Spel en de knikkers

knikkersVan Roel Mulder (onderknuppel bij de lijst Langbroek) kreeg ik het (ongetwijfeld welgemeende) advies om te stoppen met mijn blog.

Omdat dit slecht zou zijn voor mijn gezondheid.

Hij begrijpt het niet. Ik vind schrijven over politiek leuk. Niet zozeer over de knikkers die politici ons altijd beloven, maar over het spel dat er wordt gespeeld.

Zelf politiek bedrijven lijkt me niks. Bovendien acht ik me daar te oud voor. Ik laat het verbeteren van de wereld graag over aan andere, jeugdiger lieden.

Veel interessanter vind ik het om te schrijven over hoe het spel gespeeld wordt.

Volgen mij hebben de de 20 schavuiten die (in de Breedstraat) namens ons de dienst uitmaken één ding met elkaar gemeen. Ze willen het allemaal alleen maar hebben over de knikkers die ze ons beloven, maar nooit over de spelletjes die ze spelen.

Voor de vorm maken ze af en toe een beetje ruzie met elkaar, maar dat is  alleen maar voor de bühne.  Om stemmen te winnen bij de eerstkomende verkiezingen.

Het merendeel van de zaken waarover ze beslissen zijn hamerstukken en over de rest van de maatregelen zijn ze het vrijwel altijd in grote meerderheid met elkaar eens. Niet dat zoiets ergens een garantie voor is.

Ik ken maatregelen die unaniem werden ondersteund, maar achteraf op een complete mislukking uitdraaiden. Terwijl maatregelen, die met de kleinst mogelijke meerderheid werden aangenomen, achteraf een doorslaand succes bleken te zijn.

Maar wat me dus fascineert is hoe het spel gespeeld wordt en hoe de macht zijn werk doet. Daarover schrijven op basis van wat ze ons wijs proberen te maken via de krant of hun website is leuk, maar nog leuker zou zijn als je toegang zou hebben tot dezelfde informatie als de leden van de Raad.

Want de informatie die de overheid prijsgeeft is alleen datgene wat ze nuttig voor ons vinden om te weten. Alles waarvan ze het niet nuttig vinden dat we het weten houden ze gewoon geheim.

En denk nu niet dat de oppositie er wel voor zorgt dat alles openbaar wordt, want gisteren was Bokhove voor meer openheid en vandaag is Wijchers het. Maar feitelijk zijn ze er beiden van overtuigd, dat het politieke spel het best in beslotenheid kan worden gespeeld. Want wat niet weet, dat deert ook niet.

Uiteraard heeft men daarmee niet het belang van de kiezer voor ogen maar handelt men puur uit eigen belang. Politici controleren, net als de meeste andere hoogwaardigheidsbekleders zichzelf en houden daarbij altijd rekening met hun gemeenschappelijke belang.

Net als dokters, advocaten en al die andere zogenaamde vrije beroepen.

Misschien valt het te overwegen om die controle op het spel nu eens uit te laten voeren door iemand die onafhankelijk is. Daarmee bedoel ik iemand die zijn gezag niet ontleent aan het feit dat hij is benoemd, maar aan het feit dat hij is gekozen.

Het is een tamelijk revolutionair idee en lijkt me een nuttige aanvulling op de democratie. Het zou leuk zijn als Enkhuizen op dat punt de eerste zou zijn, maar het is de kiezer die uiteindelijk bepaalt of het idee de moeite waard is.

Daarom zal ik Roels advies niet opvolgen. Ik ga nog even door met mijn blog. Laat hij lekker proberen zijn knikkers te slijten aan iedereen die er belangstelling voor heeft, dan blijf ik me wel concentreren op de manier waarop het spel gespeeld wordt en schrijf daarover op mijn blog.

Sputteren

Overigens vallen de door Roel Mulder geconstateerde tegenstellingen binnen de Raad nog al mee.

Vrijwel alle college voorstellen hebben tot dusver een ruime meerderheid gehaald, alleen in de kwestie Drommedaris moest er bakzeil gehaald worden. Met (tot op heden) als enig tastbaar resultaat, dat het college gewoon niet doet wat de Raad haar gevraagd heeft te doen.

Een niet onbelangrijke reden voor die eensgezindheid is natuurlijk, dat Raadsleden geacht worden om alleen aandacht te schenken aan de argumenten die hen door het college (lees ambtelijk apparaat) worden aangereikt.

Zo kreeg fractievoorzitter Raven (PvdA) die het waagde uit eigen ervaring te putten, tot tweemaal toe de vraag van Stomp (VVD) waar hij zijn kennis (die hij demonstreerde) vandaan had.  Stomp ging in beide gevallen niet in op de gegeven antwoorden, maar gaat er kennelijk van uit, dat kennis (die niet valt af te leiden uit ambtelijke rapporten) bij voorbaat verdacht is.

Anders gezegd, voor wat betreft hun beeldvorming  mogen raadsleden eigenlijk alleen  maar putten uit wat hun via ambtelijke bronnen wordt aangereikt.

Voor het college geldt die beperking overigens niet. Die mogen wel vrijelijk citeren uit allerlei andere bronnen en vormt het feit dat zij dit mogen doen tevens het bewijs dat de bron geloofwaardig is.

Zo voerde burgemeester Baas een krantenbericht over het Volkswagenconcern op als bewijs dat Enkhuizen er verstandig aan deed om het project LEAN management te adopteren.

Het idee dat het ambtenarenapparaat als enige in staat is om belangeloos van advies te dienen lijkt me een illusie. Toch lijkt de overgrote meerderheid van de Raad die mening toegedaan.

Omdat de raadsfracties (in meerderheid) nauwelijks een pogingen doen de rest van de bevolking bij de beeldvorming te betrekken blijft de behandeling in de Raad beperkt tot wat gesputter in de marge, wat echter zelden een tegenstem tot gevolg heeft.

Kortom, het valt allemaal best mee Roel en sputter gewoon vrolijk mee.

Bezig zijn

In het NHD vandaag een diepte interview met onze lokale Joost de Draaier die praktiserend politicus is geworden.

Roel Mulder, die zich op zijn Twitter account omschrijft als een 100% inwoner van Enkhuizen, is namens het Pippie Langbroek Collectief commissielid geworden en dat heeft hem zijn “baan” als politiekverslaggever bij radio Enkhuizen gekost.

Enigszins voorspelbaar natuurlijk, maar Roel denkt dat als hij alle fracties langs gaat en bij iedereen een verklaring van goed gedrag weet los te peuteren, hij het bestuur van radio Enkhuizen er alsnog van weet te overtuigen dat ze hem weer in ere zullen herstellen.

IJdele hoop vrees ik. Zijn benoeming als commissielid riep al controverse op. Zijn kandidaatstelling leverde maar liefst 5 stem onthoudingen op wat hoogst ongebruikelijk is.

Zeker weten waar die tegenstemmers vandaan komen weten we natuurlijk niet, de stemming is geheim, maar ik durf er toch wel een fles wijn van dubieuze kwaliteit onder te verwedden dat ze afkomstig zijn van VVD en NE. Beide steunpilaren van het college en daarmee representanten van de zittende macht.

Mogelijk vreest men dat Roel dat hij vanuit de commissie gezagsondermijnende activiteiten zou gaan ontplooien. Een beetje ongegrond natuurlijk want dat heeft hij tijdens zijn radio carrière nooit gedaan, dus waarom zou hij dat nu opeens wel gaan doen.

Overigens geeft het anonieme geuite wantrouwen jegens een commissielid een aardig inkijkje in de onderlinge verhoudingen binnen de raad, terwijl Roel in zijn interview juist te kennen geeft die verhoudingen te willen verbeteren.

Bijvoorbeeld door een fusie tussen zijn eigen partij, GroenLinks en Lijst Quasten te bepleiten. Dat lijkt me een opgave waar hij de komende jaren wel eens druk mee zou kunnen zijn.

%d bloggers liken dit: