Categorie: Paljas

En daar is hij dan eindelijk. De verkiezingskrant van de gemeente met daarin het betekenisvolle blanco tekstgedeelte voor wat betreft de Paljas bijdrage. Ik had het mooi gevonden als men de reden hiervoor had vermeld.

“De tekstbijdrage van Paljas is niet geplaatst omdat ze niet voldeed aan het door de gemeente vastgestelde format” of iets van gelijke strekking.

Maar aan dat soort van transparantie heeft de gemeente een broertje dood.

De voltallige raad heeft zich geschaard achter de Stadsvisie 2030, de Structuurnota 2020 en onlangs nog de Routekaart naar de toekomst.

Wonen, werken en welzijn worden daarin uitgebreid behandeld. Kortom de negen partijen kunnen weinig anders dan bevestigen wat zij daar hebben vastgelegd.

Dus hoe de raadsgriffier er bij komt dat de partijen zich op die onderwerpen van elkaar kunnen onderscheiden is me een raadsel.

Paljas wilde het tekstgedeelte gebruiken om uit te leggen waarin zij zich onderscheidde van die andere negen, maar dat mocht dan weer niet omdat het niet overeenkwam met het format dat de gemeente had bedacht.

Bij winst gaat Paljas lekker in de oppositie. Blij van zin, omdat we een oppositie binnen democratische verhoudingen net zo belangrijk vinden als al het gehengel naar machtsposities.

Past mij ook wel. Ben inmiddels zeventig geworden, hoef dus geen carrière te maken in de politiek en heb dus ook niets te verliezen. Alleen een beetje opletten dat ze het niet al te bont maken daar in de Breedstraat.

Is zoiets nuttig? Ik denk van wel, maar mijn mening is niet zo belangrijk, het gaat er om dat 5% van de kiezers dat ook vinden.

Mijn natuurlijk electoraat bestaat uit mensen die er geen brood meer in zien om te gaan stemmen op een programma, dat de dag nadat ze gestemd hebben al weer de prullenmand in kan, omdat men deel wil gaan uitmaken van een coalitie die de stad gaat besturen.

In potentie is dat de helft van de kiezers, in de praktijk aanzienlijk minder, omdat die groep kiezers moeilijk te bereiken is.

In ieder geval denk ik niet dat de verkiezingskrant van de gemeente daarbij een rol van betekenis speelt.

Gisteren een verkiezingsmiddagje voor de ouderen. Verliep enigszins chaotisch en ook hier weer het gevoel dat we voornamelijk preken voor de eigen parochie.

Veel bekenden uit het Enkhuizer politieke wereldje, weinig kiezers voor wie de bijeenkomst was georganiseerd.

Voor Paljas nam Dick Hage de honneurs waar.

Leukste vraag vond ik of de partijen eigenlijk wel een wethouder konden leveren.

Dat bleek, met uitzondering van Paljas, het geval. Wie die toekomstige wethouders allemaal waren, was niet helemaal duidelijk. Uiteraard maakten SP en CU/SGP er geen geheim van wie hun wethouderskandidaat was.

Ze waren zelfs beide aanwezig. De overige 7 partijen noemden geen mogelijke kandidaten, maar verzekerden ons (dat als de nood aan de man kwam) zij over uitstekende kandidaten beschikten.

Paljas niet dus. Sterker nog, het is Paljassen statutair verboden deel te nemen aan het dagelijks bestuur.

Waarom? Het is de stellige overtuiging van Paljas dat een gezonde democratie niet kan zonder een gezonde oppositie. Echter, dat is een rol die niet in hoog aanzien staat.

Immers het doel van alle partijen is te mogen besturen. Lukt dat niet, dan rest een plek in de verzamelbak die oppositie heet en de meeste partijen zijn daar niet echt gelukkig mee. Sterker nog, ze hebben er nauwelijks kaas van gegeten.

Het afgelopen jaar vormen CDA, D66, NE en VVD de oppositie, ik heb er nauwelijks iets van gemerkt. Viel er op de plannen van de nieuwe coalitie dan niets aan te merken? Zeker wel, maar dat vereist een alertheid die geen van de nieuwe oppositie partijen kon opbrengen.

Na jarenlang braaf achter de eigen wethouder te hebben aangelopen, kon men eenvoudig de kracht niet opbrengen kritisch te denken over wat de nieuwe coalitie er van bakte.

Paljas denkt, dat Enkhuizen recht heeft op een gezonde oppositie, die de plannen van het bestuur beoordeelt op effectiviteit en financiële haalbaarheid en niet op basis van een programma dat ze ooit zelf eens heeft geformuleerd.

Maar door middel van een constante dialoog met de kiezer. Dat heeft ze de afgelopen vier jaar gedaan en daar wil ze de komende vier jaar mee doorgaan.

Paljas denkt zelfs dat ze op die manier een nuttige bijdrage kan leveren aan het bestuur van de stad. Niet vanuit een diep gekoesterde wens om de stad te willen besturen, maar door kritisch te blijven kijken naar wat er door onze bestuurders op ons bordje wordt gelegd.

Het is natuurlijk een beetje de omgekeerde wereld. Politieke partijen vechten bij winst om een plekje in het bestuur. Paljas neemt bij winst blijmoedig plaats in de oppositie. Het is aan de kiezer om te bepalen wat ze belangrijk vindt.

Kiezen voor een partij die (mogelijk) deel uit gaat maken van het bestuur, in dat geval heeft ze keuze uit 9 partijen, of kiezen voor een partij die deel gaat uitmaken van de oppositie en in dat geval heeft ze alleen maar de keuze voor Paljas.

De aankomende verkiezingen gaan over de vraag wie straks de grootste vinger in de bestuurlijke pap krijgt voor wat betreft Enkhuizen.

Het is een onderwerp dat 50% van de bevolking niet of nauwelijks interesseert en waarvoor men ook de deur niet meer uitgaat.

Ook Paljas heeft in het verleden gezegd dat het haar niet uitmaakt wie de grootste vinger in de pap heeft. Dat zegt namelijk niets over de uiteindelijke samenstelling van de pap.

Die samenstelling wordt bepaald door coalitiebesprekingen en zeker niet in de laatste plaats door het ambtelijke apparaat, dat tijdens die besprekingen zal aangeven wat wel en niet mogelijk is in de komende vier jaren.

Wat Paljas wil is proberen de 50% van de bevolking (die haar vertrouwen in de politiek inmiddels heeft verloren) te verleiden om toch naar de stembus te gaan door een alternatief te bieden.

Dat alternatief bestaat niet uit het doen van allerlei beloftes voor de toekomst. De wrange werkelijkheid is, dat zelfs als één partij de absolute meerderheid zou krijgen, zij toch niet in staat zal zijn haar beloftes na te komen.

Domweg omdat daarvoor de middelen ontbreken en het “apparaat” daartoe niet in staat zal zijn. Om die reden acht Paljas het zinloos om te gaan wedijveren met de overige 9 partijen in het doen van beloften.

Het enige wat Paljas wil beloven is dat ze de pap, die het bestuur de komende 4 jaar zal opdienen, kritisch zal beoordelen op doelmatigheid en financiële haalbaarheid en dat zij daarover verslag zal doen, zoals zij dat de afgelopen 4 jaar ook heeft gedaan.

Dat laatste is iets wat de meerderheid van de politieke partijen (die nu proberen een grotere vinger in de pap te krijgen) nadrukkelijk hebben nagelaten.

Men is nu (vanwege de verkiezingen) even actief, maar de ervaring leert, dat als de zetels eenmaal verdeeld zijn, het animo om de kiezer nog te informeren verdwijnt.

Kortom, Paljas hoeft niet zo nodig deel te nemen aan het bestuur, maar steekt haar energie liever in het controleren van het bestuur. Als 10% van de mensen die nu niet gaan stemmen dat een nuttige bezigheid vindt, dan hebben we een zetel en kunnen we onze bezig houden met datgene wat we nuttig vinden.

Anders gezegd, Paljas gunt elke politieke partij zijn vinger in de pap en hoopt er slechts op, dat er voldoende kiezers zijn die háár in staat stellen een vinger aan de pols te houden.

De laatste stelling waarover het NHD de mening van de deelnemende partijen wil weten is,

Enkhuizen moet verder met wethouders van buitenaf.

Een opvatting die vurig bepleit is door Stolk (SP) tijdens de laatste raadsvergadering. Persoonlijk maakt het me niets uit. Ik denk dat kwaliteit belangrijker is dan woonplaats of politieke kleur.

Verder denk ik dat we af moeten van het idee dat alleen de grootste partijen een wethouder leveren. Ook kleinere partijen moeten in staat zijn een kandidaat voor te dragen, waarbij kwaliteit ten allen tijde de doorslag zou moeten geven.

In ieder geval hebben de zittende wethouders al via het NHD laten weten dat ze “in” zijn voor een nieuwe termijn. Hetzelfde geldt trouwens voor de oud-wethouders Kok en Boland.

Gelukkig vormt deze stelling geen enkel probleem voor Paljas omdat we geen onderdeel willen zijn van een coalitie. Ben natuurlijk wel benieuwd welke opvatting de andere partijen naar voren zullen brengen.

Overigens vind ik de SP opvatting dat Enkhuizen zelfstandig moet blijven een beetje schuurt met de opvatting dat het dagelijks bestuur van de stad moet bestaan uit mensen die niet in de stad wonen, maar wellicht heeft Bokhove daar ook weer een listige verklaring voor.

Het NHD wil een antwoord in 50 woorden op een bepaalde stelling.

De eerste is,  Enkhuizen moet de komende vier jaar fuseren met Stede Broec en Drechterland.

De voorlopige Paljas reactie op die stelling is,

Nu er per 2015 één ambtelijke organisatie ontstaat, heeft het geen zin meer om 3 bestuurlijke organisaties in stand te houden (om die ambtelijke organisatie aan te sturen).

Een bestuurlijke fusie van de drie gemeenten is dan ook onvermijdelijk geworden. Liefst zo snel mogelijk.

Toelichting;

Een belangrijk deel van de werkzaamheden van het ambtelijk apparaat bestaat uit het voorbereiden van besluiten, die het gevolg zijn van door een hogere overheid ingestelde maatregelen. Het goedkeuren van dit soort van maatregelen is in de meeste gevallen een formaliteit.

Betrokkenheid bij de eigen gemeente is niet hetzelfde als betrokkenheid bij het bestuur van die gemeente. Nauwelijks de helft van de kiezers gaat nog naar de stembus om langs die weg invloed uit te oefenen op het bestuur van de stad.

Dat uitoefenen van invloed kan vandaag de dag ook langs andere weg. Dit blog is er een voorbeeld van.