Categorie: Keesman

Keesman en het taxatierapport

In haar pamflet (en inmiddels ook in NHD) legt Keesman uit, dat het helemaal niet raar is dat de taxatierapport (van Fakton/BaseValue) nog geheim is, omdat de belangen groot zijn. (Wiens belangen?)

Het oorspronkelijke plan heeft nogal wat wijzigingen ondergaan, dus moet er opnieuw onderhandeld worden, stelt Keesman.

Dat van die wijzigingen klopt, maar Keesman vertelt wijselijk niet dat over de twee wijzigingen die hebben plaatsgevonden al onderhandeld is en dat de resultaten zijn vastgelegd allonges (aanvullingen) op de Anterieure Overeenkomst.

He plan Vesting is door het college zelf afgeblazen, de gevolgen ervan zijn er wijzigingen aangebracht in de Anterieure Overeenkomst. Die allonge kunt u hier lezen.

Door ingrijpen van de provincie is het aantal te bouwen recreatiewoningen beperkt tot 160 i.p.v. de oorspronkelijke 200. Ook dit heeft geresulteerd in een aanvulling (allonge II) van de Anterieure Overeenkomst. Die kunt u hier lezen.

Er zijn tot dusver twee wijzigen in de oorspronkelijke plannen opgetreden die geleid hebben tot aanpassingen van de Anterieure Overeenkomst. Bij geen van de twee aanpassing is het taxatierapport van Fakton ter sprake gekomen.

Dat is ook logisch. Het taxatierapport is een intern document en had slechts één doel, het bewijs leveren, dat het door Orez uitgebrachte bod marktconform was en er (op basis van dat bod) een overeenkomst kon worden gesloten.

Onmiddellijk na het sluiten van de Anterieure Overeenkomst had het bewijs van de marktconformiteit van die overeenkomst kunnen en moeten worden vrij gegeven. Het feit, dat het college zich hier nog steeds met kracht tegen verzet maakt duidelijk, dat het college beseft, dat de taxatie niet het bewijs is van een marktconform bod.

Dat dit besef van meet af aan aanwezig moet zijn geweest, verklaart waarom het college de taxatie (onmiddellijk na het uitbrengen) geheim heeft verklaard.

Keesman verleent, in navolging van het college, een heel andere, niet bestaande reden voor de geheimhouding van het taxatierapport. Dat kennis van de inhoud de gemeente zou kunnen benadelen in haar onderhandelingen (waarover) met Droomparken.

Droomparken kent het bod dat door Orez bv is uitgebracht. De taxatie van dat bod zal voor Droomparken geen verrassing bevatten. Dat de gemeente haar bezit voor 1% van haar werkelijke waarde aan Orez had verkocht, zal ook bij Droomparken bekend zijn geweest.

Samengevat, tenzij er nieuwe ontwikkelingen zijn, bijvoorbeeld omdat de aanleg van de baai niet doorgaat, valt er niets te onderhandelen.

Laat staan dat de taxatie van het door Orez uitgebrachte bod daar een rol in zouden kunnen spelen. Dat hoofdstuk is na de ondertekening van Anterieure Overeenkomst afgesloten.

Keesman heeft het rapport ingezien en moet dus (net als Enkhuizen Vooruit!) beseft hebben, dat het rapport van Fakton/BaseValue niet het bewijs is van een marktconform bod door Orez bv.

Maar in plaats van dat te erkennen probeert ze mijn integriteit in diskrediet te brengen. Ze heeft dat eerder ook geprobeerd met het ZZM.

Omdat de SP (op verzoek van het college) het onderwerp (het taxatierapport) geheim heeft verklaard, kan ze niet langer de bal, maar alleen nog op de man spelen. Op 16 maart weten we wat dat haar heeft opgeleverd.

Punt voor punt.

Na mijn algemene beschouwing, nu mijn punt voor punt verweer tegen de beschuldigingen van Keesman en consorten. Tekst van het pamflet in het rood en cursief. Mijn reactie daaronder in het zwart.

Het gaat over de geheimhouding REZ (Recreatieoord Enkhuizer Zand) en het feit dat het college en de raad dit verkwanseld zouden hebben omdat we hier 29,7 miljoen minder voor gevangen zouden hebben dan nu. Dat veronderstelt de heer Segerius.

Die “veronderstelling” is gebaseerd op een taxatie van het internationaal gerenommeerde taxatiebureau, Cushman & Wakefield, die het zelfde plan taxeerde, dat de gemeente had laten taxeren door Fakton/BaseValue.

De laatste in essentie een firma in de buurt van Ermelo met 3 taxateurs.

Het verschil tussen beide taxaties bedraagt 30 miljoen. Ik heb nooit gezegd dat je maar even aan de bel hoeft te trekken om dat geld binnen te halen.

Ik beweer wel dat ik (anders dan mevrouw Keesman en haar consorten) over meer kennis van zaken beschik om de onderhandelingen te kunnen volgen. Dat ik dat inmiddels ook ruimschoots heb bewezen.

Dat het verder beter is om één persoon met verstand van zaken de voortgang te laten beoordelen, dan door 17 die geen flauw benul hebben en dat ik me om die reden kandidaat voor de gemeenteraad heb gesteld

Als je het project voor 30 miljoen minder verkoopt, dan de waarde die de nieuwe eigenaar aan het project heeft gegeven, dan mag je van verkwanselen spreken.

Keesman en consorten zijn in staat gesteld om kennis te nemen van de inhoud van het bovenstaande taxatierapport. Als ze dat niet hebben gedaan dan mag er gesproken worden van grove nalatigheid van de toezichthouder.

Uiteraard was het college veel eerder op de hoogte van het rapport. Daar de raad pas op eind juni 2021 over informeren, mag evenzeer beschouwd worden als een grove nalatigheid.

Het taxatierapport van Facton van 2017 is geheim. Dat is helemaal niet raar. De belangen zijn groot en het is gebruikelijk dat onderhandelingen niet in het openbaar plaatsvinden maar achteraf de geheimhouding van de stukken af gaat.

Daar kan je wat van vinden maar dat is de realiteit in een tijd waarin ‘de markt’ alles bepaalt. Bij de aanbestedingen in de zorg gaat dit ook zo en daar hoor ik niemand over.

Doel van het taxatierapport was om op grond van Europese richtlijnen inzake onderhandse aanbestedingen het onweerlegbare bewijs te leveren, dat deze onderhandse aanbesteding marktconform was.

Het feit, dat het “bewijs” van meet af geheim is gehouden wekt op zichzelf weinig vertrouwen. Zodra het bewijs is geleverd (en de daaruit voortvloeiende overeenkomst is getekend) is het bewijs overbodig geworden en kan het dus openbaar gemaakt worden..

De enige reden om het bewijs niet openbaar te maken is, dat het bewijs niet is wat het zegt te zijn. Bewijs van marktconformiteit van de uitgebrachte offerte.

In dat geval is de taxatie het bewijs van iets anders. Misbruik van bevoegdheid door gemeentelijke eigendommen voor een fractie van haar waarde te verkopen.

De vergelijking van Keesman en consorten met aanbestedingen in de zorgsector verraad een ernstig gebrek aan kennis en inzicht in Europese aanbestedingen.

Tot zover voor vandaag mijn puntsgewijze behandeling van het door Keesman en consorten verspreide pamflet. Morgen gaan we verder.

Pamflet

Tijdens de presidium vergadering van 24 januari vraagt mevrouw Keesman (SP) aandacht voor het probleem , dat er partijen aan de verkiezingen deelnemen die dingen roepen over het REZ.

Waartegen de zittende partijen zich niet kunnen verweren, omdat ze zichzelf een zwijgplicht hebben opgelegd.

De burgemeester stelt voor het probleem de volgende dag te bespreken tijdens een besloten bijeenkomst die aan het REZ zou zijn gewijd.

Over wat er tijdens besloten bijeenkomsten wordt besproken worden uiteraard geen mededelingen gedaan. Dat neemt niet weg, dat het redelijk lijkt om er van uit te gaan, dat het door Keesman geschreven (en tegen mij gerichte) pamflet de uitkomst is van dat besloten overleg.

Ik neem verder aan, dat de door Keesman naar voren gebrachte opvattingen ook de opvattingen zijn van de overige deelnemers aan het besloten overleg en dat er in dat opzicht gesproken kan worden van Keesman en consorten. Mocht die veronderstelling onjuist zijn, dan hoor ik dat graag.

Het pamflet dat u hier (op de website van de SP) kunt lezen heeft als titel REZ-KIEZERSBEDROG en belooft een aantal feiten op een rij te zetten. Om zodoende aan te tonen, dat mijn beloften (waar ik de verkiezingen mee inga) neerkomen op kiezersbedrog.

Het eerste wat opvalt is dat het Keesman en consorten moeite kost om waar het beloften aangaat een onderscheid te maken tussen hoofzaken en bijzaken.

Hoofdzaak in de kwestie REZ is het Misbruik Van Bevoegdheden (hierna MVB) door het huidige en het vorige college. Dit MVB heeft tot gevolg gehad dat bezit van de gemeente voor een fractie (1 %) van haar werkelijk waarde is verkocht aan een bevriende relatie.

Mijn belofte is daarvan aangifte te zullen doen bij de rijksrecherche, niet als ambteloos burger, maar wel als ik gekozen ben en dus beschik over een door kiezers gegeven mandaat.

De bijzaak is, dat het bewijs van het MVB door de raad (uiteraard op advies van het college) geheim heeft verklaard. Het is bijzaak. omdat sinds 28 juni 2021 het Misbruik Van Bevoegdheden ook op andere manier kan worden aangetoond dan alleen met behulp van de (geheime) taxatie van Fakton.

Dat bewijs berust op de volgende feiten..

Naast het (geheime) taxatierapport van de firma Facton is ook een niet geheim taxatierapport van Cushman & Wakefield (dat in opdracht van Droomparken) is gemaakt van het plan Vesting. Hetzelfde plan als waar Faxton’s taxatie op is gebaseerd.

Tussen de beide taxatierapporten zit een verschil in waarde van minimaal 30 miljoen. Dit verschil is in mijn ogen het bewijs, dat de bewering van het college, dat de Fakton taxatie het bewijs is van een marktconforme offerte van Orez bv niet anders is, dan een brutale leugen.

Aangezien het rapport, vanaf het moment dat het werd uitgebracht, door het college geheim werd verklaard, is het niet onredelijk om te veronderstellen, dat het college (vanaf het begin) zich er van bewust was, dat het rapport niet het bewijs inhield, dat men beweerde dat het inhield. Namelijk het bewijs van een marktconforme offerte van Orez.

Een dergelijke bewijs is noodzakelijk in het kader van Europese wetgeving in geval er sprake is van onderhandse aanbesteding. Ontbreekt dat bewijs, dat staat men bloot aan een beschuldiging van ongeoorloofde steun door de overheid. In dit geval kan die steun geschat worden op 30 miljoen.

Over de hoogte van het bedrag, dat als onrechtmatig verleende steun kan worden teruggevorderd, heb ik nooit uitspraken gedaan.

Waar ik wel van overtuigd ben is, dat Keesman en consorten volstrekt incapabel zijn om (als toezichthouder) de onderhandelingen met Droomparken te kunnen beoordelen.

Ik acht mezelf daar veel beter toe in staat en dat is meteen de enige reden dat ik me kandidaat heb gesteld. Ik kijk er niet echt naar uit om 4 jaar om te moeten gaan met mensen die me de afgelopen 4 jaar gebagatelliseerd en genegeerd hebben.

Daarnaast achter mijn rug van alles en nog wat over me verteld hebben en me nu, om hun eigen falen te verbergen, beschuldigen van kiezersbedrog.

Maar als de kiezers mij dat vertrouwen niet willen geven treur ik ook niet. De volgende keer ga ik wat dieper in op de beschuldiging van kiezersbedrog.

Na ons, de zondvloed.

Naast de “overweging “, dat het taxatierapport (dat het bewijs inhield dat de uitgebrachte bieding op de grond marktconform was) niet eerder openbaar gemaakt mocht worden dan nadat het gehele project was uitgevoerd, “overwoog” de raad ook nog andere zaken.

Zoals bijvoorbeeld de overweging, dat openbaarmaking van het taxatierapport de uitkomst van besprekingen met Droomparken zou kunnen beïnvloeden.

Een opvatting, die werd weersproken door raadslid Stomp (VVD), wiens betoog er op neerkwam, dat voor wie op de hoogte was van de inhoud van de door Orez voorgelegde exploitatieopzet, de inhoud van het taxatierapport nauwelijks nog geheimen kon bevatten.

Overigens waren de besprekingen met Droomparken een vrij recent argument om de geheimhouding in stand te houden. Het werd bijvoorbeeld niet gebruikt om mijn verzoek om inzage af te wijzen.

Dat verzoek was een jaar eerder gedaan en een gesprek met Droomparken was toen nog niet als noodzakelijk beoordeeld. Omdat men toen nog verkondigde dat er niets mis was met de overeenkomst met Orez.

Pas toen Struijlaart het veld had geruimd en zijn opvatting (er is helemaal niets aan de hand) niet langer houdbaar bleek, werd er besloten om advies te vragen.

Aan het bureau, dat eerder de marktconformiteit bewezen had verklaard en ook had geadviseerd om het “bewijs” ervan onmiddellijk geheim te verklaren.

Het soort van deskundigheid waar Keesman (SP) diep van onder de indruk is en waar ze zich achter denkt te kunnen verschuilen. [Mijn naam is Haas, ik weet van niets, maar ik volg slechts het advies van deskundigen]

Kortom, er worden voortduren nieuwe overwegingen verzonnen, die stuk voor stuk pogingen zijn, om de Wet Openbaarheid Bestuur te ondermijnen in plaats van haar uit te voren.

Pogingen die je alleen maar een halt kunt toeroepen door inschakeling van de bestuursrechter, omdat de democratische toezichthouder (de gemeenteraad) geen zin heeft om haar werk te doen.

Meer dan een jaar geleden (18 augustus 2020) verzocht ik de raad om kennis te nemen van de inhoud van het taxatierapport om op basis van de inhoud een oordeel te vellen over de vraag of het rapport nog langer geheim moest blijven.

Ik ben er inmiddels van overtuigd, dat de overgrote meerderheid van de raad (op advies van het college) nooit aan dat verzoek heeft voldaan, maar zich (in plaats van zelf een mening vormen) liever een mening laat opdringen.

Door het college. Op basis van krakkemikkige “overwegingen”, die de toets der kritiek niet kunnen doorstaan en uit duidelijk herkenbare drogredenen bestaan.

Wat tot de treurige conclusie leidt, dat democratisch toezicht op de gedragingen van de overheid kennelijk niet werkt. We zien het niet alleen bij de landelijke overheid, maar ook bij de lokale overheid.

Met als gevolg, dat het vertrouwen in onze democratische instituties (zoals de gemeenteraad) steeds minder wordt.

Het kan degenen die deze instituties bevolken kennelijk allemaal niets schelen. Men weigert verantwoording af te leggen over de ingenomen standpunten en houdt elkaar de hand boven het hoofd, door bewijs van strafbare feiten geheim te verklaren.

Dat kan niet goed blijven gaan, maar de betrokken gaan er kennelijk van uit dat het hun tijd nog wel zal duren.

“Après nous, le deluge”, ofwel “Na ons, de zondvloed”.

Gotspe

Gotspe is via het jiddisch in de Nederlandse taal terecht gekomen en betekent een ongelofelijke brutaliteit. Met als bekendste voorbeeld, de man die zijn ouders vermoordde en vervolgens om clementie vroeg, omdat hij wees was.

Een gotspe leek me wel een mooie benaming voor de manier waarop de SP haar leden (en lezers van haar blog) voorlicht. Neem bijvoorbeeld dit.

Binnen het huidige, geldende systeem van het aanpakken van grote projecten – of dat nu een nieuwe weg, een groot gebouw of een nieuw recreatieoord is – is ‘aanbesteding’ een verplicht onderdeel.

In zo’n aanbesteding zullen er altijd documenten zijn die – al dan niet tijdelijk – vaak om financiële redenen geheim zullen zijn.

Dat is een gevolg van de aanbestedingsverplichting die past binnen de heersende regelgeving. Dat hebben wij niet bedacht. Sterker nog: wat de SP betreft moet dit anders, en moeten we van dit systeem af. Meer mensen moeten dan eerst anders gaan stemmen, tja …

Aanbesteden is een manier van inkopen, waarbij een opdrachtgever een uit voeren opdracht formuleert, waarop de opdrachtnemers reageren met een offerte of prijsopgave, waaruit de opdrachtgever vervolgens een keuze maakt.

De belangrijkste varianten zijn de openbare en niet openbare aanbesteding, elk met eigen aanvullende voorwaarden.

De SP beweert nu, dat het anders moet en dat ze een beter systeem weet, zonder dat ze aangeeft hoe dat er uit ziet. Om tot dat betere systeem te komen, moeten er meer mensen op de SP gaan stemmen.

Tot dan zullen we het moeten doen met het huidige systeem, waarover de SP tot voor kort uiterst tevreden was, gezien het bereikte resultaat.

Inmiddels lijkt men over het bereikte resultaat minder tevreden. Zodanig zelfs, dat er op advies van Fakton/Value (ook de maker van het taxatierapport) opnieuw onderhandeld moet worden.

Die ontevredenheid over het resultaat wijt men, zoals vrijwel alle politici, niet aan het eigen incompetente gedrag, maar aan de tekortkomingen van het systeem.

De gotspe is dus, dat de eigen tekortkomingen (zoals het niet houden van adequaat toezicht) tot fouten van het systeem worden verklaard.

De armzalige werkelijkheid van de grootste fractie in Enkhuizen is, dat ze geen enkel benul heeft van aanbestedingen of marktconforme voorwaarden.

Niet echt onbegrijpelijk, omdat in de wenswereld van de SP deze begrippen geen enkele rol van betekenis hebben. Maar in de grote mensen wereld, waarin we als Enkhuizen moeten zien te overleven, zijn die begrippen wel van doorslaggevend belang.

En passant probeert de SP ons ook nog met een andere gotspe bang te maken.

Zolang het algehele systeem van aanbesteding nog is zoals het is, moeten we er nauwkeurig mee omgaan. We willen niet straks honderdduizenden, miljoenen euro’s minder te besteden hebben. Als het rapport NU openbaar zou zijn, zit die kans erin. Dat risico kunnen we echt niet lopen, dat zult u met mij eens zijn.

Nadat men er eerst voor gezorgd heeft, dat Enkhuizen miljoenen minder te besteden heeft (door de malversaties van het college over het hoofd te zien) dreigt men nu met miljoenen verliezen. Als het taxatierapport niet langer geheim zou blijven.

Geen enkele vorm van bewijs. Louter bangmakerij, waarachter men het eigen falen denkt te kunnen verbergen tot, in maart 2022, de verkiezingen zijn geweest.

Hand-en-spandiensten.

Eindelijk, na maandenlang hardnekkig stilzwijgen een reactie van de SP op haar weblog. Fractievoorzitter Keesman laat degenen, die haar een brief over het taxatierapport schreven, weten.

Het betreffende document maakt echter nog onderdeel uit van een onderhandelingsprocedure met Droomparken/Europarcs. In de aanbestedingsprocedure vormt deze onderhandelingsfase een essentieel onderdeel. Om de onderhandelingspositie van de gemeente Enkhuizen niet te frustreren (en dus om te voorkomen dat de gemeente hier financieel nadeel van zal ondervinden) acht de SP het niet verstandig om nog tijdens deze onderhandelingsfase over te gaan tot het openbaar verklaren van bedoeld document. Zodra de onderhandelingsfase is afgerond – onze verwachting is dat dit nog dit jaar zal zijn – zullen we aandringen op en instemmen met openbaarmaking. Zoals u van ons mag verwachten.

Het WOB verzoek in kwestie is van Sikkema en is in essentie niet anders dan het verzoek dat ik een jaar eerder al had ingediend. In het vorige bericht hebt u de reden voor weigering van mijn verzoek (een jaar geleden) kunnen lezen.

Toen was het verstoren van de marktwerking het voornaamste argument, nu is het de onderhandelingspositie van de gemeente die gevaar loopt. De vage reden van een jaar geleden zijn inmiddels vervangen door nieuwe, minstens even vage redenen.

Wat te denken van de volgende zin. In de aanbestedingsprocedure vormt deze onderhandelingsfase een essentieel onderdeel.

Is het niet zo, dat de “aanbestedingsprocedure” met de ondertekening van de Anterieure Overeenkomst zijn beslag heeft gekregen en is afgerond.

Als je na die afronding opnieuw wilt onderhandelen prima, maar dan toch wel op basis van het overeengekomen document, de Anterieure Overeenkomst en niet op basis van een document dat geheim moet blijven.

Hoe kan een taxatierapport, dat geen ander doel had dan de marktconformiteit van het bod van Orez te bewijzen, deel uitmaken van de onderhandelingen, die men zegt met Droomparken te willen voeren?

Wat denkt men met deze geheimhouding te kunnen bewerkstelligen?

Dat het voor Droomparken geheim blijft, dat men de Enkhuizer gemeenschap heeft voorgelogen door te doen of de bieding van Orez bv marktconform was?

Dat wisten ze bij Droomparken vanaf de eerste dag. Bovendien wie formuleert de grondslag voor die onderhandelingen? Juist ja, Fakton/BaseValue hetzelfde bedrijf dat het taxatierapport vervaardigde, dat “bewees”, dat de grondwaarde van het gebeid 1% was van de waarde die Droomparken er aan toekent.

Nee, van dat soort uitgangsposities zullen ze bij Droomparken in de war raken.

Bovendien, tot voor kort waren de plannen van Droomparken vrijwel volmaakt volgens de SP en was ik degene die geen rekening hield met het hele plaatje.

Nu opeens wordt het hele plaatje pas echt compleet, als er onderhandelingen zijn gevoerd over zaken die we niet mogen weten, maar die mogelijk voor het einde van het jaar duidelijk zullen worden.

Eerst was het voor september, nu is het voor het einde van het jaar en straks is het voor de verkiezingen. Maar als het aan de SP ligt, komt die duidelijkheid er natuurlijk nooit.

Als gezegd, de financiële malversaties vinden hun oorsprong in een college dat onder leiding van de SP stond met Olierook als meest dominante figuur. Ze zijn Struijlaart merkwaardig genoeg nooit opgevallen en Heutink heeft er dagwerk aan om ze voor eeuwig en altijd te verbergen.

Keesman en de SP verlenen alleen wat hand-en-spandiensten om de aandacht af te leiden, zoals het verstrekken van disinformatie.

Niets bijzonders

En dan was er natuurlijk commissielid Hoogervorst (SP), die niets bijzonders was opgevallen voor wat betreft de gevolgde procedure en dus voorstelde om het hele agendapunt maar niet te behandelen.

Iets waar de commissie gretig gehoor aan gaf.

Hoewel de SP de reputatie heeft, dat ze elke misstand waar ze het bestaan van vermoed, onder de aandacht een groot publiek weet te brengen, betracht ze in de kwestie Recreatieoord uiterste terughoudendheid en verdedigt ze het beleid dat door het college wordt gevoerd.

Zo heeft fractievoorzitter Keesman (tevens partner van lokale partij ideoloog Hoogervorst) ooit tegenover het NHD verklaard, dat mijn opvattingen wat te kort door de bocht waren en dat het haar ging om het totale resultaat.

Inmiddels is duidelijk geworden, dat ze pas op 28 juni van dit jaar op de hoogte is gesteld van de voorwaarden waaronder de overeenkomst met Orez bv werd aangegaan. De pretentie die men uitstraalt van, wij weten alles en de zaak is onder controle, is niet meer dan bluf en de verplaatsing van hete lucht.

De werkelijkheid is, de raad haar eigen bevoegdheden vanaf het begin uit handen heeft gegeven en zich vervolgens nergens meer in heeft verdiept.

Het uit handen geven van bevoegdheden, gebeurde trouwens toen de SP nog leiding gaf aan het college. Waarschijnlijk is dat de reden, dat de SP tot dusver helemaal niets is opgevallen.

Pot verwijt de ketel

Afgelopen maandag nam ik een bescheiden opstand waar tijdens een ingelaste gemeenraadsvergadering. De oppositie wilde het CUP (College Uitvoering Programma) evalueren. Dat had al eerder moeten gebeuren maar zoals u weet heeft iedereen het, druk, druk, druk.

Het college wilde dus wachten met evalueren van het CUP tot na het reces en dus bedacht voorzitter van Zuijlen een list. Voor elke vergadering dient een definitieve agenda te worden vastgesteld.

Bij dat agendapunt liet van Galen (CDA) weten geen behoefte te hebben aan een evaluatie op dat moment, maar een voorkeur te hebben voor een evaluatie in het najaar.

Dat was een raadsmeerderheid het met hem eens. Met als gevolg, dat de agenda leeg was en de vergadering binnen 20 minuten was afgelopen.

Dat viel niet lekker bij de aanvragers van de vergadering, raadslid Stomp (VVD) en raadslid Keesman (SP).

Stomp aarzelde niet om meteen grote woorden te gebruiken. Zoals disrespect voor de democratie door de voorzitter. Dat kwam me allemaal een beetje overdreven voor. Ook de opvatting van Keesman, dat ze dit nooit eerder mee had gemaakt, sneed weinig hout.

De weigering om een agendapunt te behandelen lijkt me een recht van de raad, waar ze overigens zelden of nooit gebruik van maakt. Ook niet als daarvoor een uitstekende reden bestaat. Bijvoorbeeld wanneer het college op het allerlaatste moment nog stukken toevoegt.

Ik heb nog nooit meegemaakt dat de raad dan om uitstel vroeg. Trouwens hoe democratisch was de raad toen men mij het recht ontnam om me tot hen te richten. Met het verzoek een taxatierapport in te zien om te kunnen beoordelen of dat rapport geheim moest blijven.

Dus wat mij betreft hebben de verwijten van de oppositie een hoog pot verwijt de ketel gehalte.

Dat neemt verder niet weg, dat het voeren van oppositie een ondankbare en moeilijke bezigheid is en dus verdient elke oppositie steun voor het feit, dat ze deze ondankbare taak op zich neemt.

Maar vervul hem met trots en verval niet in geweeklaag.

Verlies van vertrouwen.

Mijn laatste bericht (voor Pasen) ging over leiderschap en de daarbij behorende kwaliteiten. Naar aanleiding van een tweet van mevrouw Keesman, lokale fractievoorzitter van de SP.

In haar tweet sprak ze over het gedrag van de landelijke partijen D66 en het CDA en de schade die ze met hun optreden (in de landelijke politiek) hadden toegebracht aan het vertrouwen in de democratie.

Grote woorden en verwijten, die ik heb vergeleken met haar eigen optreden in de lokale politiek.

Niet alleen was ze er in geslaagd te voorkomen, dat een jarenlange samenwerking tussen twee lagere scholen in de binnenstad tot het beoogde resultaat (een ikc) zou leiden. Ze had er ook voor gezorgd, dat het college (door middel van een motie) werd opgedragen om een nieuw samenwerkingsverband (tussen twee andere scholen) te bevorderen.

Namelijk tussen pcbs Mozaïek locatie Veste en Montessorischool De Wegwijzer.

Mevrouw Keestman is de echtgenote van de voormalig directeur van de laatste basisschool. Hoewel het haar vrij staat om tijdens een openbare raadsvergadering een samenwerking tussen genoemde scholen te bepleiten, had zij er beter aan gedaan om zich (bij het stemmen over dit onderwerp) van stemmen te onthouden.

In ieder geval zal het lokale vertrouwen in de democratie niet zijn toegenomen, nu mevrouw Keesman aan een stemming heeft deelgenomen, waarin het college gevraagd werd haar echtgenoot (en de school waar hij werkt) te begunstigen.

Zonder haar deelname zouden de stemmen gestaakt hebben en zou het advies aan het college aanzienlijk minder dwingend zijn dan het nu is.

In ieder geval hoop ik er op, dat partijen in de raad er tijdens de eerstkomende raadsvergadering in zullen slagen om deze tamelijk opvallende vorm van belangenverstrengeling weer ongedaan te maken.

Lekker op tijd.

Tot mijn grote verbazing lees ik in de rubriek “Lezers schrijven” van het NHD, dat Magreet Keesman (Fractievoorzitter SP) meneer Edelenbosch (of een ieder ander) uitnodigt om eens te komen praten over de SED of het REZ.

Lekker op tijd. De REZ is een gelopen race, het hele gebied is 2 jaar geleden al verkocht voor € 335.000,-. De kosten/baten analyse op grond waarvan deze verkoop heeft plaatsgevonden is geheim verklaard.

Bestudering van die verkoopvoorwaarden maakt duidelijk, dat de gemeente miljoenen heeft laten liggen. Maar Keesman houdt strak en stijf vol, zonder enige cijfermatige onderbouwing, dat het een prima deal is.

Het SED dossier is een broedende kip die we niet mogen storen. Als kleinste en armste gemeente draagt Enkhuizen disproportioneel bij de aan de kosten voor herstructurering. Meer dan € 800,000,- in 5 jaar. Daar is sinds de verkiezing in 2018 nog veel meer bijgekomen.

We zitten midden in de Covid perikelen, dus meer dan twee mensen kunnen niet van haar uitnodiging gebruik maken.

Ik kan niet anders zeggen, dan dat mevrouw Keesman lekker op tijd is met haar uitnodiging.

%d bloggers liken dit: