Categorie: Orez

In de brief, die Gedeputeerde Staten van Noord-Holland de gemeente Enkhuizen schreef (naar aanleiding van het besluit tot vaststelling van het bestemmingsplan Enkhuizerzand/IJsselmeergebied) komt de volgende passage voor:

Het bestemmingsplan voorziet noch in een bebouwingsvrije en publiek toegankelijke zone van 200 meter langs de dijk (kwaliteitszone) noch in de handhaving van aantrekkelijke open ruimtes teneinde vanaf de dijk een afwisselend beeld op het landschap te realiseren (panoramazone).   

Ik lees hier niet anders dan een (door de provincie geconstateerde) tekortkoming in het bestemmingsplan. 

Het lijkt me voor de hand te liggen, dat de gemeente (die op haar grondgebied uitvoerder is van provinciaal beleid) er voor zorg draagt, dat die tekortkoming in het Bestemmingplan ongedaan wordt gemaakt. En dat de raad (zijnde de toezichthouder van B&W) er op toeziet, dat B&W zich daadwerkelijk van die taak kwijt. 

Maar niets is minder waar. De Enkhuizer politiek heeft geen enkele boodschap aan het uitvoeren van provinciaal beleid. Ze gaan gewoon hun eigen gang en verkopen hun eigen moeder als het zo uitkomt. 

Zo verkopen ze (wat een voor publiek toegankelijk kwaliteitszone had moeten zijn) voor een paar grijpstuivers (ruim één euro m2) aan een ontwikkelaar, die het gebied vervolgens vol mag pleuren met sta-caravans. 

Als een Enkhuizer ondernemer een zonnescherm installeert dat 2 meter langer is dan waarvoor de gemeente een vergunning heeft verleend, mag je er op rekenen dat ze je weten te vinden.

Maar als een 200 meter brede kwaliteitszone voor een appel en een ei wordt verpatst, valt het niemand op. Ook niet degenen, die zich breed maken en beweren dat ze onze belangen behartigen.

Verder heb ik begrepen, dat ook de provincie zich er met een Jantje van Leyden van af probeert te maken. Zodat het uiteindelijk de Raad van State zal zijn, die mag bepalen of ons de (in het vooruitzicht gestelde) kwaliteitszone wel of niet door de neus zal worden geboord. 

Er zit dan ook niets anders op dan om bij het Hoogheemraadschap bezwaar te maken tegen het herziene indelingsplan van de camping, dat inmiddels door haar is goedgekeurd.

Voordat daarover iedereen weer in de stress schiet, het gaat om de indeling van de camping, die op zodanige wijze had moeten gebeuren, dat er voldoende ruimte was gebleven om de (door de provincie in de PRV vastgelegde) kwaliteitszone te realiseren.

De werkelijke reden voor het door het college te nemen besluit was NIET de verlenging van een vergunning tot het in stand houden van een tijdelijke verkeersopgang van de Oosterdijk.

Zoals beleidsambtenaren van gemeente en provincie aanvankelijk deden voorkomen, maar “handelingen die in strijd waren met regels ruimtelijke ordening.”

Waarom dat ons (ook het comité tot behoud van het REZ had daarover vragen gesteld) niet gewoon is verteld, is me een raadsel, dat had een hoop uitzoekerij bespaard.

Geen handelingen die betrekking hadden op de provinciale verordening (zoals het in stand houden van een kwaliteitszone aan de voet van de Omringdijk), zoals ik verwachtte. Maar vanwege een ontheffing van hetgeen er in het bestemmingsplan was bepaald. “Dat er op een camping geen permanente recreatieve nachtverblijven mogen gebouwd.”

Op een camping mogen alleen mobiele recreatieve nachtverblijven, zoals sta-caravans worden geplaatst. Orez wilde met haar aanvraag dus bereiken, dat zij naast de mobiele nachtverblijven ook permanente nachtverblijven zou mogen plaatsen.

De ontheffing (tot het plaatsen van permanente nachtverblijven) kan het college alleen  verlenen als degene, die de vergunning voor het inrichten van de camping heeft verstrekt (het Hoogheemraadschap), daar positief over heeft geadviseerd.

Orez produceerde derhalve een document waar dat uit zou moeten blijken.

Helaas, in het document betuigt het Hoogheemraadschap haar instemming met het verlengen van de vergunning voor een tijdelijk bouwweg. Van een positief advies over de plaatsing van permanente chalets/huisjes is geen sprake.

Merkwaardig genoeg laat Orez directeur Bruils aan het NHD weten, dat hij helemaal geen permanente chalets wil plaatsen, maar dat alle te plaatsen chalets binnen 24 uur van hun plek verwijderd kunnen worden. Ik neem dus aan dat hij daarmee het type chalets bedoelt, dat ook in Broekerhaven is geplaatst.

Die zijn gebouwd op een stalen chassis met twee wielen om de illusie in stand te houden dat ze verrijdbaar zijn. In werkelijkheid worden ze door middel van een kraan op hun plek gehesen.

Samengevat, Orez vraagt ontheffing aan van wat er in het bestemmingsplan is bepaald en doet die aanvraag gepaard gaan met een document dat niet ter zake doet. Bovendien laat de Orez directie de krant weten, die ontheffing niet nodig te vinden.

Tot zover de warboel rond het verzoek om een ontheffing voor wat betreft de inrichting van een camping. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

Blijft over handhaving door de provincie van de 200 meter brede kwaliteitszone aan de voet van de Omringdijk. Ik begrijp van haar beleidsmedewerker dat ze daar niet toe zal overgaan. Aangezien de IJsselmeervereniging (e.a) zich op het standpunt stellen dat het BP daarin wel had moeten voorzien, zal de Raad van State daar uiteindelijk uitspraak over doen, met als mogelijk gevolg, dat het BP op dat punt gewijzigd dient te worden.

Geen idee wat daar dan weer de gevolgen van zullen zijn.

In de Enkhuizer krant van vandaag een uitgebreide reportage van Tanja Koopen over een aanvraag die tot onrust leidt. Die aanvraag wordt omschreven als een verzoek tot het plaatsen van “recreatieve nachtverblijven.”

Ik houd de boel (voor wat betreft vergunningen) redelijk goed in de gaten, maar een verzoek tot het plaatsen van “recreatieve nachtverblijven” ben ik niet tegengekomen.

Wel een verzoek voor “ontheffing voor het realiseren van een camping.” Op mijn vraag waarvan de aanvrager wilde worden ontheven kreeg van van zowel de provincie als de gemeente als reactie dat het niet om een ontheffing gaat, maar om een verlenging van een al eerder door het Hoogheemraadschap verleende vergunning.

Geen ontheffing dus, maar een wijzigingsbesluit waarmee de vergunning tot het gebruik van de tijdelijke toegangsweg vanaf de Oosterdijk (door bouwverkeer) is toegestaan.

Grappig is, dat (voor zover ik kan nagaan) het college nooit een besluit heeft genomen over de al eerder door HHNK gegeven toestemming voor het inrichten van de camping. Die toestemming (van HHNK) heeft alleen betrekking op de waterbouwkundige aspecten van het uit te voeren werk.

Of de plaats van de camping voldoet aan de ruimtelijke eisen, zoals die door de provincie zijn geformuleerd, (kwaliteitszone) is een aspect, dat ter beoordeling van het college is en waarover men (klaarblijkelijk) nog geen besluit heeft genomen.

De krant citeert Orez directeur Bruil, die verklaart dat het verzoek om ontheffing mogelijk  betrekking heeft op een tijdelijk kantoor annex receptie.

Zoals ik eerder al schreef, als er door Orez een verzoek tot inrichten van een camping is ingediend (en daar lijkt het op), dan is dat verzoek rijkelijk laat. De camping is, zeker voor wat betreft de infrastructuur, al grotendeels ingericht.

Dat die inrichting conform de wensen van HHNK is gebeurd is ongetwijfeld waar. Maar de gemeente dient bij het verstrekken van een vergunning (voor het aanleggen van een camping) ook rekening te houden met de ruimtelijke eisen van de provincie.

En daar is, zoals uit het in dit bericht opgenomen kaartje blijkt, geen rekening gehouden.

Dat kan uiteindelijk alleen maar leiden tot een nieuw conflict met de provincie over de ruimtelijke indeling van het gebied en komt er geen einde aan het gemeentelijk gepruts op dat gebied.

Maar gelukkig is er wel een raadsbreed akkoord, dat voorkomt dat het gepruts anderen (zoals de krant) opvalt.

Het Hoog Heemraadschap Hollands Noorderkwartier (HHNK) heeft op 16 april een besluit genomen over een door Orez ingediende aanvraag.

Het betreft een wijziging van op 18 november verleende vergunning waar ik het eerder over had. Hierbij de letterlijke tekst van het besluit.

De vraag is nu, is dit besluit over een wijziging van de door HHNK op 18 november 2019 verleende vergunning het antwoord op het 25 maart ingediende verzoekt om ontheffing te verlenen voor het realiseren van een camping?

De aanvraag tot wijziging noemt als locatie Immerhornweg 1, Terwijl de aanvraag tot ontheffing spreekt van Immerhornweg 15.

Wat ik me nu afvraag is of het verzoek tot wijziging hetzelfde is als een verzoek om ontheffing? Of gaat het om twee verzoeken waarover twee besluiten moeten worden genomen?

Immers, het Hoog Heemraadschap oordeelt slechts over waterbouwkundige belangen en bemoeit zich niet met belangen op het gebied van ruimtelijke ordening. Daarover gaat de provincie die daarvoor een provinciale leidraad hanteert.

Wie er op moet toezien dat die leidraad op gemeentelijk niveau wordt nageleefd durf ik niet met zekerheid te zeggen, maar het lijkt me dat elke gemeente binnen haar grenzen voor naleving zorg moet dragen.

En als ik DAT goed heb, dan openbaart zich binnenkort het probleem waar ik al tijden voor waarschuw. De voorgenomen campingindeling voldoet niet aan wat er door de provincie in de leidraad wordt voorgeschreven.

Namelijk dat er (aan de voet van de Omringdijk) een 200 meter brede kwaliteitszone moet worden gerealiseerd die voor ieder toegankelijk is.

Dat die zone er gaat komen lijkt me nogal vanzelfsprekend. Ik denk namelijk niet, dat de provincie zal afwijken van wat ze in haar Leidraad heeft vastgelegd.

En zelfs al zou ze dat willen, dan nog biedt dat geen garantie dat de staatsraad daar mee zal instemmen.

Mijn verwachting is dan ook, dat de provincie de gemeente binnenkort zal opdragen om datgene te doen wat van haar verwacht mag worden.

Namelijk het ten uitvoer te brengen wat in provinciaal verband (op het gebied van ruimtelijke ordening) is vastgesteld en overeengekomen.

En het zou daarbij zo maar kunnen zijn, dat de kosten van dat ten uitvoer brengen voor rekening van de gemeente komt.

Korte samenvatting van het voorafgaande. Op 1 april verschijnt in het gemeenteblad de onderstaande aankondiging.

Het betreft een ontheffing voor het realiseren van een camping. Omdat de realisatie van de nieuwe camping al vanaf half januari in volle gang is, vraag ik me af, waar de ontheffing betrekking op heeft. De verantwoordelijke ambtenaar blijkt afwezig en ook mijn terugbelverzoek wordt niet gehonoreerd.

Daarop wend ik me tot de provincie met de vraag of het verzoek om ontheffing wellicht te maken heeft met het ruimtelijke voorschrift van de provincie om aan de voet van de Westfriese Omringdijk een 200 meter brede kwaliteitszone (d.w.z. zonder bebouwing)  te realiseren.

De provincie laat (na consultatie van Enkhuizen) weten, dat mijn veronderstelling niet juist is, maar dat de aanvraag betrekking heeft op het verlengen van de vergunning tot het in stand houden van een tijdelijke oprit voor bouwverkeer. (Zie mijn vorige bericht)

Vervolgens krijg ik bericht van de beleidsadviseur ruimtelijke ontwikkeling van de SED organisatie, die de juistheid van de door de provincie verstrekte informatie bevestigt,  om daarop aansluitend aan te geven, dat de verstrekte informatie niet juist is.

Het op 1 april ingediende verzoek heeft (volgens hem) geen betrekking op verlenging van een vergunning tot het in stand houden van een tijdelijke oprit, maar betreft werkzaamheden die verricht moesten worden in het attentiegebied van het HHNK. Ik citeer hem even letterlijk.

De locatie van de camping ten noorden van de voetbalvelden ligt in het zogeheten attentiegebied van de waterbeheerder, zijnde HHNK. Als er in dat gebied werkzaamheden verricht worden moet er toestemming / positief advies worden gekregen van die waterbeheerder. Het mag namelijk niet zo zijn dat de waterkering nadelig wordt beïnvloed door ontwikkelingen. De aanvraag is om advies voorgelegd aan het HHNK. Het college van B&W betrekt het advies van het HHNK vervolgens bij haar besluit om al dan niet de gevraagde omgevingsvergunning te verlenen.  Dit is zo voorgeschreven in het bestemmingsplan. Overigens is het plaatsen (bouwen) van de recreatieve verblijven vergunningvrij.

Vertrouwend u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd,

Echter, de toestemming tot het verrichten van werkzaamheden in het betreffende gebied is al op 18 november 2019 aan Orez verleend en (op grond van die toestemming) is Orez halverwege januari begonnen met de herinrichting van het gebied.

Het kan dan ook niet anders, dan dat het op 1 april gedane verzoek tot het verstrekken van een vergunning/vrijstelling helemaal niets te maken heeft met het uitvoeren van werkzaamheden, zoals de gemeentelijke beleidsmedewerker beweert.

Dat verzoek is al in 2019 gedaan en afgehandeld.

Dus waar heeft het verzoek van 1 april dan wel betrekking op? Ik vermoed ruimtelijke ordening, maar dat is ontkend.

Tegelijkertijd is het me duidelijk geworden dat de ambtelijke organisaties van zowel de provincie als de gemeente er niet voor terug deinzen om mij zand in de ogen te strooien.

Een zinloze poging om verwarring te zaaien, omdat B&W ooit een besluit zal moeten nemen over het ingediende verzoek.

Waardoor ook de redenen voor dat verzoek duidelijk zullen worden.