Politiek is het mechanisme waarmee we maatschappelijk tegenstelling proberen op te lossen. Dus wie geïnteresseerd is in oplossingen, zou ook belangstelling moeten hebben voor politiek.
Helaas verafschuwt een groot deel van de bevolking “de politiek” en menen ze, dat het vinden van oplossingen een eenvoudig probleem is. Gewoon datgene doen waar zijzelf voorstanders van zijn. Wie een andere oplossing voor ogen staat is in het gunstigste geval negatief, maar kan voor hetzelfde geval ook voor azijnpisser worden uitgemaakt.
Mijn verwijt aan “de politiek” is, dat ze zich achter formaliteiten verschuilt in plaats van richting aan een discussie te geven.
Neem nu het feit, dat in plaats van de grond op het REZ in erfpacht uit te geven, (wat het oorspronkelijke uitgangspunt was) het college er (in een vroeg stadium) toe besluit om de grond te verkopen. Het college kan zo’n besluit nemen, maar gebruikelijk is, dat de raad bij zo’n ingrijpend besluit in de gelegenheid wordt gesteld om eventuele bezwaren tegen dat besluit kenbaar te maken.
Die gelegenheid heeft het college nooit geboden. Maar wat ik nog veel erger vind is, dat de raad er ook nooit op heeft aangedrongen.
En zo wordt er stiekempjes weg 20/30 ha grond geruild voor diensten, die geleverd zullen moeten worden door een bedrijf met een geplaatst kapitaal van € 200,- en zonder enige ervaring op het gebied van de ontwikkeling van vakantieparken.
En ook dat vormt voor geen enkele raadsfractie reden voor het stellen van vragen. Pas als bekend wordt, dat de overeenkomst (naar we mogen aannemen met dikke winst) is doorverkocht aan een echte ontwikkelaar (Droomparken) stellen 2 van de 9 fracties vragen.
In heb geen idee hoeveel 200 kavels met een bouwvergunning waard zijn, maar op die locatie lijkt € 100.000,- toch wel het minste en dus heb je iets met een potentiële waarde van 20 miljoen geruild voor een strandje waarvan het opspuiten misschien 2 miljoen kost. Slim bezig Enkhuizen.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 
Goedenavond Chris,
Wat mij nog bijstaat van die erfpachtconstructie is dat men aanvankelijk koos voor de erfpachtconstructie. Maar ze konden niet hard maken fat de waarde van de diensten tegenover de erfpacht marktconform kon worden uitgeruild. Er is toen een juridisch bureau geweest die toen heeft vastgesteld dat staatssteun enkel voorkomen kon worden mits de grond tetaxeert werd en naar waarde verkocht zou worden.
Als de schijn van staatssteun overeind zou blijven, zou de partij die er uit is gehouden in ieder geval ruimte hebben om jurifisch te vertragen of zelfs gelijk te krijgen. In dat advies is taxeren en verkopen naar waarde als enige overtuigende optie gepresenteerd.
Terugkijkend was de hele aanbestedingsconstructie een ondoordachte weeffout en dit is de noodzakelijke noodgreep geworden om nog stappen te kunnen maken en vraag me af of er naast taxatie uberhaupt vormen zijn om dit zonder juridische kleerscheuren te redden.
De focus heeft zo lang gelegen op de schop in de grond, dat de belangen onder het project nooit helder zijn gemaakt. (Hoe kun je draagvlak verwachten onder een plan wat we morgen wezenlijk kunnen veranderen?)
LikeLike
Shawn, wat mij betreft was die hele Europese aanbesteding (die in plaats kwam van de competitieve dialoog) volstrekt overbodig. Het enige wat de gemeente diende aan te besteden was de aanleg van een strand en de kosten daarvoor lagen ver onder de 5 miljoen die de grens vormde voor de europese aanbesteding.
Opvallend is ook dat de grote spelers niet aan aanbestedingen doen, maar altijd onderhands en op basis van gunning opereren. Wisten ze dat niet in Enkhuizen? Of zitten we te kijken naar een doortrapte komedie.
Hoe kan het dat Stede Broec zijn camping onderhands in bruikleen kan geven en dat Enkhuizen de grond moet weggeven? Waarom moest de raad worden weggehouden van verder besluiten. Allemaal vragen waar niemand antwoord op wil geven.
LikeLike