In mijn kanttekening “Gehaktdag” maak ik melding van het feit dat de raadsleden van de oppositie wethouder de Jong er ongenadig van langs hebben gegeven vanwege het mislukken van de door hem georganiseerde aanbesteding van het REZ.
Zelf denk ik echter dat de oppositie hier op het verkeerde paard wed, door de Jong van incompetentie te verdenken.
Als die namelijk in februari aankondigt dat hij met SWL een overeenkomst heeft bereikt over de herinrichting van het REZ (die de gemeente jaarlijks een aanzienlijke besparing zal opleveren) dan zal alles vergeten en vergeven zijn.
Overal in de stad zullen vreugdevuren worden ontstoken en het college zal (in een met bloemen versierd open rijtuig) door de stad worden gevoerd. Getrokken door enthousiaste raadsleden die deel uit maken van de coalitie.
Immers, de Jong heeft daarmee niet alleen een verkiezingsbelofte ingelost, hij is ook tegemoet gekomen aan een breed onder de bevolking levende wens, dat een en ander door een lokale ondernemer zou moeten worden uitgevoerd.
Het argument dat het bevoordelen van een lokale ondernemer de gemeente extra geld zal gaan kosten, zal weinig indruk maken. Te meer daar de oppositiepartijen (tot op de dag van vandaag) geen enkele poging hebben ondernomen om die extra kosten te berekenen.
De financiële wizzkids onder de raadsleden, van Marle, van Reijswoud en van Oostende zijn tot dusver blijven steken in persoonlijke verwijten richting de wethouder, maar zijn verder volledig mee gegaan in zijn onzinnige geneuzel over de creativiteit van de markt.
Shawn Vriendjes (commissielid van de PvdA) reageerde op “Gehaktdag” met de constatering dat het bevoordelen van de “eigen” ondernemers niet mag en geeft een aantal links dat daar de bevestiging van vormen.
Vriendjes heeft het gelijk aan zijn kant, maar het feit dat iets niet mag is natuurlijk geen garantie dat iets niet gebeurd.
Op een enkele uitzondering na doen we op gezette tijden allemaal dingen die niet mogen. Dat bedrijven of overheden daar geen uitzondering op vormen wordt vrijwel dagelijks aangetoond. Volkswagen is daar een recent voorbeeld van.
Maar ook overheden doen met regelmaat dingen die eigenlijk niet mogen. Ik beperk maar even tot twee voorbeelden die betrekking hebben op Enkhuizen en waar ik eerder over heb geschreven.
Uiteindelijk bleek dat wethouder Boland aanzienlijk meer geld had uitgegeven aan voorbereidingskosten voor de verbouwing van de Drommedaris dan hem door de Raad ter beschikking was gesteld.
Dat kan gekwalificeerd worden als “misbruik van bevoegdheden”. In plaats van hem daar op aan te spreken koos de raad ervoor om genoegen te nemen met het feit dat hij zijn functie (om onduidelijke redenen) ter beschikking stelde en hij dus met vlag en wimpel kon worden uitgezwaaid.
In een geschil met een oud begraafplaats medewerker besloot burgemeester Baas die medewerker een begraafplaatsverbod op te leggen, hetgeen breed werd uitgemeten in de pers.
Gebiedsverboden behoren echter niet tot de bevoegdheden van een burgemeester tenzij de openbare orde in geding is en daarvan was hier geen sprake. Het is aan de rechter om te bepalen of er een gebiedsverbod moet worden opgelegd.
Ook hier dus een “misbruik van bevoegdheden”, dat door de raad volledig werd genegeerd.
Er zullen ongetwijfeld meer voorbeelden zijn te geven, maar duidelijk is dat de Enkhuizer gemeenteraad in voorkomende gevallen graag een oogje toeknijpt als het gaat om misbruik van bevoegdheden.
En hoewel Shawn Vriendjes dus het grootste gelijk van de wereld heeft ga ik er voorlopig maar van uit dat een meerderheid van de raad een oogje zal toeknijpen als het moment daar is.
Wat afgelopen dinsdag ook behandeld werd waren de jaarstukken. Die staan bol van wetenswaardigheden en vind ik dus leuk om te lezen (Ik weet, ik ben niet goed bij mijn hoofd). Ik heb nog geprobeerd een fysiek exemplaar bij de griffier te scoren, maar dat kost me € 64,10 en dat is me net iets teveel.
Van Oostende kwam met een leuke definitie voor de Algemene Reserve. Dat is het bedrag dat we nog verantwoord kunnen lenen. Daar had ik nog nooit zo bij stilgestaan. Ik gebruik meestal de metafoor “spaarpot”, maar dat kan ik dus beter niet meer doen.
Wijnne zit dicht tegen zijn pensioen aan, heeft in Elburg een nieuw huis laten bouwen en het zou dus zo maar kunnen dat hij halverwege de rit het gevoel krijgt dat hij misschien toch beter van zijn nieuwe huis kan gaan genieten.
Raadslid van Oostende heeft natuurlijk gelijk als hij stelt dat niemand valt over een overschrijding van de bouwkosten in de orde van grote van zo’n € 100.000,- bij een project van 3,5 miljoen. Hij zat er een miljoentje naast, want de bouwkosten voor de Drommedaris zijn begroot op 2,5 miljoen, maar een kniesoor die daar op let.
De van de stichting ontvangen € 140.000,- kan dus ook verdeeld worden in € 100.000,- aflossing van de oorspronkelijk door haar afgegeven garantie en € 40.000,- ter vermindering van de door de gemeente afgegeven garantstelling. In ieder geval wijst de toelichting in de voorjaarsnota in die richting.
Eerder schreef ik al, dat ik hoopte dat de commissievergadering wat duidelijkheid zou brengen over de situatie rond de Drom. Dat is gelukt. Overigens niet dank zij de inbreng van SP woordvoerder Snoek die over dit onderwerp er het zwijgen toe deed.
Van Marle was zelfs zo opgewonden dat hij zijn vragen al bij het het verkeerde agendapunt (de jaarrekening) naar voren wilde brengen.
Na enig aandringen door van Marle en van Oostende liet Olierook weten dat er twee raadsbesluiten waren. Eén over een bouwkrediet en een over een garantstelling en dat beiden nodig waren om de kosten van de verbouwing te dekken.
Pim's Prietpraat 