Categorie: Luyckx

Beppen

Gisteren mocht oud-raadslid Van Reijswoud (VVD) van het NHD (aan de hand van 3 vragen) nog even leeglopen op zijn geesteskind, het raadsbrede akkoord.

Het toeval wilde, dat ik de dag ervoor uit het blad Binnenlands Bestuur een lijst met jeukwoorden had overgenomen. Dat zijn woorden en uitdrukkingen waar zelfs ambtenaren jeuk van krijgen.

Het eerste woord van de lijst was “aanvliegen” en ja hoor, Van Reijswoud kon niet laten deze ambtelijke vakterm in één van zijn antwoorden te verwerken.

De vraag was, Hoe heeft het beoogd raadsbreed akkoord in de praktijk uitgewerkt?

Volgens Van Reijswoud werkte het raadsbrede akkoord, omdat vrijwel iedereen hetzelfde wilde, maar wat niet goed uit de verf was gekomen, was het informele contact met de raad.

Het koningskoppel (ze waren bijeengeschraapt door voormalig D66 raadslid Jaap Koning) Luyckx en Struijlaart was ons aangeprezen als het summum van dualisme.

De bestuursvorm, waarbij bestuurder en toezichthouder niet langer op elkaars schoot zitten, maar een gepaste afstand tot elkaar behouden en dan krijg je dit weer. Te weinig informele contacten, waarin je (buiten ieders waarneming) de te nemen besluiten kunt voorkauwen.

Van Reijswoud vervolgt met. “In plaats van samen te bekijken: hoe vliegen we dit aan was de raad toch geneigd politiek te bedrijven.

Als ik het goed begrijp, verwijt Van Reijswoud hier de politieke partijen (die deel uitmaken van de gemeenteraad) dat ze zich bezig houden met hetgeen de reden voor hun bestaan is en niet met de superieure ambtelijke bezigheden. Zoals het aanvliegen van dingen.

Dat vacuüm was het best te merken in het parkeerdossier. Ik ben voorstander van met de benen op tafel met elkaar praten zonder standpunten of beslissingen, dat kreeg onvoldoende vorm.’’

Naast het aanvliegen van dingen schets hij toch ook een aardig beeld van waar de specialisatie van beleidsambtenaren op neerkomt. Met de benen op tafel (ook al weer zo’n jeukerige uitdrukking) lekker met elkaar praten zonder standpunten of beslissingen.

Een bezigheid, die in niet ambtelijke kringen ook wel bekend staat als “beppen” (gezellig, maar betekenisloos met elkaar kletsen).

Het orakel van Enkhuizen

DorusIs er tijdens de behandeling van de kadernota ook nog gesproken over het REZ? Jazeker, wethouder Luyckx in zijn capaciteit van lokaal orakel heeft een 30 seconden durende verklaring afgelegd. Ze luidde als volgt.  

Allemaal heel stil en rustig nadenken over de meest juiste, adequate oplossing met alle betrokken partijen en niet meteen de hakken in het zand zetten. Luisteren naar elkaar en kijken hoe je met elkaar in overleg kunt. Zoek naar de oplossingen en niet naar de bedreigingen en heel misschien (en u als raad heeft die kwaliteit) komen we er dan met zijn allen op een keurige manier uit.

Luyckx bepleit dus, om nu datgene te gaan doen, wat de gemeente anderhalf jaar lang doelbewust heeft nagelaten. Naar een oplossing zoeken. Ze doet dat vanuit een positie waarin ze de betrokken partijen niets meer te bieden heeft.

Zeggenschap over de gang van zaken heeft ze niet meer, nu ze het eigendom van het REZ (op termijn) heeft overgedragen aan Droomparken. In ruil voor een strandje en een plan  (dat in zijn overeengekomen vorm) niet zal worden uitgevoerd.

Voor Droomparken is de onuitvoerbaarheid van het plan geen probleem (anders hadden ze wel gewacht met het aankopen van Orez bv). Maar als gemeente sta je natuurlijk toch voor Jan met de korte achternaam als je eerst keihard onderhandeld hebt over een plan dat niet zal worden uitgevoerd, met een partij die het onderhandelingsresultaat aan een ander verkoopt, zodra het vaststaat dat je (als gemeente) niet meer terug kan.

OK, omdat Droomparken niets heeft aan een plan dat niet kan worden uitgevoerd, neem ik aan, dat ze op redelijk korte termijn contact op zal nemen met het ZZM over een plan dat wel kan worden uitgevoerd.  En als daar een parkeerterrein voor het ZZM bij hoort, so be it, dat zal Droomparken verder een zorg zijn.

En als dat in kannen en kruiken is, dan halen ze Luyckx er bij en mag hij doen of hij het allemaal bedacht heeft. Maar ondertussen is de raad met vakantie en denkt stil en rustig na.

Tenzij zich Enkhuizer schokkende nieuwsfeiten voordoen, ben ik van plan hetzelfde te doen.

Gevleugelde woorden

DorusHet NHD laat in de krant van afgelopen donderdag wethouder Luyckx aan het woord over achterstallig onderhoud van gymzaal de Sprong. Ik citeer de krant.

Toch is dat ook nu de boodschap van verantwoordelijk wethouder Dorus Luyckx. ,,We zijn er druk mee bezig, maar hebben de oplossing ook niet voorhanden. Er is ambtelijk overleg gaande over hoe nu verder, onder ook meer over een adequaat rooster voor wanneer De Sprong straks omgaat.’’ Er komt een nieuwe sporthal in het integraal kindcentrum (IKC), dat dan op deze plek gebouwd wordt. Luyckx snapt de onvrede, maar wil dit ’niet dramatiseren’.

stadhuisHeerlijke teksten zijn dat. “De gemeente is druk bezig zonder dat men een oplossing voor handen heeft”. Als er geen oplossing voorhanden is, waar is men van gemeentewege dan in hemelsnaam druk mee bezig?

Openhartig als altijd denk ik, dat wethouder Luyckx met zijn opmerking de spijker op zijn kop heeft geslagen. Zijn gevleugelde woorden verdienen het om, in aangepaste vorm, en in gouden letters, op het stadhuis bevestigd te worden.

HIER IS MEN VOORTDUREND DRUK BEZIG,

ZONDER EEN OPLOSSING VOORHANDEN TE HEBBEN.  

Omdopen

geloofwaardigDe krant presenteert zich zelf graag als steunpilaar voor de democratie, maar die kwalificatie verdien je natuurlijk niet door aandacht te geven aan het feit  dat ergens weer een nieuwe nagelstudio is geopend. Het volstaat evenmin om de uitspraken van lokale politici netjes over te schrijven, je zult ze soms ook met die uitspraken moeten confronteren.

Aanstaande dinsdagavond wordt het Dromdossier formeel afgesloten. In het raadsvoorstel schrijft wethouder Struijlaart dat hij opnieuw een korting heeft weten te bedingen van € 20.000,- en dat de kosten van verzwaring nu € 40.000,- bedragen i.p.v. de eerder genoemde € 60.000,- en i.p.v. de oorspronkelijk genoemde € 100.000,-.

Struijlaart zuigt dit (ongetwijfeld op aangeven van de verantwoordelijke ambtenaar) volledig uit zijn duim. Eerder heeft de gemeente al in een raadsvoorstel verklaart dat de kosten van verzwaring € 20.000,- waren.

Waar het resterende bedrag voor bedoeld was bleef lang onduidelijk. Inmiddels is daar (dankzij het antwoord van wethouder Luyckx) wel duidelijkheid over ontstaan.

De ruim € 20.000,- aan gebruikerswensen die de stichting Drom aan de aannemer kenbaar had gemaakt (en die deel uitmaakten van de offerte) zijn (anders dan tussen gemeente en stichting was overeengekomen) nooit door de stichting betaald, maar door de gemeente.

Deze gebruikerswensen, waaronder een telefooncentrale en extra afzuiginstallatie voor de keuken, zijn welbewust omgedoopt als kosten van verzwaring, wat zij uiteraard niet zijn.

Het is niet de eerste keer dat kosten worden omgedoopt. In het Dromdossier is zeker een kwart miljoen aan kosten omgedoopt. Met als oogmerk de schijn te wekken dat men binnen het budget is gebleven.

Zijn raadsleden van dit soort omdooppraktijken op de hoogte? Uiteraard, maar men zwijgt daar liever over. Is de krant van deze omdooppraktijken op de hoogte? Uiteraard, maar ook de krant gaat niet op onderzoek uit en doet er liever het zwijgen toe.

En in plaats van onze raadsleden te confronteren met het feit dat ze dergelijke omdooppraktijken tolereren, schrijft de krant alleen datgene op wat raad en college kwijt willen.

Als je je daartoe beperkt, word je nooit een waakhond van de democratie, maar blijf je de poedel van de gevestigde orde.

Ik begrijp dat de overheid de gang van zaken graag zo rooskleurig mogelijk voorstelt, maar het is mijns inziens niet de taak van de krant daar aan mee  te werken. Wat de overheid ook mag beweren, er bestaat geen enkel bewijs dat de kosten van verzwaring van het elektra netwerk in de Drommedaris ooit € 100.000,- zijn geweest , of € 60.000,- of € 40.000,-.

Het echte en het meest opvallende nieuws in deze kwestie is dan ook, dat de raad er tot dusver nooit in is geslaagd om dat gebrek aan bewijs op te merken.

Toezicht

Dorus
Ander hout gesneden?

Op 5 september schreef ik in mijn column “Niet eindeloos weglopen”.

Mooie gelegenheid voor wethouder Luyckx om duidelijk te maken dat hij uit ander hout is gesneden dan zijn voorgangers in dit dossier, die niet beter wisten te doen dan te misleiden en te vertragen.

We zijn inmiddels een week verder en nog steeds geen antwoord op de vraag of de gemeente de gebruikerswensen (van de stichting Drommedaris) ten bedrage van € 21.756,- heeft kwijtgescholden.

Er zijn maar twee antwoorden op deze vraag mogelijk, ja of nee. Dus waarom duurt het nu al meer dan een week, voordat de gemeente bereid is om een simpele vraag met ja of nee te beantwoorden?

Ik denk niet eens dat het onwil van de wethouder is, maar van degenen die hem adviseren. Ambtenaren. Als het is toegestaan om drie weken de tijd te nemen voor het geven van een antwoord, dan gebruiken ze die tijd. Bij mijn WOB verzoek werd ook iedere keer de maximaal toegestane tijd gebruikt om (soms) vanzelfsprekende antwoorden te geven.

Van meet af aan was duidelijk dat de gemeente beweerde, dat de gevraagde documenten niet waren gemaakt. Toch duurde het minstens twee maanden voordat die bewering “officieel” werd bevestigd.

ganaarkaastjemuur-ani-webKortom, de stroperige en defensieve houding van de gemeente is een niet onbelangrijk onderdeel van haar bestuurscultuur. Niet eens zozeer op aandringen van de politiek verantwoordelijken, vermoed ik, maar eerder op aandringen van degenen die hen adviseren.

Volgens mij vloeit het voort uit een diep gevoelde afkeer van toezicht. Ambtenaren zien er graag op toe dat iedereen zich houdt aan de regels die zij voor ons opstellen, maar zelf hebben ze er een broertje dood aan als wij proberen hetzelfde te doen.

Voor wat betreft regels die op hen van toepassing zijn.

En zo kan het gebeuren dat een hoofd-ambtenaar eenvoudig kan verklaren dat hij de betalingsafspraken die hij maakt niet schriftelijk vastlegt. Niet voor zijn superieuren, maar ook niet voor degene met wie hij die afspraken heeft gemaakt. En dat noch zijn superieuren, noch de formele toezichthouder (gemeenteraad) daarvan opkijken en er op aandringen dat deze praktijk wordt beëindigd.

Elke brief over welk onderwerp dan ook wordt geregistreerd en bevestigd. Alleen betalingsafspraken met derden niet.

Ooit schreef ik een column in de Enkhuizer Krant over de stelling. “het plichtsverzuim van de raad lokt plichtsverzuim van het college uit”. Dat plichtsverzuim van de raad kan in één woord worden samengevat.  Toezicht. Er wordt geen toezicht gehouden, omdat daardoor de wederzijdse verhoudingen wellicht wat minder gezellig worden.

Waar een gebrek aan toezicht toe leidt is inmiddels wel duidelijk lijkt me. Het laatste voorbeeld is de COR van de politie, maar wat te denken van VVD voorzitter  Henry Keizer en tal van andere politieke boegbeelden?

Terug naar het antwoord op de vraag. Zijn de kosten van de gebruikerswensen, als genoemd in de offerte van Hillen & Roosen van 4-3-2015, door de gemeente nu kwijtgescholden aan de stichting Drommedaris of niet?

En als dat antwoord er binnen één of twee dagen niet komt, wanneer beginnen de raadsfracties (en niet alleen die van HEA) zich nu eens te beroepen op hun recht op toezicht en te eisen dat dit niet langer wordt gedwarsboomd door de gemeente?

Of begrijpen de raadsfracties nog steeds niet dat het heel moeilijk is om ze serieus te nemen als ze zich voortdurend van het kastje naar de muur laten sturen?

%d bloggers liken dit: