WOB) die taak op zich te nemen.

Hoe nu verder?

Om te beginnen dien ik bezwaar te maken tegen de geheimverklaring van het college. Daarop volgt een hoorzitting waarop ik mijn bezwaren kan toelichten en het college haar standpunt verdedigen.

Blijven de standpunten ongewijzigd, dan kan ik mijn bezwaren voorleggen aan de bestuursrechter met het verzoek het college op te dragen de geheimhouding op te heffen. We zijn dan ongetwijfeld maanden verder, maar ik heb geen haast.

Waar het mij in de eerste plaats om gaat is op te komen voor de openbaarheid van bestuur.

Naast de hierboven aangegeven weg, is er een veel kortere weg. Het college kan weliswaar beroepen op geheimhouding of vertrouwelijkheid, maar het is aan de raad (in haar functie van toezichthouder) om te beoordelen of dat beroep op geheimhouding terecht is.

Het is namelijk niet zo, dat een college naar eigen goeddunken (en om het eigen falen te kunnen verbergen) van alles en nog wat geheim kan verklaren.

Vandaar dat ik het presidium van de raad zal vragen om het college op te dragen de door haar opgelegde opgelegde geheimhouding op te heffen en me inzage te geven in de kosten/baten analyse (exploitatie opzet) van P.Tuin en consorten en het taxatierapport van de firma Facton Valuation/BaseValue d.d. 9 oktober 2017.

Mijn eerdere verzoeken aan het presidium bleken steeds aan dovemansoren gericht, maar je mag de mogelijkheid niet uitsluiten, dat er ook bij raadsfracties sprake kan zijn van voortschrijdend inzicht.