Categorie: Van der Pijl

Spierballentaal.

popeye2De Enkhuizer Krant van zaterdag meldt dat raadsleden in de regio hun macht terug willen. Zelf schrijf ik al maanden, dat Enkhuizer raadsleden te lamlendig zijn om van hun macht gebruik te maken. Wie heeft er gelijk?

Het probleem zit hem in de taakstelling. Raadslieden zien zichzelf graag als bestuurders. Dat geeft meer prestige en aanzien. Maar om te kunnen besturen heb je eigenlijk geen raadsleden nodig. De meesten ontberen daarvoor de kennis. De bestuurlijke inbreng van de raad blijft meestal beperkt het stellen van een paar (niet al te indringende) vragen.

Raadsleden zouden er in mijn ogen verstandiger aan doen minder te willen besturen en meer te willen controleren. Dat was ook de doelstelling van Paljas 4 jaar geleden, meer nadruk op controle  en minder nadruk op het willen meebesturen. Je zou het zelfs het doel van het dualisme kunnen noemen.

Het Drom dossier is een prachtig voorbeeld van hoe de raad keer op keer faalt wanneer het gaat om haar controlerende functie. Tenzij ze tot inzicht komt, zal precies hetzelfde gebeuren bij het eerstvolgende project dat op stapel staat, het REZ en alle daaropvolgende projecten. Het lijkt me een serieus probleem, dat ik al eerder gesignaleerd heb, maar ik kan me niet herinneren dat er ook maar één raadslid serieus op in gegaan is.

Nu begrijp ik dat de overgrote meerderheid afkerig is van het reageren op mijn blog. Prima, moeten ze zelf weten, maar ook via de eigen communicatie kanalen weigeren ze het probleem (nagenoeg afwezigheid van controle) te bespreken. Feitelijk bespreken ze nooit iets met hun kiezers, alleen nu de verkiezingen naderbij komen willen ze nog wel eens een standpunt over het één en ander afkondigen.

Zo willen ze plotseling veel meer macht. OK, maar wat willen ze daar dan mee doen? Niet controleren, want daar hebben ze een broertje dood aan. Nee, ze willen meepraten. Vroeger hadden ze het gevoel dat ze er toe deden omdat ze konden meepraten over de aanschaf van een brandweerauto.

Dat stelde je in staat om als een hond met 7 staarten door de stad te lopen en te zeggen, kijk eens, nieuwe brandweerauto, heb ik voor gezorgd. Nu hoef je alleen maar de begroting en de jaarrekening van de Veiligheidsregio goed te keuren. Ook belangrijk en verantwoordelijk werk natuurlijk, alleen raakt de gemiddelde kiezer daar iets minder van onder de indruk.

Waar men nu naar streeft is afschaffing van het CAW, de gemeenschappelijke regeling van de 7 West-Friese gemeenten die namens die gemeenten aandeelhouder is van het enige afvalbedrijf in de regio HVC.

Het idee is, dat je als individuele gemeente dan meer macht hebt t.o.v. de HVC. Hoe men tot die gedachte is gekomen is me een raadsel.

Het CAW heeft de afgelopen maanden de nodige reputatieschade opgelopen. Allereerst stemde het bestuur ervan in met een veel hogere beloning voor de directeur van de HVC dan er in Enkhuizen wenselijk wordt gevonden. Daarna stemde men in met de HVC wens een betaling te eisen voor het ophalen van grof vuil.

De oplossing die nu wordt voorgesteld is de ontbinding van het CAW, dan wel uittreden. Dat laatste heeft de voorkeur van drie partijen in Enkhuizen. SP, HEA en Van der Pijll.

Zal opheffen of uittreden meer opleveren dan de mogelijkheid tot borstklopperij ten behoeve van de eerst komende verkiezingen? Ik vrees van niet.

Ik kan me niet herinneren dat, welke politieke stroming dan ook, gepleit heeft voor corrigerende maatregelen. Een motie van afkeuring richting CAW bestuur bijvoorbeeld.

Men moppert wat tegen een verslaggever die dat allemaal netjes opschrijft, maar dat is alles wat er wordt ondernomen.

Het Enkhuizer initiatief bestaat uit het onderzoeken van de kosten van uittreding. Niet meer dan dat. Een motie van afkeuring vindt men kennelijk al te ver gaan.

Maar zelfs als die kosten meevallen, wat denkt men dan te kunnen bereiken op basis van (laten we zeggen)  5 % van de aandelen in de HVC? Denken SP, HEA en Van der Pijll dat het HVC bestuur dan wel luistert en de billen samenknijpt als Enkhuizen laat weten het ergens niet mee eens te zijn?

Kortom, als je als 7 West-Friese gemeenten er al niet in slaagt om het bestuur van het CAW te dwingen om naar je te luisteren, dan is de kans verwaarloosbaar klein, dat het je wel lukt, als je hetzelfde probeert met het HVC.

Het probleem is niet dat de regionale raadsleden over onvoldoende macht beschikken, het probleem is dat ze geen flauw benul hebben hoe ze er gebruik van moeten maken.

En in plaats daarvan komen ze (met het oog op de verkiezingen) met spierballentaal die verder nergens toe zal leiden.

Weinig bijval

Omdat ze consequent weigeren om te reageren op wat ik schrijf, moet ik afgaan op hetgeen de Enkhuizer Krant weet te ontlokken aan onze fractievoorzitters en ziedaar, er is sprake van voortschrijdend inzicht.

Allereerst de lokale oppositie, bestaande uit 4 eenlingen. In volgorde van hun ontstaansgeschiedenis. Lijst Quasten, HEA, Lijst van der Pijll en Nieuw Enkhuizen.

Pijl
voortschrijdend inzicht

Deze keer ben ik het met van der Pijll eens. Er is nog steeds geen factuur, dus gaan we niet betalen, stelt hij. Dat lijkt me een zeer gezond standpunt. Vier maanden eerder vond hij die afwezigheid nog geen bezwaar en stemde hij tegen de motie Langbroek/Quasten, maar hij is inmiddels tot andere gedachten gekomen.

Daar heb ik verder geen probleem mee, beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald zullen we maar zeggen.

Langs deze (voor van der Pijll) onsympathieke weg wil ik hem er nog even op wijzen dat het ontbreken van een factuur zeker onderdeel zal uitmaken van mijn bezwaar tegen de wijze waarop het college mijn WOB verzoek heeft afgehandeld.

Langbroek heeft (voor de raadsvergadering van 5 juli ) inzage gevraagd in een factuur en zowel wethouder als burgemeester beweerden daarover niet te beschikken. In het dossier dat mij ter inzage is gegeven bevond zich evenmin een factuur en dus zal ik de rechter vragen om de gemeente op te dragen mij dat document alsnog ter inzage te geven.

Van Marle
Gekonkel?

Ik neem aan dat ik de rechter kan overtuigen van de redelijkheid van mijn verzoek en dat hij de gemeente (onder dwangsom) zal gelasten om alsnog de factuur ter inzage te geven.

Daarmee is voor mij de kwestie afgehandeld. Het is aan de raad om vervolgens te bepalen hoe zij omgaat met het feit dat ze op dat punt is voorgelogen.

Naast de vier lokale oppositie partijen zijn er ook nog 3 landelijke oppositie partijen. D66, VVD en PvdA.

Van Marle (D66) laat de krant weten, “Je voelt gewoon dat er een of andere deal gesloten is, dat er gekonkeld is”. Mijn reactie daarop is, dat je het niet alleen voelt, maar dat je het ook kunt aantonen. Op 11 maart 2015 zijn vertegenwoordigers van de aannemer en gemeente bijeengekomen en hebben ze “een knoop doorgehakt”.

In ruil voor een toegezegde betaling van € 86.757,- zou de aannemer (zonder formele opdracht) de verzwaring aanleggen.

Slechts een deel van die betaling was het resultaat van de kosten van verzwaring. Een ander deel was bedoeld als afwikkeling van nog openstaande claims van de aannemer t.o.v de gemeente. Volgens de architect is de gemeente daarbij te genereus geweest, maar dat doet niet ter zake.

De afspraak werd gemaakt en mondelinge afspraken zijn net zo rechtsgeldig als schriftelijke.

Op zichzelf geen opzienbarende deal, had de gemeente er niet voor gekozen om te benadrukken dat ze geen opdracht had verstrekt voor het verzwaren van het elektranetwerk en het doen voorkomen alsof de deal alleen betrekking had op de kosten van verzwaring en als bewijs daarvoor een inmiddels achterhaalde offerte (na inhuizing) aan de raad presenteerde.

Daarop lieten de coalitiepartijen hun fantasie de vrije loop en weigerden om de aannemer te betalen. Je zou het een vorm van gerechtigheid kunnen noemen dat de coalitiepartijen daarmee hun eigen wethouder in een lastig parket manoeuvreerden. Iets wat men in de herkansing heeft proberen te corrigeren, maar wat niet het  gewenste resultaat opleverde. Omdat de raad, als gevolg van de tegenstrijdigheden in de raadsvoorstellen, inmiddels in totale verwarring verkeerde.

Op zijn beurt laat Van Reijswoud (VVD) de krant weten dat hij geen initiatief tot betaling van de aannemer zal nemen, omdat zijn collega raadslid in het bestuur van de Drommedaris zit. De logica van zijn redenatie ontgaat me volledig.

kunst-1
Betrouwbare overheid?

Kunst (PvdA) prijst de aannemer dat hij niet meteen naar de rechter loopt, maar houdt geen rekening met de mogelijkheid dat dit wellicht veroorzaakt wordt door het feit dat hij inmiddels al betaald is.

Formeel mag dat niet, maar ik herinner haar even aan de gang van zaken rond wethouder Boland, die (zonder toestemming van de raad) ook een half miljoen meer had uitgegeven zonder dat haar dat toen is opgevallen. Ik zou dus niet weten waarom hetzelfde niet nu gebeurd kan zijn.

Waarin ik het weer wel met haar eens ben, is dat er gesproken moet worden over de betrouwbaarheid van de overheid. Maar dan niet de overheid ten opzichte van (in dit geval) de aannemer.

Op dat punt heeft men woord gehouden en om de kredieten gevraagd die nodig waren om hem te kunnen betalen.

Maar wel om de betrouwbaarheid van het college t.o.v van de raad. Het college heeft de raad tal van absurditeiten voorgeschoteld, waarop de raad met zo mogelijk nog grotere absurditeiten heeft gereageerd.

De simpele werkelijkheid is, dat de aannemer recht heeft op betaling.

Om te beginnen op de kosten van verzwaring (€ 20.000,-) maar mogelijk ook op het meerdere (€ 40.000,-). Althans, daarover heeft hij met de gemeente een deal gesloten.

Dat zowel gemeente als aannemer weigeren om de inhoud van die deal openbaar te maken, laat de betalingsverplichting van de gemeente jegens de aannemer onverlet.

Het is aan de raad om zich af te vragen of men tolereert dat de inhoud van die “deal” onbekend blijft. Volgens het krantenbericht zijn alleen de resterende drie coalitiepartijen die mening toegedaan. Ik denk dat die opvatting (tijdens de eerstkomende verkiezingen) weinig bijval zal vinden bij de kiezers.

Enkhuizen broeit

Gemeenteraad_Enkhuizen_internet
Enkhuizen broeit

Na drie maanden niks doen mocht de raad (tijdens de raadsvergadering van gisteravond) haar mening geven over de ontstane politieke situatie.

Michel de Jong (NE) stelde dat hij vanuit het college “signalen” had gekregen dat men wethouder Rob de Jong liever kwijt dan rijk was (ik gebruik mijn eigen woorden) en dat dit voor hem de doorslag had gegeven het vertrouwen in zijn naamgenoot op te zeggen.

Of dat waar is weet ik niet. Niemand ging daar verder op in, maar feit is, dat oppositie en coalitie alleen maar voordelen zagen in de nu ontstane situatie.

Het college zou nu gedwongen worden om wat vaker met de oppositie te overleggen en alleen al de gedachte daar aan deed bij velen het water in de mond komen.

Want zo zien de meeste raadsleden zichzelf het liefst.

Gewichtige lieden, die op gewichtige toon, gewichtige zaken mogen bespreken met het college over het welzijn van Enkhuizen.

Natuurlijk het liefst binnenskamers want zo gaan gewichtige mensen nu eenmaal te werk.

Ik neem aan dat daarom van der Pijll en Quasten zo boos waren dat de hele opzet op maandag al in de krant was uitgelegd. Die vinden zichzelf namelijk zo gewichtig dat er niets in de openbaarheid mag komen, voordat zij daar in de raadszaal hun plasje over hebben gedaan.

Een merkwaardige opvatting die ik niet met ze deel. Stella Quasten deelt via haar twitter account dagelijks haar mening over het leed in de wereld, maar over wat ze vindt van de gang van zaken in Enkhuizen (waar ze uiteindelijk voor betaald wordt) lees ik nooit iets.

En van der Pijll ventileert in de raadszaal alleen maar malle opvattingen, zoals zijn idee dat je aannemers (die tot volle tevredenheid werkzaamheden hebben uitgevoerd) niet hoeft te betalen.

Kunst meende dat de democratie geweld was aangedaan. Wat ze daar mee bedoelde is me niet duidelijk en haar kennende zal ze dat ook nooit duidelijk maken.

Verder opvallend lovende woorden van Van Reijswoud voor het werk van de coalitie, met maar één verwijt aan wethouder de Jong. Hij had eerst de raad moeten raadplegen voordat hij vertrok.

Vergeten was het feit dat VVD/D66 wethouder precies hetzelfde had gedaan toen (tijdens de vorige raadsperiode) hem de steun was opgezegd door fractiegenoot Stomp. Een gevalletje van de pot die de ketel verwijt.

De vraag is nu hoelang deze idyllische situatie met één gezamenlijke pispaal (Nieuw Enkhuizen) blijft voortduren. Dat valt moeilijk in te schatten, maar nu men eenmaal gewend is geraakt aan een minderheidscoalitie van 7, is een minderheidscoalitie van 6 ook denkbaar geworden.

Met als toekomstige struikelblokken het REZ en de afwikkeling van het Drom dossier. Maar we zitten nog te ver van de verkiezingen om daar munt uit te kunnen slaan en dus gedraagt iedereen zich nog even als het voorbeeldige raadslid dat alleen het belang van Enkhuizen voor ogen heeft.

Maar als de verkiezingen straks binnen gezichtsbereik komen dan wordt natuurlijk alles anders.

En tot die tijd houdt men de kaarten stevig voor de borst. Enkhuizen boeit niet alleen, maar op politiek gebied broeit het ook regelmatig.

Zelfbehoud

Pijl
Drijfveer

Kort geleden reageerde ik in “Denkrichting” op een opmerking van een lezer. Die veronderstelde dat mijn “denkrichting” voor raadsleden een beletsel vormde om te reageren op mijn blog.

Ik schreef naar aanleiding van die opmerking, “Ik vermoed dat er een andere reden is, maar zolang ze zichzelf niet uitspreken blijft dat natuurlijk een vermoeden.”

Bram van der Pijll (Betrokken Burgers) was zo vriendelijk om zich uit te spreken en zodoende helderheid te verschaffen. Hij schreef me de volgende  email en gaf toestemming om hem te publiceren.

Beste Pim,

Zoals je weet volg ik regelmatig jouw overpeinzingen richting de politiek van Enkhuizen.

Helaas moet ik constateren dat het niveau onderhand de inslag krijgt van een mopperende oude man die de boot gemist heeft en daar aardig gefrustreerd over is.

Zo loop je je doel naar mijn idee helaas voorbij.

Het is in mijn ogen alleen nog beledigend naar ambtenaren, college en ons als raadsleden toe.

Mogelijk doen we dingen verkeerd of niet handig, maar we doen tenminste iets.

Erg jammer en voor mij de reden dat ik jouw blog verder links zal laten liggen.

Met vriendelijke groet, Bram van der Pijll

ps, mits je alles citeert en niet een stukje mag je uiteraard mijn uitspraken gebruiken.

Bram schrijft, dat hij rekening houdt met de mogelijkheid dat er dingen verkeerd of niet handig gedaan worden, maar stelt vervolgens ook vast dat “ze” (de raad?) in ieder geval “iets” doen. Ik ben de laatste die dat zou willen betwisten, maar zelf doe ik natuurlijk ook wel “iets”.

Op 1 oktober 2009 begon ik met dit blog. Sindsdien heb ik ongeveer 1850 standpunten geformuleerd. Tien raadsvergaderingen per jaar waarin 10 fracties over 5 agendapunten een standpunt innemen levert 500 standpunten per jaar op. Gedurende 6 jaar is dat 3000 standpunten.

Kortom, in mijn eentje formuleer ik meer dan de helft van het aantal standpunten dat politieke partijen gezamenlijk formuleren. Op grond daarvan durf ik te stellen, dat als je meent dat de raad tenminste “iets” doet, je er niet aan ontkomt om te erkennen, dat al die tijd ook ik “iets” heb gedaan.

Maar het gaat natuurlijk niet alleen om het aantal standpunten. Het gaat ook om de kwaliteit er van.  Laat ik de laatste drie standpunten van Bram (waarop ik kritiek heb geleverd) nader beschouwen.

Rioolonderzoek.

Het rioolonderzoek werd door Bram en de zijnen noodzakelijk geacht om de noodzaak van drugsbestrijding in Enkhuizen aan te tonen.

Echter, er was geen enkele partij die de noodzaak van drugsbestrijding ontkende. Drugsbestrijding vindt plaats in regionaal verband. In de vaststelling van dat beleid heeft het rioolonderzoek geen enkele betekenis gehad. Op grond van de uitkomst zijn ook geen andere (dan de reeds voorgenomen) maatregelen getroffen.

Het onderzoek leverde op één punt een onverklaarbaar resultaat op met als gevolg reputatieschade voor Enkhuizen.

Daarnaast, ook het college was van mening dat de voor het rioolonderzoek beschikbaar gestelde middelen beter gebruikt hadden kunnen worden voor preventieve doeleinden.

Fractievoorzitter.

Nadat zijn partij het vertrouwen in hem had opgezegd, bleef van der Pijll volharden in zijn opvatting dat hij niettemin fractievoorzitter was van die partij.

Dat was niet alleen in strijd met de democratische gedragsregels, het schiep ook de nodige verwarring.

Inmiddels heeft van der Pijll zijn opvatting gewijzigd en heeft hij gedaan wat ik destijds al voor aanbevelenswaardig hield. Hij pretendeert niet langer deel uit te maken van de partij die hem royeerde.

Coalitie-akkoord.

Van der Pijll vindt het uitvoeren van een coalitie-akkoord belangrijker dan een onderzoek naar de mogelijkheid de toekomst van het ZZM veilig te stellen.

———–

Kortom, drie verschillen in standpunt die volgens van der Pijll het gevolg zijn van de frustraties van een oude man die de boot heeft gemist. Waarna hij besluit om niet langer kennis te zullen nemen van de standpunten van die oude man, die (soms) afwijken van zijn eigen standpunt.

Een besluit dat niet helemaal als een verrassing komt, omdat hij daarvoor al gedemonstreerd had niet gevoelig te zijn voor welk argument dan ook. Zelfs als ze worden aangevoerd door (voormalige) partijgenoten.

Hen zal hij uiteindelijk verwijten er ondemocratische praktijken op na te houden.

Een verstrekkend standpunt, dat hij dan verder weer niet wil toelichten.

Van der Pijll’s voornaamste drijfveer lijkt zelfbehoud te zijn.

Op 10 mei zullen we weten waartoe dat zal leiden. Dan moet hij namelijk kiezen tussen de uitvoering van een coalitie-akkoord of het veilig stellen van de toekomst van het ZZM.

Ik denk te weten wat goed is voor Enkhuizen, maar weet van der Pijll dat ook?

 

 

 

 

 

 

Politiek voor dummies.

politiek voor dummiesNadat ik (hopelijk op respectvolle wijze) ben ingegaan op de opmerking van een reageerder, nu weer een iets  lichtvoetiger benadering van de problematiek rond de parkeervoorziening voor het ZZM.

Op 10 mei vindt de raadsvergadering plaats waarin de Enkhuizer raad opnieuw de kans krijgt om zich voor de tweede keer dit jaar onsterfelijk belachelijk te maken.

De eerste keer was natuurlijk de voortijdige publicatie van het rioolonderzoek waarmee Enkhuizen wereldwijde bekendheid kreeg vanwege het gebruik(?) door haar inwoners van “speed”. Naast onderdeel van de Seed valley is Enkhuizen nu ook bekend als hoofdstad van Speed valley.

De keuze die op 10 mei gemaakt moet worden is:

Beperken we een internationaal gerenommeerd museum (met grote educatieve waarde) in haar verdere ontwikkeling vanwege een coalitie-akkoord, of doen we serieus onderzoek naar de mogelijkheid om tegemoet te komen aan haar wensen?

Ik voorspel de heren van der Pijll (Betrokken Burgers) en de Jong (Nieuw Enkhuizen) landelijke bekendheid als ze blijven vasthouden aan het standpunt dat ze tijdens de commissievergadering hebben ingenomen. Heiligverklaring van het coalitie-akkoord.

Veel hangt uiteraard af van de opstelling van de oppositie. Blijft men krampachtig bezig zichzelf te profileren door net weer op ander slakken zout te leggen of is men in staat een gemeenschappelijke koers te varen? Bijvoorbeeld:

Motie 1, het raadsvoorstel ter kennisgeving aannemen en over gaan tot de orde van de dag.

Motie 2, tijdelijk opschorten van het coalitie akkoord en onderzoek naar de mogelijkheden van een parkeervoorziening op het REZ.

Zolang de SP nog studeert op haar eigen voorstel lijkt het nu maken van een keuze uit de door het college voorgelegde opties wat voorbarig, dus motie 1 gaat wel lukken, denk ik.

Motie 2 ligt wat moeilijker, maar wie kan er nu serieus bezwaar maken tegen een additioneel onderzoek? Ik denk namelijk dat je jezelf redelijk belachelijk maakt als weigert om daar mee in te stemmen.

vergaderingNiet meteen proberen de zaken binnenkamers af te dekken door bij de coalitie te gaan bedelen of ze alsjeblieft ook mee willen doen. Gewoon binnen de oppositie spijkers met koppen proberen te slaan.

Indienen, bepleiten en de stemming afwachten.

Dat bepleiten ook niet laten doen door 5 fractievoorzitters, maar gewoon één woordvoerder kiezen.

Ik denk aan Van Reijswoud. Die heeft een mooi donkerbruin stemgeluid met een licht sarcastische ondertoon. Bovendien is hij (volgens mij) ook nog lid van een motorclub en dat legt vast gewicht in de schaal. Winking smile

Wat ik ook een rare gewoonte vind is dat zoiets altijd als een soort goocheltruc wordt gepresenteerd tijdens de raadsvergadering.

Als je overeenstemming hebt bereikt over het indienen van de moties, dan kun je dat toch gewoon publiceren op je website. En het NHD zal er ongetwijfeld ook aandacht aan willen schenken.

Tot zover deze aflevering van lokale politiek voor dummies.

Carnaval

dejong
Prins Rob de eerste

Afgelopen maandag vergaderde Enkhuizen’s laatste aanwinst op carnaval gebied.

Carnavalsvereniging “Nieuw Enkhuizen”. Een hele pagina aandacht in de Enkhuizer Krant. Helaas was niet alles me duidelijk.

Zo als ik het begrijp, is het bestuur van de vereniging opgestapt omdat men niet langer geassocieerd wil worden met hun prins carnaval “Rob de eerste”.

Dat pleit in ieder geval voor het waarnemingsvermogen van het bestuur. Prins Rob  presteert, zoals iedereen kan vaststellen, ver beneden het niveau dat je van een carnavalsprins mag verwachten.

Prins Rob is het daarmee uiteraard niet eens.

Hij doet zijn stinkende best zegt hij, wat ongetwijfeld waar zal zijn, alleen wat betreft het resultaat blijft er nog veel te wensen over. Dat mag je hem niet aanrekenen vindt hij zelf.

Zijn gestuntel in het REZ dossier is in zijn ogen niet meer dan de verpakking.

Prins Rob gaat het om de inhoud. Dat hij, voor wat betreft het RZ dossier, nog steeds met lege handen staat lijkt hem te ontgaan.

Dat prins Rob nog steeds wethouder is heeft hij dan ook te danken aan het feit dat het al die andere carnavalsverenigingen in de Enkhuizer raad evenmin om de inhoud gaat. Ook op hen is van toepassing dat het er in de eerste plaats om gaat de pret niet te bederven.

Pret, die samenhangt met het feit dat je met een een prins carnaval als vriend, er op het persoonlijke vlak meer valt uit te halen dan wanneer je geen prins carnaval onder je vrienden hebt.

Ter vergoelijking van Prins Rob moet worden gezegd, dat een beetje prins carnaval zich laat bijstaan door een raad van elf, terwijl prins Rob het moet doen met twee secondanten.

Secondant van der Pijll en secondant de Jong.

Pijl
Secondant Pijll

Van der Pijll is geen lid meer van de vereniging.

De Jong nog wel, maar die doet dan weer allerlei dingen waar de vereniging het weer niet mee eens is.

Zoals zijn boycot van een nieuwjaarsreceptie.

Hoewel volgens het bestuur van de vereniging de beide secondanten van Prins Rob de eersten waren die zijn optreden in twijfel trokken, hebben ze zich intussen volstrekt loyaal verklaard.

Dat zal iets te maken hebben met het feit dat een raadslidmaatschap voor sommigen een interessante schnabbel is.

Mdejong
Secondant de Jong

Hoe nu verder?

Secondant de Jong heeft aangegeven dat hoopt dat hij binnen 6 weken een aantal dansmariekes er toe kan overhalen een nieuw bestuur te vormen.

Voormalig secondant Wijchers houdt (om zijn dochter niet in de wielen te rijden) zijn kruit nog even droog en prins Rob blijft er op hopen dat hij het eerstkomende debat over het REZ (op 2 februari) zal overleven.

Terwijl ze in het zuiden van ons land veel ophef maken over het feit dat ze daar wel 5 dagen carnaval per jaar hebben, kunnen we er in Enkhuizen trots op zijn, dat bij ons het hele jaar door carnaval is.

Tot slot nog het lijflied van de beide secondanten.

 

 

 

 

Voorspelling

Toejuichen
Toejuichen

Ok, de stand van zaken is dus, dat de leden van Nieuw Enkhuizen er geen vertrouwen meer in hebben dat wethouder de Jong zijn klus aangaande het REZ tot een goed einde kan brengen.

Van der Pijll heeft dat vertrouwen nog wel en is daarom uit de partij gezet. Michel de Jong heeft dat vertrouwen ook, maar mag blijven zitten.

Ik ben bang dat de leden van Nieuw Enkhuizen iets te impulsief hebben gehandeld.

De onzekerheid  die de Jong uitstraalt heeft volgens mij niets van doen met onwetendheid (over hetgeen er staat te gebeuren), maar met onzekerheid (over wat hij daarvan kan prijsgeven.)

Volgens mij wordt er binnenskamers al lang en breed onderhandeld over plan A, dat grotendeels overeenkomt met wat de Vries namens Sprookjeswonderland heeft ingediend.

Dat omvat weliswaar niet de aanleg van een strand, maar als een aan SWL gelieerde stichting het beheer van camping en zwembad zou overnemen, dan zou dat een aanzienlijke besparing op de gemeentelijke financiën opleveren en uit die besparing kan makkelijk de aanleg van een strand worden gefinancierd

Er zullen hoogstens nog wat details moeten worden geregeld en rekening moeten worden gehouden met het tijdstip waarop SWL organisatorisch zover is dat ze met de herinrichting kan beginnen.

Verloren zoon

Volgens mij maakt het fiasco van de aanbesteding gewoon deel uit van de tijdplanning. Ze was te voorzien en levert een prima argument op om onderhands te kunnen aanbesteden.

In theorie had een plan B ook gekund (verhuur van de grond en op basis van die opbrengst een strand aanleggen) maar dat is nooit serieus in overweging genomen. Vanaf 2010 heeft de gemeente zich gecommitteerd aan plan A en is er sindsdien alles gedaan (of nagelaten) om realisatie mogelijk te maken.

De raad heeft de mogelijkheid van een plan B nooit serieus genomen, maar zich beperkt tot hetgeen ze normaliter doet. Het bijschaven van de plannen die ze door het college krijgt aangereikt.

Maar het is dus nog even wachten totdat het goede nieuws bekend zal worden gemaakt. Wanneer dat gebeurd zullen de leden van Nieuw Enkhuizen hun dwaling beseffen en van der Pijll als de verloren zoon weer in de armen sluiten.

De Jong zal in een open rijtuig door de stad gevoerd worden, hartstochtelijk toegejuicht door vaders en moeders met jonge kinderen. Ook grootouders zullen zich niet onbetuigd laten. Het aantal “likes” op facebook zal tot ongekende hoogte stijgen.

Maar tot dat moment gekomen is mag de oppositie nog even blijven sputteren over de deskundigen die hadden moeten worden ingeschakeld. Of moties die hadden moeten worden aangenomen.

Ik geeft het toe, het is maar een voorspelling, maar het zou me hogelijk verbazen als ze niet zou uitkomen.

Warmlopen.

Pijl
Uit zijn partij gezet

Vandaag in de krant het bericht dat fractievoorzitter Bram van der Pijll uit zijn partij is gezet. In de daarop volgende regel wordt zelfs gesteld dat hij geroyeerd is. Dat lijkt me iets te sterk uitgedrukt.

Royement kan vergeleken worden met een oneervol ontslag.

De omstandigheden waaronder een royement kan plaatsvinden zijn meestal in de statuten geregeld en uit het bericht wordt niet duidelijk of daar aan is voldaan. Ik houd het er voorlopig dan ook maar op, dat van der Pijll uit zijn partij is gezet vanwege een verschil van opvatting over het te voeren beleid.

Verder begrijp ik, dat het partijbestuur er geen vertrouwen meer in heeft dat wethouder de Jong nog naar behoren kan functioneren en daarom vervangen zou moeten worden.

Zo’n standpunt kan je (als bestuur) eigenlijk alleen innemen als je een vervanger achter de hand hebt. De krant meldt niet wie het bestuur op het oog heeft, maar ik heb een vaag vermoeden.

Bij volwassen partijen worden dit soort zaken intern afgewikkeld. Dat wil zeggen, er wordt een smoes wordt verzonnen die de wethouder in staat stelt op eervolle wijze te vertrekken en zodoende plaats te maken voor zijn opvolger.

Als van der Pijll enig politiek benul had gehad, dan had hij zich bij die gebruikelijke gang van zaken neergelegd, maar helaas voor hem (en zijn partij) heeft hij dat nagelaten, met als gevolg dat hij uit zijn partij is gezet en hij het voortbestaan van de coalitie in gevaar brengt.

Hoewel van de Pijll dapper roept dat hij de fractie Nieuw Enkhuizen zal blijven vertegenwoordigen kan daar natuurlijk geen sprake van zijn. Hij hoeft zijn raadslidmaatschap weliswaar niet op te geven, maar kan onmogelijk blijven volhouden dat hij zijn werkzaamheden nog namens Nieuw Enkhuizen uitvoert.

Afwachten
Afwachten

Hij zal een nieuwe naam moeten bedenken voor wat hij vertegenwoordigd. VVDJ lijkt me wel een passende naam. Vrienden Van De Jong.

Raadslid de Jong heeft te kennen gegeven solidair met van der Pijll te willen zijn, wat er uiteindelijk alleen maar toe kan leiden dat ook hij uit de partij zal worden gezet.

Blijft over wethouder de Jong. Zijn reactie is kenmerkend. Hij is niet blij met de situatie, zoals hij ook niet blij was met de gang van zaken rond de aanbesteding en neemt zijn gebruikelijke afwachtende houding aan.

Hij toont daarmee eigenlijk alleen maar aan dat hij geheel buiten de werkelijkheid staat en het zal dan ook niet meer dan een kwestie van tijd zijn, totdat zijn de rest van de coalitie tot de conclusie komt dat het geen zin heeft om haar lot nog langer te blijven verbinden aan dat van de Jong.

Waarna er een excuus zal worden verzonnen om de samenwerking te kunnen beëindigen. Ik stel me voor dat ze zich bij de VVD al aan het warmlopen zijn.

.

Billenknijpen

Vertroebeling

Ik vraag me af of het beluisteren van raads- en commissievergaderingen niet kan leiden tot gebitsproblemen  en om die reden ernstig ontraden zou moeten worden aan de bevolking.

Regelmatig constateer ik een toename van het tandenknarsen bij het beluisteren van dergelijke vergaderingen. Daar staat dan weer tegenover dat het voortdurend samenknijpen van de bilspieren wellicht een nuttig effect zou kunnen hebben op de algehele gezondheid van de inwoners van Enkhuizen.

Misschien dat beide effecten gemeten kunnen worden in het schijnbaar onvermijdelijke rioolonderzoek.

Schijnbaar, want op de agenda van de raadsvergadering van aanstaande dinsdag staat nog steeds geen motie (buiten de orde van de dag), waarin wordt bepleit dat de uitvoering van het eerder genomen raadsbesluit voor onbeperkte tijd dient te worden uitgesteld.

Drijvende kracht achter het rioolonderzoek is natuurlijk Nieuw Enkhuizen en met name haar fractievoorzitter van der Pijll.

De door Van der Pijll gehanteerde logica berust op het idee dat je de armoede in Enkhuizen beter kunt bestrijden als je weet hoe het gemiddelde inkomen in Enkhuizen zich verhoudt tot het gemiddelde inkomen in Bloemendaal of Laren.

Het is een manier van denken die mijn verstand te boven gaat, maar  inmiddels wel lijkt te zijn overgenomen door partijen als de SP, CDA en CU/SGP.

Om vast te stellen of deze vertroebeling van de geest bezit heeft genomen van de meerderheid van de raad lijkt het me dan ook gewenst dat de bovengenoemde motie alsnog wordt ingediend.

Zonder last
Zonder last

Ik ben namelijk reuze benieuwd of de heren Snoek (SP) en Visser (CDA) (die er van tijd tot tijd blijk van geven contact te houden met de werkelijkheid) deze motie zullen steunen of verwerpen.

zonder last
Zonder last

Daarbij herinner ik maar even aan de gelofte/eed die ze bij hun aantreden hebben afgelegd.

Namelijk dat zij hun werkzaamheden als raadslid zonder last of ruggenspraak zullen verrichten.

Wie het risico dat tandenknarsen en billenknijpen voor lief neemt verwijs ik naar de discussie die heeft plaatsgevonden tijdens de afgelopen commissievergadering. U kunt haar hier beluisteren.

De discussie vangt aan een half uur voor het einde van de vergadering. Het tijdbalkje dus doorschuiven naar 1 uur en 27 minuten.

Te zijner tijd

509215_IMG_1798Als eerder gezegd vind ik het niet meer de moeite om nog “live” naar de commissie- en raadsvergaderingen te luisteren. Al was het maar omdat men elkaar  tijdens die vergaderingen bestookt met toelichtingen die men via Agora heeft verkregen en waarvan wij, gewone burgers, geen weet mogen hebben.

Op die manier kun je dus lekker volhouden dat je “meer” weet dan de rest van de bevolking. Een techniek waar politici graag op terugvallen als blijkt dat  burgers het niet eens zijn met de genomen besluiten. De conclusie is dan nooit, dat men het verkeerde besluit heeft genomen, maar altijd, dat het genomen besluit “beter” moet worden uitgelegd.

Enfin, het niet meer luisteren naar de “live’’ uitzending wil niet zeggen dat ik geen belangstelling meer heb voor het audioverslag dat daarvan wordt gemaakt.  Het verslag van de afgelopen vergadering vind U hier. Het is nog in ruwe vorm en niet ingedeeld.

Om die reden zult U, als U niet de hele vergadering wil afluisteren.  zelf de geluidsbalk naar 2.40 uur moeten schuiven. Op dat punt begint de discussie over de aankoop van het Rabobankgebouw.

Wat ik mij in eerdere berichten heb afgevraagd was, wat kopen we eigenlijk voor die € 635.000,- en wat gebeurd er eigenlijk met de arbeidsplaatsen waarvoor men eerder een krediet van € 300.000,- had aangevraagd (en gekregen).

Helaas, op beide vragen nog steeds geen antwoord al wordt door de bijdrage van het CDA (Visser) een tipje van de sluier opgelicht.

Visser stelt vast, dat het gevraagde krediet bestaat uit een aankoop van € 335.000,- en een verbouwing van € 300.000,-

Nu lijkt het me onwaarschijnlijk dat je voor die prijs een gebouw kunt kopen op die plek en met die inhoud. Elders op de Molenweg wordt een woonhuis (met een perceel oppervlak van ruim 400 m2 aangeboden met een vraagprijs van 3 ton).

Maar als je voor ruim drie ton geen gebouw kunt kopen als dat van de Rabobank, wat koop je dan eigenlijk wel? Een gebruiksrecht, zoals de tweet van Van Marle suggereert?

En aan wie zou je dat gebruiksrecht dan eventueel weer terug kunnen verkopen? Aan iedereen of alleen maar aan de huidige verkoper van dat verbruiksrecht.

Allemaal vragen waarover in het raadsvoorstel geen woord wordt gerept en waarover tijdens de discussie ook geen woorden aan vuil zijn gemaakt.

Tot zover het transparante optreden van college en raad.

baasRest nog de verdwenen flexibele werkplekken. Om die in de Hoogstraat te creëren was in november nog 3 ton nodig. Een maand later, na aanschaf van de Rabobank, was die behoefte verdwenen en bleek al het geld nodig voor de verbouwing van de front-office in Molenweg.

Daar zou niet alleen de huidige front-office, maar ook het WMO loket en misschien ook nog wel een aanspreekpunt voor de wijkagent komen.

Aan werkplekken voor beleidsambtenaren (die nu nog vanuit de Hoogstraat werken) was plotseling geen behoefte. Althans portefeuillehouder Baas spreekt zichzelf in dat opzicht tegen. Dan weer wel, dan weer niet.

Mijn eindconclusie (na het beluisteren van het audioverslag) is dan ook, dat die 3 ton (ooit gevraagd voor het inrichten van werkplekken in de Hoogstraat) niet meer was dan een opzetje.  Na die makkelijk verkregen toestemming zou het nog maar een kleine stap zijn om de raad er van te overtuigen dat ze (tegen gelijke kosten in 2015) het dubbele moesten uitgeven.

Maar daar ging het dus mis. Alleen Nieuw Enkhuizen (vd Pijl) speculeert er op dat de 3 ton (die hij met zijn mede-coalitiegenoten eerder zo genereus ter beschikking had gesteld), misschien achteraf gezien niet nodig blijken te zijn.

Maar dan zou ik als ik hem was toch een vinger aan de pols houden, want in de verhouding college/raad geldt nu eenmaal, eens gegeven blijft gegeven.

En waar het beschikbaar gestelde geld uiteindelijk aan zal worden uitgegeven hoort U te zijner tijd wel.

%d bloggers liken dit: