Categorie: Struijlaart

Verschuilen.

Gisteren plaatste een zekere Makiso de volgende reactie op mijn blog.

Beste Pim, het zou je zieren als je voordat je stelling ergens over inneemt eerst je onderzoek over de feiten goed doet. Het was niet Struijlart die ervoor gezorgd heeft dat Enkhuizen miljoenen misloopt zoals jij beweert. De oorzaak daarvan ligt bij de aanbesteding en de daaruit volgende gunning aan OREZ. Ten tijde van deze aanbesteding en gunning was Struijlart geen wethouder in Enkhuizen. Ga nog maar eens uitzoeken welke college het was die de aanbesteding en gunning uitgevoerd hebben.

Het verwijt komt me bekend voor en wordt veel gebruikt in de wandelgangen van het stadhuis. Ter rechtvaardiging van het feit dat de Enkhuizer politieke elite (tot dusver) raadsbreed mijn bevindingen heeft genegeerd.

Wat Makiso (kennelijk een schuilnaam) beweert is ten dele juist. De offerte die Orez uitbracht is beoordeeld door een ander college dan het college dat (voor wat betreft de gunning) de knoop doorhakte. Van dat laatste college maakte Struijlaart deel uit.

Struijlaart heeft derhalve het taxatierapport onder ogen gekregen, dat bevestigde, dat de bieding van Orez marktconform was.

Niet duidelijk is, of dit een conclusie was van de schrijvers van het rapport of dat het een conclusie was van het college. Ofwel hun interpretatie van de inhoud van het rapport.

Het rapport is geheim verklaard en het college beweegt hemel en aarde om het geheim te houden. Het is dus heel wel mogelijk, dat de conclusie dat het hier om een “marktconforme bieding” gaat een opvatting van het college was, die niet als zodanig door het rapport wordt onderschreven.

Het ambtelijk advies spreekt van een verwaarloosbaar verschil tussen de door Orez uitgebrachte bieding en de berekening in het taxatierapport en concludeert dat de bieding derhalve marktconform was.

Een wat mij betreft dubieuze, zo niet volstrekt onjuiste conclusie, zoals ik eerder al heb beredeneerd.

In dit geval zal de taxatie nauwgezet de onderdelen hebben getaxeerd, die door de offerte waren bijeengebracht en kennelijk ook de goedkeuring wegdroegen van het toenmalige college. Dat lijkt me een voor de hand liggende werkwijze.

Duidelijkheid daarover verschaft de gegeven opdracht en het rapport zelf. Die zijn echter geheim verklaard. Wat niet geheim is, is dat de samenstellers van het rapport een voorbehoud hebben gemaakt voor wat betreft de te trekken conclusie uit het rapport.

Namelijk dat de taxatie (en de daaruit getrokken conclusie) alleen geldig was zolang de planuitvoering exact dezelfde zou zijn als er was getaxeerd. Het was te voorzien, dat dit nooit het geval zou zijn.

Struijlaart wist (of had moeten weten) dat er bij het ZZM ernstige bezwaren bestonden tegen de uitvoering van plan “Vesting”. Hij had dus kunnen weten dat de uitvoering van plan “Vesting” hoogst onwaarschijnlijk was.

Het verschil tussen plan vesting en het huidige plan voor wat betreft de uitvoeringkosten betreft al gauw enkele miljoenen.

Die uitvoeringskosten spelen een belangrijke rol bij het bepalen van de hoogte van de bieding. Immers, hoe hoger de uitvoeringskosten, hoe lager de bieding zou uitvallen.

Kortom, het excuus dat Makiso opvoert (en waarachter Struijlaart zichzelf ook altijd verschuilt) is dat hij slechts een tussenpersoon was, zonder enige invloed op de gang van zaken. Die voorstelling van zaken is onjuist.

Struijlaart is wel degelijk is staat geweest geweest om te beoordelen of de door Orez uitgebrachte bieding marktconform was. Dat hem daarbij niets, maar dan ook helemaal niets is opgevallen kan maar op één manier verklaart worden.

De brave man mist het vermogen om een cijfermatige onderbouwing te doorgronden. Dat is een eufemisme voor “hij was te dom om te begrijpen wat er werd berekend”. Of dat een steekhoudende verklaring is mag iedereen voor zichzelf beoordelen zodra het taxatierapport wordt vrijgegeven.

Zelf denk ik dat Struijlaart eerder iemand is die kansen ziet en benut als ze zich voordoen.

Afleidingsmanoeuvre.

Gisteren was voor de eerste keer in jaren de Presidiumvergadering (beraad van fractievoorzitters) weer openbaar. Wat een verademing in vergelijking tot het pompeuze harlekijnen gedoe tijdens de raadsvergadering.

De deelnemers hoeven niet voortdurend de voorzitter te bedanken voor het feit dat ze het woord mogen voeren. Men spreekt elkaar aan bij de voornaam en wekt zelfs de indruk, dat men naar elkaars argumenten luistert.

Kortom, de uitstraling van deze bijeenkomst is er een van van gewone burgers die hun best doen een bijdrage te leveren aan het besturen van de stad. Terwijl de meeste raadsvergaderingen op mij overkomen als bijeenkomsten van regenten, voor wie de vorm vele malen belangrijker is dan inhoud.

Alleen al uit “Public Relations” overwegingen zou men het besluit, om deze vergaderingen achter gesloten deuren te houden, nooit meer in overweging moeten nemen.

Wat overigens niet wil zeggen, dat het agendapunt waar mijn belangstelling naar uitging, “hoe nu verder met het raadsbreed akkoord” echt lekker uit de verf kwam.

Opvallend veel zelfkritiek, maar tevens ook de stille hoop, dat men verder kon op de weg, die men 3 jaar geleden had ingeslagen.

Overigens vond ik de opvattingen van de oppositie (zoals die verwoord werden door Keesman SP) nogal formeel en deden ze me bovendien terugdenken aan het kunstje, dat mede opposant Stomp eerder al eens had uitgehaald.

Namelijk toen “zijn” wethouder Boland het risico liep onder vuur te worden genomen vanwege het niet respecteren van het budgetrecht van de raad.

Ook toen liet hij een enigszins verbijsterde raadsmeerderheid weten, dat hij er, gelet op het gedrag van de gedoogpartner CU/SGP, er geen vertrouwen meer in had dat de coalitie haar programma nog zou kunnen uitvoeren.

Waarop de coalitie haar werkzaamheden beëindigde en Boland met onbevlekt blazoen (in bezit van een tien met een griffel in de vorm van een erepenning) afscheid mocht nemen.

De geschiedenis herhaalt zich. Ook nu twijfelt Stomp of de resterende leden van het college in staat zijn hun werk af te maken. Weg is de aandacht voor een VVD wethouder, dankzij wiens inspanningen Enkhuizen miljoenen aan inkomsten is misgelopen.

Zonder verantwoording af te leggen heeft Struijlaart de deur achter zich dicht getrokken. Onder achterlating van (en als dank voor het aangenaam verpozen) de schillen en de dozen.

Dank zij de stennis die Stomp maakt over het CDA/PvdA voorstel hem niet te vervangen, is evaluatie van zijn beleid inzake het REZ uitgebleven.

Kortom, hoewel ik het zou toejuichen als er ooit eens een echte oppositie zou zijn in Enkhuizen ben ik bang, dat wat zich nu de oppositie noemt niet veel meer is dan een min of meer geslaagde afleidingsmanoeuvre ten behoeve van wethouder Struijlaart.

Toten Hosen.

De afgelopen jaren was het op de VVD website Toten Hosen, maar sinds ze het raadsbrede akkoord achter zich hebben gelaten en van Reijswoud geen deel meer uitmaakt van de fractie, lees ik met rode oortjes de opvattingen van de lokale VVD. Als verwoordt door haar fractievoorzitter Derrick Stomp.

Zo vraagt hij zich in zijn beschouwing van 27 mei 2021 af waarom het college de stukken (waar de raad in een motie om vroeg) niet onmiddellijk, maar pas in september, openbaar wil maken. Immers de stukken (waar de motie om vraagt) zijn, bij zowel Droomparken als de gemeente bekend.

Ik ben bang dat ook Stomp zich laat leiden door het straatlicht effect waar ik eerder over schreef. Hij zoekt liever op plekken waar het makkelijk zoeken is (maar waar niets te vinden zal zijn), dan op de plekken waar wel iets valt te vinden, maar waar het veel moeilijker zoeken is.

Wat opvalt is, dat toen zijn partijgenoot Struijlaart nog onderdeel was van het college, Stomp weinig opviel qua tegenstrijdigheden in het REZ dossier. Maar dat, nu Struijlaart als een dief in de nacht uit het college is vertrokken, hem van alles en nog wat begint op te vallen.

Hoewel Struijlaart er prat op ging zakenman te zijn en hij lid was van een partij die het zakendoen als hoogst haalbare levensvervulling ziet, is hij er (ondanks die kwaliteit) toch in geslaagd om (namens Enkhuizen) de financieel minst aantrekkelijke deal ooit af te sluiten.

Wat Stomp tot op de dag van vandaag nog steeds niet is opgevallen, is dat Orez de concessie tot herinrichting van het REZ voor € 335.000,- heeft gekocht, op voorwaarde dat de grond (benodigd voor het inrichten van camping en het vakantiepark) gratis ter beschikking zou worden gesteld en de gemeente 10 jaar lang zou afzien van 2 miljoen aan inkomsten uit de toeristenbelasting en de zwembadbijdrage. Althans, ik heb hem daarover nog niet gehoord.

Een deal, waarbij groot deel van het recreatieoord (door tussenkomst van Orez) in particuliere handen komt op basis van de toezegging, dat er een strandje zal worden aangelegd. Een strandje dat primair ten goede zal komen aan bezoekers van Droomparken, maar verder volledig op kosten van de gemeente zal worden aangelegd en in de nabije toekomst ook door haar zal worden onderhouden.

Stomp’s partijgenoot Struijlaart, maar uiteindelijk ook het hele college hebben er mee ingestemd (zonder dat de raad hen daarbij ook maar één strobreed in de weg heeft gelegd) dat deze voor Enkhuizen (financieel gezien) rampzalige deal werd gesloten.

Stomp en de zijnen lijken zich aan hun verantwoording voor de gang van zaken te willen onttrekken door een overstap te maken naar de oppositie. Hoezeer ik de aanwezigheid van een oppositie ook toejuich, het toetreden mag geen middel zijn om verder geen verantwoording te hoeven afleggen voor wat er gebeurd is toen je nog geen deel uitmaakte van de oppositie.

Vanavond bespreekt het presidium de overstap die Stomp en consorten gemaakt hebben. Volgens de nieuw regels is die bijeenkomst openbaar, anders zal door de nieuwbakken oppositie geweigerd worden om er aan deel te nemen.

Nu het weer kan, zal ik met meer dan normale belangstelling luisteren naar de presidiumvergadering van vanavond. Nieuwsgiering als ik ben of er een einde komt aan de bestuurlijk impotentie die Enkhuizen al zo lang in zijn greep heeft.

Of dat er niets verandert en het gewoon weer Toten Hosen blijft.

Plandeel camping.

De waarde van het plandeel camping werd door Base Value geschat op circa 1000 euro per kavel. De campingkavels worden verhuurd aan passanten en seizoenkampeerders. De laatsten betalen voor jaarlijks gebruik van de kavel het dubbele van de aanschafwaarde. € 2000,-.

Veel lucratiever is het echter om de kavels te verkopen en er dan recreatiewoningen op te plaatsen. De kavelwaarde stijgt dan al snel van € 1000,- naar € 100.000,-.

De plaatsing van recreatiewoningen in het plandeel camping was niet voorzien in de Anterieure Overeenkomst (AO) die tussen gemeente en Orez bv werd gesloten, maar wel mogelijk volgens het bestemmingplan.

Plaatsing van recreatiewoningen in dat plandeel betreft echter wel degelijk een wijziging van hetgeen er was vastgelegd in de AO. De financiële gevolgen van de planwijziging hadden op zijn minst besproken moeten worden tussen gemeente en de nieuwe eigenaar van het plan, Droomparken.

Na een mondelinge gegeven bevestiging, dat dit was gebeurd, die schriftelijk weer werd herroepen, is door een WOB verzoek komen vast te staan, dat een dergelijk overleg niet heeft plaatsgevonden.

Als gevolg van die nalatigheid is de gemeente miljoenen aan inkomsten uit het plandeel camping misgelopen.

Direct verantwoordelijk voor die nalatigheid was wethouder Struijlaart, die uit eigen beweging is afgetreden, zonder dat de raad de moeite heeft genomen om zijn beleid te evalueren en analyseren.

Of deze miljoenen kostende nalatigheid nog te herstellen is, is onduidelijk. Wat inmiddels echter wel duidelijk is, is dat de overgrote meerderheid van de raad op nadrukkelijke wijze gefaald heeft in haar functie van toezichthouder.

De constatering dat de gemeente miljoenen aan inkomsten is misgelopen bij de verkoop van het recreatieoord is al meermalen gemaakt op dit blog, maar iedere keer weer op hooghartige wijze door de raad genegeerd. Daarmee heeft de raad zichzelf, voor wat betreft haar toezichthoudende functie, gediskwalificeerd.

De enig passende maatregel die haar daarom nog rest, is een onafhankelijke en bevoegd instantie te vragen een onderzoek in te stellen naar de manier waarop de overeenkomst tussen gemeente en Orez bv tot stand is gekomen en door de partijen is uitgevoerd.

Opnieuw proberen.

In het NHD van 17 maart laat voormalig wethouder Struijlaart weten, dat wat hem betreft alles, dus ook het taxatierapport, openbaar gemaakt mag worden.

Helaas deelt hij die opvatting pas met ons, nadat hij was opgestapt. Om aan de weet te komen of zijn opvolger wethouder Heuting daar ook zo over denkt heb ik haar een email gestuurd.

Geachte mevrouw Heutink,

In het NHD van 17 maart laat voormalig wethouder Struijlaart weten, dat wat hem betreft het taxatierapport van de exploitatieopzet van het REZ ter inzage gegeven had mogen worden.

Heeft dat inzicht inmiddels ook u bereikt of blijft u bij de eerdere opvatting, dat het openbaar maken van het taxatierapport een financieel risico voor de gemeente met zich meebrengt ten opzichte van de huidige eigenaar van de exploitatieopzet, Droomparken.

Ik wijs er wellicht ten overvloede op, dat als Droomparken over de exploitatieopzet beschikt, het taxatierapport onmogelijk verrassingen voor hem kan bevatten, omdat alleen dat wat in de exploitatieopzet is opgenomen, getaxeerd kan zijn.    

Met vriendelijke groet,

Chris Segerius

Nadenken.

Ik wil toch nog even terug naar wethouder Struijlaart, die nu hij niet langer in functie is, plotseling voor dingen is, waar hij ogenschijnlijk tegen was toen hij nog wel in functie was.

Openbaarmaking van exploitatieopzet en taxatierapport. Had hij graag gedaan maar mocht niet. Van wie mocht dat eigenlijk niet? Zou het niet prettig zijn als onze toezichthouders daar helderheid over zouden kunnen verschaffen?

Al die moeite die gedaan moest worden om raadsleden er van te overtuigen, dat ze eerst kennis moesten nemen van de inhoud, voordat je een besluit neemt dat die inhoud geheim moet blijven.

Al die steeds maar wisselende redenen voor geheimhouding. Het negeren van het advies van een onafhankelijke expert (Radar). Het blijkt achteraf allemaal verspilde energie te zijn geweest.

Nu hij niet langer in functie is verklaart Struijlaart (in het NHD) doodleuk, dat geheimhouding wat hem niet hoeft.

Ik ben benieuwd, of daar vanavond (in de raadsvergadering) nog vragen over zullen worden gesteld.

Tot slot zijn redenatie dat het gebied niet verkwanselt kan zijn, omdat dat dom zou zijn.

Maar wat nu, als uit de cijfers (die men tot dusver krampachtig geheim probeert te gehouden) onweerlegbaar blijkt, dat het gebied wel degelijk ver beneden haar eigenlijke waarde is verkocht.

En degenen, die daar voor gezorgd hebben niet dom zijn, wat blijft er dan nog als verklaring over. Anders dan, dat het gebied “opzettelijk” ver beneden haar eigenlijke waarde is verkocht.

En dat het beleid van de “bevoegde instanties” er op is gericht om dat feit, zo goed als mogelijk, voor de buitenwereld verborgen te houden.

Misschien zouden onze toezichthouders ook eens over die mogelijkheid na moeten denken.

Minutieus verslag.

De vraag die het NHD zich in de krant van afgelopen zaterdag ogenschijnlijk stelde was, heeft Segerius gelijk met zijn mening, dat het gemeentebestuur het recreatieoord (als gevolg van haar manier van uitvoeren) heeft verkwanseld.

Door middel van haar doen en laten heeft het NHD haar opvatting over die mening eigenlijk al kenbaar gemaakt. Ze neemt haar niet serieus en volgt zodoende de breed gedeelde opvatting van de bevoegde instanties, die haar evenmin serieus neemt.

De krant denkt kennelijk, dat zij het door haar ingenomen standpunt (het niet serieus nemen van mijn standpunt) kan rechtvaardigen door deskundigen, die haar opvattingen bevestigen, in de krant aan het woord te laten.

De keuze van haar deskundigen spreekt echter boekdelen. Het zijn namelijk stuk voor stuk belanghebbenden die de krant ten tonele voert.

De directeur van Droomparken (Bruil) zal nooit of te nimmer zout in de wonde wrijven door te beweren dat de gemeente zich door P.Tuin en partners, knollen voor citroenen heeft laten verkopen. Hij zag slechts een deal voorbijkomen, die het waard was om over te nemen.

Wat hij er voor betaald heeft weten we niet. Het gerucht gaat dat de P. Tuin en partners er gezamenlijk 2 miljoen beter van zijn geworden. Wat geen slechte beloning is voor 2 jaar onderhandelen over een concessie, om het REZ (naar eigen smaak) te mogen inrichten.

Kortom Bruil is te nauw bij de gang van zaken betrokken om hem als objectief te bestempelen. De opvatting van de wethouder is duidelijk, mijn mening kan niet waar zijn, omdat als zij waar zou zijn, je dan slechts kunt concluderen, dat het gemeentebestuur dom is geweest.

Blijft over de laatste deskundige die het NHD ten tonele voert. CDA raadslid Van Galen. Ooit adviseur van Landal Greenparks.

Hij heeft niet alleen affiniteit met het onderwerp, maar steekt qua kennis over het onderwerp, met kop en schouders boven zijn collega raadsleden uit. Daarbij komt, dat hij sinds kort ook weet welke ramingen er door Orez (d.m.v. haar exploitatierapport) aan het gemeentebestuur zijn voorgelegd.

Dus ook de raming van de kosten voor aanleg en onderhoud van het openbaar gebied, waarvan Van Galen zegt dat ze 10 miljoen bedragen. Een redelijke winst over die investering lijkt me 10%, waardoor de totale kosten (investeringen) in publieke werken stijgt naar 11 miljoen.

Daar tegenover moet een geraamde opbrengst staat van 11 miljoen. Er blijkt uiteindelijk € 11.335.000,- te zijn geraamd, zodat er bod op de concessie kan worden uitgebracht van € 335.000,-. Hetgeen ook is gebeurd.

In hetzelfde bericht zegt Van Galen overigens er van overtuigd te zijn, dat er door Droomparken 15 miljoen winst gemaakt wordt. Laten we hopen dat hij daarmee opbrengst bedoelt.

15 miljoen geraamde opbrengst minus 11 miljoen geraamde kosten (inclusief een winst van 1 miljoen) is 4 miljoen extra winst boven de reeds gecalculeerde 1 miljoen winst. Ofwel, op een investering van 10 miljoen in het openbaar gebied wordt er (op basis van de door Van Galen gehanteerde rekenmethode) 5 miljoen winst gemaakt door Droomparken.

Van Galen doet dat af als een meevallertje voor de ontwikkelaar, ik beschouw het als een ernstige tekortkoming van de gemeentelijke onderhandelaars, de bestuurders en haar toezichthouders.

En daar ligt mijn werkelijke verschil van mening met Van Galen. Klaarblijkelijk zijn we het eens over het bedrag dat de gemeente is misgelopen. Waar we het niet over eens zijn is de oorzaak. Van Galen noemt als direct betrokkene (hij is toezichthouder) marktomstandigheden, maar levert daarvoor geen bewijs.

Mijn verklaring voor de gang van zaken (als buitenstaander) is, dat onbekwame onderhandelaars, werden aangestuurd door onbekwame bestuurders, onder het toezicht van onbekwame toezichthouders.

Twee maal raden welke verklaring de toezichthouders (inclusief Van Galen) als enig juiste zullen accepteren, ook al is daar geen enkel bewijs voor geleverd en weigert men nog steeds inzage te geven in de documenten, waarop de genomen besluiten zijn gebaseerd.

Uiteraard de verklaring die de toezichthouders, bestuurders en ambtenaren zal vrijpleiten van elke verantwoording voor het inkomstenverlies dat de gemeente (door onbekwaam handelen) heeft geleden.

Waarna de krant, zonder ook maar één kritische vraag te stellen, over die conclusie een minutieus verslag zal uitbrengen.

Tot op de bodem.

Hoewel ik na lang soebatten de Anterieure Overeenkomst tussen gemeente en Orez had weten los te peuteren, waren de daarin voorkomende bedragen op deskundige wijze weggelakt.

Feitelijk geen probleem, onroerend goed transacties zijn in Nederland openbaar. Vroeg of laat zou de prijs, waartegen de gemeente haar grond had verkocht toch wel op duiken.

En inderdaad, er bleek een acte van overdracht te zijn. De daarin genoemde maximale prijs voor de over te dragen grond was € 335.000,-.

Zelf vond ik dat best wel nieuwswaardig feitje en was daarom toch wel enigszins verbaasd, dat het NHD van dát feit, nooit melding heeft gemakt. Naar ik nu besef, omdat gezagdragers haar hadden verteld, dat er meer was, dan die door het kadaster genoemde € 335.000,-.

Dat wist ik natuurlijk ook wel en ik had ook geprobeerd om dat boven tafel te krijgen, maar die informatie (over de verder van Orez verlangde tegenprestatie) bleek geheim te zijn.

Waar ik pogingen in het werk stel, de door het college opgelegde geheimhoudingsplicht opgeheven te krijgen, volgt het NHD gezagsgetrouw de opvatting van de autoriteiten en zwijgt de kwestie dood.

Als ik mijn correspondentie met de gemeente voorleg aan de jurist van RADAR, oordeelt die, dat de reden voor geheimhouding, die de gemeente Enkhuizen aanvoert, volslagen onzin zijn.

Ik neem aan, dat de krant ook over een jurist kan beschikken die hetzelfde had kunnen vaststellen. Maar de drang, om gehoor te willen geven aan de wensen van de bevoegde instanties is (bij het NHD) kennelijk groter, dan de (bij kranten veronderstelde) drang tot onafhankelijke berichtgeving.

Dus loopt het NHD, voor wat haar berichtgeving betreft, netjes in lijn met wat de bevoegde instanties, nieuwswaardig vinden.

De tamelijk hysterische berichtgeving over zogenaamd illegale verkooppraktijken van de, tot dan toe de hemel in geprezen zakenrelatie (Droomparken), vormt daarop geen uitzondering.

De nadruk ligt op de daadkracht van de overheid, die enorme dwangsommen (die nooit betaald hoeven worden) oplegt. Het beest dat Droomparken heet, is daarmee op doeltreffende wijze door een daadkrachtige overheid getemd.

In die opgeklopte hysterie speelt ook het raadslid van Galen, ooit adviseur van Landal Greenparks, een rol van betekenis. Hij is het, die na de verontrustende verhalen over de verkoopactiviteiten loco-burgemeester Luyckx aanspoort tot het nemen van drastisch maatregelen.

Waar de burgemeester onmiddellijk gehoor aan meende te moeten geven. Door de inschakeling van de politie, om zodoende een einde te kunnen maken aan de (orde verstorende) activiteiten van haar (tot dan toe) gewaardeerde zakenrelatie (Droomparken).

Waarna dezelfde activiteiten elders (op de camping) werden voorgezet. Het is in dit land namelijk nog steeds niet bij wet verboden om je best te doen de huizen te verkopen, die je ter verkoop aanbied.

Naast raadslid en (vakantiepark) deskundige van Galen, mocht ook voormalig wethouder Struijlaart een duit in het zakje doen over de prangende vraag, waar het NHD klaarblijkelijk nog altijd mee worstelt, maar waar ze nu eindelijk het antwoord op wil weten.

Heeft criticaster Segerius gelijk, als hij beweert dat het recreatieoord door het gemeentebestuur is verkwanseld.

Wethouder Struijlaart was de voorgaande week al (paginagroot) door het NHD op het schild gehesen. Vanwege zijn verklaring over de “echte” problemen van Enkhuizen (en daar hoorde het REZ, waar hij tot voor kort verantwoordelijk voor was geweest, niet bij). Ook in het beantwoorden van deze vraag stelt hij de krant niet teleur.

Over het verkwanselen van het REZ merkt hij op, dat het niet waar is, omdat het dom zou zijn, als het wel waar was. Na dit ijzersterke argument tekent het NHD uit zijn mond op, dat wat hem betrof, de geheimhouding op exploitatieopzet en de overige documenten had kunnen worden opgeheven.

Hij had daar al eerder om gevraagd, maar kennelijk is er binnen de gemeente een hogere macht, dan de politiek verantwoordelijke wethouder (wellicht de ambtelijke organisatie), die het onmogelijk had gemaakt om aan zijn uitdrukkelijke wens (tot het openbaar making van de stukken) te voldoen.

Enfin, ik neem aan dat het NHD deze tegenwerking van de wethouder tot op de bodem gaat onderzoeken. Morgen verder over de opvattingen, die het NHD uit de mond van Van Galen wist op te tekenen.

Met vlag en wimpel.

In de krant van afgelopen zaterdag noemt het NHD mij een criticaster, dat is iemand die negatieve kritiek levert, ook wel muggenzifter genoemd en dat is nog een gematigde kwalificatie.

En om die kwalificatie kracht bij te zetten, mochten een drietal onafhankelijke geesten elders in de krant (maar liefst twee pagina’s lang) aangeven waarom ik in hun ogen de dingen verkeerd zie. Raadslid van Galen, voormalig wethouder Struijlaart en Droomparken directeur Bruil.

Volgens de krant bestaat mijn voornaamste kritiek uit het feit dat de gemeente haar concessie tot de herinrichting van het REZ voor slechts € 335.000,- heeft verkocht. Dat is een wat eenzijdige voorstelling van zaken. Ik heb ook kritiek gehad op het feit, dat de raad zich van het college niet mocht bemoeien met de uitvoering.

Dat de grond niet, zoals in Bovenkarspel, in erfpacht is uitgegeven. Dat de raad niet in de gelegenheid is gesteld om haar mogelijke bezwaren tegen de verkoop van grond (artikel 169.4 gemeentewet) te uiten.

Dat het misschien niet heel erg verstandig is, om de adviseur van Droomparken je bestemmingsplan te laten maken. Omdat hij dingen “vergeet” die je dan later weer (tegen hoge kosten) alsnog in je bestemmingsplan moet laten opnemen.

Waarop ik ook kritiek op had was het feit dat er door Orez nooit een poging is gedaan om het ZZM mee te krijgen in haar plannen, zodat je er zeker van kon zijn, dat het plan waar ze iedereen lekker voor hadden gemaakt (in de voorgestelde vorm) nooit zou worden uitgevoerd.

Zodat Orez, inmiddels eigendom van Droomparken, terug kon vallen op een, qua kostprijs, veel goedkoper plan.

Verder had ik kritiek op het feit dat de oude camping verhuisd werd naar een plek waar ze feitelijk niet mogen staan. Dat de passantencamping gesitueerd werd in een openbaar gebied en dat daardoor de publieke parkeervoorziening ontoereikend zal zijn.

Inderdaad, ik heb het gewaagd kritiek te leveren op dingen, die in mijn ogen verkeerd gingen.

Allemaal gebaseerd op eigen onderzoek op basis van openbaar toegankelijke bronnen. Zaken die het NHD volkomen zijn ontgaan, omdat de gemeente nu eenmaal geen persberichten verstrekt over dingen die verkeerd zijn gelopen.

Als de ambitie van het NHD niet verder reikt, dan een betrouwbare spreekbuis voor de lokale overheid te willen zijn, dan is ze daar (wat mij betreft) met vlag en wimpel voor geslaagd. Ik schaam me er niet voor om een andere ambitie te hebben.

Niets te verwijten.

Nadat lokaal VVD coryfee Rob van Reijswoud in het NHD had mogen uitleggen wat de voordelen van het raadsbrede akkoord waren, was het zaterdag de beurt van weer een ander VVD coryfee om de nadelen van het raadsbrede akkoord te benadrukken. Ik bedoel uiteraard wethouder Struijlaard.

Wethouder Struijlaart zag het ontbreken van een coalitie, die je door dik en dun de hand boven het hoofd houdt, als nadeel. Van Reijswoud hanteerde wijselijk een eufemisme en sprak over een gebrek aan informeel overleg.

Beiden bedoelen feitelijk hetzelfde. Het binnenskamers wegmoffelen van een verschil van opvattingen tussen de bestuurder en de toezichthouder.

Opdat de gewone burger zich van niets bewust is. Façade politiek dus, met als enig doel het ophouden van de schijn.

Verder stelt Struijlaart, dat hij was aangenomen om het REZ vlot te trekken. Dat is hem gelukt, zij het, dat het voorlopige resultaat geen schim is, van wat er ons ooit werd voorgespiegeld.

Om de aantrekkelijkheid van een verblijf op haar park en camping te verhogen legt Droomparken een strand aan, waarbij ze de kostprijs van die aanleg van de aankoopprijs van de grond mag aftrekken.

Zodat de inwoners van Enkhuizen betalen voor de aanleg een strand, dat een noodzakelijk onderdeel is van de recreatie mogelijkheid voor de parkbewoners.

Maar omdat de inwoners van Enkhuizen er ook zelf gebruik van mogen maken, nemen ze ruimhartig niet alleen de kosten van aanleg, maar ook (over 10 jaar) de kosten van onderhoud voor hun rekening.

Hetzelfde geldt eigenlijk ook voor het zwembad. De gemeente exploiteert het (tegen een kostprijs 6 ton per jaar), terwijl de recreanten op het Droompark er, tegen een sterk gereduceerd tarief, gebruik van mogen maken.

Van de 1300 meter strand is inmiddels nog maar 650 meter over en als de voortekenen ons niet bedriegen dan blijft er uiteindelijk nog zo’n 350 meter over.

De parkeergelegenheid, die door aanleg van park en camping verloren gaat wordt elders gecompenseerd.

Ook de kosten daarvan worden gedragen door de inwoners van Enkhuizen, omdat Droomparken ook die kosten van aanleg, in mindering mag brengen op de aanschafprijs van de grond.

Waardoor de grond (inclusief bouwvergunning) wordt overgedragen voor circa 1 à 2 euro de m2.

Struijlaart begrijpt niet, waarom er ten aanzien van deze voortreffelijk deal ook maar enig wantrouwen is ontstaan. De verslaggeefster kennelijk ook niet, zodat hem geen enkele kritische vraag over de inhoud van de deal wordt gesteld.

Dankzij Struijlaart’s manier van lostrekken van het REZ, loopt de gemeenten miljoenen aan inkomsten mis, maar geen woord daarover in het interview ter gelegenheid van zijn vertrek.

Het zijn voornamelijk de anderen die in zijn ogen steken hebben laten vallen en de krant vond die opvatting ogenschijnlijk interessant en waardevol genoeg, om er uitgebreid verslag over te doen.

%d bloggers liken dit: