Categorie: VVD

Na ons, de zondvloed.

Naast de “overweging “, dat het taxatierapport (dat het bewijs inhield dat de uitgebrachte bieding op de grond marktconform was) niet eerder openbaar gemaakt mocht worden dan nadat het gehele project was uitgevoerd, “overwoog” de raad ook nog andere zaken.

Zoals bijvoorbeeld de overweging, dat openbaarmaking van het taxatierapport de uitkomst van besprekingen met Droomparken zou kunnen beïnvloeden.

Een opvatting, die werd weersproken door raadslid Stomp (VVD), wiens betoog er op neerkwam, dat voor wie op de hoogte was van de inhoud van de door Orez voorgelegde exploitatieopzet, de inhoud van het taxatierapport nauwelijks nog geheimen kon bevatten.

Overigens waren de besprekingen met Droomparken een vrij recent argument om de geheimhouding in stand te houden. Het werd bijvoorbeeld niet gebruikt om mijn verzoek om inzage af te wijzen.

Dat verzoek was een jaar eerder gedaan en een gesprek met Droomparken was toen nog niet als noodzakelijk beoordeeld. Omdat men toen nog verkondigde dat er niets mis was met de overeenkomst met Orez.

Pas toen Struijlaart het veld had geruimd en zijn opvatting (er is helemaal niets aan de hand) niet langer houdbaar bleek, werd er besloten om advies te vragen.

Aan het bureau, dat eerder de marktconformiteit bewezen had verklaard en ook had geadviseerd om het “bewijs” ervan onmiddellijk geheim te verklaren.

Het soort van deskundigheid waar Keesman (SP) diep van onder de indruk is en waar ze zich achter denkt te kunnen verschuilen. [Mijn naam is Haas, ik weet van niets, maar ik volg slechts het advies van deskundigen]

Kortom, er worden voortduren nieuwe overwegingen verzonnen, die stuk voor stuk pogingen zijn, om de Wet Openbaarheid Bestuur te ondermijnen in plaats van haar uit te voren.

Pogingen die je alleen maar een halt kunt toeroepen door inschakeling van de bestuursrechter, omdat de democratische toezichthouder (de gemeenteraad) geen zin heeft om haar werk te doen.

Meer dan een jaar geleden (18 augustus 2020) verzocht ik de raad om kennis te nemen van de inhoud van het taxatierapport om op basis van de inhoud een oordeel te vellen over de vraag of het rapport nog langer geheim moest blijven.

Ik ben er inmiddels van overtuigd, dat de overgrote meerderheid van de raad (op advies van het college) nooit aan dat verzoek heeft voldaan, maar zich (in plaats van zelf een mening vormen) liever een mening laat opdringen.

Door het college. Op basis van krakkemikkige “overwegingen”, die de toets der kritiek niet kunnen doorstaan en uit duidelijk herkenbare drogredenen bestaan.

Wat tot de treurige conclusie leidt, dat democratisch toezicht op de gedragingen van de overheid kennelijk niet werkt. We zien het niet alleen bij de landelijke overheid, maar ook bij de lokale overheid.

Met als gevolg, dat het vertrouwen in onze democratische instituties (zoals de gemeenteraad) steeds minder wordt.

Het kan degenen die deze instituties bevolken kennelijk allemaal niets schelen. Men weigert verantwoording af te leggen over de ingenomen standpunten en houdt elkaar de hand boven het hoofd, door bewijs van strafbare feiten geheim te verklaren.

Dat kan niet goed blijven gaan, maar de betrokken gaan er kennelijk van uit dat het hun tijd nog wel zal duren.

“Après nous, le deluge”, ofwel “Na ons, de zondvloed”.

Linkeballen.

Een van de mooiste woorden uit het wielrenjargon is volgens mij linkeballen.

Oud wielrenner en verslaggever Maarten Ducrot gebruikt het om aan te geven dat de periode van samenwerken (om het peloton voor te blijven) is afgelopen en het, nu de eindstreep in zicht is, ieder voor zich is in de strijd om de dagprijs.

De politiek kent hetzelfde fenomeen.

Naar mate de verkiezingen dichterbij komen, des te geringer is de behoefte van partijen om als zijnde “eensgezind” over te komen. Alleen de dagprijs, die na de verkiezing wordt uitgereikt, doet er nog toe.

Gisteren schreef ik nog, dat Derrick Stomp (VVD) een van onze burgerrechten, zoals het recht op openbaar bestuur (in ruil voor een schouderklopje van het college) bij het grof vuil had gezet.

Vandaag lees ik in de krant, dat hij (met 13 medestanders) aan het linkeballen is over een door de gemeente te betalen bijdrage aan de SED. Zou de bijdrage gelijk verdeeld zijn over de drie gemeenten, dan zou de Enkhuizen bijdrage, net als de twee anderen 5 ton zijn geweest.

Maar om één of andere reden is dat niet eerlijk genoeg volgens Drechterland en StedeBroec en dus vinden ze, dat Enkhuizen € 90.000,- meer moet betalen dan StedeBroec en € 120.000,- dan Drechterland.

In vergelijking met wat we zijn misgelopen bij de verkoop van het recreatieoord gaat het hier natuurlijk over pinda’s, waar alleen PvdA, D66 en CU/SGP zich niet druk over willen maken.

Dat scheelt in ieder geval met de verkiezingen van 4 jaar geleden, toen iedereen akkoord was gegaan met een verhoging van 13,5 miljoen voor het SED op basis van de oude verdeelsleutel.

Maar als gezegd, hier gaat het om pinda’s en de vraag is dus, gaan ze straks over het REZ ook nog linkeballen.

Of blijft Enkhuizen Vooruit de enige partij die door heeft, dat het taxatierapport van BaseValue NIET het bewijs is, dat Orez destijds een marktconform bod heeft uitgebracht en wat daarvan het gevolg is.

Schouderklopje

Collaboreren is dus een vorm van samenwerken waarbij de ene partij zich schikt naar de wensen van de andere partij.

In theorie is de gemeenteraad de hoogste instantie binnen de gemeente, belast met toezicht op het college en haar ambtelijke apparaat.

In de praktijk mist ze in het merendeel van de gevallen het morele gezag (maar ook de kennis) om dat toezicht te kunnen uitoefenen.

Gewoonlijk bepaalt het college de mate waarin zij toezicht op haar doen en laten toestaat. Dit is duidelijk waarneembaar bij het recente genomen besluit, om de geheimhouding t.a.v. het taxatierapport in stand te houden.

Het oorspronkelijke advies tot geheimhouding was van BaseValue en dateert vanaf het moment dat het rapport was uitgebracht. Het college heeft vervolgens het advies “overgenomen”.

Inmiddels is komen vast te staat, dat de waarde die BaseValue marktconform verklaarde, 30 miljoen lager ligt, dan de waarde die Cushman & Wakefield heeft berekend.

Mevrouw Keesman (SP) heeft laten weten zelf niet over enige kennis van zaken te beschikken, maar af te willen gaan op het oordeel van deskundigen.

Welnu, wiens deskundigheid slaat ze hoger aan.

De deskundigheid van BaseValue, 3 oud medewerkers van Fakton, die in 2017 voor zichzelf zijn begonnen in Oldebroek, Overijssel. Of Cushman & Wakefield, vastgoed taxateur met 400 kantoren in 70 landen.

De opdracht aan Orez bv was feitelijk al gegund, nadat ze haar exploitatieopzet had ingediend. Er moest alleen nog een formaliteit worden vervult. Namelijk, de hoogte van het bod (€ 335.000,-) moest bevestigd worden door een taxateur.

En zie daar, na wat onverklaarbaar gegoochel met cijfers, komt men uit op min of meer hetzelfde bedrag dat door Orez was geboden.

Verder controle werd niet noodzakelijk geacht. Sterker nog, de rekenmethode werd, net als de exploitatieopzet waarop ze was gebaseerd, geheim verklaard.

Waar mevrouw Keesman haar collaboratie nog denkt te kunnen verbergen door een beroep op denkbeeldige deskundigen, vindt Stomp (VVD) die moeite nog te veel en verklaart doodleuk, dat de reden voor heimhouding niet aanwezig is.

Volgens hem bevat het rapport geen geheimen voor Droomparken, maar als het college (om haar moverende reden) liever geheimhouding wil, dan is hij best bereid, om aan die wens van het college tegemoet te komen.

Een nog duidelijker bewijs van collaboratie laat zich moeilijk bedenken. Een van onze burgerrechten, openbaarheid van bestuur, wordt door de fractievoorzitter van de VVD moeiteloos terzijde geschoven. In ruil voor een schouderklopje van het college.

Afleidingsmanoeuvre.

Gisteren was voor de eerste keer in jaren de Presidiumvergadering (beraad van fractievoorzitters) weer openbaar. Wat een verademing in vergelijking tot het pompeuze harlekijnen gedoe tijdens de raadsvergadering.

De deelnemers hoeven niet voortdurend de voorzitter te bedanken voor het feit dat ze het woord mogen voeren. Men spreekt elkaar aan bij de voornaam en wekt zelfs de indruk, dat men naar elkaars argumenten luistert.

Kortom, de uitstraling van deze bijeenkomst is er een van van gewone burgers die hun best doen een bijdrage te leveren aan het besturen van de stad. Terwijl de meeste raadsvergaderingen op mij overkomen als bijeenkomsten van regenten, voor wie de vorm vele malen belangrijker is dan inhoud.

Alleen al uit “Public Relations” overwegingen zou men het besluit, om deze vergaderingen achter gesloten deuren te houden, nooit meer in overweging moeten nemen.

Wat overigens niet wil zeggen, dat het agendapunt waar mijn belangstelling naar uitging, “hoe nu verder met het raadsbreed akkoord” echt lekker uit de verf kwam.

Opvallend veel zelfkritiek, maar tevens ook de stille hoop, dat men verder kon op de weg, die men 3 jaar geleden had ingeslagen.

Overigens vond ik de opvattingen van de oppositie (zoals die verwoord werden door Keesman SP) nogal formeel en deden ze me bovendien terugdenken aan het kunstje, dat mede opposant Stomp eerder al eens had uitgehaald.

Namelijk toen “zijn” wethouder Boland het risico liep onder vuur te worden genomen vanwege het niet respecteren van het budgetrecht van de raad.

Ook toen liet hij een enigszins verbijsterde raadsmeerderheid weten, dat hij er, gelet op het gedrag van de gedoogpartner CU/SGP, er geen vertrouwen meer in had dat de coalitie haar programma nog zou kunnen uitvoeren.

Waarop de coalitie haar werkzaamheden beëindigde en Boland met onbevlekt blazoen (in bezit van een tien met een griffel in de vorm van een erepenning) afscheid mocht nemen.

De geschiedenis herhaalt zich. Ook nu twijfelt Stomp of de resterende leden van het college in staat zijn hun werk af te maken. Weg is de aandacht voor een VVD wethouder, dankzij wiens inspanningen Enkhuizen miljoenen aan inkomsten is misgelopen.

Zonder verantwoording af te leggen heeft Struijlaart de deur achter zich dicht getrokken. Onder achterlating van (en als dank voor het aangenaam verpozen) de schillen en de dozen.

Dank zij de stennis die Stomp maakt over het CDA/PvdA voorstel hem niet te vervangen, is evaluatie van zijn beleid inzake het REZ uitgebleven.

Kortom, hoewel ik het zou toejuichen als er ooit eens een echte oppositie zou zijn in Enkhuizen ben ik bang, dat wat zich nu de oppositie noemt niet veel meer is dan een min of meer geslaagde afleidingsmanoeuvre ten behoeve van wethouder Struijlaart.

Toten Hosen.

De afgelopen jaren was het op de VVD website Toten Hosen, maar sinds ze het raadsbrede akkoord achter zich hebben gelaten en van Reijswoud geen deel meer uitmaakt van de fractie, lees ik met rode oortjes de opvattingen van de lokale VVD. Als verwoordt door haar fractievoorzitter Derrick Stomp.

Zo vraagt hij zich in zijn beschouwing van 27 mei 2021 af waarom het college de stukken (waar de raad in een motie om vroeg) niet onmiddellijk, maar pas in september, openbaar wil maken. Immers de stukken (waar de motie om vraagt) zijn, bij zowel Droomparken als de gemeente bekend.

Ik ben bang dat ook Stomp zich laat leiden door het straatlicht effect waar ik eerder over schreef. Hij zoekt liever op plekken waar het makkelijk zoeken is (maar waar niets te vinden zal zijn), dan op de plekken waar wel iets valt te vinden, maar waar het veel moeilijker zoeken is.

Wat opvalt is, dat toen zijn partijgenoot Struijlaart nog onderdeel was van het college, Stomp weinig opviel qua tegenstrijdigheden in het REZ dossier. Maar dat, nu Struijlaart als een dief in de nacht uit het college is vertrokken, hem van alles en nog wat begint op te vallen.

Hoewel Struijlaart er prat op ging zakenman te zijn en hij lid was van een partij die het zakendoen als hoogst haalbare levensvervulling ziet, is hij er (ondanks die kwaliteit) toch in geslaagd om (namens Enkhuizen) de financieel minst aantrekkelijke deal ooit af te sluiten.

Wat Stomp tot op de dag van vandaag nog steeds niet is opgevallen, is dat Orez de concessie tot herinrichting van het REZ voor € 335.000,- heeft gekocht, op voorwaarde dat de grond (benodigd voor het inrichten van camping en het vakantiepark) gratis ter beschikking zou worden gesteld en de gemeente 10 jaar lang zou afzien van 2 miljoen aan inkomsten uit de toeristenbelasting en de zwembadbijdrage. Althans, ik heb hem daarover nog niet gehoord.

Een deal, waarbij groot deel van het recreatieoord (door tussenkomst van Orez) in particuliere handen komt op basis van de toezegging, dat er een strandje zal worden aangelegd. Een strandje dat primair ten goede zal komen aan bezoekers van Droomparken, maar verder volledig op kosten van de gemeente zal worden aangelegd en in de nabije toekomst ook door haar zal worden onderhouden.

Stomp’s partijgenoot Struijlaart, maar uiteindelijk ook het hele college hebben er mee ingestemd (zonder dat de raad hen daarbij ook maar één strobreed in de weg heeft gelegd) dat deze voor Enkhuizen (financieel gezien) rampzalige deal werd gesloten.

Stomp en de zijnen lijken zich aan hun verantwoording voor de gang van zaken te willen onttrekken door een overstap te maken naar de oppositie. Hoezeer ik de aanwezigheid van een oppositie ook toejuich, het toetreden mag geen middel zijn om verder geen verantwoording te hoeven afleggen voor wat er gebeurd is toen je nog geen deel uitmaakte van de oppositie.

Vanavond bespreekt het presidium de overstap die Stomp en consorten gemaakt hebben. Volgens de nieuw regels is die bijeenkomst openbaar, anders zal door de nieuwbakken oppositie geweigerd worden om er aan deel te nemen.

Nu het weer kan, zal ik met meer dan normale belangstelling luisteren naar de presidiumvergadering van vanavond. Nieuwsgiering als ik ben of er een einde komt aan de bestuurlijk impotentie die Enkhuizen al zo lang in zijn greep heeft.

Of dat er niets verandert en het gewoon weer Toten Hosen blijft.

Metamorfose.

Had Enkhuizer VVD in het verleden zelden of nooit iets van belang te melden, sinds haar keuze voor de oppositie stelt ze dingen aan de orde, die ze in het verleden altijd zorgvuldig had weten te vermijden.

Zo stelde ze namelijk onlangs op haar website de prangende vraag, “Wat houdt het college in Enkhuizen achter?”. De vraag had betrekking op het CUP, ofwel het College Uitvoeringsprogramma. 2018-2022.

Volgens het college zijn 75% van de uit te voeren projecten “opgepakt”.

Wat opgepakt inhoud, heb ik in een eerdere column (naar aanleiding van het vertrek van Van Reijswoud) al geschreven.

Mijn conclusie toen was, “Dus als ambtenaren dingen oppakken, dan wil dit slechts zeggen, dat er kennis is genomen van iets, maar dat men dat iets (in veel gevallen) weer zorgvuldig in de onderste lade heeft gedeponeerd.”.

Ik schreef die column op 11 maart en kan alleen maar vaststellen, dat de VVD in Enkhuizen, sinds het vertrek van Van Reijswoud, een totale metamorfose heeft ondergaan.

Van “slaapt u toch vooral rustig verder, het college heeft het beste met u voor”, naar “wat houdt het college in Enkhuizen achter”.

Eigenlijk gaat het om een retorische vraag, omdat het antwoord al bekend is. Op het moment, dat driekwart van de beschikbare tijd verstreken is, is slechts 20 % van hetgeen er gerealiseerd had moeten worden, daadwerkelijk gerealiseerd.

De resterende 80 % is “opgepakt”. De kans, dat een aanzienlijk deel ervan in het laatste jaar gerealiseerd zal worden is, gezien de personele problemen bij SED, gering te noemen.

Dat neemt echter niet weg, dat ik blij ben met de metamorfose die de lokale VVD heeft ondergaan sinds Stomp fractievoorzitter is.

Wat meer aandacht voor de democratische normen en waarden, het fundament van ons openbaar bestuur en meer scepsis ten aanzien van de bureaucratische gewoonten en gebruiken.

Pot verwijt de ketel

Afgelopen maandag nam ik een bescheiden opstand waar tijdens een ingelaste gemeenraadsvergadering. De oppositie wilde het CUP (College Uitvoering Programma) evalueren. Dat had al eerder moeten gebeuren maar zoals u weet heeft iedereen het, druk, druk, druk.

Het college wilde dus wachten met evalueren van het CUP tot na het reces en dus bedacht voorzitter van Zuijlen een list. Voor elke vergadering dient een definitieve agenda te worden vastgesteld.

Bij dat agendapunt liet van Galen (CDA) weten geen behoefte te hebben aan een evaluatie op dat moment, maar een voorkeur te hebben voor een evaluatie in het najaar.

Dat was een raadsmeerderheid het met hem eens. Met als gevolg, dat de agenda leeg was en de vergadering binnen 20 minuten was afgelopen.

Dat viel niet lekker bij de aanvragers van de vergadering, raadslid Stomp (VVD) en raadslid Keesman (SP).

Stomp aarzelde niet om meteen grote woorden te gebruiken. Zoals disrespect voor de democratie door de voorzitter. Dat kwam me allemaal een beetje overdreven voor. Ook de opvatting van Keesman, dat ze dit nooit eerder mee had gemaakt, sneed weinig hout.

De weigering om een agendapunt te behandelen lijkt me een recht van de raad, waar ze overigens zelden of nooit gebruik van maakt. Ook niet als daarvoor een uitstekende reden bestaat. Bijvoorbeeld wanneer het college op het allerlaatste moment nog stukken toevoegt.

Ik heb nog nooit meegemaakt dat de raad dan om uitstel vroeg. Trouwens hoe democratisch was de raad toen men mij het recht ontnam om me tot hen te richten. Met het verzoek een taxatierapport in te zien om te kunnen beoordelen of dat rapport geheim moest blijven.

Dus wat mij betreft hebben de verwijten van de oppositie een hoog pot verwijt de ketel gehalte.

Dat neemt verder niet weg, dat het voeren van oppositie een ondankbare en moeilijke bezigheid is en dus verdient elke oppositie steun voor het feit, dat ze deze ondankbare taak op zich neemt.

Maar vervul hem met trots en verval niet in geweeklaag.

Malversaties.

Nog steeds geen sjoege van de kersverse kampioenen van de openbaarheid. De SP, VVD en EV!

Aangaande het verzoek om me te informeren over de geraamde opbrengst van het plandeel recreatiewoningen en camping. Evenals de geraamde kosten van de grondexploitatie.

SP en VVD hebben de afgelopen 7 jaar een vooraanstaande rol gespeeld in het project REZ. De SP tijdens de beginfase, de VVD tijdens de eindfase.

De leiding van beide partijen is slim genoeg om te beseffen, dat een prijs van € 335.000,- voor de vergunning om een park met 200 recreatiewoningen en een camping met 200 standplaatsen te realiseren belachelijk is. Ook al vanwege het feit dat de daarvoor benodigde grond gratis ter beschikking werd gesteld.

Een dergelijke resultaat kan alleen het gevolg zijn van financiële malversaties door de betrokkenen. Wie vervolgens weigert om onderzoek mogelijk te maken naar de aard van die malversaties, maakt zichzelf medeplichtig.

In die situatie bevindt de gehele raad zich op dit moment. De raad heef zich na lang aarzelen inzage verschaft in de financiële onderbouwing van het project.

De daarin voorkomende malversaties kunnen haar niet ontgaan zijn. Daarover te zwijgen maakt haar medeplichtig. Wie kennis heeft van, maar er het zwijgen toe doet, is medeplichtig.

Gelukkig heeft raadslid van Galen te kennen gegeven dat hij tijdens de eerstvolgende raadsvergadering (morgen) er bij de wethouder op zal aandringen om de financiële onderbouwing van de overeenkomst tussen de gemeente en Orez openbaar te maken.

Wethouder Heutink lijkt me een nuchtere vrouw, die er daarom niets voor zal voelen om zich medeplichtige te laten maken aan gesjoemel, waar ze part nog deel aan heeft gehad.

Zodat de plotselinge ommezwaai van SP, VVD en EV! (waarbij ze zichzelf als de kampioen van de openbaarheid profileerden) wel eens een averechts effect zou kunnen hebben.

Omdat de coalitie (op aandringen van Van Galen) niet langer tegen het openbaar maken van het taxatierapport zal zijn.

Het rapport, dat de SP, VVD en EV! tot dusver proberen geheim te houden, om te kunnen blijven volharden in de opvatting, dat er geen malversaties hebben plaatsgevonden.

Is dit het begin?

In de krant van vandaag het heugelijke nieuws dat drie partijen in de Enkhuizer gemeenteraad hebben besloten om oppositie te gaan voeren, waardoor de normale democratische verhoudingen binnen de Enkhuizer gemeenteraad weer zijn hersteld.

Want een democratie werkt alleen naar behoren, als er naast een coalitie ook een oppositie aanwezig is.

Als oppositie beloven de drie partijen (SP, VVD en EV!), dat ze precies het tegenovergestelde zullen doen, van wat ze in de 3 voorafgaande jaren hebben gepraktiseerd. Openbaarheid en transparantie.

Ik weet het, het zijn politieke partijen, de verkiezingen naderen en vossen die hun haren verliezen, maar ik geef ze dit keer graag het voordeel van de twijfel.

Je hoeft geen Einstein te zijn om te beseffen, dat men drie jaar geleden met het raadsbrede akkoord een doodlopende weg in sloeg. Waarbij democratische beginselen ondergeschikt werden gemaakt aan bureaucratische beginselen.

Ook de samenstelling van de oppositie doet me deugd. Liberaal, sociaal en lokaal lijkt me een prima combinatie. Zolang men elkaar het licht in de ogen gunt, verwacht ik realistische alternatieven op het voorgestelde beleid.

Iets minder tevreden ben ik over het eerste succes van de oppositie. Namelijk, het afblazen van het IKC.

Het college kan op dit punt meteen al zijn weerbaarheid tonen door de motie (een verzoek van de raad aan het college) onuitvoerbaar te verklaren en het voorstel (tot het oprichten van een IKC) in stemming te brengen.

Waarna (denk ik) een meerderheid alsnog zal besluiten om tot bouw van een IKC over te gaan. Wat me de beste oplossing voor Enkhuizen lijkt te zijn.

Maar of het besluit van SP, VVD en EV! daadwerkelijk het begin zal zijn van een andere bestuurscultuur zal moeten worden afgewacht.

Wat me me in dit verband wel toepasselijk lijkt is een lied over een totaal andere onverwachte gebeurtenis. De regenbui op een zonnige dag. “Have you ever seen the rain, coming down on a sunny day”.

Verlies van vertrouwen.

Mijn laatste bericht (voor Pasen) ging over leiderschap en de daarbij behorende kwaliteiten. Naar aanleiding van een tweet van mevrouw Keesman, lokale fractievoorzitter van de SP.

In haar tweet sprak ze over het gedrag van de landelijke partijen D66 en het CDA en de schade die ze met hun optreden (in de landelijke politiek) hadden toegebracht aan het vertrouwen in de democratie.

Grote woorden en verwijten, die ik heb vergeleken met haar eigen optreden in de lokale politiek.

Niet alleen was ze er in geslaagd te voorkomen, dat een jarenlange samenwerking tussen twee lagere scholen in de binnenstad tot het beoogde resultaat (een ikc) zou leiden. Ze had er ook voor gezorgd, dat het college (door middel van een motie) werd opgedragen om een nieuw samenwerkingsverband (tussen twee andere scholen) te bevorderen.

Namelijk tussen pcbs Mozaïek locatie Veste en Montessorischool De Wegwijzer.

Mevrouw Keestman is de echtgenote van de voormalig directeur van de laatste basisschool. Hoewel het haar vrij staat om tijdens een openbare raadsvergadering een samenwerking tussen genoemde scholen te bepleiten, had zij er beter aan gedaan om zich (bij het stemmen over dit onderwerp) van stemmen te onthouden.

In ieder geval zal het lokale vertrouwen in de democratie niet zijn toegenomen, nu mevrouw Keesman aan een stemming heeft deelgenomen, waarin het college gevraagd werd haar echtgenoot (en de school waar hij werkt) te begunstigen.

Zonder haar deelname zouden de stemmen gestaakt hebben en zou het advies aan het college aanzienlijk minder dwingend zijn dan het nu is.

In ieder geval hoop ik er op, dat partijen in de raad er tijdens de eerstkomende raadsvergadering in zullen slagen om deze tamelijk opvallende vorm van belangenverstrengeling weer ongedaan te maken.

%d bloggers liken dit: