Er lijkt zich een heuse polemiek te ontwikkelen tussen Christian Bokhove (oud raadslid SP) en mij (mogelijk toekomstig raadslid voor de Paljas Vereniging Enkhuizen).
Christian verwijt me dat ik er alleen maar op uit ben te bewijzen dat alle partijen een pot nat zijn.
Mijn antwoord daarop is dat ik dat niet hoef te bewijzen, dat doen de partijen zelf wel, ik hoef er alleen maar op te “wijzen”.
Laten we het SMC als voorbeeld nemen. Ik heb daar 83 berichten over geschreven, inclusief reactie’s kom ik waarschijnlijk ver uit boven de 250 en dat is zonder twijfel veel meer dan alles wat ons politieke vertegenwoordigers over dat onderwerp naar buiten hebben gebracht.
Met andere woorden, mijn standpunten over dit onderwerp zijn voor iedereen te controleren en te bekritiseren en dat kan in de meeste gevallen niet gezegd worden over de standpunten van onze raadsleden.
Een van die standpunten is dat ik de “gefaseerde realisatie” van het oorspronkelijke plan een luchtspiegeling heb genoemd. En wel omdat de condities waaronder die gefaseerde realisatie zou moeten plaatsvinden niet langer bestaan.
Dat is geen kwestie van hoger inzicht, maar een publiek geheim. De zorgvoorziening (waar het oorspronkelijk plan in voorzag) is ondergebracht in het pand op de Molenweg. De beide zorgverleners die in de regio werkzaam zijn hebben te kennen gegeven geen belangstelling te hebben voor de te realiseren huisvesting voor demente bejaarden. De door het oorspronkelijk plan veroorzaakte parkeerproblematiek zou opgelost worden door de bouw van een parkeergarage maar tot dusver heeft niemand aannemelijk weten te maken dat een rendabele exploitatie tot de mogelijkheden behoort.
En tot slot is er geen enkel animo voor de te bouwen nultreden woningen aangetoond. Kortom alle elementen van het oorspronkelijk plan kunnen als zijnde “niet realistisch” ter zijde worden geschoven.
Daarom denk ik dat een “gefaseerde realisatie” van het oorspronkelijke plan een luchtspiegeling is.
Dat neemt niet weg dat een meerderheid van de raad een voorstel daartoe van het oude college (om de mogelijkheid van gefaseerde realisatie ter gaan onderzoeken) steunde. Dat onderzoek heeft geen tastbaar resultaat opgeleverd. Over het waarom van die mislukking hult het college zich in stilzwijgen.
Het nieuwe college zegt dat ze op de inslagen weg wil voortgaan, maar wil daarvoor een nieuw middel inzetten. Nu bestuurlijk overleg (om Joost mag weten wat voor reden) heeft gefaald, wil men de rechter inschakelen om de Nijs te dwingen het oorspronkelijke plan (in gefaseerde vorm) alsnog uit te voeren.
Te oordelen naar de uitspraken in de commissie bestaat er wederom een meerderheid die het college steunt bij de uitvoering van deze nieuwe opzet om een luchtspiegeling in realiteit te veranderen. Die meerderheid is een andere dan de meerderheid voor de oorspronkelijke opzet, met uitzondering van de CU/SGP en GL die in beide gevallen voorstander was van het door hetgeen er door het college werd voorgesteld.
Samengevat steunt (of steunde) de voltallige raad inmiddels het idee van een “gefaseerde realisatie”.
Mag ik op basis van deze feiten alsjeblieft vaststellen dat de partijen wat mij betreft een pot nat zijn, omdat ze zich nauwelijks verdiept hebben in de realiteitswaarde van de plannen van “hun” college, maar zich klaarblijkelijk min of meer gedwongen voelen ze te steunen.
Ik denk dat Bokhove en ik het eens zijn voor wat betreft de realiteitswaarde van de “gefaseerde realisatie”, maar misschien begrijpt hij nu beter waar ik met de Paljas Vereniging heen wil.
Openbare meningsvorming over de te nemen besluiten, die bovendien niet belast wordt door overwegingen die te maken hebben machtsbehoud.
En om dat laatste te bereiken kun je niet anders doen dan doelbewust afzien aan deelname aan de machtsvorming, omdat dit tevens inhoudt, dat je jezelf ook committeert aan medewerking aan machtsbehoud.
Vind ik leuk:
Like Laden...