Op 5 juni van dit jaar stelde ik in het kader van de Wet Openbaarheid Bestuur een aantal vragen. Volgens de wet dienen die binnen vier weken beantwoord te worden, met een mogelijkheid van verlenging met nog eens vier weken. Inmiddels zijn we 16 weken verder, het dubbele van de termijn die in de wet is bepaald, zonder dat er (op welke vraag dan ook) een antwoord is ontvangen.
Ging het wellicht om bijzonder ingewikkelde vragen? Niet echt. De eerste vraag betrof de samenstelling van de beoordelingscommissie. De tweede vraag betrof de inhoud van het “positieve” advies, dat door die commissie was uitgebracht en dat vervolgens door het college was overgenomen.
Dat je 16 weken nodig hebt om de samenstelling van een commissie openbaar te maken is niet meer geloofwaardig. Hetzelfde geldt voor het advies dat die commissie het college heeft gegeven.
Het ontbreken van deze twee antwoorden rechtvaardigt het vermoeden, dat de door het college te benoemen commissie niet bestaat, nooit bestaan heeft en dus ook nooit advies heeft gegeven.
Met als consequentie, dat het college niet handelde op gezag van een “onafhankelijke” (weliswaar door haarzelf benoemde) commissie, maar op eigen gezag. Het zou me niet verbazen als aan die werkwijze gevolgen zouden kleven, maar dat is van later zorg.
Waar het me in deze column om gaat, is het gemak waarmee B&W de bestaande wet en regelgeving inzake de Openbaarheid van Bestuur ter zijde schuift. En behandelt als ware het een, door het college te verlenen gunst, in plaats van een recht, dat ieder van ons toekomt.
Daarin overigens gesteund door het presidium. (inclusief haar voorzitter en griffier).
Op 3 augustus 2019 attendeerde ik het presidium (door middel van een open brief) op de onvolkomenheden bij de uitvoering van de WOB en met het verzoek het college daar op aan te spreken. Twee van de negen raadsfracties hebben daarop gereageerd en contact met me opgenomen.
De overige 7 partijen (en de voorzitter en griffier) vonden het feit, of de gemeente zich bij haar uitvoerende taken houdt aan de daarvoor geldende wet en regelgeving, niet belangrijk genoeg om zich er over uit te laten.
Wat, gezien de bestuurscultuur in Enkhuizen, niet geheel als een verrassing kwam.
——————————————
Errata,
De oorspronkelijke versie bevatte 5 juli als datum waarop het verzoek werd ingediend, maar in deze versie gecorrigeerd in 5 juni.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 
Ik vraag mij af welke middelen
de burger heeft als niet tegemoet gekomen wordt aan een één wob-verzoek of zoals ik het thans zelf meemaak in Stede Broec waar z.g. derde partij betrokken wordt om van die partij te vragen of de gemeente aan wob-verzoek kan voldoen. Dat heeft niets met democratie te maken maar is het traineren daarvan.
LikeLike
Om te beginnen is er de wet zelf, maar die lezen en begrijpen is een klus op zich. Daarom een link uit betrouwbare bron over de haken en ogen. https://pointer.kro-ncrv.nl/artikelen/een-overheidsdocument-aangevraagd-daar-moet-je-soms-jaren-op-wachten
Een derde partij kan onmogelijk (zoals je stelt) een WOB verzoek verhinderen. Wat hij wel kan doen is voorkomen, dat bedrijfsgevoelige (of persoonlijke) informatie die in vertrouwen is verstrekt, als gevolg van een WOB verzoek op straat komt te liggen.
Dat van die mogelijkheid gebruikt wordt om zaken te traineren is zonder meer waar, maar dat moet je niet weerhouden een verzoek te doen. Dank zij de Wob zijn er zaken aan het licht gekomen, die de betrokkenen liever verborgen zouden hebben gehouden.
LikeLike
Inmiddels een e-mail gestuurd aan de behandelend ambtenaar waarvan je een kopie ter info heb ontvangen. Ben benieuwd hoe ze daarop reageren.
LikeLike
Volgens mijn herinnering is er wel een beoordelingscommissie geweest. De samenstelling weet ik niet meer.
LikeLike
Dat er een beoordelingscommissie is geweest dacht ik een paar dagen geleden ook, tot ik besefte, dat daar geen enkel bewijs voor was.
Verder was me onduidelijk welke rol ze had gespeeld in het definitieve ontwerp en wat hun verklaring was dat een door hun goedgekeurd ontwerp 72 bezwaren had opgeleverd.
LikeLike