Categorie: VVD

In de krant van gisteren maakt raadslid Pieter Heijkamp (CU/SGP) zich druk over de verstoorde verhouding tussen college en raad. Met name omdat volgens hem wethouder Olierook niet de kans heeft gekregen zich te verdedigen.

Dat is natuurlijk niet helemaal waar, Olierook koos er zelf voor zich niet te verdedigen. Hij stapte op voordat de motie van wantrouwen was aangenomen. In zijn opvatting is politiek een spel, waarbij hij er kennelijk van uitgaat dat hij het alleenrecht heeft om “vals” te mogen spelen. Dat is lange tijd (ook vanwege de kritiekloze steun van Pieter en zijn coalitiegenoten) goed gegaan. Totdat een meerderheid van de raad besloot om zelf ook maar eens “vals” te spelen en op dubieuze gronden liet weten het vertrouwen in de wethouder te hebben verloren.

De voorganger van Olierook, Boland had ook vals gespeeld in het Dromdossier (door het budgetrecht van de raad te negeren) maar die had de tegenwoordigheid van geest om tijdig zelf op te stappen. Daarbij overigens geholpen door VVD raadslid Stomp, die op merkwaardige gronden zijn steun introk voor de toenmalige coalitie.

Dezelfde Stomp die overal rondbazuint dat hij precies weet hoe de vork in steel zit, maar voor wie het belang van de stichting kennelijk zwaarder weegt dan het belang van de gemeente.

Ik ben het met Pieter eens dat het “vals” spelen van de raad geen pluim verdient, maar aan de andere kant, je kunt natuurlijk maandenlang doen of je neus bloedt en dat er voor wat betreft de afwikkeling van het Dromdossier niets aan de hand is, maar je bent bijzonder naïef als je nog steeds denkt, (wat Pieter kennelijk doet) dat Olierook op dat punt de raad niet heeft misleid.

De raad zou zich misschien eens druk moeten maken over het feit dat vanwege haar struisvogelgedrag nauwelijks nog serieus wordt genomen. Afgelopen week las ik in de krant dat het ZZM haar convenant met de gemeente heeft opgezegd.

Het plan voor vakantiewoningen (in haar bestaande vorm) zal via de rechter worden aangevochten. Als dat plan (onder druk van een rechterlijke uitspraak) aangepast zal moeten worden dan is de kans groot dat ook het hele proces over gedaan moet worden.

In plaats van de schuld daarvoor bij anderen te leggen (in dit geval het ZZM) zou ze er goed aan doen de schuld eens bij zichzelf te zoeken. Hetzelfde geldt voor de procedure die ik voer naar aanleiding van mijn Wob verzoek.

Daarin verdedigt het college het standpunt dat het volstrekt normaal is, dat haar ambtenaren afspraken maken die financiële gevolgen voor de gemeente met zich meebrengen, zonder dat die afspraken formeel worden vastgelegd ten behoeve van de politiek verantwoordelijke wethouder. Een zichzelf respecterende raad zou (op grond van dat feit alleen) de verantwoordelijke wethouder ten minste hebben berispt om herhaling te voorkomen.

De Enkhuizer raad doet niets. Men zit er bij en kijkt er naar. Door het niet vastleggen van dit soort afspraken valt de mogelijkheid tot corruptie niet meer uit te sluiten. Immers, er ontstaat een mogelijkheid dat de ambtenaar in kwestie het op een akkoordje gegooid heeft met de aannemer.

Op basis van een ondeugdelijke “offerte” wordt er geprobeerd de raad er toe te verleiden een krediet van € 100.000,- ter beschikking te stellen. Als dat mislukt, wordt er een tweede poging gedaan voor een bedrag van € 60.000,- en als dat ook mislukt verleent de betrokken ambtenaar hand en spandiensten voor een derde poging.

Voor de goede orde, ik ga er niet van uit dat de vordering van de aannemer het resultaat is van een onderonsje tussen aannemer en ambtenaar waar beiden een voordeeltje aan ontlenen. (Als jij mijn vordering goedkeurt en door de raad loodst, zit er voor jou ook wat aan), maar het valt wegens het ontbreken van gespreksverslagen niet uit te sluiten.

Voorlopig ga ik er nog steeds van uit dat die gespreksverslagen er wel zijn. Maar dan doemt er een nieuw probleem op. In dat geval heeft de gemeente onrechtmatig gehandeld door mij niet de documenten ter inzage te geven waar ik, krachtens de wet, recht op heb.

De primair verantwoordelijke voor de toepassing van de wet is de burgemeester. Die heeft persoonlijk mij er van proberen te overtuigen dat die documenten er niet zijn, dus als ze er naar het oordeel van de rechter wel zouden moeten zijn, dan ontstaat er een bijzonder pijnlijke situatie. De burgemeester mag dan aan de raad uitleggen waarom hij de wet niet heeft uitgevoerd.

Al met al een kleffe bestuurscultuur, waarin men krampachtig probeert om de schandalen (waardoor ze geteisterd wordt) binnenskamers te houden en toe te dekken. Om daar verandering in te brengen is het aanstellen van een zakencollege niet de oplossing, maar is een herstel van vertrouwen tussen kiezers en gekozenen van groter belang.

Niet door middel van klasje voor aspirant raadsleden zoals B&W voorstelt, maar door het oprichten van een vereniging VVDD. Vrienden Van De Democratie. Een vereniging die met behulp van openbare vergaderingen onze volksvertegenwoordigers dwingt om verantwoording af te leggen over het beleid dat ze voeren.  Over wat zo’n vereniging zou kunnen doen een volgende keer.