Categorie: Herindeling

Janboerenfluitjes mentaliteit

Het college wil niet, dat geïnteresseerde aannemers op voorhand weten welk krediet de gemeenteraad beschikbaar heeft gesteld voor de bouw van het IKC.

Het hangt een beetje van de marktomstandigheden af of dit echt nuttig is, maar waarom zou je het college niet behulpzaam willen zijn. Bovendien hoe moeilijk is het om zoiets te organiseren.

Verschrikkelijk moeilijk voor college en raad van Enkhuizen blijkt nu.

Dus niet gewoon in beslotenheid over de hoogte van het krediet vergaderen en vervolgens de deelnemers aan die vergaderingen geheimhouding opleggen voor wat betreft de hoogte van het krediet, totdat de aanbesteding is afgerond.

Een simpele procedure, ooit bedacht door lieden met verstand van zaken, maar niet goed genoeg voor de Enkhuizer bestuurders. Die verzinnen een nieuwe. Op basis van een half begrepen protocol over geheimhouding, met als voorspelbare uitkomst, verdere vertraging en een zinloze discussies over geheimhouding in de aanstaande raadsvergadering.

Het is de plicht van elke college om de raad volledig te informeren, ook over zaken waarvan ze zelf vindt, dat die beter geheim kunnen blijven. De oplossing voor dat dilemma is, dat het college de raad geheimhouding oplegt, als ze dat soort informatie wil verstrekken.

Die geheimhouding blijft van kracht tot het moment, dat de raad kennis heeft genomen van de inhoud van die informatie en beoordelen kan of die informatie ook in haar ogen geheim moet blijfen.

Als dat in de ogen van de raad het geval is, dan bekrachtigd ze het eerder door het college genomen besluit. Is dat in de ogen van de raad niet het geval, dan bekrachtigd ze het eerdere besluit van het college niet, waarna de plicht tot geheimhouding komt te vervallen.

Als gezegd, simpele, logische en sluitende procedure bedacht door lieden met verstand van zaken, maar helaas niet goed genoeg voor de gemeenteraad van Enkhuizen.

Die liever een eigen protocol opstelt (dat ze bovendien maar half begrijpt) en aanneemt.

Als je als gemeentebestuur (vanwege je janboerenfluitjes mentaliteit) niet in staat bent om de zaken zo te organiseren, dat een aanbestedingskrediet voor de buitenwereld geheim blijft, op basis waarvan beeld je je dan in, dat je wel in staat bent iets anders, dat gecompliceerder is, te organiseren.

Bijvoorbeeld de herinrichting van een recreatieoord.

Veel beloven, weinig geven.

Op 22 oktober mag ik op het stadhuis toelichten waarom ik vind, dat het college zich bedient van pseudo-argumenten. In haar poging te voorkomen, dat ik (of wie dan ook) te weten zal komen op basis van welke argumenten de concessie (tot herinrichting is van het recreatieoord) aan Orez bv is gegund.

Het college heeft duidelijk iets te verbergen. De vraag is, wat wil ze verbergen en waarom?

Het antwoord op de vraag is simpel. De gemeente heeft zich (bij verkoop van de concessie “herinrichting recreatieoord”) knollen voor citroenen laten verkopen.

Het daaruit voortvloeiende gezichtsverlies wil ze zichzelf (tegen elke prijs) besparen.

Daarin in gesteund door de gemeenteraad, die tot dusver ook alleen maar jubelklanken heeft voortgebracht en haar toezichthoudende functie invult op basis van het principe, dat je een door het college gegeven paard vooral niet in de bek moet kijken.

En zo levert de overdracht van recreatieoord aan Orez (aanvankelijk) niet meer op dan € 335.000,-. Dat zal ondertussen, als gevolg van de diverse wijzigingen in het plan wel minder zijn geworden. Eerlijk gezegd, denk ik, dat de opbrengst inmiddels tot nul is gedaald en dat het hele gebied om niet is overgedragen aan Orez bv.

Uit die opbrengst zullen de noodzakelijke aanpassingen van de toegangswegen moeten worden betaald. Omdat die opbrengst uiteindelijk nul zal blijken te zijn, komen de kosten voor verkeersvoorzieningen buiten het plangebied volledig ten laste van de Enkhuizer belastingbetaler.

Orez bv was een bedrijf zonder personeel, geld en ervaring, maar is inmiddels wel eigenaar van een hoeveelheid grond, die bij verkoop aan particulieren zeker 20 miljoen moet opbrengen en dan reken ik de camping niet eens mee.

Hoe deze opmerkelijke transitie tot stand is gekomen dient volgens het college geheim te blijven, omdat de belangen van niet genoemde derden in de ogen van het college zwaarder wegen, dan het algemeen belang.

De raad is het kennelijk met die redenering eens en heeft tot dusver geen enkele stap genomen, waarmee het algemeen belang gediend zou zijn. Ook voor hen geldt immers, dat hun gezichtsverlies tegen elke (door de belastingbetaler op te brengen) prijs voorkomen moet worden.

Zodat college en raad het volledig met elkaar eens zijn. Namelijk, dat het eigen belang van college en raad aanmerkelijk zwaarder dient te wegen dan het algemeen belang.

Een en ander mogelijk gemaakt door het eeuwenoude Enkhuizer adagium.

“Veel beloven en weinig geven, doet Enkhuizers in vreugde leven”.

De “voor wat, hoort wat” werkwijze.

Het recreatieoord wordt heringericht volgens de “voor wat, hoort wat” werkwijze, dat als volgt werkt:

De gemeente verkoopt grond met de vergunning daarop een vakantiewoning te mogen bouwen voor een extreem lage prijs aan een ontwikkelaar. Die wordt daardoor in staat gesteld een uitzonderlijk grote winst te maken bij het verkopen van die kavels.

Vervolgens wordt de ontwikkelaar geacht een flink deel van de door hem gemaakte winst weer te besteden aan zaken, die de gemeente graag gerealiseerd wil zien.

Nuchter bekeken komt het er op neer, dat de gemeente zichzelf een sigaar uit eigen doos geeft, maar het Enkhuizer college en raad hebben zichzelf nu eenmaal wijsgemaakt dat ze door deze manier van werken betere resultaten boekt.

In geld uitgedrukt ziet het er als volgt uit:

We weten dat Droomparken inmiddels (juridisch) eigenaar is van 200 kavels op het recreatieoord. Op basis van aanbiedingen op de website van Droomparken weten we dat ze die kavels voor € 100.000,- per stuk verkopen. Om de bruto winst per kavel te kunnen bepalen  moeten we weten wat de inkoopprijs van die kavel is.

De gemeente heeft tot dusver geweigerd haar verkoopprijs openbaar te maken. Gelukkig heeft een van de eigenaren van Orez BV zich in het NHD er wel over uitgelaten. Hij stelt dat Orez “tonnen” betaald heeft voor de grond. Zolang je het miljoen nog niet bereikt heb spreek je over tonnen, dus het is redelijk te veronderstellen dat de aankoopprijs beperkt is gebleven tot € 999.999,- of minder.

Als Orez bv voor 200 kavels 1 miljoen heeft betaald, (= € 5000.- per kavel) dan maakt zij dus een bruto winst van € 95.000,- per kavel. Bruto-winst omdat daaruit nog allerhande voorzieningen voor de gemeente betaald moeten worden. Zoals een strand of de aanleg van een weg met parkeervakken.

Maar ook over de kosten voor de voorzieningen, die de gemeente zich wenst, doet zij er het zwijgen toe.

Opmerkelijk, ze moet geacht worden in staat te zijn een offerte te vragen voor het werk dat zij gedaan wil hebben. Om te beginnen van de ontwikkelaar, die de werkzaamheden ook niet zelf uitvoert, maar laat uitvoeren door een gespecialiseerde aannemer. Maar ook een offerte van een andere aannemer (ter vergelijking) dient niet te worden uitgesloten.

Helaas weigert het college, zelfs na een WOB verzoek, inzicht te verschaffen in de kosten van de werkzaamheden die ze uitgevoerd wil zien.

Van de raad, (die in Enkhuizen alleen in haar ceremoniële functie is geïnteresseerd)  valt er (als gewoonlijk) niets anders te verwachten dan wat betekenisloze vragen over bijverschijnselen.

Zodat de vraag, in hoeverre de excessieve bruto-winst, die door de ontwikkelaar (dank zij de gemeente) zal worden behaald weer (in de vorm van werk voor de gemeente) is teruggegeven, onbeantwoord blijft.

De “voor wat, hoort wat” werkwijze was een doelbewuste keuze van het college, zoals de weigering om openheid van zaken te verschaffen, ook een doelbewuste keuze is.

Daardoor stelt de gemeente zich kwetsbaar op in zaken als ondermijning en witwassen. Zaken die de gemeente zegt met wortel en tak te willen uitroeien, maar die ze met haar  werkwijze alleen maar in de kaart speelt. Daarover morgen meer.

 

Splijtzwam

SEDNa een maand informeren, uitmondend in een rapport van 10 pagina’s valt het op, dat dit rapport nauwelijks aandacht besteedt aan de belangrijkste toekomstige splijtzwam in de raad van Enkhuizen

De wenselijkheid van een bestuurlijke fusie met de beide buurgemeenten waarmee het SED wordt gevormd.

Dit najaar wordt het college geacht om een rapport uit te brengen waarin de mogelijke voor- en nadelen zullen worden opgesomd. Vervolgens zal beleid moeten worden geformuleerd. Complicerende factor is, dat de twee andere SED gemeenten nauwelijks voordeel zien in een bestuurlijke fusie.

Tijdens de verkiezingen bleek een kleine meerderheid niet onwelwillend te staan tegenover een fusie. Een meerderheid die overigens makkelijk kan omslaan in een minderheid als het collegerapport eenmaal op tafel ligt.

De huidige meerderheid bestaat uit de huidige coalitie van VVD, D66 en PvdA aangevuld met HEA en EV. Nieuw Enkhuizen zit op het vinkentouw, men acht voorlopig een fusie onvermijdelijk, maar heeft (bij mijn weten) een definitief oordeel uitgesteld tot na het collegerapport.

Maar ook de steun van de twee andere lokale partijen HEA en EV is volgens mij niet 100%. De kans dat zij na een fusie nog zullen terugkeren in de nieuwe raad is te verwaarlozen. Steun voor de fusie is tevens steun voor de eigen ondergang.

Bovendien bestaat er een vrij breed gedragen onvrede over het functioneren van de ambtelijke organisatie zoals die vorm heeft gekregen in de SED.

De voorgestelde financiering van maatregelen die tot verbetering moeten leiden had een meerderheid van 1 stem, inclusief de twee van het “oude” Nieuw Enkhuizen.

Het “nieuwe” Nieuw Enkhuizen staat echter aanzienlijk sceptischer tegenover de SED dan het oude. Zozeer, dat tijdens een ledenvergadering al is uitgesproken dat de partij aan geen enkele coalitie dient deel te nemen die nalaat de kostenverdeling tussen de SED gemeenten aan de orde te stellen.

Het verbaast me dan ook, dat deze potentiële splijtzwam tijdens de informatiebesprekingen nauwelijks een rol van betekenis heeft gespeeld. Het is een onderwerp dat waarschijnlijk diepe emoties zal losmaken en het zal daarom onmogelijk blijken te zijn om op dat punt (een betekenisvol) raadsbreed akkoord te bereiken.

Waarmee we dan weer terug zijn bij het inmiddels reeds afgeschreven model van coalitie en oppositie.

Hamerstuk

hamerDe Raad gaat over haar eigen agenda, dus doen ze het zichzelf aan, maar de agenda voor 4 december is lekker gevuld.

Net als dit jaar komt de vergadering voor januari (volgend jaar) te vervallen, maar de agenda voor december heeft  wel 20 punten.

Daar zitten natuurlijk wat “hamerstukken” tussen, maar het blijft gekkenwerk. Tenminste, als je bedenkt dat nog al wat raadsleden naast hun raadlidmaatschap ook nog een gewone  baan hebben.

Je komt dan eigenlijk nauwelijks toe aan een kritische beschouwing van hetgeen er wordt aangeboden. Een nieuw vergadermodel invoeren (BOB) mag dan een vooruitgang heten, het vergadervolume beter doseren zou ook een geweldige verbetering zijn.

Geen vergadering afgelopen januari, vervolgens een reces van drie maanden en dan voor het jaareinde nog een groot aantal dossiers afronden lijkt me een werkwijze die verbetering behoeft.

Te meer, daar de eerstkomende vergadering (in januari) vanwege een gebrek aan onderwerpen  al weer is afgelast. Natuurlijk, ze doen het zichzelf aan, maar je kunt je ook afvragen of de kwaliteit van de besluitvorming niet heeft te lijden onder de voortdurende keuze tussen hollen of stilstaan.

Zo maak ik me zorgen over het feit dat een principebesluit over een ambtelijke samenwerking tussen Stedebroec, Enkhuizen en Drechterland vrijwel zonder enige inhoudelijke discussie wordt genomen.

Er zijn wat besloten voorlichtingsbijeenkomsten geweest met de raadsleden, waarbij geen pers aanwezig is geweest en kan me ook niet herinneren dat de diverse partijen daarover hebben gerapporteerd.

De discussie over dit onderwerp in de commissie blonk ook al niet uit door diepgang, maar niettemin staat het voorstel als hamerstuk  geagendeerd.

Het is een principebesluit, het definitieve besluit zal halverwege 2013 worden genomen, maar de ervaring leert, dat als het principebesluit eenmaal is genomen, er geen weg terug meer is en het definitieve besluit slechts een formaliteit is.

En er kleven nogal wat consequenties aan dat principebesluit. De voorlopige kosten zijn begroot op bijna 1 miljoen euro, maar de bonden moeten nog gehoord worden en die komen ongetwijfeld met een pakket van eisen.

Een organisatie op poten zetten die verspreid is over meerdere locaties vereist nogal wat organisatorische kwaliteiten en voor je het weet ontstaat de roep om nog meer coördinatoren. Waardoor er, in plaats van de gehoopte afslanking, eerder een uitbreiding van het ambtelijk apparaat zal ontstaan.

Er is (wat mij betreft) dan ook nog een hoop onduidelijkheid over dit voorstel en het zou me dan ook niets verbazen als de andere gemeenten,  zich iets kritischer zouden opstellen dan de Raad van Enkhuizen.

Zoals de gemeente StedeBroec, waar dit onderwerp geen hamerstuk is en daarom naar ik aanneem uitgebreid zal worden besproken tijdens hun Raadsvergadering op 6 december.

Leren samenwerken.

Kort geleden besloot de Enkhuizer Raad met overgrote meerderheid (alleen Stella Quasten stemde tegen) om € 280.000,- te investeren in de eigen organisatie om daarmee in 2015 een besparing van € 350.000,- te realiseren.

Hoe die besparing zou worden gerealiseerd kon de portefeuillehouder (burgemeester Baas) niet goed aangeven. Het ging hier namelijk om een ervaringsgetal, aangeleverd door het bedrijf dat de efficiëntycursus (LEAN management) verkocht.

Het voorstel was aanleiding voor de fractievoorzitters Stolk (SP) en Raven (PvdA) reden om een motie in te dienen die onze burgemeester opdroeg LEAN management aan te bevelen bij onze toekomstige samenwerkingspartners, Stede Broec en Drechterland.

Deze motie werd ruimhartig omarmd door onze burgemeester die zei hem te zullen uitvoeren.

In een daarop volgende commissievergadering werd een nieuw krediet gevraagd, ditmaal om de samenwerking tussen StedeBroec en Drechterland voor te bereiden.

Enthousiast vertelde onze burgemeester tijdens deze vergadering, dat LAEN management bij Drechterland al was ingevoerd of op het punt stond om te worden ingevoerd.

De motie was kennelijk overbodig geweest, men was in beide andere gemeenten zelf al tot het inzicht gekomen dat de invoering van LEAN management de enige weg voorwaarts was.

Tenminste dat leek tot de dag vandaag de stand van zaken.

In het NHD lees ik echter dat Drechterland er voorlopig niets voor voelt om een groot bedrag in LEAN management te investeren, gezien het feit dat de lokale organisatie (waarin ze zou moeten investeren) over 2 jaar niet meer bestaat en is opgegaan in een centrale organisatie.

Dat lijkt me op zichzelf een verstandige gedachte. Immers, de drie gemeenten zouden eerst gezamenlijk 3/4 miljoen moeten uitgeven om hun ambtelijk apparaat  volgens de LEAN methode te laten werken en vervolgens ook nog eens 1 miljoen om ze überhaupt te kunnen laten samenwerken.

Terwijl er links en rechts personeel wordt ontslagen, eisen de ambtelijke organisatie meer en meer geld op voor zichzelf. Eerst om te leren hoe ze efficiënter kunnen werken, vervolgens om te leren hoe ze samen moeten werken.

Samenwerking

Na de inspanningen van de laatste paar dagen heb ik eigenlijk niet zoveel zin meer in de commissie vergadering die aanstaande dinsdag plaatsvind.

Op de agenda staat de  StedeBroec- Enkhuizen-Drechterland samenwerking. SED.

Leuk denk je dan in eerste instantie, maar dan lees je dit.

3.2.1. Structuur samenwerking SED-gemeenten

Om de samenwerking tot een succes te maken is sturing vanuit bestuur en
ambtelijke top onontbeerlijk. Vanuit het bestuur en de ambtelijke top dient de
samenwerking uitgedragen te worden. Alleen met de wil tot samenwerking en het
onderlinge vertrouwen zal de samenwerking slagen. Dit betekent dat op dit niveau
de samenwerkingsagenda wordt bepaald.

Voor de uitvoering van de samenwerking wordt via de intergemeentelijke
projectgroepen een beroep gedaan op de medewerking van de medewerkers.
Draagvlak bij medewerkers is belangrijk voor de implementatie van de
samenwerking. Via gerichte informatie en invloed op de wijze van samenwerking
(hoe-vraag) wordt voor draagvlak gezorgd.

3.2.2. Kosten en baten samenwerking SED-gemeenten

De operationele samenwerking van de SED-gemeenten levert financiële voordelen
op. Per project worden deze (financiële) voordelen in beeld gebracht. Omdat de
kosten meestal voor de baat uitgaan zal per project worden bekeken of bij de
totstandkoming van de samenwerking (externe) middelen benodigd zijn.

en dan ontbreekt me plotseling de lust om daar nog verder over na te denken. Heeft met de leeftijd te maken denk  ik.

Plichtmatig

plichtmatig

Afgelopen vrijdag even naar de openbare hoorzitting geweest over de gemeentelijke herindeling in West-Friesland. Fractievoorzitter van Nieuw Enkhuizen, Harry Wijchers bleek op het zelfde idee gekomen. Andere Enkhuizers heb ik niet kunnen ontdekken.

Er mocht ingesproken worden en dus waren Burgemeester van Drechterland, Enkhuizen en Hoorn (als zijdelings betrokkenen) aanwezig. Niemand vanuit StedeBroec voor zover ik kon nagaan. Begrijpelijk want die willen helemaal niks en zijn erg gauw op hun teentjes getrapt als het gaat over herindeling.

Het ging ging mij natuurlijk om de bijdrage van onze burgervader. Harry zei na afloop dat hij het wel goed vond.

Ik vond de bijdrage van onze burgemeester aan het debat vrijblijvend en plichtmatig. Burgemeester Baas kan een bevlogen spreker zijn die daardoor anderen van zijn gelijk kan overtuigen, maar dat kwam er deze keer niet zo uit. Hij had wel gebakjes mee, maar of dat veel goodwill heeft opgeleverd waag ik te betwijfelen.

Mijn conclusie (plichtmatig) heeft natuurlijk te maken met mijn eigen opvatting. Ik denk namelijk dat we iets moois hadden kunnen maken van het gebied dat Enkhuizen,  StedeBroec en Andijk (code naam ESA) omvat.

Een leuke compacte gemeente met sterke sociale, culturele en economische  verbondenheid. Niet te groot (50.000 inwoners zodat we in de toekomst nog even vooruit kunnen), maar dat zal er vrees ik niet van komen.

Als we half zoveel moeite gedaan hadden voor het ontwikkelen van een regiovisie 2030, als we hebben gedaan voor het ontwikkelen van de stadsvisie 2030, hadden we misschien een kans gemaakt. Nu worden we waarschijnlijk geruisloos in een fusie met Hoorn gerommeld. Dat kan misschien nog een paar jaar duren, maar zal uiteindelijk onvermijdelijk zijn.

Wat de voorstanders van zelfstandigheid (gecombineerd met gemeentelijke regelingen) betreft. De burgemeester van Hoorn liet weten dat zijn gemeente betrokken was bij 52 van zulke regeling en deed het klemmende verzoek of dat ook een onsje minder mocht.

Ik denk dat hij daar een sterk argument mee heeft.

Met uitzondering van de gemeente Hoorn, is geen van de bestuurders van de overige gemeenten daar echt blij mee, maar dat hebben ze in hoofdzaak aan zichzelf te danken. Men blijft maar om de hete brei draaien.

Als gebruikelijk bij dit soort gelegenheden waren er (na afloop) alcoholische versnapering. Hoewel ik uit voorzorg mijn vrouw als BOB had meegenomen, bleek die andere plannen voor de rest van de dag te hebben en heb ik dus geen oordeel over de kwaliteit van de wijnen.

Voor zover ik kon zien ontbrak jonge klare in het aanbod.

Waar moet het heen met dit land, als er na afloop van een bijeenkomst van notabelen zelfs geen jonge klare meer wordt geschonken.

Draai

Maandag vergadert de commissie Bofs (onder voorzitterschap van Joke Kuijsten) over een reactie van Enkhuizen op een brief van provincie.

Het betreft de vraag of in het kader van de herindeling van zuidelijk Westfriesland een informateur moet worden aangesteld.

De reactie’s van de overige gemeenten zijn al binnen en zijn hier te lezen.

Hoorn is voor, Drechterland en StedeBroec zijn niet tegen, maar zetten wel wat vraagtekens bij de tijdsplanning en de gekozen uitgangspunten.

Enkhuizen is tegen, en voert (na wat verwijten aan de provincie) aan,kuijsten dat de rest ook niet voor is. Wat mij betreft een wat ongelukkig gekozen argumentatie.

Het leuke is natuurlijk dat 6 maanden geleden (op aandringen van Joke Kuijsten) Hoorn bij de besprekingen moest worden betrokken en dat, nu die gemeente laat weten geen bezwaar te hebben tegen die gesprekken, Enkhuizen weer nee roept.

Gewoonlijk steunt de Raad het college maar ik ben toch benieuwd hoe ze deze 180 graden draai gaan beargumenteren.

Stemmingmakerij.

stedebroec1Het is natuurlijk een stemming van niks die ik hier organiseer, maar lange tijd bleef de teller staan op 7 voor en 1 tegen een fusie met Andijk, Enkhuizen en StedeBroec.

Maar sinds we door StedeBroec voor armoedzaaiers zijn uitgemaakt is het aantal tegenstemmers gegroeid.

Wie de stemmers zijn weet ik natuurlijk niet. Je kunt ook commentaar leveren op de vraagstelling (klik “vieuw comments”), maar daar is nog geen gebruik van gemaakt.

Het naar elkaar toe kruipen van de stemverhoudingen maakt echter duidelijk dat de opvattingen aan het verharden zijn.

janfranx_1Wethouder Franx reageert ook (Armoedzaaiers) en laat me weten het met me eens te zijn. Tegelijkertijd verwijst hij naar de website van Nieuw Enkhuizen waar hij zijn eigen opvattingen verwoord.

Of hij daar zo verstandig aan doet weet ik eigenlijk niet.

Ik waardeer zijn openhartigheid, maar denk dat hij zijn kruit beter droog kan houden.

Daarom denk hij dat hij beter iets had kunnen schrijven in de trant van,

Aan het College van B&W te StedeBroec,

Geacht College,

Uit een artikel in de Enkhuizer Krant maak ik op, dat een aantal politieke partijen in Uw Raad de mening is toegedaan, dat gemeente Enkhuizen bestaat uit een clubje armlastigen.

Een tamelijk verstrekkende conclusie, die ongetwijfeld onderbouwd kan worden door de betreffende politieke stromingen.

Wilt U zo vriendelijk zijn om aan hen te vragen om hun onderbouwing van die opvatting aan mij toe te sturen, zodat ik in staat ben om de eventuele misverstanden, (die er kennelijk op dat punt nog steeds bestaan) uit de weg kan ruimen en er een basis gelegd kan worden voor een vruchtbare samenwerking tussen de beide gemeenten.

Met vriendelijke groet,

Het op de hak nemen van Stedebroecers kan hij (denk ik) beter aan mij overlaten.

%d bloggers liken dit: