Categorie: Tuttelen

Een dag of wat geleden schreef ik te verwachten, dat deelname aan het burgerpanel zou tegenvallen omdat, als je ergens in wilt participeren, je je toch een beetje moet verdiepen in de materie.

En dat er nu eenmaal niet veel mensen zullen zijn die zich willen verdiepen in problemen die betrekking hebben op het besturen van de stad.

Het voltallige college is van buiten de stad en hetzelfde geldt voor gemeente-secretaris en griffier.

Met mijn opvatting heb ik de plank echter volledig misgeslagen.

De laatste keer dat ik keek waren er meer dan zevenhonderd deelnemers aan het burgerpanel. Zowel afkomstig uit Enkhuizen als StedeBroec.

Dat is een alleszins respectabel aantal, omdat ik schat, dat bij de politieke besluitvorming in Enkhuizen nooit meer dan 50 burgers (fractieleden en leden van de steunfracties) zijn betrokken.

Nu is het natuurlijk wel zo, dat er aan deelname aan het panel geen eisen worden gesteld en niemand zich dus hoeft af te vragen wat de mogelijke gevolgen zijn van de wensen en verlangens die hij/zij naar voren brengt.

Ruim baan dus voor het Sinterklaas syndroom.

Dat syndroom ontstaat rond het zevende levensjaar wanneer elk kind geconfronteerd wordt met de keiharde werkelijkheid dat Sinterklaas niet bestaat. De meesten zullen  knarsetandend dit gegeven accepteren, maar een aanzienlijk aantal doet dit alleen voor de buitenwereld, terwijl ze (onbewust) blijven  geloven in het bestaan van een autoriteit die in staat is om hun wensen in vervulling te doen gaan.

Van dit gegeven maken politieke partijen dankbaar gebruik om in verkiezingstijd zaken te beloven, waarvan je redelijkerwijs kunt veronderstellen dat er geen geld voor zal zijn om ze te realiseren. Zo stelde Nieuw Enkhuizen een buitenzwembad in het vooruitzicht omdat een groot aantal mensen had aangegeven een dergelijke voorziening wel leuk te vinden.

De harde werkelijkheid is echter, dat de ruimte voor “nieuw beleid” op de gemeentelijke begroting uiterst beperkt is en dat er dus voortdurend keuzes zullen moeten worden gemaakt.

Maar het maken van keuzes is geen eis die gesteld wordt om te kunnen deelnemen aan het burgerpanel. Daar mag je net zo veel wensen naar voren brengen als je maar wilt.

Het verwerken van al die wensen rechtvaardigt waarschijnlijk het aannemen van extra ambtelijk personeel, wat (gezien de kosten daarvan) weer een (financiële) beperking zal opleveren voor wat betreft de realisatie van die wensen.

Samengevat, burgerparticipatie verhoogt de werkgelegenheid (en de daarmee gepaard gaande kosten) op ambtelijk niveau, maar leidt zelden tot daadwerkelijke veranderingen.

Je zou bijna denken dat de bezoekers van het pannenkoekhuis in de Breedstraat onder de indruk zijn geraakt van mijn gefoeter tijdens de afgelopen week.

Burgemeester Baas liet in het begin van de vergadering weten dat de wethouders zich ten volle zouden blijven inzetten voor de gemeente, uiteraard met inachtneming van terughoudendheid waar het een politiek stellingname betrof.

Verder heb ik voorzitter Stomp zelden zo voorkomend en complimenteus richting de commissie gehoord.

Vrijwel alles ging zonder veel problemen als hamerstuk richting Raad. Niets deed meer herinneren aan het mallotige gedrag van een week geleden.

Het zou me niet verbazen als B&W en de coalitiepartijen liever niet meer herinnerd willen worden aan hun mallotige optreden tijdens de begrotingsvergadering. En de oppositiepartijen ook al niet herinnerd willen worden aan hun onhandige optreden daarna.

Zodat iedereen er belang bij heeft om deze storm in een glas water achter zich te laten.

Nog even morgen afwachten, maar ik denk dat het dan van hetzelfde laken een pak zal zijn. Iedereen heeft kennelijk begrepen dat het onder deze omstandigheden volstrekt onverantwoord is om de zaken op de spits te drijven, tenzij je over een goed alternatief beschikt en dat heeft geen van beide partijen.

Kortom, iedereen was uiterst opgelucht dat er weer gewoon gezellig vergaderd kon worden. Want dat is toch het liefste wat ze doen, gezellig met elkaar besluiten nemen.

De SP heeft het met het CDA bereikte akkoord gepubliceerd, het ziet er aardig uit en we kunnen het straks vergelijken met het akkoord tussen VVD/NE/CDA.

Ik schat dat er weinig verschillen zullen zijn en dat de door links ingebrachte elementen gewoon worden meegenomen, zodat kritiek uit die hoek de mond kan worden genoerd.

[We doen inhoudelijk alles waar “links” om gevraagd heeft, dus om die reden kunnen ze niet tegen de herrijzenis van de oude coalitie zijn.]

Je kunt dan achteraf altijd iets roepen over gewijzigde omstandigheden.

Automatisch moet ik terug denken aan de dagen van Joop den Uyl, waarin de PvdA de grootste verkiezingswinst ooit haalde.

Graag zag men die winst vertaald in linkse beleidsvoornemen. Uiteraard geheel tegen de wens van de verliezer van Agt (CDA), die (gelijktijdig) met Wiegel (VVD) onderhandelde over de vorming van een regering.

Toen dat lukte werden de onderhandelingen met de PvdA afgebroken en met de VVD afgerond.

Sindsdien moet ik, als ik uit die kringen hoor dat men de wens van de kiezer wil respecteren, altijd even glimlachen.

Het eerste deel van de raadsvergadering van 6 januari werd besteed aan de vraag of er in Enkhuizen een automatenhal mocht komen.

De vrije jongens en meisjes van de VVD en Nieuw Enkhuizen waren voor. Plus twee PvdA’ers

De betuttelaars van links en rechts waren (bijna) eendrachtig in hun wens de burger te beschermen tegen de gevaren van het gokken.

Nu nog een verbod tegen de verkoop van staatsloten en krasloten en we kunnen de toekomst met vertrouwen tegemoet zien.

Een ding is duidelijk, de Enkhuizer Raad waakt beter over onze zedelijkheid dan over onze portemonnee.