Gastbijdrage van Frank van Gangelen – Enkhuizen Vooruit!
Het gezegde ‘een schot voor de boeg’ houdt een waarschuwing in. Of, wanneer je een schot voor de boeg geeft of neemt, een aanzet tot een discussie. Je loopt hierbij vooruit op iets dat te gebeuren staat.
Hier stond eigenlijk een ander vrij lang stuk tekst maar na er letterlijk een nacht van wakker gelegen te hebben alles maar geschrapt. Bottom-line komt het er op neer dat gemaakte afspraken, gevolgde procedures en verkregen uitkomsten ten aanzien van het REZ gewoon niet (lijken te) kloppen. Na het inzien van de anterieure overeenkomst, een allonge, het taxatieverslag van BaseValue en de gekregen mondelinge en schriftelijke antwoorden op vragen zijn er veel nieuwe vragen en onduidelijkheden gerezen. De wethouder noemt de hele zaak “maximaal complex in juridische zin”. Ik ben het met haar eens alleen vanuit een andere optiek. Door het college wordt gewezen op bescherming van de belangen van de Gemeente Enkhuizen en OREZ/Droomparken. Ik denk dat dat wel meevalt. De stukken kunnen voor beide partijen geen geheimen bevatten en iemand met een beetje verstand van zaken op dit gebied lepelt ze vanuit zijn/haar ervaring zo op. Niets bijzonders dus.
De complexiteit zit hem in de gemaakte afspraken, de uitkomsten hiervan en hoe ga je dit als college naar buiten brengen. Een omvangrijk gebied met zo’n commerciële waarde “verkopen” (laat ik het netjes houden) voor € 335.000,- kan natuurlijk nooit. Hier staat dan wel een investering in, en 10 jaar onderhoud van het openbare gebied mede tegenover maar ook dit bedrag kan met gemak uit de winst op de verkoop van de percelen gedragen worden door de exploitant.
Door wat financieel gegoochel lapt de Gemeente Enkhuizen nog een fors bedrag bij in de realisatie van het project door af te zien van inkomsten uit het gebied en de chaos lijkt compleet. Je kunt in ieder geval niet meer spreken van een budgetneutraal project of een nieuw recreatieoord “met gesloten knip”. Door 10 jaar lang de ontvangen toeristenbelasting en de bijdrage voor het gebruik van het zwembad weer terug te laten vloeien als kwaliteitsbijdrage (lees: investering in de aanpassingen) in het openbaar gebied mis je als gemeente inkomsten. Inkomsten die we heden ten dage keihard nodig hebben. En op het eind betaal je dus als gemeente (lees: burgers van Enkhuizen) zelf de investeringen in het openbaar gebied en tegen welke prijs?
En dat allemaal grotendeels buiten de gemeenteraad om. Beslissingen met grote financiële consequenties (10 jaar inkomsten uit toeristenbelasting en bijdrage voor zwembadgebruik weer teruggeven) zijn genomen zonder vooraf de gemeenteraad daar überhaupt in te kennen laat staan te laten beslissen. En slechts als “marktconform” beoordeeld door een taxatiebureau en daarmee een voldongen feit.
Een aantal oorzaken liggen aan dit debacle ten grondslag. Een gemeenteraad die zich buiten spel heeft laten zetten, achtereenvolgende colleges die op eigen houtje hebben geacteerd, gewiekste exploitanten en een op het oog weinig kritisch taxatiebureau. Daarnaast is het hele plan zo drastisch veranderd (vervallen van vestingmodel) en zo anders uitgevoerd (groot aantal vakantiewoningen op het campingdeel) dat de uitgevoerde taxatie absoluut niet meer van toepassing en bruikbaar is. En dat kunnen we nu staven aan de stukken die we hebben ingezien.
Valt dit nog recht te zetten? Financieel gezien wellicht deels. Dit hangt af van de kwaliteit van de aanvullende afspraken over eventuele verrekening die zijn gemaakt in de recentelijke allonge(s) maar wij vrezen met grote vrees.
Het zou het huidige college sieren dit dossier per omgaande volledig te openen zodat de gemeenteraad haar controlerende taak alsnog zonder beperkingen uit kan voeren. Door niet te breken met voorgaande colleges en de geheimhouding in stand te laten zet zij het gevoerde beleid voort. Nogmaals en wellicht ten overvloede wil Enkhuizen Vooruit! zo spoedig mogelijk openheid van de geheime/vertrouwelijke stukken. Er is voldoende aanleiding om in de openbaarheid kennis te nemen van de gesloten overeenkomsten en hier het debat over te voeren. Wellicht is ook de inzet van een rekenkamer onderzoek wenselijk en wij beraden ons op de inzet van een raadsinstrument hiertoe. Maar mogelijk is de omvang zo groot en is specifieke kennis dusdanig vereist dat een onafhankelijk onderzoek op een heel ander niveau nodig is.
Met zo’n onderzoek kan of alles in het juiste perspectief gezet worden en zal blijken dat wij het volledig bij het verkeerde eind hebben gehad en het een gouden deal is geweest… of de beerput gaat open… Nou ja, bij deze dus het schot voor de boeg.
Pim's Prietpraat 