Na zo’n 50 jaar stevig doorgerookt te hebben, leek 2010 een mooi jaar om er maar eens mee te stoppen. Zo gezegd zo gedaan, maar er bleken toch een paar bijverschijnselen, waar ik niet zo op gerekend had.
Als kersverse niet-roker voel ik me beroerder dan toen ik nog wel rookte, maar dat schijnt op de lange duur beter te worden.
In ieder geval voelde ik me te beroerd om naar de Nieuwsjaarreceptie van de Gemeente te gaan.
Ik moet het dus doen met het krantenverslag en daar uit blijkt dat het reuze gezellig was. Van Stella had ik dat ook al begrepen, want ze twitterde dat het net een warme douche was.
Daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Je gaat niet naar zo’n bijeenkomst om de Burgemeester te vragen of hij er voor kan zorgen dat er bij jou in de straat ook gestrooid gaat worden.
Dit zijn bijeenkomsten waar belangrijke mensen in een ontspannen sfeer gewichtige zaken met elkaar bespreken.
Alleen jammer dat er ook weer zo’n prijsuitreiking aan te pas moest komen. Voor de bijdrage de die de gewone burger had geleverd aan het overweldigende succes van de stadsvisie.
Maar goed, de locatie gaf daar ook alle aanleiding toe. Sprookjeswonderland.
Wat de gemeente Enkhuizen natuurlijk voor heeft op Stede Broec is dat wij (dank zij ons project stadsvisie) beschikken over maar liefst 34 richtinggevende uitspraken van de bevolking.
Ik noemde als eerder het verlangen een regiegemeente te zijn, maar er zijn er nog 33.
Zoals deze bijvoorbeeld;
Enkhuizen wil een thuisbasis zijn voor mensen die zichzelf goed weten te redden en mensen die ondersteuning en zorg nodig hebben om zich in de maatschappij te kunnen handhaven.
Kortom een thuisbasis voor iedereen, maar dan in Algemeen Beschaafd Collegetaalgebruik. (een ABCtje)
Maar deze richtinggevende uitspraak is ook mooi,
De gemeente verkent met het maatschappelijke middenveld het concept van de Care Campus.
Nu wil het toeval, dat ik (in mijn omgeving) nog nooit iemand over een Care Campus heb horen praten. Sterker nog, niemand heeft enig benul wat zo’n Care Campus inhoud, terwijl deze richtinggevende uitspraak toch is voortgekomen uit de wens van de bevolking en unaniem door de Raad is geaccordeerd.
Er is dus vast al een ambtenaar bekend, die zich met die verkenning gaat bezig gaat houden, maar de prangende vraag is alleen, met wie.
Want onwetend als we zijn, behoren we duidelijk niet tot het maatschappelijke middenveld.
In de krant lees ik dat de aan West-Frisia toegezegde kleedkamers een tijdelijk karakter krijgen. Tegelijkertijd wordt er een stuurgroep benoemd die de mogelijkheid gaat bestuderen voor de realisatie van sportvoorzieningen elders.
Geen idee wie er in zitten, maar het zal wel weer onder leiding van Sportservice gebeuren, het externe bureau in Nibbixwoud dat alle gemeentelijk sportvragen oplost.
Het sneue van die stuurgroep is natuurlijk, dat de stadsvisie (waarin met geen woord over sport wordt gerept) een maand geleden unaniem door de raad is aangenomen.
Ook de structuurvisie 2020, die een integraal onderdeel heet te zijn van de stadsvisie en zich bezig houdt met de ruimtelijke indeling van Enkhuizen, rept niet over een relocatie van de sportvelden.
Ook dit document is een maand geleden unaniem door de Raad aangenomen.
Het circus rond de stadvisie was begroot op € 200.000,- . Hoeveel de structuurvisie 2020 heeft gekost weet ik niet, maar degelijke bureaus werken gewoonlijk niet voor niets.
Kortom er is een aanzienlijk bedrag uitgegeven aan documenten die een maand later al weer achterhaald zijn.
Relocatie van het gemeentelijke sportterrein vergt namelijk nog al wat ruimte en daar is in geen van beide visies rekening mee gehouden.
Wel met de realisatie van een care-campus natuurlijk, maar niet met de aanleg van hockeyvelden en een atletiekbaan waar nu weer over wordt gepraat.
En nog durven College en Raad te beweren dat zowel de stadsvisie als de structuurvisie breed (door de bevolking) gedragen documenten zijn.
De rode draad in de discussie over de stadsvisie is de massaliteit waarin de bevolking heeft deelgenomen aan die discussie. Jur Visser spreekt in de stadsvisie krant zelfs over 2000 deelnemers. Elders heeft men het over 10% van de bevolking. Daar valt volgens mij het nodige op af te dingen.
Ik heb de eerste drie bijeenkomsten, die geleid hebben tot het composiet-scenario, meegemaakt.
De Westerkerk was goed bezocht met zo’n 250 deelnemers.
Het Peperhuis, met de kritische vrienden (die meer vriend dan kritisch waren) kwam neer op zo’n 100 deelnemers, waarvan een groot gedeelte ook al in de Westerkerk was geweest.
De derde bijeenkomst in de RSG was ronduit een mislukking wat de doelgroep betrof.
Er zat meer jeugd op het podium dan in de zaal, die wederom grotendeels gevuld was met ouwe getrouwe en mensen die daar beroepshalve aanwezig waren. (Ambtenaren, politici en partij bonzen).
Als je de dubbeltellingen weglaat, kom je op een getal van tussen de twee- en driehonderd inwoners die aanwezig zijn geweest, waarvan er (pak ‘m beet) misschien honderd een bijdrage hebben geleverd.
Op basis daarvan is (in theorie) het composiet-scenario vastgesteld, dat opvallend veel stokpaardjes van de coalitie-partijen bevatte, die we ook weer in de eindvisie tegenkomen.
Allemaal prima natuurlijk, maar laten we nu niet doen of dit de opvattingen zijn van een doorsnee van de bevolking.
Die heeft het massaal laten afweten, ziet wel wat er van komt en neemt de uitkomst voor kennisgeving aan.
De wisseltruc die “de politiek” hier toepast is, dat men de eigenstokpaardjes tot wens van de bevolking verklaart en zich daardoor probeert te vrijwaren van kritiek vanuit de bevolking.
De laatste krant over de stadsvisie is uit. Bewaar hem goed, het is de leidraad voor de toekomst zoals ze zelf zeggen en ik voorspel dat we er nog een boel plezier aan gaan beleven.
Om te beginnen zijn er (op basis van de door de bevolking naar voren gebrachte wensen) 34 richting gevende uitspraken geformuleerd.
De VVD (op aangeven van haar wethouder Boland) vond het ongepast als de Raad daar ook maar iets aan zou veranderen dus is de tekst unaniem goedgekeurd.
Laten we beginnen één van die uitspraken er uit lichten.
Wat U (de bevolking) als diep gekoesterde wens naar voren hebt gebracht is, dat in 2030 de gemeente een regiegemeente zal zijn. (richtinggevende uitspraak nr. 7)
Prima natuurlijk, probleem is alleen dat ik niet weet wat een regiegemeente is. Navraag in mijn omgeving leert dat men het daar ook niet weet.
Conclusie, ik verkeer in de verkeerde kringen want de rest van de bevolking weet het wel en is massaal voorstander.
Tijd voor een nieuwe peiling met een simpele vraag. “Enkhuizen regiegemeente?”
Hij staat als gebruikelijk rechts bovenin, de oude peiling blijft open maar gaat naar rechts onderin.
Helaas was de stadsvisie via de website even niet beschikbaar, zodat ik niet alles kon nagaan, maar volgens mij is er door bewoners herhaaldelijk aangegeven, dat er behoefte was aan een trefpunt in de binnenstad.
Een plek waar bewoners elkaar in een ongedwongen sfeer zouden kunnen treffen.
In meen zelfs, dat men er een naam aan had geven, het Javaplein. Waar het goed toeven zou zijn op bankjes onder oude eiken.
De behoefte is er dus, helaas wordt er niets mee gedaan.
Twee jaar geleden heb ik voorgesteld het terrein achter gemeentewerken zodanig in te richten dat het beschikbaar zou komen voor de bewoners.
Alleen maar zitten leek me niets. In mijn visie zou je daar prima jeu de boules kunnen spelen, maar als iemand er een betere bestemming voor heeft, vind ik het ook prima.
Maar als daar een jeu de boules club zou spelen kun je het beheer van die locatie aan hun in handen geven en dat scheelt meteen weer in de kosten. Enige knelpunt is het natje en droogje ter plekke, maar dat moet op te lossen zijn.
De enige functie die het terrein nu heeft is voor de helft parkeerplaats voor de paar ambtenaren die Gemeentewerken nog heeft. De andere helft is gras, dat om de zoveel tijd gemaaid moet worden.
Je zou het ook kunnen inrichten als blauwe zone, dat neemt wat parkeerdruk uit het centrum, maar dat gebeurt ook niet.
Het kan toch niet zo zijn, dat iedereen er aan zal moet geloven, maar dat alleen de parkeerplaatsen voor het gemeentelijk personeel heilig zijn.
Was de aankoop van de Uilenbanen al een opmerkelijke grondtransactie van de gemeente, hetzelfde kan gezegd worden van de grondtransactie die in 2001 plaatsvond en de verkoop van grond in de zogenaamde “oksel” behelsde.
Koper was de ontwikkelingsmaatschappij Krabberzand BV. Een initiatief van twee plaatselijke grootondernemers Tuiten en Deen.
Het opmerkelijk aan deze grondverkoop is, dat de grond aanvankelijk voor een kwart van de uiteindelijke verkoopprijs werd aangeboden.
Dit voorstel werd ingetrokken, waarna de grond vervolgens voor het viervoudige van het oorspronkelijke aanbod werd verkocht.
Daarbij werd bepaald, dat de nieuwe eigenaar, Krabberzand, de aankoopprijs pas hoefde te betalen, zodra zij er in geslaagd was om die grond (uiteraard met winst) door te verkopen aan een andere partij.
Dat gaat niet erg voorspoedig, dus enige hulp van buitenaf is gewenst. Het helpt natuurlijk, als de gemeente zou verklaren dat zij het gebied rondom de Oksel in ontwikkeling gaat nemen.
En ziedaar, terwijl de gemiddelde Enkhuizer de plannen voor hoogbouw op die plek allang is vergeten en er ook niet echt op zit te wachten, wordt in de structuurvisie 2020 (die de uitwerking heet te zijn van de wensen van de gewone bevolking) het gebied plotseling aangeduid als “lens”.
Dat wil zeggen, het gebied verdient bijzondere aandacht en dient door de gemeente de komende 10 jaar in ontwikkeling te worden genomen.
Goed nieuws voor Krabberzand natuurlijk, want op basis van dat rapport zal het net iets eenvoudiger worden om anderen te interesseren voor haar plan.
Maar wethouder Boland moet natuurlijk niet net doen of de structuurvisie 2020 uitsluitend de vertaling van de discussie over de stadsvisie is geweest en er totaal geen sturing van de zijde van het college heeft plaatsgevonden.
Dat is een bewering, waarvan je niet mag zeggen dat hij onjuist is zolang je niet kunt bewijzen dat hij onjuist is, maar waarvan je wel mag zeggen dat je er geen snars van geloofd.
Los daarvan vind ik het opmerkelijk dat al die lommerijke eilanden voor de kust van Enkhuizen (die wel voorkomen in de stadsvisie maar niet in de structuurvisie 2020) wel een plekje hebben gekregen in de door Boland gepresenteerde gebiedsvisie, maar dan liggen ze voor de kust van Broekerhaven.
Die gebiedsvisie, waar geen burger aan te pas is gekomen, bevat trouwens nog veel meer elementen die in de Stadsvisie werden voorgesteld als Enkhuizer projecten.
Kortom, de opvatting van Boland dat de Stadsvisie de eenduidige grondslag vormt voor de Structuur visie 2020 en dat de Raad haar om die reden ongewijzigd dient over te nemen, lijkt me niet echt houdbaar.
De eerste signalen dat de inspanningen van de ingeschakelde profesionals van XTNT ( kosten tot dusver € 100.000) kant nog wal raken beginnen ook bij de direct betrokkenen (beoogde walkantvergunninghouders) door te dringen.
Als het gaat om Stadsvisie 2030 wil het college graag de mening van de bevolking weten en mag de raad daar niets aan afdoen, omdat dit zou getuigen van minachting van de bevolking.
Daarom ben ik benieuwd hoe het college zal reageren op het onderstaande protest van walkantbewoners.
Wordt dit protest ook serieus genomen of wordt de Raad voorgehouden, dat ze dit maar moeten negeren en hun eigen verantwoordelijkheid nemen door akkoord gaan met de voorstellen van het college.
Het fascinerende van de gemeentepolitiek is natuurlijk de manier waarop het College, met achter zich het ambtelijke apparaat, keer op keer de Raad voor voldongen feiten plaatst of ze in buitenspelpositie manoeuvreert.
Bovenmeester Boland
Ik heb me in het verleden daar meermalen schamper over uitgelaten, uit ergernis over de gang van zaken.
Daar maak je binnen de gemeenteraad geen vrienden mee, dat begrijp ik ook wel, maar ik ben er niet op uit om het vriendje te worden van raadsleden.
Ik hoop alleen te bereiken dat ze zich, als gevolg van mijn kritiek, iets weerbaarder gaan opstellen en niet alles maar voor zoete koek slikken.
Een mooi voorbeeld van de manier waarop het College de Raad buitenspel probeert te zetten kunt U beluisteren tijdens de commissievergadering grondgebied.
Bovenmeester Boland legt daar keer op keer uit wat de raad in zijn ogen behoort te doen, om zijn betoog vervolgens af te sluiten met de (politiek correcte) constatering, dat het de raad uiteraard vrij staat iets anders te doen dan wat hem als juist voorkomt.
Pappa is niet boos, Pappa is alleen maar verdrietig als jullie niet doet wat ik zeg. Dat toontje.
Het debat, dat in essentie gaat over het buitenspel zetten van de Raad is uiteraard alleen voor de liefhebbers en gaat tussen Kunst (PvdA) en Bokhove(SP) enerzijds en Boland anderzijds.
Op de inhoud van dat debat kom ik terug in een ander bericht, eerst maar eens een instructie hoe U het kunt beluisteren.
Ga naar de gemeentelijke website en klik op raadscommisies. U krijgt dan een lijst met mogelijkheden gepresenteerd. Kies de laatste, meeluisteren vergadering.
Er verschijnt een nieuw venster waarin U de vergadering die U wilt beluisteren kunt selecteren. Selecteer grondgebied en 17 november.
Zolang het geluidsfragment nog niet bewerkt is door de notulist, krijgt U het aangeboden als een aaneengesloten fragment.
Verder kunt U wat de weergave betreft kiezen uit Flash en Windows media. Als Uw browser Explorer is, is Windows de voor de hand liggende keuze. Anders kiest U voor Flash.
Het is dan een kwestie van vooruitspoelen naar 1 uur 58 minuten. Dat is het moment waarop het debat over de stadsvisie begint.
Veel politiek en ambtelijk jargon natuurlijk, maar niet te snel opgeven, duurt maar een half uurtje.
Boland verdedigd de visie, dat nu het volk gesproken heeft de Raad er zich niet meer mee moet bemoeien.
Kunst en Bokhove weigeren te accepteren dat ze buitenspel gezet worden. De rest lijkt het worst wezen of ze nu wel of niet buitenspel staan, zolang ze maar aanwezig mogen zijn.
Lees hier ook even wat ik er begin oktober over schreef.
Het bedrijf dat voor de gemeente het project “Stadsvisie 2030” begeleidde heet Futureconsult. Dat bedrijf presenteerde een drietal toekomstscenario’s voor de gemeente Enkhuizen.
Deze scenario’s kwamen uiteraard niet uit de lucht vallen.
Ze waren gebaseerd op een toekomstvisie (gemaakt op verzoek van het college) door weer een andere externe adviseur, buro Vijn. Laten we de toekomstvisie van bureau Vijn voorlopig de naam “plan A” geven.
Futureconsult krijgt plan A ter inzage en weet met enige moeite daaruit een 3 tal scenario’s te destilleren.
Vier scenario’s is gebruikelijk, maar plan A is zo eenduidig, dat Futureconsult er niet in slaagt vier verschillende invalshoeken te vinden.
Deze drie scenario’s worden aan de Enkhuizerbevolking gepresenteerd als zijnde mogelijke ontwikkelingen.
De bijeenkomsten daarover (die ik alle drie heb bijgewoond) kunnen nauwelijks een succes genoemd worden, maar resulteren wel in een composietscenario, dat (surprise) als twee druppels water lijkt op het plan A van bureau Vijn.
Uitgangspunt voor de verdere discussie is nu het composietscenario. Binnen de grenzen van dat scenario (plan A) mag het volk nu wat aanvullingen bedenken.
De avonden worden gelardeerd met zang en dans om het aantal aanwezigen op te voeren.
Als deze ronde is afgelopen, stelt het college (met enig gevoel voor dramatiek), dat nu het woord aan de Raad is.
Tot op dat moment hadden de raadsleden zich (op nadrukkelijk verzoek van het College) zich buiten de discussie over de toekomstvisie gehouden.
De Raad krijgt niet alleen een verslag van de gevoerde discussie onder ogen, maar ziet ook nu pas het plan van buro Vijn, dat (mogelijk) op minuscule punten aanpassingen vertoont van het eerder ingediende plan A en we daarom plan B noemen.
Het krijgt nu ook zijn definitieve naam “Structuurvisie 2020” en wordt tot een onlosmakelijk onderdeel van de discussie over de Stadsvisie verklaart.
Raadsleden, die dachten dat ze hier wel iets over mochten zeggen, wordt verder de mond gesnoerd door een motie van VVD/D’66, die meende dat, nu het volk gesproken had, de Raad er verder het zwijgen toe moest doen.
De grap van dit alles is natuurlijk, dat het volk zich maanden lang mocht uitleven op vage toekomstverwachtingen (zonder te weten wat de concrete plannen waren) de Raad, (nu het wel om concrete plannen gaat) zich er niet meer mee mag bemoeien omdat “het volk” zijn mening al gegeven heeft.
Deze methode, waarmee de Raad feitelijk buitenspel wordt gezet, heeft ook een naam gekregen.