Categorie: Orez

Het Bruil effect.

Zondagmorgen 10 uur gaven gemeente en Droomparken (bij monde van directeur Bruil), voorlichting over de situatie die was ontstaan, nadat Droomparken de aandelen van Orez bv had overgenomen.

In een poging de ongerustheid weg te nemen bij de campingbewoners werd er gesteld, dat de eisen die gesteld waren om mee te kunnen verhuizen naar de nieuwe camping, door de nieuwe eigenaar van Orez BV (Droomparken) zijn afgezwakt.

De oorspronkelijke eisen, waren geformuleerd door de vorige eigenaren van Orez BV en dat waren geen recreatie-ondernemers. Niet helemaal waar natuurlijk, aandeelhouder Ruud van Leeuwen is exploitant van een bescheiden vakantiepark.

Wat ook niet waar is, is dat de voorwaarden om mee te mogen verhuizen opgesteld zijn door Orez bv oude stijl. De brief waarin die voorwaarden gesteld zijn dateert van 1 mei en toen  was Droomparken (zonder dat de gemeente het wist) al de nieuwe eigenaar van Orez bv.

De eigendomsoverdracht vond namelijk plaats op 9 april 2019. Verder werd de brief met eisen en voorwaarden opgesteld (namens gemeente en Orez) door Beramco BV, waarvan directeur Berma Los (en ondertekenaar van de brief) tevens directielid is van Bruil BV. Gevestigd op hetzelfde adres als Beramco BV.

Met andere woorden, de brief met voorwaarden en eisen is niet (zoals Bruil deed voorkomen) het product van de vorige eigenaars van Orez bv, (die nu eenmaal geen recreatieondernemers waren, zoals hij zelf), maar gewoon het product van de nieuwe eigenaren van Orez BV. In welke hoedanigheid zij zich (aan ons) ook mogen vertonen. Als directeur van Bruil BV, Beramco BV of Droomparken BV.

Overigens doet de gemeente ook vrolijk mee aan dit soort mystificaties, door de eisen (die de exploitant van de camping stelt aan de kampeermiddelen) een uitvloeisel te noemen van een eerder door de raad aangenomen beeldkwaliteitsplan. Iets waar hij (wethouder Struijlaart) natuurlijk geheel buiten stond.

Dat laatste (dat hij er buiten stond) is waar, het daar aan voorafgaande niet. De simpele waarheid is dat de raad weliswaar een beeldkwaliteitsplan heeft aangenomen, maar dat dit betrekking had op de inrichting van de openbare ruimte en het toekomstige vakantiepark, maar niet op de inrichting van de camping.

Kortom een zeer verhelderende ochtend.

Bruil zegt (in zijn hoedanigheid van directeur van Droomparken), dat de voorwaarden en eisen die collega Los (namens de nieuwe eigenaar) heeft ingediend met korreltje zout genomen moeten worden en Struijlaart doet voorkomen, of die voorwaarden en eisen uitvloeisel zijn van een beeldkwaliteitsplan, waar hij niet verantwoordelijk voor is.

Beide standpunten blijken, bij nadere beschouwing, niet waar te zijn. Wat natuurlijk ook weer een prima basis vormt voor een toekomstige samenwerking tussen Gemeente en Droomparken.

Omdat beide instanties inmiddels afdoende hebben aangetoond over opmerkelijke duimzuigcapaciteiten te beschikken.

Morgen wat meer over die samenwerking tussen gemeente en Droomparken. Met name  op het gebied van theoretische en praktische mogelijkheden.

Struisvogelpositie.

Gisteravond was er raadsvergadering en dus even geluisterd of er nog vragen waren over de eigendomswissel van het ontwikkelingsplan Enkhuizer Zand.

Geen enkele vraag, klaarblijkelijk is het hoe en waarom van de eigendomswissel voor onze raadsleden volkomen duidelijk. Wel een inspreekster, die de raad en college verweet hun boerenverstand niet te gebruiken. Volgens haar verkoopt een boer nooit zijn beste land.

Krachtig argument waar geen speld tussen te krijgen is. Trouwens de gemeente was aanvankelijk ook niet bereid de grond te verkopen. De inzet was de grond (net als in Broekerhaven) in erfpacht uit te geven, zo als alle grond (Sprookjeswonderland) in erfpacht is uitgegeven.

Het oorspronkelijke uitgangspunt was, om de beschikbare grond 30 jaar lang vrij van  erfpacht uit te geven. Maar, zoals ik eerder al schreef, op enig moment hebben zij, die namens de gemeente de onderhandelingen voerden (wie?) besloten om, zonder de raad daarover te consulteren, daarvan af te wijken en de grond te verkopen.

Dat de raad dit nooit heeft opgemerkt, valt te verklaren uit het feit, dat de raad zich de meeste tijd in struisvogelmodus bevindt.

Zodat wat Droomparken uiteindelijk heeft gekocht neerkomt op 200 kavels, vastgelegd in een plan, dat naar alle waarschijnlijkheid nooit zal worden uitgevoerd.

Maar dat zal voor Droomparken geen probleem zijn, want in dat geval laat je door de gemeente gewoon een nieuw plan maken. Waarin je die 200 bouwkavels alsnog krijgt aangereikt (zodat je ze toch kunt verkopen) en je dus je aankoopprijs (in de vorm van publieke werken) niet hoeft aan te passen.

Bij dit alles kan niet genoeg worden benadrukt, dat de gemeente door middel van haar persbericht heeft laten weten, dat ze haar regiefunctie heeft behouden.

Die had ze ook bij het SMC in de Vijzelstraat en de Drommedaris, dus wat kan er verder dan nog misgaan, moet de raad gedacht hebben. Om zich vervolgens terug te trekken in de door haar zo geliefde struisvogelpositie.

Rechtsgeldig?

Dat onze vertegenwoordigers altijd het laatste woord hebben bij de aan- en verkoop van goederen is een democratisch recht en verworvenheid.

Maar wat nu, als onze gekozen vertegenwoordigers deze verworvenheid bij het grof vuil zetten, zoals dat bij de verkoop van het Enkhuizerzand is gebeurd?

Hebben wij (als kiezer) dan de mogelijkheid om tegenover de bestuursrechter aan te voeren dat deze verkoop aan Orez bv niet  rechtsgeldig is, zolang de bevoegde instantie (de gemeenteraad) daar in een openbare vergadering niet mee heeft ingestemd?

College en raad kunnen onderling wel met elkaar overeenkomen dat ze dat in dit geval niet nodig vinden, maar volgens mij is een en ander bij wet geregeld. En heb ik dus, als burger, het volste recht te eisen, dat de wet wordt toegepast.

Inhoudende, dat de raad eerst de met Orez bv gesloten overeenkomst goedkeurt, voordat het college met Droomparken gaat overleggen over de uitvoering van wat ze (met Orez) heeft afgesproken.

Als een meerderheid van de de raad van Enkhuizen instemt, met de tussen de gemeente en Orez bv gesloten overeenkomst, dan heb ik er geen probleem mee, als de uitvoering van die overeenkomst door Droomparken ter hand wordt genomen.

[Tenminste, indien rekening wordt gehouden met de redelijke wensen en verlangens van de reeds aldaar gevestigde bedrijven, die van grote betekenis zijn voor Enkhuizen.]

Ik heb er ook geen bezwaar tegen dat Droomparken het gebied gaat ontwikkelen, maar wel alleen nadat het plan dat ze wil uitvoeren eerst is goedgekeurd door onze democratisch gekozen vertegenwoordigers en niet als uitvloeisel van een slinkse aandelentransactie.

Waarover ik mij bij de bestuursrechter wens te beklagen is, dat wat ik beschouw als een democratisch recht (het eindoordeel geven over de overeenkomsten die het dagelijks bestuur namens de gemeente wil sluiten) niet wordt gerespecteerd, maar door slimme zakenlieden en onnozele politici terzijde wordt geschoven.

Ik heb de vraag, in hoeverre de tussen de gemeente en Orez bv gesloten overeenkomst rechtsgeldig is, zolang de raad daarover geen besluit heeft genomen, voorgelegd aan de Commissaris van de Koning.  In de hoop en verwachting dat hij deze keer wel antwoord wil geven op mijn vraag.

Ik houd u van het verdere verloop op de hoogte, maar het zou mooi zijn als er, vanuit de bevolking sprake zou zijn van enige steun. Het enige wat u daarvoor hoeft te doen is lid worden van de Facebook groep “Paljas”. Daar zijn verder geen kosten aan verbonden. https://www.facebook.com/groups/375650139708899/

 

Aan- en verkopen

Gemeentelijke aan- en verkopen worden gewoonlijk gedaan onder het voorbehoud dat de raad er zijn goedkeuring aan dient te verlenen.

Het bijzondere aan de verkoop van grond aan Orez bv is, dat zij zonder tussenkomst van de raad kon plaatsvinden. Omdat het college (door middel van de go/no go beslissing) de raad op voorhand om toestemming tot verkoop had gevraagd. En een meerderheid van de raad daar mee had ingestemd. Zie ook “Mantel der Liefde”.

Maar in het proces zijn meer momenten waarvan je je kunt afvragen, zou het niet beter zijn geweest als de raad over dit onderdeel om een uitspraak zou zijn gevraagd? Zo was het uitgangspunt voor de onderhandelingen met Orez bv, dat de grond 30 jaar lang vrij van erfpacht zou worden uitgegeven.

Op een onbekend moment en zonder toelichting is dat uitgangspunt verlaten.

Tijdens de presentatie van het voorlopige plan heb ik specifiek gevraagd of het plan op erfpacht of op koopgrond was gebaseerd. Als antwoord werd gegeven “verkoop”. Op mijn blog heb ik diverse keren melding gemaakt van deze beleidswijziging.

Voor zover ik heb kunnen nagaan is de raad nooit geïnformeerd over deze wijziging in het uitgangspunt. Er is in openbare vergaderingen ook nooit een vraag over gesteld.

Ten tweede waren de gesprekken tussen Orez en de gemeente aanvankelijk vrijblijvend. Ergens in het proces is die vrijblijvendheid omgezet in een verplichting ten opzichte van Orez bv. Wie daar verantwoordelijk voor is geweest is onduidelijk. Naar verluidt heeft wethouder Kok op de dag van zijn vertrek een overeenkomst tussen Orez en gemeente getekend.

Of dat waar is en wat de betekenis van die overeenkomst is weet ik niet. Wel weet ik dat het past in de Enkhuizer bestuurscultuur, omdat wethouder Boland 14 dagen voor de verkiezingen een overeenkomst wijzigde met weer een andere ontwikkelaar: “de Nijs”.

Nu het vast staat, dat het grootste deel van het Enkhuizer Zand in andere handen zal overgaan denk ik, dat college en raad zonder verdere terughoudendheid helderheid moeten verschaffen over bovengenoemde zaken.

Niet alleen in een besloten bijeenkomst ten opzichte van elkaar, maar in een openbare bijeenkomst ten behoeve van de hele bevolking.

Regie voeren.

Dat ik, afgelopen maandag (21 mei) niet aanwezig mocht zijn bij de perspresentatie van de nieuwe ontwikkelaar van het Enkhuizerzand, bevestigt dat de gemeente in staat is om dingen te verbieden.

[Bijvoorbeeld de aanwezigheid van de raad bij een informatieavond van het ZZM of de aanwezigheid van het “Volksfront tot behoud van” en mijn persoontje bij de presentatie  van de nieuwe ontwikkelaar van het recreatieoord.]

Maar dat is natuurlijk niet het bewijs, dat je ergens de regie over voert. Het laat  alleen maar zien, hoe krampachtig je bezig bent om de schade aan je eigen reputatie te beperken. Het zelfde geldt natuurlijk ook voor de burgemeester als hij op Facebook net doet of hij vragen beantwoordt. (Ze staan als reactie onder een voorgaand bericht)

Nu kan me de reputatieschade van B&W en de gemeenteraad nauwelijks iets schelen, wel ben ik nieuwsgierig hoe groot de schade is, die beide instanties inmiddels hebben toegebracht aan Enkhuizen.

Daarbij helpt het, als we ons niet in allerhande details verliezen, maar het zicht blijven houden op de grote lijnen. Wat er op neer komt, dat Enkhuizen grond levert voor de bouw van 200 huisjes en een camping.

Terwijl Droomparken de aanleg van het strand en bijbehorende infrastructuur voor haar rekening neemt.

Stel dat de verkoop van die 200 kavels 20 miljoen oplevert en de kosten van de door de ontwikkelaar (Droomparken) aan te leggen infrastructuur 8 miljoen zijn. Dan zijn dat de kaders waarbinnen de toekomstige ontwikkeling gaat plaatsvinden.

Het tijdstip waarop Droomparken de Orez aandelen kocht, maakt volstrekt duidelijk  dat het Droomparken een zorg zal zijn of het bestaande plan zal worden uitgevoerd.

Als het wordt afgekeurd, (en dat ligt in de lijn der verwachting) dan zal het aan de gemeente  zijn om een nieuw plan te presenteren, dat Droomparken dezelfde voordelen biedt als het plan dat ze zojuist van Orez hebben gekocht.

Dus 200 bouwkavels die verkocht kunnen worden voor 20 miljoen en infrastructurele werken die niet meer kosten dan (pakweg) 8 miljoen.

Dat zijn dus de kaders waarbinnen de toekomstige besprekingen met Droomparken zich zullen bewegen. Alles zal mogelijk zijn, zolang de 12 miljoen (die ze door middel van het huidige plan denken te kunnen verdienen) maar niet in gevaar komt.

In ruil voor een strandje (en de weg er naar toe) hebben we het recreatieoord weggeven en Droomparken in staat gesteld om er (pakweg) 12 miljoen mee te verdienen.

Primair, omdat college en  raad te lui zijn om na te denken en te arrogant om ook eens naar anderen te  luisteren. Ze dachten een beroep te kunnen doen op de creativiteit van de markt en dit is de – toegegeven- creatieve oplossing die ze hebben gekregen.

regisseurHet valt nooit helemaal uit te sluiten, dat naast Droomparken en de vroegere eigenaars van Orez er ook andere “insiders” hebben geprofiteerd van deze gemeentelijke gulheid. Maar daar zou je dan onderzoek naar moeten doen en ik denk niet dat daar binnen het college en de raad veel animo voor zal bestaan.

Enfin, aanstaande dinsdag vergaderen ze weer en dan horen we ongetwijfeld hoe de wethouder de toekomstige gang van zaken gaat “regisseren”. Want dat is natuurlijk het allerbelangrijkste. Niet dat we het recreatieoord hebben weggegeven, maar dat het  allemaal onder de strikte regie van de gemeente is gebeurd.

Naar de pijpen dansen.

Wat natuurlijk ook vermakelijk is, is die Ruud van Leeuwen, mede eigenaar van Orez, die in de krant van 11 mei mag komen vertellen hoe veel Orez bv wel niet geïnvesteerd heeft in de plannen (naar zijn zeggen 1 miljoen) en waarom ze vasthouden aan die 180 woningen.

Inmiddels weten we, dat hij een maand eerder Orez BV heeft verkocht. Naar we mogen aannemen met een redelijk winstmarge (10% ??) boven het miljoen dat hij zegt te hebben geïnvesteerd.

Op basis van wat Ruud beweert heeft Droomparken dus 1.1 miljoen betaald voor een plan, dat vrijwel geen enkele kans maakt te worden uitgevoerd. Heeft Droomparken daarmee een kat in de zak gekocht?

Om te beginnen denk ik, dat we er verstandig aan doen om er van uit te gaan dat ze bij Droomparken precies weten waar Abraham de mosterd haalt. Wat Droomparken heeft gekocht zijn de rechten en plichten die de gemeente t.o.v. Orez is aangegaan.

Waaruit bestaan de verplichtingen van de gemeente?

Om te beginnen de overdracht van grond voor de bouw van 200 huisjes. Op de website van Droomparken kunt U lezen dat ze bosgrond verkopen voor € 65.000,- per kavel. Volgens iedereen is de locatie Enkhuizen een unieke plek, dus zou de verkoopprijs per kavel net zo goed € 100.000,- kunnen zijn.

Tweehonderd kavels van gemiddeld honderdduizend euro per kavel geeft een opbrengst van 20 miljoen. Droomparken is dus (door de aanschaf van Orez) de toekomstige eigenaar geworden van 200 kavels bouwgrond, met een geschatte waarde van 20 miljoen.

Daarop zullen huizen worden gebouwd. Geen idee hoeveel er op zo huis wordt verdiend, maar laten we € 20.000,- per huis aanhouden. Dan praat je al snel over een opbrengst van 4 miljoen boven de opbrengst uit grondverkoop.

Over de kostprijs van de grond hebben gemeente en Orez altijd geheimzinnig gedaan. In het krantenartikel heeft Ruud het over “tonnen” die betaald zijn bovenop de kosten van de infrastructurele werken waartoe Orez zich heeft verplicht. Als we Ruud in dat opzicht moeten geloven, komt dat volgens mijn berekening neer op € 5,- m2.

Daarboven de kosten van infrastructurele werken en bouwrijp maken. Daarvoor bestaan allerhande kengetallen, dus merkwaardig, dat de gemeente daar zo geheimzinnig over doet. Bovendien, van één van die werken (de aanleg van een strand) heeft de gemeente ooit eens een prijsopgaaf gevraagd. Dat bleek toen € 1.3 miljoen te moeten kosten.

Wellicht inmiddels duurder, maar meer dan het dubbele zal het niet zijn.

En dan moet er natuurlijk ook nog een weg en fietspaden worden aangelegd. Plus de nodige parkeerplaatsen voor de strandbezoekers.

Kunnen die kosten allemaal betaald worden uit de 24 miljoen opbrengst die ik hierboven becijferde? Ik schat zo van wel.

Kortom, het zal Droomparken niet veel moeite kosten om te becijferen, dat als het project niet zou doorgaan, zij een paar miljoen aan inkomsten misloopt. En dat zij dat verlies op enige manier gecompenseerd zou willen zien door haar contractpartner, de gemeente.

En aangezien een vliegende vogel altijd wel wat vangt en advocaten kind aan huis zijn bij Droomparken, zal de gemeente er niet aan ontkomen om Droomparken op enigerlei wijze te compenseren.

Dus zelfs als de plannen in de huidige vorm niet doorgaan (en daar ziet het voorlopig naar uit), dan nog heeft Droomparken met de aanschaf van Orez geen kat in de zak gekocht. Want de gemeente kan weinig anders dan een nieuwe opdracht aan Orez (=Droomparken) gunnen.

In haar persbericht over de overname van Orez door Droomparken laat de gemeente de  inwoners van Enkhuizen met de voor haar gebruikelijke eigendunk weten, dat ze na de overname door Droomparken haar belangrijke regiefunctie blijft behouden.

Op mijn beurt ben ik er van overtuigd, dat vanaf het moment dat de gemeente met Orez in zee ging ze de regie over de gang van zaken volledig is kwijt geraakt en het Enkhuizer Zand voor een appel en een ei van de hand heeft gedaan aan een ontwikkelaar.

Iets waarvan de raad altijd heeft geroepen dat ze er mordicus op tegen was, maar wat ze, vanwege haar gemakzuchtige houding toch mogelijk heeft gemaakt.

Een en ander overigens geheel in overeenstemming met de wensen van wethouder de Jong. Die tegen iedereen die het maar horen wilde riep, dat hij een beroep zou doen op de creativiteit van de markt.

Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Tuin en zijn kompanen hebben die kans met beide handen aangegrepen.

Of degenen, die daar zo bereidwillig aan hebben meegewerkt er zelf ook beter van zijn geworden (een tamelijk geaccepteerd fenomeen in de vastgoed wereld) weet ik niet. Maar een verblijf op Droompark Bonaire lijkt me toch wel het minste.

Ik heb mijn bezorgdheid over de ondoorzichtige gang van zaken (in alle openbaarheid) meermalen (en met behulp van berekeningen) proberen duidelijk te maken.

College noch raad hebben daar nooit iets tegenover weten te stellen, anders dan besloten (en dus voor de buitenwacht oncontroleerbare) informatiebijeenkomsten.

Met als treurig hoogtepunt natuurlijk het verbod om aanwezig te mogen zijn bij een persconferentie, waarin de gemeente moest erkennen, dat ze, zonder dat ze het door had,  nooit anders heeft gedaan dan naar de pijpen van Droomparken dansen.

Wie bedondert wie?

Een campingbewoner laat op dit blog weten, dat hij zich door de gemeente bedonderd voelt, omdat hem altijd was verzekerd, dat de zaak niet zou worden overgedaan aan de Roompotten van deze wereld, maar aan een lokale ontwikkelaar. Die begrip had voor de wensen en noden van de campingbewoners, waarvan sommigen al meer dan 50 jaar op de camping stonden.

Of die belofte (aan de campingbewoners) gedaan is weet ik niet. Maar als zij gedaan is,  dan is de vraag natuurlijk, wie heeft hier wie bedonderd.

vragenHeeft  Orez BV het college bedonderd, door te verzwijgen dat ze feitelijk de katvanger was van Droomparken?

En zo ja, hoe is dat in hemelsnaam mogelijk. De eigenaar van Orez BV (de holding) stond immers (volgens de KvK) geregistreerd op de Lage Bergweg 10 te Beekbergen. Hetzelfde adres waar Droomparken is gevestigd.

Hebben ze het bij de gemeente te druk om zich af te vragen bij wie ze in bed duiken, wanneer ze miljoenen contracten afsluiten?

Of wisten ze vanaf de eerste dag, dat Peter Tuin en consorten tussenpersonen waren die in opdracht van anderen onderhandelden en hebben ze dat alleen voor de raad (en dus ook voor ons) verzwegen?

En wiens handtekening staat er eigenlijk onder de overeenkomst met Orez BV. Was dat inderdaad het laatste wat wethouder Kok heeft gedaan, voordat hij plaats maakte voor Struijlaart?

En mocht dat waar zijn, heeft Kok dit wellicht gedaan op aandringen van iemand anders, die in een later stadium publiekelijk zijn teleurstelling uitsprak over het feit dat Orez BV (en haar prachtige plannen) werden gedwarsboomd door het ZZM.

De vraag is dus, heeft het college zich door Orez laten bedotten, of hebben college en Orez gezamenlijk besloten om de raad, de Enkhuizer bevolking en de campingbewoners een rad voor de ogen te draaien.

En waar blijft Langbroek nu Orez haar “ware” gezicht heeft laten zien en is Struijlaart nog steeds zo teleurgesteld over het feit, dat het ZZM zich niet naar zijn wensen schikte, maar bezwaar maakte tegen de plannen die hij met Orez had uitonderhandeld?

Dat zijn vragen waar ik graag een antwoord op zou willen hebben.

Shirtsponsor

Reynaerde Leisure BV is opgericht op 4 april 2019 en sinds 9 april 2019 de eigenaar van de Holding Recreatieoord Enkhuizerzand BV, die op haar beurt eigenaar is van Orez BV. Het bedrijf dat met de gemeente een overeenkomst heeft gesloten het recreatieoord te ontwikkelen.

Alhoewel, hoe die overeenkomst er uit ziet weet alleen het college. Verder weten we dat, als de overeenkomst niet wordt nageleefd, de gemeente een schadeclaim tegemoet kan zien die in de miljoenen loopt. Althans dat heeft wethouder Struijlaart beweerd.

Maar wie bestuurt Reynaerde Leisure BV? Dat blijkt de op hetzelfde adres gevestigde Lapsa Beheer BV te zijn.

De enige aandeelhouder (en tevens bestuurder) van Lapsa Beheer BV blijkt Adrianus Wilhelmus Antonius Vos te zijn. Die tevens bestuurder van Renard Beheer BV is.

Renard Beheer BV bestuurt niet alleen Lapsa Beheer maar ook Holiday Investmens BV, beter bekend als Droomparken BV.

En Droomparken bv is voor 6 miljoen per jaar de nieuwe shirtsponsor van Feyenoord.

Op het internet kom je die andere Wim Vos uit Apeldoorn, en eigenaar van Europarcs, wat vaker tegen, maar Droomparken schijnt er ook wat van te kunnen.

Hun vaste verkoper van recreatiewoningen is Somnium BV, die voorheen Recreatie Verkoop BV heette, maar die het (nadat Radar september 2015 wat aandacht had geschonken aan haar verkooppraktijken) het verstandiger moet hebben geleken om onder een andere naam verder te gaan.

Enfin, met deze zakenlui is de gemeente dus een overeenkomst aangegaan, waarbij wij (de gemeente) een strand en parkeerplaatsen krijgen en zij, zo’n 200 kavels die ze voor minimaal € 65.000,- kunnen verkopen.  Plus een camping waarop (zoals het er nu uitziet) ook leuke chalets komen, die voor langere tijd  verhuurd kunnen worden.

Aan Poolse werknemers bijvoorbeeld, die in de regio werkzaam zijn.

Meer informatie daarover op hun website. Ik denk overigens dat de bijgaande foto geen representatieve weergave is van wat men als Stay XL gaat aanbieden.

stay xl

Wirwar.

Verkoop.PNGDe gemeente doet al geruime tijd zaken met Orez BV. Opgericht 17 juni 2016 met een geplaatst kapitaal van € 201,-.

Eigenaar van deze BV was de Holding Recreatieoord Enkhuizer Zand BV. Wie daar dan weer de eigenaren van zijn moet nog worden uitgezocht. Maar ik neem aan Peter Tuin, Jan Groen, Ruud van Leeuwen en mogelijk nog wat anderen.

De holding (enige aandeelhouder van Orez BV) is gevestigd op de Lage Bergweg 10 in Beekbergen. Laat op dat zelfde adres nu ook Droomparken zijn gevestigd.

Trouwens, op dat het adres zit ook ook Reyaerde Leisure BV, aan wie de holding haar aandelen op 9 april j.l. heeft verkocht.

Dus de voormalige eigenaar van Orez BV, de holding, heeft haar aandelen verkocht aan een op het zelfde adres gevestigde BV.

Ondertussen loopt Droomparken zich warm om het eigendom van Reyaerde Leisure BV (waartegen provincie en minister bezwaar hebben aangetekend) te exploiteren en in het kader daarvan alvast met iedereen te gaan praten.

God zij dank voert Struijlaart nog steeds de regie over de gang van zaken, zodat de raad hem kan vragen waar die regie uit bestaat.

%d bloggers liken dit: