Categorie: Recreatieoord

De illusie in stand houden.

Na de primeur van de eerstejaars leerling (waar ik gisteren over schreef) belde Tanja Koopen van het NHD om bevestiging te krijgen van het feit, dat ik me als persoon (en niet als partij) kandidaat stel voor de verkiezingen in maart.

Er wordt gedaan of dat iets bijzonders is, maar in feite stemde u altijd al op een persoon. Als die persoon ruzie kreeg met zijn partij, dan mocht die persoon in de raad blijven en dolf de partij het onderspit en raakte zijn zetel kwijt.

De laatste was Emile van Marle van D66 naar Mega. Daarvoor Jan Raven en Jannie Aukes van Nieuw Enkhuizen naar Enkhuizen Lokaal. Weer daarvoor, Michel de Jong van Nieuw Enkhuizen naar Enkhuizen Vooruit!

Niet te vergeten Bram van der Pijl van Nieuw Enkhuizen naar Lijst van der Pijl en Hans Langbroek van Nieuw Enkhuizen naar HEA en daarvoor ook nog Stella Quasten van de SP naar Lijst Quasten.

Er hoeft maar iets te gebeuren in Enkhuizen en er ontstaat weer een nieuwe partij, waarvan de partijleider precies hetzelfde wil, als wat de partij wilde, die hij met veel gedoe had verlaten om zijn eigen partij op te richten.

De Enkhuizer gemeenteraad kent 10 partijen, die ongeveer allemaal hetzelfde willen en nog veel komischer allemaal het zelfde kunnen.

Want aan het beleid voor de komende jaren wordt al geruime tijd gewerkt door de betreffende ambtenaren en dat verander je niet één, twee, drie. Omdat je daar nu eenmaal het geld en (niet onbelangrijk) ook het personeel niet voor hebt.

Wie op mij stemt weet in ieder geval wat voor vlees hij in de kuip heeft en wat ik wil bereiken. Ik heb de afgelopen 12 jaar via mijn blog mijn opvattingen over de lokale politiek kenbaar gemaakt, wie daar aanstoot aan heeft genomen doet er verstandig aan niet op mij te stemmen.

De laatste paar jaar heb ik alleen nog maar geschreven over de verkoop van ons recreatieoord, wat gevoelsmatig neerkwam op verpatsen.

Sinds juni heb ik het bewijs, dat mijn gevoel juist was en dat de boel verpatst is. Bezit met een waarde van 30 miljoen is voor 1 procent van haar waarde van de hand gedaan.

Ik ben de enige die daar voortduren bezwaar tegen heeft gemaakt en geprobeerd heeft om de feiten rond die verkoop boven water te krijgen. De laatste maanden daarin bijgestaan door Bob Sikkema van de Piraten partij.

Alle andere partijen hielden en houden zich nog steeds op de vlakte. Sterker nog, ze verhinderen actief, dat de feiten met betrekking tot de verkoop van het recreatieoord boven water komen. Met (op het laatste moment) Enkhuizen Vooruit als enige uitzondering.

Ook mijn plan voor de toekomst is helder. Aangifte bij de Europese Commissie wegens ongeoorloofde overheidssteun en als die klacht door de Commissie gegrond wordt verklaard, Orez voor de keus stellen.

De onterecht verkregen overheidssteun terug te geven, dan wel nietigverklaring van de overeenkomst tegemoet te zien.

Alle andere partijen zeggen ook een plan te hebben, waar ze echter niet over mogen praten, omdat het geheim is. Volgens mij is het geheim, omdat anders iedereen zal beseffen dat het kansloos is en wil men de illusie, dat het wel degelijk kansrijk is, nog even (tot de verkiezingen) in stand kunnen houden.

Onvoorwaardelijk bod.

Door middel van de raadsbrief van 28 juni 2021 geeft de gemeente een groot aantal documenten vrij die betrekking hebben op het REZ.

De belangrijkste twee zijn de Anterieure Overeenkomst van 23 oktober 2018 en het gunningsbesluit van 16 mei 2017.

In het gunningsbesluit doet Orez bv een ONVOORWAARDELIJKE bod, dat 2.65 miljoen euro hoger is, dan het bod dat uiteindelijk in de Anterieure Overeenkomst zal worden vastgelegd.

Waarom accepteert de gemeente een bod dat 2.65 miljoen euro lager is dan het oorspronkelijke ONVOORWAARDELIJKE bod?

Het antwoord daarop ligt besloten in het door het college geheim verklaarde taxatierapport.

De gebiedswaarde in het taxatierapport was geraamd op 10.6 miljoen. De ontwikkelingskosten waren geraamd op 12.2 miljoen, wat er op neerkwam, dat de gemeente 1.6 miljoen zou moeten betalen om het gebied te ontwikkelen.

Onaanvaardbaar voor de gemeente.

De kunstgreep die vervolgens werd toegepast, was om 1.9 miljoen opbrengst uit de toeristenbelasting en zwembadcompensatie op te tellen bij de geraamde inkomsten uit grondverkoop, waardoor er een “plus” ontstond van 3 ton.

Een bedrag, dat dicht genoeg lag bij het bedrag Orez had geboden voor de grond (€ 335.000,-), waarop het college concludeerde, dat het door Orez gedane bod niet anders dan marktconform kon zijn.

De voor de hand liggende gang van zaken zal zijn geweest, dat de taxateur een door de gemeente gewenste uitkomst (ongeveer 3 ton) heeft gekregen. Immers, de gemeente wilde kost wat kost het bod van Orez marktconform verklaren.

Waarop de taxateur zo met cijfers heeft zitten goochelen, dat ze op die drie ton uitkwam, waarbij de gemeente het voor lief nam, dat ze minder zou ontvangen dan het onvoorwaardelijke openingsbod van Orez.

Het moet een doelbewuste keuze zijn geweest, die voor de raad geheim kon worden gehouden door het taxatierapport geheim te verklaren.

Feit is, dat op basis van reeds openbaar gemaakte documenten, die ik hierboven heb genoemd, bewezen kan worden, dat de gemeente uiteindelijk een bod accepteerde, dat aanzienlijk lager was dan het ONVOORWAARDELIJKE openingsbod dat ze had gekregen

Buy sheep, sell deer.

De cynische variant op de oorspronkelijke succesformule, waarvan de uitspraak het zelfde is. Buy cheap and sell dear.

Feitelijk wordt geadviseerd bedrog te plegen door schapenvlees als hertenvlees te verkopen.

Het bedrog van de Enkhuizer bestuurders bestaat er uit, dat ze de Enkhuizer bevolking (en niet zonder succes) nog steeds proberen wijs te maken, dat grond, die ze in het recreatieoord hebben verkocht, vrijwel niets waard was.

In haar procedure voor de RvS trappen de IJsselmeervereniging e.a een open deur in, door de rechter te wijzen op de mogelijkheid, dat het ingediende plan de plaatsing van 160 chalets toestaat in het plandeel camping.

De rechter reageert daar in zijn uitspraak (onder 11.1) als volgt op.

Het plan voorziet voor de nieuwe locatie van de camping in 200 standplaatsen, waarvan 160 kampeermiddelen en 40 niet permanente kampeermiddelen. Gelet op de definitiebepaling uit artikel 1.45 van de planregels valt niet uit te sluiten dat de 160 kampeermiddelen zullen bestaan uit chalets. Dat is ook niet in geschil.

Wat in geschil had moeten zijn, is dat recreatiewoningen geen kampeermiddel zijn zoals overeengekomen in de overeenkomst tussen de gemeente en Orez bv.

De tussen de gemeente en Orez BV overeengekomen Anterieure Overeenkomt definieert in artikel 1 (definities) welke verblijfsrecreatie er in het plandeel camping is toegestaan. Alleen in kampeermiddelen en in eenvoudige bouwwerken. Hieronder de letterlijke tekst van het artikel.

Verblijfsrecreatie is toegestaan in alle kampeermiddelen en in bouwwerken voor recreatief nachtverblijf die binnen 24 uur te verwijderen zijn. Onder deze laatste categorie vallen bijvoorbeeld eenvoudige bouwwerken zoals een stacaravan, chalet, camper, tent, vouwwagen en een trekkershut.

Een recreatiewoning valt hier niet onder. (Onderstreping en cursivering door mij gedaan)

De definitie van kampeermiddelen in het plan (opgesteld door de jarenlange zakenrelatie van Droomparken) is een andere, dan die door de gemeente met Orez bv werd overeengekomen.

In de AO staat luidt en duidelijk, dat recreatiewoningen niet thuis horen in de categorie kampeermiddelen.

De belangrijkste reden om van verschillende categorieën te spreken is niet de snelheid waarmee iets verwijderd kan worden. Elke woning kan binnen 24 uur worden verwijderd, maar het verschil in prijs tussen woning en kampeermiddel.

Dat prijsverschil komt ook tot uitdrukking in de kavelprijs.

Volgens een door Droomparken ter beschikking gesteld rapport is de kavelwaarde voor recreatiewoningen het dubbele van de kavelwaarde voor kampeermiddelen.

In het rapport wordt de waarde van een kavel voor kampeermiddelen geschat op € 40.000,- terwijl de (gemiddelde) waarde voor kavels voor woningen uitkomt op het dubbele (€ 80.000,-).

.Een gebied met 160 kavels voor kampeermiddelen is na bouwrijp maken € 6,4 miljoen waard. Hetzelfde gebied met kavels voor recreatiewoningen kan het dubbele opleveren, ofwel € 12,8 miljoen.

In hetzelfde Droomparken rapport worden de kosten van het bouwrijp maken van 160 kavels begroot op 3 miljoen. Daar moet dan nog wel de aanschaf prijs voor het gebied worden opgeteld. Die was € 75.000,-.

Dus voor wie het nog steeds niet wil begrijpen, op basis van een aankoopprijs van € 75.000,- en een investering van 3 miljoen in het bouwrijp maken van het gebied, beschik je over een gebied, waarvan de grondwaarde minimaal op € 10 miljoen kan worden geschat. (50% kavels voor kampeermiddelen en 50% kavels voor recreatiewoningen).

De uiteindelijke waarde van het gebied zal echter aanzienlijk hoger zijn dan de 10 miljoen die hier wordt aangenomen. Het valt namelijk te voorzien, dat (op termijn) de kavels voor kampeermiddelende zullen worden omgezet in kavels voor recreatiewoningen. Een proces dat inmiddels al in gang is gezet.

Ere wie ere toekomt, de enige partij in de gemeenteraad die aan dit onderwerp aandacht heeft durven besteden is Enkhuizen Vooruit in de persoon van Frank van Gangelen. . Alle anderen hebben zich tot dusver beperkt tot hetgeen waar ze gewoonlijk in excelleren.

Wegkijken en doodzwijgen.

Commissielid van Gangelen heeft op dit blog (over de vragen die EV! stelde) een bijdrage geschreven onder de titel “Even geduld a.u.b”. Datum 15 april 2021.

Zelf heb ik, over hetzelfde onderwerp, op 16 april “Dwarsbomen” geschreven.

Inmiddels zijn we weer 4 maanden verder en heeft het college de taxatie (die volgens het college bewijst, dat de getaxeerde grondwaarde marktconform is) opnieuw geheim verklaard.

In dat taxatierapport wordt de grondwaarde van het plandeel camping op een kwart miljoen getaxeerd, terwijl haar werkelijke waarde (gebaseerd op door Droomparken verstrekte gegevens) eerder boven de 10 miljoen euro ligt.

Terwijl de reguliere media verslag doet over de noodzakelijke aanleg van 2 ha moerasgebied en de aanleg van een voetpad, blijft de bestuurlijke bedrog (het ver beneden de marktwaarde verkopen van het eigen grondgebied) al weer 4 maanden lang buiten beschouwing en daardoor onbesproken.

Hoe langer je de zaken voor je uitschuift, hoe kleiner de kans wordt, dat je de gevolgen van deze uitzonderlijke wanprestatie nog ongedaan kunt maken. Wat in het belang zou zijn van de doorsnee Enkhuizer.

Maar het belang van de doorsnee Enkhuizer weegt voor het huidige bestuur nu eenmaal aanzienlijk minder zwaar, dan hun eigen belang.

Zodat het nog wel even kan duren voordat er aan het gehuichel een einde komt.

Zicht op strand?

Vrijdag het mooie bericht, dat de vergunning voor het ophogen van het strand is verleend. Zodat de 1000 m³ zand, die Droomparkmanager Thomas de Boer zegt te hebben klaar liggen, kan worden aangevoerd.

Waarmee er een eerste stap gezet wordt in het opknappen van het publieke deel van het recreatieoord.

Waar de kersverse huurders van recreatiewoningen op het campingterrein ook gebruik van zullen gaan maken.

Hun resort heet Enkhuizer Strand en dan wek je toch de verwachting dat ergens in de nabije omgeving van het resort een strand te vinden moet zijn.

Verder heeft Bob Sikkema zijn eerste column geplaatst. Geschreven vanuit de ambitie om raadslid te worden.

Nogmaals, hij heeft direct toegang tot het blog, bepaalt zijn eigen onderwerpen en de frequentie waarin hij schrijft. Mogelijk verschillen we in de toekomst van mening, maar voor wat betreft zijn eerste column was daarvan nog geen sprake.

Vooral de zin “we hoeven enkel vertrouwen te hebben in onszelf” sprak me aan.

Mijn eigen vertaling is, dat we vertrouwen moeten hebben in de democratie als methode om ons te besturen en niet gaan verlangen naar een “sterke” man, die alles wel even zal oplossen.

Of de rigor mortis waar een bureaucratisch bestuur altijd weer op uitdraait.

Als democratie goed genoeg is om mensen aan de macht te helpen, dan zou ze ook goed genoeg moeten zijn om dezelfde mensen de macht weer te ontnemen, zodra ze misbruik van die macht maken.

Bijvoorbeeld, door haar te gebruiken om te voorkomen dat de waarheid aan het licht komt.

Het kaf en het koren.

In de FTM pitch staan we op zaterdagochtend nog steeds op nr 1 en naderen de 100 stemmen (96 toen ik keek), maar echt uitlopen doen we niet. Gelukkig gaan de eerste twee pitchs over vakantieparken, dus het onderwerp zal de tweede ronde wel halen. De vraag is dan alleen nog waar de nadruk komt te liggen.

Echter, de competitie loopt nog 8 dagen en de kans bestaat dus nog steeds, dat er een onderwerp wordt aangedragen, dat meer tot de verbeelding spreekt voor een wat grotere groep mensen.

Verder komt er hopelijk deze maand een uitspraak van de Raad van State over de aan haar voorgelegd bezwaren en wordt het duidelijk of het bezwaar van de IJsselmeervereniging (over het aanleggen van de kustboog) zal worden overgenomen.

Zelf als dat niet gebeurd, is er ook nog Rijkswaterstaat dat dwars schijnt te liggen.

Hopelijk ook een definitief oordeel over de vraag of de camping gesitueerd mag blijven op de plek waar hij nu is gerealiseerd. In de zogenaamde kwaliteitszone waarin niet gebouwd mag worden.

En dan is er natuurlijk ook nog de aangenomen motie, waarin het college wordt verzocht om openbaarmaking van de Anterieure Overeenkomst. Inclusief de aanvullingen daarop als gevolg van planwijzigingen.

Het wachten is op instemming van Droomparken (die volgens sommigen al is toegezegd). Komt die instemming er niet, dan zullen we meemaken, dat de raadsmeerderheid een natte krant verscheurt. Het college wegsturen zie ik niet één, twee, drie gebeuren.

In september komt er dan ook nog een rapport van Fakton, dat de wenselijkheid van openbaarheid en de mogelijk nadelige gevolgen daarvan voor de gemeente zal hebben bestudeerd.

Hopelijk staat er tegen die tijd dan ook een deskundig journalist van Follow the Money klaar, die in staat is het gemeentelijke kaf van het gemeentelijke koren te scheiden.

Sint-juttemis

Wat weten we eigenlijk over de kostenverdeling, 2 1/2 jaar nadat ze tussen de gemeente en Orez bv werd afgesproken.

Vast staat het recreatieoord in zijn geheel is overgedragen aan Droompark Enkhuizer Strand voor € 335.000,- plus een nog te realiseren voorziening in de vorm van een strand.

Of dat strand er uit zal zien zoals het ons is voorgespiegeld (de baai) is nog niet zeker. Eerst moet de RvS een bezwaar verwerpen en dan moet RWS ook nog willen meewerken. Tot dusver is men daartoe niet bereid geweest, maar het kan zijn, dat men ooit van opvatting zal veranderen.

Verder moet er ook nog een centrale parkeervoorziening worden gerealiseerd voor de bezoekers van het nog aan te leggen strand.

Maar ook, om de Immerhornweg vrij van parkeren te kunnen maken. Voorheen was het een doodlopende weg en vormde het (langs de wegkanten parkeren) niet zo’n probleem.

Maar inmiddels is de Immerhornweg de toegangsweg tot de camping en vormt het langs de kant van de weg parkeren WEL degelijk een probleem.

Bij dit alles is het nog steeds volstrekt onduidelijk hoe de kosten zijn verdeeld. Legt Droomparken (op haar kosten) voor de bewoners van haar park een strand aan, dat ook door de inwoners van Enkhuizen kan worden gebruikt? Of legt de gemeente (op haar kosten) een strand aan voor haar inwoners, dat ook door de bewoners van Droompark Enkhuizer Strand kan worden gebruikt?

Hetzelfde kan worden gezegd van de centrale parkeervoorziening. De noodzaak ontstond doordat Droompark bestaande parkeerruimte nodig had voor het inrichten van haar park. Voor wiens rekening zijn dan de kosten voor de nieuwe voorziening. Voor de gemeente of voor Droomparken.

Verzoeken om inzage in die kostenverdeling zijn tot dusver steeds afgewezen. Zogenaamd omdat dit de belangen van de gemeente zou schaden. Pas na lang aandringen van mijn kant hebben een aantal fracties (SP, CDA en de drie lokale partijen) de moeite genomen die kostenverdeling in te zien, maar ondanks het feit dat er GEEN geheimhoudingsplicht rust op de verkregen informatie, doen ook zij er het zwijgen toe.

Tot dusver heeft slecht één partij zich publiekelijk voorstander getoond van het openbaar maken van de kostenverdeling. Het CDA. Het college heeft het verzoek in beraad genomen en zal daar te zijner tijd op terug komen. Naar het zich laat aanzien, omstreeks sint-juttemis.

Verspilde moeite.

Ik heb gisteren geluisterd naar een bijzondere raadsvergadering over de vragen die er bij de raad leefden over het REZ. Met name over de te bouwen woningen en de verdere ontwikkelingen in het gebied.

Veel vragen over zaken waar de raad het antwoord al wist of had moeten weten op basis van eerder verstrekte informatie.

Zo is er een tentenveld op de camping met 16 stopcontacten, zodat je er van kunt uitgaan dat er 16 grote tenten kunnen staan. De plek staat na een regenbui onder water en is dus niet ideaal te noemen, maar ze bestaat en is terug te vinden op de plattegrond die door Droomparken wordt uitgegeven.

Vlak naast de sanitair voorziening en direct onder de camping kavel 25 op de plattegrond. Wat campers en caravans betreft. De nummers 100 tot 126 zijn bedoeld voor campers. De nummers 127 tot 138 (11 dus) voor caravans. Dus als we het over een camping hebben in de traditionele zin, dan zijn er 16 plekken voor tenten, 26 voor campers en en 11 voor caravans.

In totaal 53 plekken, terwijl er in de oorspronkelijke situatie 175 plekken waren volgens het rapport dat als bijlage gold voor het bestemmingsplan. Deze info is dus al sinds juli vorig jaar bekend.

Maar er is meer dat deze plattegrond ons verteld. Hierbij overzichtstekening zoals ingediend bij de Raad van State eind 2020.

Hierop valt te zien dat de bovenste 3 parkeerkoffers die deel uitmaken van het openbare gebied inmiddels zijn toebedeeld aan de passantencamping. Daarmee is ook de weg komen te vervallen die naar rechts afbuigt de kustboog in.

En niet alleen dat, de fietsverbinding die op dit kaartje oostelijk van de koffers loopt, buigt volgens het laatste plan vlak voor het begin van het passantendeel naar links en gaat ten oosten van de passantendeel van de camping lopen. Zie onderstaande kaartje.

Deze kaart maakt deel uit van de vergunning voor de parallelweg. Daarop valt te zien dat de parallelweg doodloopt tegen passantencamping en een keerlus heeft ter hoogte van het huidige einde van de passantencamping. (zie plattegrond van de camping).

De nog aan te leggen weg er onder is een tijdelijk bouw weg noodzakelijk voor de aanleg van het villapark, maar uiteindelijk het traject voor het fietspad. Ook dat leert ons een aantal dingen, namelijk dat het fietspad richting camping niet eerder gerealiseerd kan worden, dan nadat het villapark is gerealiseerd, omdat het toekomstige traject loopt over weg, die voorlopig nog gebruikt zal worden voor bouwverkeer.

Ten tweede, dat Droomparken er al geruime tijd geen rekening meer mee houdt dat er (tussen passantencamping en toekomstig strand) nog een fietspad moet worden aangelegd om de kustboog per fiets te kunnen bereiken. Waarschijnlijk “weet” men al dat Rijkswaterstaat niet aan de constructie wil meewerken en is de hoop er op gevestigd, dat de RvS de constructie (op verzoek van het Comité en de Verenging) afwijst.

Zodat men op dat punt de handen in onschuld kan wassen.

Kortom, openbaar beschikbare informatie die al geruime tijd beschikbaar is om te bestuderen en waaruit tal van conclusies kunnen worden getrokken. Helaas, met uitzondering van raadslid van Galen, trekken raadsleden in dit dossier geen conclusies uit de feiten die hen te beschikking staan, maar wachten ze totdat de conclusies die ze moeten trekken hen door het college of directeur Bruil van Droomparken worden aangereikt.

Het proberen te informeren van de raad is de afgelopen 11 jaar verspilde moeite geweest, met als gevolg dat ze iedere keer weer onaangenaam verrast waren als ze met de werkelijkheid geconfronteerd werden. Een werkelijkheid die ze ook op eigen kracht hadden kunnen ontdekken, maar daar is men, op een enkele uitzondering na, te gemakzuchtig voor.

Niet uit te sluiten.

Afgelopen woensdag was er een soort van participatie overleg waarin de vorderingen rond het REZ zouden worden doorgesproken.

Als deelnemer aan het participatietraject was ik uitgenodigd. Met mij wat mede-participanten, Droomparken deskundigen en lokale politici. Mijn allereerste poging tot digitaal vergaderen, zodat het echte deelnemen nog niet lukte.

Gelukkig werd de vraag, die ik had willen stellen gesteld en beantwoord. Laat ik hem diplomatiek formuleren. “Bestaat de mogelijkheid dat het planonderdeel, de baai, niet doorgaat?” Het antwoord daarop luidde, “het valt niet uit te sluiten”.

Gebaseerd op vage toespelingen hield ik daar sinds juli 2020 al rekening mee. Op basis van het al gerealiseerde wegenplan voor de camping begon ik er meer en meer rekening mee te houden en gegeven de laatst afgegeven vergunning, is er nauwelijks een andere conclusie mogelijk.

Tenzij er een wonder gebeurd, gaat de aanleg van de baai niet door. RWS wil niet meewerken en de enige hoop is, dat de Raad van State het onderdeel afblaast. Zodat er voor de gemeente geen gezichtsverlies zal ontstaan. Let wel, dit is MIJN conclusie en ik beschik wel over aanwijzingen, maar niet over bewijs dat ze juist is.

Maar als mijn conclusie juist is, dan is de ellende niet te overzien. Het strand was al gehalveerd, maar wordt dan opnieuw gehalveerd. Geen plek meer om de passantencamping naar toe te verhuizen. Geen plek meer voor de zeilschool.

Vanwege incompetente onderhandelaars, aangestuurd door incompetente bestuurders en onder het toezicht van incompetente toezichthouders.

De Enkhuizer drie-eenheid, hoofdzakelijk bezig met elkaar de hand boven het hoofd te houden.

Gedane zaken.

Dat aanstaande donderdag 5 partijen een exploitatieopzet en een taxatierapport gaan inzien doen ze natuurlijk niet om mij een plezier te doen.

Om eerlijk te zijn denk ik, dat binnen die vijf partijen maar een paar raadsleden zijn die zich (net als ik) echt betrokken voelen bij de herontwikkeling van het REZ.

Te weten Gerard van Galen (CDA), Freek Jans (HEA) allebei raadslid en Frank van Gangelen, commissielid voor EV!. De rest zal het allemaal krent wezen wat er met het recreatieoord gebeurd.

Als de wethouder roept, dat het hem gaat om de opwaardering van openbaar gebied, dan praten ze hem gewillig na, zonder te begrijpen over welk gebied hij het nu eigenlijk heeft.

Meestal heeft hij het dan over particulier eigendom, dat deel uitmaakt van het villapark, waar je omheen kunt fietsen en dat keurig zal worden bijgehouden door de eigenaars van de vakantievilla’s.

Het echte openbare gebied is een smalle strook grond tussen de zeemuur en de nog aan te leggen weg (met parkeerfaciliteiten) naar de dienstingang van het ZZM.

De bestaande ligweide ten zuiden van het zwembad, aangevuld met enkele speeltuigen voor kinderen en een paddenpoel. Inclusief het reeds bestaande strandje, dat blijft zoals het is en bekent staat als het hondenstrandje.

Plus een kustboog met 680 meter (en geen 1200 meter zoals de gemeentelijke website meldt) strand. Verder een parkeerterrein voor de strandbezoekers, de bezoekers van Sprookjeswonderland en de sportvelden.

Mocht de aanleg van de baai onverhoopt niet doorgaan (en de kans daarop is nog steeds aanwezig) dan zal de toegevoegde hoeveelheid strand nog maar een kwart bedragen van hetgeen er ooit in het vooruitzicht was gesteld.

De drie gebieden moeten recreatie mogelijk maken voor de inwoners van de vakantieparken en de inwoners van Enkhuizen. De parken zelf hebben, anders dan op een terras voor je huisje zitten, geen recreatie mogelijkheden.

Maar goed, aanstaande donderdag gaan de vijf partijen (door het inzien van geheim verklaarde stukken) ontdekken, waarom de concessie aan Orez werd verleend, waarom hij er maar zo weinig (€ 335.000,-) voor hoefde te betalen en waarom Droomparken er goed geld voor over had, om hem te kunnen kopen.

Zaken waar ze zich natuurlijk al eerder in hadden moeten verdiepen, omdat het nu gedane zaken zijn, die geen keer meer zullen nemen.

De overige vier partijen (VVD, D66,PvdA en CU/SGP) zullen nog even blijven volharden in hun, zo succesvol gebleken, struisvogelpolitiek.

Einde plichtsverzuim.

Het is altijd leuk om in de krant te lezen, dat een meerderheid van de raad heeft besloten een einde te maken aan hun al maanden durende plichtsverzuim door inzage te vragen in de (door het college geheim verklaarde) stukken.

Zelf zien ze het natuurlijk weer anders, maar laten we op die slak geen zout leggen. Omdat ze op 4 maart de geheim verklaarde stukken gaan inzien, zullen we op 30 maart weten of ze geheim moeten blijven, dan wel dat de opgelegde geheimhouding wordt opgeheven.

De beslissing daarover neemt de raad. Niet op basis van wat het college haar over de inhoud vertelt, maar op basis van wat ze zelf (na bestudering van de inhoud) heeft geconstateerd.

Dat is het spel, zo zijn de regels en zo moet het gespeeld worden.

Kan een taxatie van werkzaamheden, die grotendeels niet worden uitgevoerd, informatie bevatten waardoor de gemeente in de toekomst financiële schade zou kunnen leiden, als die taxatie openbaar zou worden gemaakt?

Neem de kosten van de nog aan te leggen baai. Is het niet zo, dat door acceptatie van de door Orez gedane bieding voor de concessie, elk financieel risico voor de gemeente is afgedekt?

Anders gezegd, wat de uiteindelijke kosten van aanbestedingen ook mogen zijn, de gemeente zal daar voordeel nog nadeel van ondervinden. Is dat niet de essentie van de deal die met Orez is gesloten?

De geheimhouding had en heeft een heel ander doel. Namelijk om te verhullen, dat de marktconformiteit (die de rechtvaardiging vormde om de de bieding van Orez te accepteren) alleen van toepassing was op de planuitvoering (d.w.z. de exploitatieopzet van Orez) die ter taxatie was aangeboden.

Wat me tot de vraag brengt, wist men of had men kunnen weten, dat de door Orez voorgelegde planuitvoering nooit zou worden gerealiseerd.

Volgens mij wisten alle betrokkenen van de bezwaren van het ZZM tegen het voorlopige plan. Die bezwaren werden alleen maar groter, bij het aanvaarden van het definitieve plan, door de opname van een nog prominenter aanwezige landtong.

Je kunt je in dat verband dan ook alleen maar afvragen, hoe het in hemelsnaam mogelijk is geweest, dat de onderhandelaars nooit hebben beseft, dat de voorgestelde (en getaxeerde) planuitvoering (als gevolg van de door het ZZM ingebrachte bezwaren) nooit zou worden uitgevoerd.

Maar dat is een raadsel, waar de formele toezichthouder (de raad van Enkhuizen), zich over zal moeten buigen.

%d bloggers liken dit: