Categorie: Quasten

Turven

Gisteren stelde ik de onpartijdigheid van de Enkhuizer Krant aan de orde. Onder het motto “meten is weten” heb ik vandaag geturfd hoe vaak de naam van een politieke partij werd genoemd in het artikel van Cees Beemster, dat gisteren in de krant verscheen.

We beginnen onderaan. Drie keer genoemd werden Nieuw Enkhuizen en de SP. Dat vind ik opmerkelijk. De SP heeft een gedegen en uitgebreid verkiezingsprogramma. De kans dat daaruit binnen 4 jaar iets gerealiseerd zal worden is vele malen groter dan wat de VVD en PvdA voorstellen.

Bijvoorbeeld verdubbeling van de spoorlijn Hoorn-Enkhuizen. Lekker makkelijk beloven, want de kosten zijn voor Pro-rail en die heeft wel wat anders aan zijn hoofd dan het verdubbelen van een spoorlijn die doodloopt.

Bovendien, indien gerealiseerd, kunnen we elk kwartier een vrijwel lege trein richting Amsterdam sturen. Tel uit je winst.

Dus ondanks dit soort onzinnige plannen wordt de VVD drie keer vaker genoemd dan de SP. Daarmee is de VVD (samen met HEA) een redelijke middenmoter die 6 keer wordt genoemd en laat men D66, CDA, en CU/SGP achter zich, die allen in het artikel 4 keer worden genoemd.

De meest geciteerde en daardoor absolute top wordt gevormd door twee partijen. De PvdA en EV! Beiden worden in het artikel van Beemster maar liefst 10 keer geciteerd. Opmerkelijk, omdat de PvdA kort daarvoor haar kiezers (na jaren stilzwijgen) via twitter informeerde dat men nog steeds in leven was.

Maar de morele winnaar is natuurlijk de tandem de Jong/Quasten, die de dynamische uitstraling van de Jong combineert met de charismatische uitstraling van Quasten. Een enorme prestatie om als nieuwe partij zoveel citaten te verzamelen.

Maar misschien zie ik het wel helemaal verkeerd en heeft Cees Beemster zich alleen maar afgevraagd welke politieke bleekneusjes wel wat extra aanmoediging konden gebruiken. Dan wordt de ranglijst plotseling anders en zijn SP en NE de partijen die het ook zonder de lofprijzingen van de krant wel zullen redden.

Wat NE betreft een vleiende gedachte en je zou bijna willen dat beide vrouwelijke lijsttrekkers elkaar eens zouden treffen in een debat, maar dat zal wel ijdele hoop blijven.

Maar als ik mijn collega lijstduwer Joop Knukkel kom te spreken zal ik het er toch eens met hem over hebben.

Meer vragen dan antwoorden.

rekenen-38796Gisterenavond werd het uitvoeringsplan schuldhulpverlening besproken en eerlijk gezegd duizelt het me nog steeds een beetje.

Om te beginnen de kostenverdeling. Werd door verschillende partijen “aangestipt” zonder dat het van invloed was op de uiteindelijke besluitvorming.

Nogal wat politiek correcte aandacht werd besteed aan de stigmatisering van de uitkeringsgerechtigden door hen te associëren met schuldhulpverlening. Maar dat gezegd hebbende, ging iedereen verder akkoord  met een kostenverdeling die was gebaseerd  op zogenaamde BUIGgelden. De inkomsten die de gemeenten ontvangen om de gevolgen van de Participatiewet te kunnen financieren.

Waarmee je dan, ondanks alle eerdere beweringen van het tegendeel, toch weer gewoon een rechtstreekse koppeling maakt tussen verstrekte bijstandsuitkeringen en de bijdrage aan de schuldhulpverlening.

Alleen Stella Quasten had een andere invalshoek. Ze had geïnformeerd  naar het aantal aanmeldingen bij de Kredietbank. Dat bleken er 130 te zijn, waarvan de meerderheid uit Enkhuizen. Welke conclusie daar uit moest worden getrokken liet ze in het midden.

Ik weet ook niet wat ik met die getallen moet. Elke aanmelding bij de Kredietbank kost een kleine € 1000,- staat in het raadsvoorstel. Als Stella het heeft over jaarlijks (?) 130 aanmeldingen dan hebben we het dus over € 130.000,- aan kosten per jaar.

Een probleem dat we vervolgens gaan oplossen door jaarlijks € 390.000,- uit te geven aan nieuw aan te nemen personeel. Hetgeen opmerkelijk genoeg dan weer resulteert in een besparing van € 35.000,- op jaarbasis.

Reijswoud

Eigenlijk begreep ik deze keer alleen Van Reijswoud (VVD). Zijn kritiek gold de financiële onderbouwing van het voorstel. Het scheelde weinig of hij had de SP mee gekregen, maar dan zou het voorstel verworpen zijn en dat vond de SP kennelijk niet passen bij haar imago.

Na een extra toezegging dat de zaak na een jaar opnieuw geëvalueerd zou worden ging de Enkhuizer gemeenteraad alsnog akkoord.

De uitkomst van dat soort evaluaties is gewoonlijk dat we (ondanks tegenvallende uitkomsten) toch gewoon door moeten gaan, omdat één jaar nu eenmaal een heel korte periode is.

Al met al leverde de behandeling door de raad van dit onderwerp meer vragen op dan antwoorden. Een opvatting die waarschijnlijk ook gedeeld werd door D66, VVD, CDA, en Van der Pijll want die stemden tegen. De Jong onthield zich (om voor mij onduidelijke reden) aan deelname aan de discussie en stemming.

Kennelijk was er sprake van een vorm van belangenverstrengeling.

Wat je zegt dat ben je zelf.

Gangelen“Wat je zegt dat ben je zelf” zeiden we vroeger op de lagere school. Daar moest ik aan denken toen Frank van Gangelen (secretaris van Voor Enkhuizen en nr. 2 op de kieslijst van die partij) mijn partij  (Nieuw Enkhuizen) opportunisme verweet.

Frank heeft eind december Nieuw Enkhuizen verlaten. Samen met het gemeenteraadslid, de toenmalige voorzitter en de penningmeester. Dat was nogal een aderlating.  Frank verwijt het nieuwe bestuur van Nieuw Enkhuizen dat zij de vereniging niet heeft voortgezet op de manier waarop hij (en de zijnen) haar voor dood hadden achtergelaten.

Maar in plaats daarvan koos Nieuw Enkhuizen voor een schone lei en een frisse aanpak en ja, daarin heb ik een rol gespeeld, die tot dusver door bestuur en leden wordt gewaardeerd.

Dus een merkwaardig verwijt van Frank, jezelf op de borst slaan vanwege het feit dat je een nieuwe partij bent begonnen, maar tegelijkertijd anderen verwijten maken als ze aan de slag gaan om zichzelf te vernieuwen.

Wat mij betreft is “Voor Enkhuizen” de voortzetting van oude politiek onder een nieuwe naam, terwijl “Nieuw Enkhuizen” nieuwe politiek is onder een oude, maar vertrouwde naam. Het is aan de kiezer om te bepalen welke combinatie hij of zij het meest aantrekkelijk vindt.

Het Nieuw Enkhuizen van nu is een ander Nieuw Enkhuizen dan dat Frank en de zijnen achter zich hebben gelaten. Een nieuw bestuur, nieuwe kandidaten en nieuwe doelstellingen. Misschien is nog niet alles perfect, maar we slagen er steeds beter in om ons te focussen op zaken die we belangrijk vinden.

En inderdaad, één van die nieuwe doelstellingen is het terugvragen van de 8 ton die D66, VVD, PvdA en de drie lokalen (waaronder Michèl en Stella, eensgezind van opvatting) zo genereus aan de SED organisatie hebben toebedeeld.

Ik zou dat geen opportunisme willen noemen, maar een bewijs hoe zorgvuldig  we omgaan met de belangen van de inwoners van Enkhuizen. We eisen dan ook niet dat de Enkhuizer inwoners bevoorrecht worden t.o.v. de inwoners van Stede Broec en Drechterland. We willen alleen dat hun bijdrage (aan de verdere ontwikkeling van de SED organisatie) gelijk is aan de bijdrage die de inwoners van Stede Broec en Drechterland geacht worden te leveren.

Sinds wanneer dienen we ons er voor te schamen als we gelijke behandeling eisen? En is het niet de essentie van een lokale partij, dat ze opkomt voor de belangen van haar inwoners?

Ik heb een actie opgezet: Frank’s lijstaanvoerder en zijn lijstduwer werden nadrukkelijk gewaarschuwd voor het besluit dat ze op het punt stonden te nemen. Acht ton meer betalen aan de SED organisatie dan er op grond van het inwonersaantal te rechtvaardigen viel. In plaats van die waarschuwing serieus te nemen, dachten ze er beter aan te doen hem te negeren. Prima, dat was ook hun goed recht, maar dan nu niet gaan jammeren als wij de kiezer gaan vragen wat HIJ of ZIJ van dat besluit vindt.

Lichtgeraakt

 

Het was niet zo bedoeld, maar vooruit, als Stella het zo wil zien heb ik er vrede mee. Dat ze mij een zure, verbitterde, grijze plaat draaiende criticus noemt verrast  me ook niet echt. Ze kan namelijk, maar dat geldt voor de meerderheid van haar collega-raadsleden, heel slecht tegen kritiek.

Een aardig voorbeeld daarvan valt te beluisteren tijdens de commissievergadering “Bestuur, Organisatie, Financiën en Samenleving” ook wel BOFS genoemd. Gewoonlijk raad ik het niet aan om dit soort van geroezemoes te beluisteren, maar voor deze keer wil ik een uitzondering maken.

Deze link volgen dan komt U in het menu van het audioverslag van deze vergadering. Agendapunt 8 (Zienswijze gewijzigde kadernota 2018 SED organisatie) “openvouwen”.

quasten
Boos

U krijgt dan de links gepresenteerd naar de documenten die besproken worden. Daaronder de mondelinge bijdragen over dat onderwerp per raadslid. Het meest interessante deel is de tweede termijn waarin Stella Quasten als eerste het woord neemt. Stella is boos over hetgeen de portefeuillehouder Baas in eerste termijn heeft gezegd.

Wat hij gezegd heeft kunt U natuurlijk ook zelf beluisteren, maar het komt er op neer dat hij zijn verbazing heeft uitgesproken over het feit dat verschillende fracties hebben aangegeven bespreking van het document te willen uitstellen tot de raadsvergadering.

Baas wijst er op dat het nu ingediende voorstel vrijwel identiek is aan een 3 maanden eerder in beraad gegeven voorstel, met als enige afwijking, dat het onderdeel (waartegen men destijds bezwaar maakte) is weggelaten.

Baas verpakt zijn (milde) kritiek in diplomatieke bewoordingen (hij kan dat veel beter dan ik), maar dat neemt niet weg dat Stella op orkaankracht losbarst. Ze weigert op dat punt de portefeuillehouder te geloven, maar wenst zelf vast te stellen of de ontbrekende passage er daadwerkelijk niet in voorkomt.

Daarin wordt ze bijgevallen door Jans (HEA) die het stuk wel gelezen heeft maar nog niet heeft besproken, met de overige fractieleden. Ook weer zo’n doorzichtige uitvlucht. Terwijl uiteindelijk ook Kunst (PvdA) in soortgelijke zin een duit in het zakje doet.

Compaan (CU/SGP) die het waagt om (in navolging van de portefeuillehouder) haar verbazing uit te spreken over het feit dat Quasten het betreffende stuk gedurende de drie afgelopen maanden niet heeft  bestudeerd, krijgt ook onmiddellijk de wind van voren.

Kritiek uitoefenen op de werkwijze van andere raadsleden is taboe en volgens mij zelfs bij reglement verboden. Commissievoorzitter Stolk concludeert vervolgens dat beide dames recht hebben op hun eigen mening.

Het slaat natuurlijk allemaal nergens op en is niets meer dan een storm in een glas water. Ik neem aan dat er zo gereageerd wordt omdat men zich betrapt voelt op het feit dat men gewoonlijk de stukken (waar men over besluit) nauwelijks leest en zelfs, als men ze leest, ze vaak nauwelijks begrijpt. Ik heb wat dat betreft makkelijk praten. Ik lees lang niet alles, maar ik probeer wel, wat ik lees, te begrijpen.

Maar dat is een moeite die sommige raadsleden (ik zal geen namen noemen) zelfs teveel is.

Anders dan Stella veronderstelt ben ik niet verbitterd. Wel hecht ik er aan dat mensen die namens ons gewone burgers een verplichting zijn aangegaan, zoals bijvoorbeeld het controleren van het dagelijks bestuur van de gemeente, die verplichting ook nakomen en hun dagen niet vullen met het retweeten van andermans opvattingen over Trump of Wilders.

Daarbij heb ik haar hulp niet nodig. Liever zie ik dat ze doet waar ze door de gemeente voor wordt betaald en dat is uitleg verstrekken over de besluiten die ze van plan is te nemen. Dat geldt uiteraard niet alleen voor haar, maar voor elke raadsfractie in de raad.

Overigens onderschat Quasten het samenbindende effect van mijn columns. Mijn kritische opvattingen over de wijze waarop de raad zijn werk doet, stelt de individuele fracties in ieder geval in staat om een gesloten front te vormen tegen een gezamenlijke vijand en dat moet (lichtgeraakt als ze zijn) ze een goed gevoel geven.

Bewogen week

katenmuisPfff, het was een bewogen week, waarin ik veel heb geleerd. Eerst Bram, die vond dat ik een oudere man ben die zijn tijd gehad heeft, maar die (als jonge vent) na twee dagen alweer afdroop.

Voordat daar weer misverstanden over ontstaan, ik heb al zijn bijdragen geplaatst ook al vond ik ze niet allemaal even smaakvol. Dus het woord censuur wil ik niet meer van hem horen.

Toen die andere hansworst die president van Amerika is geworden. Verder raadslid Shawn die lange bijdragen leverde en uiteindelijk Stella die ook weer eens terug was. En wie weet komt Hans ook nog.

En dan hebben we ook Laurens Venneman nog. Nog nooit gezien op dit blog, maar dat gaat misschien ook veranderen, want hij heeft de brief van H&R op de agenda van 6 december geplaatst. Lekker meteen na Sinterklaas zodat iedereen in opperbeste stemming is.

Ik neem aan dat hij wil proberen om nog twee raadsleden over te halen de aannemer toch te betalen, wat op zichzelf geen slecht idee is, maar natuurlijk alleen als we weten waarvoor we betalen. Dat de kosten van de verzwaring geen € 100.000,- bedroegen en ook geen € 60.000,- moet hem inmiddels toch wel duidelijk zijn geworden.

Die kosten staan in het raadsvoorstel begroot op € 30.000,- waarvan de aannemer er € 10.000,- voor zijn rekening neemt. Dus waar die resterende € 40.000,- voor zijn gaat Laurens straks uitleggen, want anders geef ik hem weinig kans.

Want wie zou hij kunnen overhalen? Van der Pijll misschien, maar die heeft volgens de krant gezegd, “zonder factuur geen betaling”. Maar daar hebben Olierook en Baas weer van gezegd dat ze geen facturen hebben.

Ik geloof daar niks van, maar behalve Langbroek en Quasten, vond de rest dat allemaal heel aannemelijk.

Maar misschien zijn die ondertussen wel tot de conclusie gekomen dat het eigenlijk hartstikke gek is dat je – anderhalf jaar nadat je het werk hebt uitgevoerd – nog steeds geen factuur gestuurd hebt, maar wel een smeekschrift naar de raad stuurt met de vraag of ze je alsjeblieft (na anderhalf jaar) willen betalen.

Dan zijn ze bij de gemeente toch een stuk doortastender. Als je die niet op tijd betaalt sturen ze meteen een incassobureau op je af.

Wat ik ook erg sympathiek vond van de aannemer was dat hij zoveel begrip had voor het besluitvormingsproces van de raad. Zelf vond ik het een ongeorganiseerde bende, maar hij laat de raad weten dat hij er begrip voor heeft en wacht (alweer begripvol) 6 maanden langer op zijn geld.

Hij is zo begripvol dat ik het vermoeden heb dat hij het spel alleen maar meespeelt en dat hij allang is betaald. Dat mag eigenlijk niet, maar dat is met meer dingen zo. De vorige wethouder in dit dossier deed ook dingen die niet mochten.

Maar zoals ik eerder al schreef, het is een kat en muis spel en pas als het uitgespeeld is weten we wie de kat en wie de muis was.

.

Enkhuizen broeit

Gemeenteraad_Enkhuizen_internet
Enkhuizen broeit

Na drie maanden niks doen mocht de raad (tijdens de raadsvergadering van gisteravond) haar mening geven over de ontstane politieke situatie.

Michel de Jong (NE) stelde dat hij vanuit het college “signalen” had gekregen dat men wethouder Rob de Jong liever kwijt dan rijk was (ik gebruik mijn eigen woorden) en dat dit voor hem de doorslag had gegeven het vertrouwen in zijn naamgenoot op te zeggen.

Of dat waar is weet ik niet. Niemand ging daar verder op in, maar feit is, dat oppositie en coalitie alleen maar voordelen zagen in de nu ontstane situatie.

Het college zou nu gedwongen worden om wat vaker met de oppositie te overleggen en alleen al de gedachte daar aan deed bij velen het water in de mond komen.

Want zo zien de meeste raadsleden zichzelf het liefst.

Gewichtige lieden, die op gewichtige toon, gewichtige zaken mogen bespreken met het college over het welzijn van Enkhuizen.

Natuurlijk het liefst binnenskamers want zo gaan gewichtige mensen nu eenmaal te werk.

Ik neem aan dat daarom van der Pijll en Quasten zo boos waren dat de hele opzet op maandag al in de krant was uitgelegd. Die vinden zichzelf namelijk zo gewichtig dat er niets in de openbaarheid mag komen, voordat zij daar in de raadszaal hun plasje over hebben gedaan.

Een merkwaardige opvatting die ik niet met ze deel. Stella Quasten deelt via haar twitter account dagelijks haar mening over het leed in de wereld, maar over wat ze vindt van de gang van zaken in Enkhuizen (waar ze uiteindelijk voor betaald wordt) lees ik nooit iets.

En van der Pijll ventileert in de raadszaal alleen maar malle opvattingen, zoals zijn idee dat je aannemers (die tot volle tevredenheid werkzaamheden hebben uitgevoerd) niet hoeft te betalen.

Kunst meende dat de democratie geweld was aangedaan. Wat ze daar mee bedoelde is me niet duidelijk en haar kennende zal ze dat ook nooit duidelijk maken.

Verder opvallend lovende woorden van Van Reijswoud voor het werk van de coalitie, met maar één verwijt aan wethouder de Jong. Hij had eerst de raad moeten raadplegen voordat hij vertrok.

Vergeten was het feit dat VVD/D66 wethouder precies hetzelfde had gedaan toen (tijdens de vorige raadsperiode) hem de steun was opgezegd door fractiegenoot Stomp. Een gevalletje van de pot die de ketel verwijt.

De vraag is nu hoelang deze idyllische situatie met één gezamenlijke pispaal (Nieuw Enkhuizen) blijft voortduren. Dat valt moeilijk in te schatten, maar nu men eenmaal gewend is geraakt aan een minderheidscoalitie van 7, is een minderheidscoalitie van 6 ook denkbaar geworden.

Met als toekomstige struikelblokken het REZ en de afwikkeling van het Drom dossier. Maar we zitten nog te ver van de verkiezingen om daar munt uit te kunnen slaan en dus gedraagt iedereen zich nog even als het voorbeeldige raadslid dat alleen het belang van Enkhuizen voor ogen heeft.

Maar als de verkiezingen straks binnen gezichtsbereik komen dan wordt natuurlijk alles anders.

En tot die tijd houdt men de kaarten stevig voor de borst. Enkhuizen boeit niet alleen, maar op politiek gebied broeit het ook regelmatig.

Meer begrip

barking dogDe raadsvergadering van gisteravond deed me nog het meest denken aan een hondenkennel waarin honden doelloos door elkaar heen blaffen.

Je hebt geen flauw idee waarom ze dat doen, maar ze lijken (met hun geblaf) elkaar aan te steken.

Grootste keffer was ongetwijfeld Stella Quasten die van leer trok tegen de SP en die partij verweet in bed te liggen met de Zuiderzeemuseumdirectie. Daarin had ze een punt.

Verbaasd over de aversie die LQ eerder al ten toon spreidde tijdens de informatie bijeenkomst van het ZZM, heb ik even nagevraagd hoeveel partijen zich bij de museumdirectie hadden gemeld met een verzoek voor additionele informatie.

quaDat bleek (voor de commissievergadering) alleen de SP te zijn geweest, de rest blaft er vrolijk op los op basis van kennis die wordt opgedaan door bestuderen van de meningen die op de sociale media naar voren worden gebracht.

Waarbij het CDA met de originele opvatting kwam dat het ZZM een rijksmuseum was en het rijk dus maar moest zorgen voor een oplossing voor het probleem dat ze aan de orde had gesteld.

Volgens mij zijn er geen rijksmusea meer, maar alleen onafhankelijke stichtingen die geacht worden om (binnen zekere grenzen) hun eigen broek op te houden. Het ZZM heeft er (in dat kader) op gewezen dat ze in de nabije toekomst problemen verwacht aangaande het bootmodel.

Wat mij betreft dient ze daarvoor geprezen te worden en niet te worden verguisd, zoals de meerderheid van de raad (onder aanvoering van Stella Quasten) lijkt te willen doen.

In mijn eerste kanttekening over dit onderwerp “Serieus Overwegen” wees ik op de binnen Enkhuizen bestaande behoefte om meerdere vliegen in één klap te willen slaan. Dat heeft in het verleden tot gecompliceerde bestuursopdrachten geleid, die uiteindelijk uitliepen op jammerlijke mislukkingen.

Zo ook nu weer. Problemen rond de afschaffing van het bootmodel kunnen simpel worden opgelost door het ZZM een stukje grond ter beschikking te geven waarop een parkeerterrein kan worden ingericht. De daarvoor benodigde grond ligt al jarenlang braak. Het heeft ooit gediend als parkeerterrein voor SWL.

Het is,  door de bestaande bebossing, volledig aan het zicht onttrokken. Dat het aanzicht van het recreatieoord hierdoor zou worden aangetast (HEA) is nergens op gebaseerd. Het terrein maakt nu geen deel uit van de recreatieve voorzieningen, dat blijft zo als er straks huisjes op worden gebouwd.

Uiteraard zijn de kosten van inrichting voor het ZZM. Tot op heden heeft die altijd haar eigen parkeervoorzieningen gerealiseerd. Dit in tegenstelling tot SWL die alleen parkeervoorzieningen realiseert voor normale dagen en voor wat betreft “top” dagen er op vertrouwt dat de gemeente dat voor haar zal doen.

Een “beleid” dat door de raad altijd onvoorwaardelijk is gesteund. Als de raad dit beleid zou voortzetten is dus een simpele oplossing voorhanden.

Stel een deel van het nu braakliggende terrein ter beschikking van ZZM, zodat die (in navolging van SWL) daar een parkeerterrein kan inrichten.

Als er een simpele oplossing voorhanden is, waarom komt die er dan niet?

barkingHier speelt het Enkhuizer “twee vliegen in één klap syndroom” een belangrijke rol. In plaats van beide problemen (parkeerruimte voor de binnenstad en parkeerruimte voor het ZZM) afzonderlijk op te lossen, worden ze gecombineerd tot één probleem.

Met als uiteindelijk resultaat dat de raad besluit om geen enkel probleem op te lossen.

Dat was dan ook precies de uitkomst van het anderhalf uur durende geblaf.  Er werd besloten om niets te besluiten.

Wat wil de meerderheid van de raad dan wel?

Alsof het twee vliegen in één klap slaan nog niet moeilijk genoeg is wil de meerderheid een nog veelomvattender aanpak.

Suggesties over hoe die er dan wel niet zou moeten uitzien kwamen er niet. De VVD wilde (net als lijst Quasten) zicht op de hele salami. De PvdA zocht het in een nog abstracter benadering dan nu al het geval is.

Hoe nu verder?

Ik vrees dat voor het ZZM verder praten met de gemeente geen zin meer heeft. Gelukkig moet er nog wel een bestemmingsplan worden gemaakt. Als dat het ZZM te veel beperkt in haar ontwikkeling kan ze altijd nog naar de bestuursrechter stappen.

Mijn inschatting is, dat die waarschijnlijk (met het oog op het tot dusver gevoerde beleid door de gemeente) meer begrip kan opbrengen voor de opvattingen van het ZZM dan de raad van Enkhuizen.

Risico’s?

qua
Begrijpelijk

Het beeld (zelfs na het voor de tweede keer beluisteren van de commissievergadering) dat blijft hangen is een van totale chaos.

Dat ligt niet alleen aan de onbeholpen poging tot beantwoording van de gestelde vragen door wethouder de Jong. Het ligt ook aan de tamelijk abstracte benadering door het merendeel van de oppositie.

Kennelijk hoort het bij het raadslidmaatschap dat je leert praten alsof je meel in je mond hebt. Alleen van Stella Quasten begreep ik meteen wat ze wilde weten.

Hoe kun je onderhandelen als je niet weet wat je aanbod waard is en ook niet weet wat de kosten zijn van de tegenprestatie die je daarvoor verlangd. Volgens mij kun je met die basis niet onderhandelen.

Ik ben brutaal genoeg om te veronderstellen dat het college die waarden wel kent, maar ze alleen niet aan de raad kenbaar wil maken.

Waarom? Ik weet het niet, maar vermoed dat de onderhandelaars maximale speelruimte willen hebben om na afloop het resultaat tot een ongekend succes te kunnen verklaren.

Pas na het opnieuw beluisteren van de vergadering begreep ik dat van Reijswoud met zijn afstandelijke manier van uitdrukken feitelijk het zelfde wilde weten wat Stella wilde.

Hij wilde geïnformeerd worden over het “risico” dat scenario 3 (waarin de gemeente de regie blijft voeren) betere resultaten zou opleveren dan scenario 1.

Reijswoud
Onderkoeld

Gewoonlijk kan ik een onderkoelde insteek wel waarderen, maar ik vrees alleen, dat een dergelijke betoogtrant niet aan wethouder de Jong (of een meerderheid van de leden van de raad) is besteed .

Bovendien, commissievergadering hoeven wat mij betreft niet te ontaarden in een wedstrijdje listige vragen stellen aan de wethouder.

Alle raads- en commissieleden zijn uitgenodigd voor een besloten informatiebijeenkomst.

Ze hebben daar ook vragen mogen stellen neem ik aan. Het raadsvoorstel is al enige tijd openbaar. Als ik in staat ben daar commentaar op te leveren, dan zouden de politieke partijen dat ook moeten kunnen.

Snoek heeft natuurlijk gelijk dat veel van de gestelde vragen ook op Agora gesteld hadden kunnen worden, maar nog veel beter zou het zijn geweest als die vragen niet alleen  op Agora zouden zijn gesteld, maar ook op de eigen website zou zijn gepubliceerd.

Het resultaat zou zijn geweest een betere inhoudelijke discussie tijdens de commissievergadering. Toegespitst op de vraag die beantwoord dient te worden.

Kiest de raad voor scenario 1 (wat het college wil) of kiest zij voor scenario 3.

Volgens de wethouder zorgt de voorfinanciering in scenario 3 voor allerlei financiële risico’s voor de gemeente. Risico’s die hij via scenario 1 op het bordje van de ontwikkelaar wil leggen.

Een redenering die hout snijdt als die ontwikkelaar te naïef is om te beseffen dat hij (in de opvatting van de gemeente) aanzienlijke risico’s op zicht neemt. De kans op een dergelijke naïviteit is gering.

Waarschijnlijker is dat de ontwikkelaar het risico nog wat aandikt teneinde een hogere prijs te kunnen bedingen voor het nemen van dat risico.

Die hogere prijs vertaalt zich vervolgens in een lagere grondprijs die wordt overeengekomen. Het verschil tussen scenario 1 en 3 is niet dat bepaalde risico’s verminderen. Die blijven hetzelfde, maar dat het volstrekt onduidelijk is welke prijs er wordt betaald voor het nemen van dat risico.

Het risico van voorfinanciering is te verwaarlozen als de gemeente beschikt over een koop/erfpacht overeenkomst met de toekomstige exploitant van het vakantiepark.

De voorfinanciering onderbrengen bij een ontwikkelaar brengt zijn eigen risico’s met zich mee en zal in alle gevallen duurder uitvallen. Mijn voorkeur gaat dus uit naar scenario 3. Daarvoor heb ik nog een tweede reden. Daarover de volgende keer meer.

Facebook

Gisteren schreef ik dat de Enkhuizer raad zich misschien moest afvragen in hoeverre de “openbare orde” niet werd gebruikt om burgerlijke vrijheden (zoals protesteren tegen onderdelen van het overheidsbeleid) te beperking door intimidatie van diezelfde overheid.

Bijvoorbeeld door het preventief huisbezoek door een wijkagenten omdat men anderen oproept een openbare bijeenkomst bij te wonen.

Maar volgens Stella is er niets nieuws onder de zon en als bewijs verzond ze bovenstaande tweet.

Dus anderen oproepen tot het bijwonen van een bijeenkomst staat in de ogen van Stella nu al gelijk aan haat zaaien?

quaZoals het gooien van een ei ook een bedreiging vormt voor haar functioneren als raadslid.

Ik heb nieuws voor haar. Ik heb de afgelopen jaren al 4 keer een ei tegen mijn raam gehad. Nooit aangifte van gedaan. Nooit mijn verontwaardiging daarover uitgesproken op Facebook (zoals Stella).

Nooit bij me opgekomen dat dit wel eens een bedreiging zou kunnen zijn vanwege het feit dat ik wel eens een mening verkondig via het internet. Altijd gedacht dat het om kwajongens ging.

Dat er van alles en nog wat wordt rondgetwitterd en rondgebazuind op Facebook lijkt me duidelijk en dat Stella daar ook naar hartenlust (waarschijnlijk uit electorale overwegingen) aan meedoet, ook.

Stella is een politieke ambtsdrager zoals de burgemeester het noemt en dat betekent dat er als er een ei tegen haar raam wordt gegooid de politie dat “in onderzoek neemt”.

Een voorrecht dat maar weinigen van ons kennen.

Maar als politiek ambtsdrager maakt ze ook deel uit van de overheid en vanuit die positie vindt ze kennelijk normaal dat iedereen die oproept tot het bijwonen van een openbare bijeenkomst als haat zaaier wordt afgeschilderd en daarom een bezoek van de politie verdient

Het staat haar vrij dat te vinden, het staat mij vrij het daar niet mee eens te zijn.

In verwarring brengen

Adagium
Adagium

Naar aanleiding van de strubbelingen bij  Nieuw Enkhuizen heeft de raadsgriffier (Eric Lankman) zich genoodzaakt gezien een memo te produceren gericht aan alle fractievoorzitters en leden van de raad.

Zijn conclusie is,

Hoe vervelend, verwarrend en complex de interne situatie binnen de kiesvereniging Nieuw Enkhuizen ook moge zijn, concreet en feitelijk is er niets veranderd voor wat de gemeenteraad betreft. De raadsleden Van der Pijll en De Jong, beiden verkozen op dezelfde kieslijst, worden nog steeds als één fractie beschouwd. Omdat boven de kieslijst de aanduiding “Nieuw Enkhuizen” geplaatst was, voert de fractie die naam als aanduiding.

De griffier komt tot deze conclusie na wat gegrabbel in de kieswet. Men hoeft geen doorgewinterd jurist te zijn om tot het besef te komen dat hij hier de plank volkomen misslaat.

Zijn conclusie impliceert namelijk dat een rechtspersoon (in dit geval de vereniging “Nieuw Enkhuizen”) geen enkele zeggenschap zou hebben over het gebruik van haar naam.

Het is niet een griffier of een willekeurig ex-lid van die vereniging die mag bepalen hoe en wanneer er van die naam gebruik mag worden gemaakt, maar het is de vereniging (die eigenaar is van die naam) die daarover beslist.

Lankman1
Verwarring zaaien

Griffier Lankman lijkt zich het adagium van de Amereikaanse komiek W.C. Fields eigen te hebben gemaakt.

“If you can’t dazzle them with brilliance, baffle them with bullshit”

Stella Quasten heeft de integrale tekst van het memo in haar facebookgroep geplaatst. Zonder verder commentaar, zodat ik aanneem dat ze het met de inhoud eens is.

Het memo is kennelijk ook als persbericht verstuurd naar het NHD, die de conclusie publiceert in de krant van zaterdag. De vraag die bij me opkomt is, waarom doet Lankman dat?

Waarom probeert hij het debat over deze storm in een glas water te beïnvloeden en verwarring te zaaien met behulp van een onhoudbare conclusie?

Ik denk dat ik daar dit weekend maar eens over ga nadenken,

%d bloggers liken dit: