Categorie: Stolk

De weg kwijt.

De SP Noord-Holland heeft een website waarop provinciaal nieuws wordt vermeld. Dat nieuws is geordend in diverse dossiers. Ik heb de dossiers “recreatiegebieden en natuur” en “ruimtelijke plannen van gemeenten” even doorgenomen.

Hoewel de Enkhuizer SP van alles en nog wat over het REZ beweert lijkt niets daarvan te zijn doorgedrongen tot de provinciale SP.  In weerwil van het feit, dat de partner van SP fractievoorzitter (in Enkhuizen) Keesman, het statenlid Hoogenvorst is.

Geen woord over het Enkhuizerzand in beide provinciale dossiers, terwijl het toch voor de hand zou liggen, dat (rond de keukentafel) het duo Keesman/Hoogervorst elkaar op de hoogte zouden houden van een en ander.

Ook al omdat Hoogervorst (in partijbijeenkomsten) de zijde van Keesman had gekozen en daarbij had toegezegd, het provinciale wangedrag tot op de bodem te zullen uitzoeken.

Helaas, niets daarover op de provinciale SP website. Wel een oproep aan de provincie om niet te zwichten voor een projectontwikkelaar, die in Schagen 40 huizen wil bouwen op 3 ha. Ter vergelijking, in Enkhuizen willen ze er 200 bouwen op 8 ha en dat noemen ze dan nog steeds verblijfsrecreatie.

De gemeente Schagen stapt naar de rechter als de provincie niet toegeeft, in Enkhuizen doet men (nu wel met steun van de SP) hetzelfde. Om de provincie er van te overtuigen dat er, na de bouw van 200 woningen, nog steeds sprake is van een recreatiegebied voor de Enkhuizers.

Kortom, mij bekruipt het gevoel, dat de Enkhuizer SP volledig de weg kwijt is.

Stolk, die het raadsbrede akkoord een onding vindt, maar er wel gewoon aan meewerkt. Hoogervorst die de staten oproept niet te zwichten voor een projectontwikkelaar, maar tegelijkertijd vals spel roept, als de provincie niet zwicht in de kwestie waar zijn partner  bij betrokken is.

En dan is daar Keesman, de lokale SP hotemetoot, grote voorstander van de onderhandse gunning aan Peter Tuin CS, die geen enkele kritische vraag stelde over de relatie tussen P. tuin CS en Droomparken, maar wel allerlei complotten zag tussen provincie en ZZM.

Die het verstandig vindt, dat je de ruimtelijke indeling van een gebied, (tegen het advies van de provincie) eerst overeenkomt met een projectontwikkelaar, voordat je het in een bestemmingsplan vastlegt

Die informatie, die openbaar is (de verkoopprijs van onroerend goed) op verzoek van het college als vertrouwelijk blijft behandelen.

Zaken waarvan de SP in het verleden altijd zei, dat ze er niet aan zou meewerken, maar waar ze (nadat ze even aan de macht heeft mogen ruiken) zonder aarzelen toch gewoon wél aan meewerkt.

 

 

Eind goed, al goed?

Waarom de raad geen genoegen neemt met de bouw van zeg 100 huizen op het REZ, maar liever procedeert tegen de provincie om er 200 te mogen bouwen is me een raadsel en wordt nergens uitgelegd door de raad.

Enerzijds begrijpelijk. Als het college zegt spring, vraagt de raad alleen maar “hoe hoog” en verdiept zich verder niet in de reden voor die opdracht. Én als het college zegt “geef ons een opdracht om te procederen” dan voldoet de raad braaf aan dat verzoek. Zonder zich verder ook maar iets af te vragen.

Beseft de raad eigenlijk wel hoeveel 200 woningen zijn?

De Begoniastraat telt, meen ik,  65 huizen en dat zal voor de Violenstraat en de Goudbloemstraat niet veel anders zijn.

Dus waar de raad over wil gaan procederen (althans, daar heeft ze het college net opdracht voor gegeven) is, dat er buitendijks iets moet komen dat qua oppervlak vergelijkbaar is met die drie straten in de Bloemenbuurt. Dat zijn erg veel huizen.

Het enige wat de provincie wil is minder huizen. Hoeveel minder? Ga als gemeente daar over praten in plaats van te procederen.

Maar SP coryfee Wim Stolk denkt daar (blijkens zijn opmerkingen in het NHD) heel anders over. Zijn “gevoel” zegt hem, dat de provincie iets met auto’s wil t.b.v. het ZZM.

En om dat te beletten is hij bereid het college op te dragen een procedure tegen de provincie aan te spannen, om de bouw van 200 woningen veilig te stellen. Met als gevolg dat ter plekke ook 300 parkeerplekken moeten worden gerealiseerd, maar dat laat hij uiteraard onvermeld.

Mijn “gevoel” zegt me, dat college en raad van kwaad tot erger gaan in hun wanhopige poging gezichtsverlies te voorkomen.

Het college heeft (geheel naar eigen inzicht) een concessie voor de bouw van 200 vakantiehuizen verkocht. Waarvan de geschatte waarde 20 miljoen is.

Mijn “gevoel” zegt verder, dat de verkoopprijs van die concessie zo ontzettend  laag is, dat de gemeente haar niet openbaar durft te maken.

De keerzijde daarvan is, dat er zoveel geld aan de concessie kan worden verdiend, dat de eigenaar zich wel drie keer zal bedenken voordat hij het project afblaast.

Met als gevolg, dat uiteindelijk alles op zijn pootjes terecht zal komen.

Tenminste, als we tijdig een competente onderhandelaar kunnen vinden, om de komende onderhandelingen met Droomparken tot een goed einde te brengen.

Consequenties

Overigens ben ik niet de enige die van het college geen antwoord krijgt op vragen die betrekking hebben op het REZ.

Dat is ook het geval met de schriftelijke vragen die Wim Stolk en Margreet Keesman (SP) op 15 juli stelden. De verwachte datum van afdoening was 12 augustus. (4 weken)

We zijn inmiddels 10 dagen verder. De door de SP gestelde vragen kunt U hier lezen.

Omdat ik de beroerdste niet wil zijn, wil ik de SP best wel helpen bij het beantwoorden van hun laatste vraag.

Heeft het bestuur van de provincie Noord-Holland de bevoegdheid om een aanwijzing in deze te doen en zo ja, welke consequenties heeft dit dan?

Het antwoord op deze vraag is, dat het bestuur van de provincie de bevoegdheid tot het doen van een aanwijzing heeft en dat een consequentie daarvan kan zijn, dat de werking van het bestemmingsplan geheel (of gedeeltelijk) wordt uitgesteld.

Het heeft er alle schijn van, dat het college de raad het liefst zo lang mogelijk in het duister wil laten tasten voor wat betreft de consequenties van een eventuele goedkeuring van het voorgelegde bestemmingsplan.

Schade beperken

Drommedaris_Enkhuizen_Zuidwestzijde[1]Uiteraard keek dinsdagavond ook uit naar de bijdrage van Margreet Keesman (SP) vanwege de pikante voorgeschiedenis. De SP was immers ten tijde van Bokhove uiterst sceptisch geweest voor wat betreft een verbouwing.

Op zijn initiatief was er zelfs een raadsbesluit genomen om dan maar over te gaan tot restauratie in plaats van verbouwen. Een raadsbesluit dat door de toenmalig wethouder Boland consequent was genegeerd.

Die kwam in december 2012 met een vergelijking tussen restaureren en en verbouwen waarbij het verschil tussen beide (door middel van opzichtige kunstgrepen) terug gebracht was tot € 600.000,-. Hetgeen voor toenmalig SP fractievoorzitter Stolk kennelijk voldoende aanleiding was om overstag te gaan en in te stemmen met de verbouwing.

De formele reden voor deze verrassende draai was, het geringe verschil tussen de kosten van een verbouwing en een restauratie. Keesman herhaalt die verklaring in haar bijdrage in het debat. Ze runt in het dagelijks leven een administratiekantoor. Ze moet dus over voldoende inzicht beschikken om te beseffen dat de in 2012 gepresenteerde cijfers opzichtig gemanipuleerd waren ten voordele van een restauratie.

Maar hetzelfde kan natuurlijk gezegd worden van de overige voorstanders van een verbouwing. D66,VVD,CDA,NE en CU/SGP. Zij hadden zich ook (in een besloten vergadering) nog eens extra laten voorlichten door de voornaamste belanghebbenden.

Het stichtingsbestuur, de wethouder en de projectleider.

En dat maakt, dat niet alleen de reputatie van de SP, maar ook de reputatie van de overige partijen op het spel staat.

Overigens denk ik dat er voor de plotselinge ommekeer van de SP een betere verklaring bestaat dan die door Keesman wordt gegeven. Men was op dat moment  verwikkeld in coalitiebesprekingen, waarin voor de CU/SGP een belangrijke rol was toebedeeld. Die waren door de jaren heen een gedreven voorstander van de restauratie.

“Paris vaut bien une messe” (Parijs is wel een mis waard) zei Hendrik van Navarre ooit toen hij van zijn geloof veranderde. Ik denk dat Stolk hetzelfde gedacht moet hebben. Een wethouderszetel is wel een goedkeuring van het Drommedarisproject waard.

Waarom vasthouden aan een jarenlang gekoesterd standpunt als je daarmee het welslagen van een nieuwe coalitie in gevaar brengt. Bovendien zou een tegenstem van de SP de restauratie toch niet kunnen verhinderen.

Maar dat alles is verleden tijd. Waar het nu om gaat is het beperken van de reputatieschade van het stichtingsbestuur en daarmee indirect ook de reputatie van de partijen die daar, zonder enig besef van eigenwaarde, achteraan zijn gehobbeld.

De meest transparante manier is natuurlijk de stichting een lening te verstrekken voor € 100.000,- en te bedingen dat de Drom BV haar jaarrekening ter beoordeling voorlegt aan een Raad van Commissarissen.

In die raad van toezicht zou een lid van de coalitie en een lid van de oppositie zitting moeten hebben.

Alleen op die manier kunt je de schade, die het gevolg is van het onnadenkende gedrag van raadsleden, nog enigszins beperken.

Procedurele fouten

splogo141Het begint er op te lijken dat Christian Bokhove (zonder N) de nobele taak op zich heeft genomen om als luis in de pels van Paljas te gaan functioneren.

Uiteraard beschouwen we dit als een compliment. Klaarblijkelijk doet de mening van Paljas er toe.

Zo hebben we net een tamelijk uitputtende (maar hypothetische) discussie achter de rug over wat Paljas gedaan zou hebben ten tijde van het terugtreden van de vorige coalitie in november 2012.

De Paljas kritiek op de gang van zaken toen was (en is) dat Stolk c.s. toen veel te snel op zoek gingen naar een oplossing voor wat zij als een probleem zagen en nalieten ons (de gewone kiezer) te informeren over de reden voor die opmerkelijke haast.

Bokhove 2010 -Om tegemoet te komen aan de wens van Bokhove nogmaals het standpunt van Paljas.

Om te beginnen vond (en vind ) ik het ter beschikking stellen van hun functie (door het voormalige college) geen prangend probleem waar onmiddellijk aandacht aan zou moeten worden besteed.

Wethouders met demissionaire status blijven gewoon hun werk doen, zij het dat zij niet langer nieuwe en mogelijke controversiële zaken aan de orde zullen stellen. Om die reden leek mij de demissionaire status zelfs een win/win situatie.

Geen spectaculaire nieuwe plannen tot aan de verkiezingen, gewoon een beetje op de winkel passen en de kiezer laten bepalen wat de verhoudingen zouden moeten zijn voor de nieuwe periode van vier jaar.

Deze laconieke houding werd mede ingegeven door de wetenschap dat één wethouder op korte termijn verantwoording zou moeten afleggen voor het feit dat hij het budgetrecht van de raad op spectaculaire wijze met de voeten had getreden.

Beslotenheid

We weten allemaal wat er is gebeurd. Stolk c.s. is (alsof de duivel hem op de hielen zat) begonnen met het oplossen van een probleem dat in in de ogen van Paljas geen serieus probleem was. Tegelijkertijd liet men na om de betreffende wethouder ter verantwoording te roepen voor iets dat je een van de ernstigste overtredingen van de gemeentewet zou kunnen noemen.

De oplossing die Stolk c.s. vonden voor het niet zo prangende probleem (van een demissionair college) was het vormen van een nieuw college.

Gegeven de tijd die dat nieuwe college werkzaam kon zijn, kon dat nieuwe college weinig anders doen dan wat het demissionaire had kunnen doen, op de winkel passen tot dat de verkiezingen achter de rug zouden zijn. Meer van hen verlangen zou onredelijk zijn.

Samengevat, je lost een probleem op dat feitelijk geen probleem is en je laat een probleem (dat de kernwaarden van onze democratische verhoudingen  aantast) onopgelost. Althans je verzwijgt het op het moment dat het er toe doet, maar begint er achteraf over te mekkeren.

Ik vind dat getuigen van politiek onbenul. Het is niet de eerste keer dat dit gebeurt. Na de verkiezingen van 2010 heeft Bokhove (toen samen met Stolk) geprobeerd een coalitie te smeden tezamen met PvdA en CDA. Dat akkoord leek bereikt, maar op het laatste moment trok het CDA zich uit die coalitie terug.

In plaats van dat akkoord voor te leggen aan de voltallige raad en om gedoogsteun van CU/SGP te vragen gaf men de opdracht terug.

Waarna VVD/D’66, NE en CDA een akkoord smeedden dat wel aan de raad werd voorgelegd en uiteindelijk wel de gedoogsteun kreeg van CU/SGP en GL.

Kortom, tot tweemaal toe een procedurele fout maken zaait twijfel over de politieke inzichten van de SP. En nu maar hopen dat ze er iets van hebben geleerd.

Gevoelens

Ontdaan
Ontdaan

Ik lees in het NHD dat burgemeester Baas “ontdaan” was over de reacties die volgden op zijn speech ter gelegenheid van het afscheid van de onze 3 wethouders.

De opmerking staat boven een verslag van de presidiumvergadering, die na de raadsvergadering plaatsvond. Die wordt niet uitgezonden en er zijn ook geen audioverslagen van beschikbaar.

Ik ga dus af op hetgeen de (altijd uiterst betrouwbare) verslaggever van het NHD heeft opgetekend.

In zijn speech had Baas zijn verontschuldiging aangeboden voor de grove bejegening van wethouders en ambtenaren door leden van de Raad. De daarop volgende dag had hij (alweer in het NHD) die opmerking nog verder verduidelijkt door te stellen dat raadsleden de wethouders hadden uitgemaakt voor leugenaars en manipulators.

Daar waren wat reacties op gekomen van raadsleden die zich aangesproken voelden (Langbroek en Quasten) en dus voelde de burgemeester (vanwege de heftigheid van die reacties) zich nu wat “ontdaan”.

Waarschijnlijk omdat hij van mening is, dat het hem vrij staat raadsleden van dingen te betichten (zoals wethouders voor leugenaars uitmaken) die ze in werkelijkheid niet hebben gedaan. Althans het bewijs daarvoor heeft hij tot op de dag van vandaag niet geleverd.

Volgens mij heet zoiets in gewoon Nederlands, iemand ergens valselijk van beschuldigen. Nu is zoiets in de politiek niet ongewoon, maar het klinkt toch een beetje raar uit de mond van iemand die zegt de intentie te hebben de omgangsvormen te willen verbeteren.

Mijn advies zou dan zijn, er mee op te houden om anderen valselijk te beschuldigen.

Een excuus daarvoor zou voor de hand hebben gelegen, maar dat past weer niet in de bestuurscultuur waar Baas zo’n voorstander is. Of zoals hij het uitdrukte “Ik weiger een openbaar evaluatiegesprek over mij”.

Beslotenheid
Beslotenheid

Wat hij daarmee eigenlijk wil zeggen is, dat hij weigert om verantwoording af te afleggen over de uitspraken (in dit geval valse beschuldigingen) die hij (in zijn functie als burgemeester) in het openbaar heeft gedaan. 

Daarmee is de bestuurscultuur, die Baas zo na aan het hart ligt, afdoende geschetst. Hij mag in het openbaar wel raadsleden valselijk beschuldigen, maar die mogen daar in het openbaar geen kritiek op hebben. Zijn opmerking, dat die kritiek niet in het openbaar (internet), maar in de Breedstraat moet worden uitgesproken krijgt daarmee ook een diepere betekenis.

In de Breedstraat kan hij iedereen die kritiek heeft de mond snoeren door hem of haar het woord te ontnemen. Hetgeen ook van tijd tot tijd gebeurd. Maar op het internet ontbreekt die mogelijkheid. Zeer tot het verdriet van Baas.

Hopelijk komt Baas eerdaags tot het besef dat zijn pogingen om critici de mond te snoeren tot mislukken gedoemd zijn.

Fractievoorzitter Stolk (SP), wiens weerzin tegen openbaarheid ook met de dag duidelijker wordt, probeerde de burgemeester te hulp te schieten door het te doen voorkomen als of het debat over personen ging en dus in beslotenheid moest worden voortgezet.

gevoel
gevoel

Een bekende uitvlucht. Als je het niet over iets wilt hebben, dan roep je dat het over personen gaat. De burgemeester deed zijn uitspraak in functie en ook de raadsleden werden op hun gedrag in functie aangesproken. Het betrof hier een verschil van opvatting tussen functionarissen en daar zou je (in een wat opener bestuurscultuur) gewoon over moeten kunnen praten.

De opmerking van Derrick Stomp (VVD) bleek wel effectief. “Als we over elkaars gevoelens gaan praten leidt dat nergens toe”

Grappig om dat uit zijn mond te horen. Drie maanden geleden had hij het over zijn “gevoel” te zijn buitengesloten.

Als hij dat gevoel toen een beetje had weten te onderdrukken, dan waren we niet in een bestuurscrisis terecht gekomen en had hij de Enkhuizer belastingbetaler een hoop geld bespaard.

Niet gereageerd.

Nieuw_collegeOmdat onze nieuwe wethouders nog druk bezig zijn met inlezen weinig nieuws vanuit de Breedstraat, daarom maar even aandacht aan “oud” nieuws.

De brief die burgemeester Baas op 20 december schreef aan formateur Stolk. Voor zover ik weet is daar geen reactie op gekomen, althans, er is geen reactie bekend gemaakt.

Aan de inhoud van de brief (die U hier kunt lezen) werd door het NHD de nodige aandacht besteed.

Men concludeerde bijvoorbeeld, dat als gevolg  van het amendement van de nieuwe coalitie van 6 de weekmarkt diende te verdwijnen.

Het amendement stelde een taakstelling om €  15.000,- te bezuinigingen  op een totaal budget van €42.000.-.

Volgens de brief is dat onmogelijk omdat 70% van het budget  (pakweg € 30.000,-) bestaat uit personeelskosten.

Op basis hiervan vraagt de gemiddelde burger zich natuurlijk af, wat de gemeente bezielt om iemand in dienst te houden voor € 30.000, per jaar om 1 keer in de week een weekmarkt te organiseren.

Het bedrag van € 30.000,- is echter in zoverre misleidende, omdat daarin ook de zogenaamde overhead kosten zijn opgenomen. Die bedragen (voor zover ik weet) in de gemeente Enkhuizen 110%, zodat de salariskosten voor het in stand houden van de weekmarkt 30.000/210×100=  € 14.000,- bedragen.

Het gaat hier dus om een deeltijd functie en de taakstelling komt er dus op neer die deeltijdfunctie te doen te verdwijnen. Wat daarmee echter niet verdwijnt zijn de z.g. overhead kosten van pakweg € 16.000,- . Die kosten worden eenvoudig “uitgesmeerd” over de resterende personeelsleden.

Kortom, de besparing die de nieuwe coalitie had ingeboekt voor 2013, laat zich in dat jaar niet realiseren. Ik blijf het jammer vinden dat er vanuit de nieuwe coalitie niet gereageerd is op die brief.

Bakzeil halen

noorman2Gisteren weer eens ouderwets avondje politiek bijgewoond. Met ouderwets bedoel ik een inleider die verslag doet van zijn belevenissen gedurende  de afgelopen maanden en een aandachtig toeluisterende zaal.

De CU/SGP had haar leden uitgenodigd om kennis te maken met de kersverse wethouder Gerrit Wijnne uit Elburg. Daaraan vooraf ging een uiteenzetting van raadslid Noorman over de aanleiding en het verloop van wat hij noemde de “bestuursimpasse”.

Hij nam daarvoor de tijd, waarschijnlijk in de veronderstelling dat het overgrote deel van zijn publiek uit getrainde luisteraars bestond. Mensen die hun hand niet omdraaien voor een preek van een half uur of meer.

Aanwezig waren ook voorlieden van andere partijen die deel uitmaken van de coalitie. Zoals Stolk, Raven en Quasten.

Het betoog van Noorman bevatte voor mij weinig nieuwe elementen.

De wat grimmige sfeer tijdens de raadsvergadering van 13 november was we ook tijdens het beluisteren van de radiouitzending niet ontgaan. Maar een klein detail was toch nieuw voor me.

Op weg naar de raadszaal was het Noorman opgevallen dat de coalitiepartijen de wethouderskamer van Jan Franx waren uitgekomen. Kennelijk had men daar de marsorders in ontvangst genomen. Wat die precies inhielden weet ik natuurlijk niet, maar ik neem aan dat Franx mij daar tijdens het beloofde kopje koffie wel over zal informeren.

janfranx_2Hoewel, Franx heeft ook al aangekondigd dat hij tijdens het officiële afscheid op 31 januari in de Westerkerk opening van zaken zal geven en het kan dus zo maar zijn, dat het in het vooruitzicht gestelde kopje koffie nog even niet doorgaat.

Terug naar 13 november en de collegepartijen die in de wethouderskamer hun instructies in ontvangst namen.

In een duaal systeem moet je zoiets als college en collegepartijen eigenlijk niet willen, maar dat besef lijkt in Enkhuizen te ontbreken.

In het verleden heb ik met enige regelmaat tweets naar buiten zien komen waarin wethouders verklaarden onderweg te zijn naar fractievergaderingen.

Foute boel, de meerderheid denkt dan al gauw dat ze beter geïnformeerd zijn dan de rest en gaat zich er ook naar gedragen. Domme fout van het college dat zich op die manier verzekeren wil van een makkelijke meerderheid.

Laten we hopen dat het nieuwe college niet dezelfde fout maakt. In een democratie behoort er een gezonde spanning te zijn tussen het bestuur en zij die geacht worden haar te controleren. Het is geen ramp als die spanningen van tijd naar buiten komen en ook geen ramp als het dagelijkse bestuur van tijd tot tijd bakzeil moet halen.

Echte werk

Nieuw_collegeGisteren natuurlijke de grote dag van de machtswisseling, het oude college trad af en het nieuwe trad aan.

Voor het zover was moest eerst nog even het nieuwe collegeprogramma “Nieuw Evenwicht” worden besproken.

Formateur Stolk liet weten dat de Fractie Langbroek die middag had besloten om het collegeprogramma toch niet te zullen ondertekenen, hoewel die wel liet weten het volledig eens te zijn met het bereikte resultaat en zelf van plan was om het (indien nodig) te verdedigen.

Na een korte toelichting van Stolk,  waarin hij aangaf dat men de stad in harmonie te willen besturen (maar dat wil elk college natuurlijk) was het woord aan de kersverse oppostieleider D. Stom .

Die had er serieus werk van gemaakt. Nieuwe wijn in oude zakken meende hij. Verder stelde hij een aantal vragen over de financiële haalbaarheid van de diverse plannen, die echter niet door Stolk werden beantwoord.

Hij had daarvoor een origineel argument. Aangezien het nieuwe college-akkoord grotendeels een voorzetting was van het oude en het oude financieel deugdelijk was onderbouwd, voorzag hij ook geen problemen voor het nieuwe.

Wijchers (NE) maakte een opmerking over een overvloed aan sociale woningbouw (in vergelijk met de andere SED) gemeenten en Visser maakte als gebruikelijk ook nog een paar kanttekeningen, maar echt vuurwerk werd het niet.

Kon eigenlijk ook niet anders, want het gepresenteerde programma was eigenlijk een voortzetting van het oude met daarop een sticker “nu met meer socialer opvattingen”, zoals je die ook wel ziet op wasmiddelen.

Vervolgens werd de taakverdeling van de wethouders geregeld. Hoe die er uit ziet kunt U hier lezen.

Na nog wat huishoudelijke zaken geregeld te hebben, Stolk werd benoemd tot plv voorzitter van de Raad en voorzitter van de cie grondgebied, was het tijd voor de drankjes en de hapjes. Bij de gemeente valt er altijd wel iets te vieren.

Aanstaande maandag begint het echte werk, commissievergaderingen.

Iedereen tevreden

Stolk spIn spel en de knikkers schreef ik dat “het spel” mij meer boeide dan de knikkers. Onder de knikkers versta ik de dingen die politici ons vertellen, vaak spreekt men zichzelf daarbij tegen en is het wel grappig om daar op te wijzen, maar verder heeft dat niet veel om het lijf.

Veel interessanter zijn de dingen die ze ons niet vertellen en waar me moeten raden naar hun beweegredenen. Als je daar over nadenkt zou het best wel eens zo kunnen zijn, dat ik een belangrijke bijdrage heb geleverd aan de machtswisseling die nu plaatsvindt.

Op 1 november vorig jaar schreef ik een bericht onder de titel “Budgetrecht”. Daarin schreef ik, dat je op basis van de vrijgegeven cijfers in het Drom dossier maar tot één conclusie kon komen, namelijk dat wethouder Boland het budgetrecht van de Raad aan zijn laars had gelapt.

Dat is een politieke doodzonde, die er onvermijdelijk toe zou moeten leiden, dat het vertrouwen in de wethouder zou moeten worden opgezegd.

Dat is niet gebeurd, maar het zou me niet verbazen als de SP (op basis van mijn bericht) een deal heeft gesloten met de VVD. Als jullie er voor zorgen dat het college vrijwillig aftreed, dan maken wij verder geen stennis over het budgetrecht en steunen we zijn plannen met de Drommedaris.

Tegen deze achtergrond worden er plotseling een heleboel dingen verklaarbaar. Om te beginnen het mallotige debat over de begroting en het feit dat men zich “buitengesloten” voelde en om die reden meende de steun aan het college te moeten opzeggen.

De gretige reactie van het college om zijn functie ter beschikking te stellen en het stilzwijgen van onze burgemeester, die in dat soort van gevallen de betrokkenen nog wel eens wil wijzen op de gevolgen van een en ander.

Deze zaken waren me al eerder opgevallen en ik heb er dan ook over geschreven, maar nooit in verband gebracht met een “deal” die er op voorhand al was gemaakt.

De voordelen van zo’n deal liggen voor de hand. Boland ruimt zonder enige smet op zijn blazoen het veld en kan over een jaar zo weer als wethouder terugkeren. De SP krijgt datgene waarvan zij vindt dat zij daar al sinds 2010 recht op heeft. Een plek in het college. Over het feit dat een en ander een lieve grijpstuiver kost zal je verder niemand horen.

Iedereen blij, niemand gezichtsverlies. Voor de vorm wordt hier en daar nog een beetje gemopperd, maar veel heeft dat niet om het lijf. Wat wij als “politiek” krijgen voorgeschoteld is gewoonlijk niet anders dan slecht opgevoerde toneelstukjes.

De echte deals worden in de achterkamertjes en achter dichte deuren gesloten. We zullen natuurlijk nooit zeker weten of het zo gegaan is, maar alle vragen die je kon hebben bij de gang van zaken zijn in een keer opgelost.

Dus niks geklungel, maar een zorgvuldig voorbereide operatie waar uiteindelijk iedereen tevreden over kan zijn.

%d bloggers liken dit: