Kluitje in het riet.

Gisteravond vergaderde de raad. Onder andere over de motie over het openbaar maken van documenten die betrekking hebben op de tussen de gemeente en Orez bv gesloten overeenkomst over de herinrichting van het REZ.

Wethouder Heutink liet de raad weten dat het college de motie omarmde, omdat ook het college een warm voorstander was van openbaarheid. Als bewijs liet ze weten, dat men Droomparken om een zienswijze had gevraagd over de vraag of zij bezwaar had tegen het openbaar maken van de exploitatieopzet, die destijds door Tuin cs “vertrouwelijk” aan de gemeente was verstrekt.

Droomparken heeft tot 22 juni de tijd gekregen om haar zienswijze neer te leggen bij de gemeente. Voor de raad aanleiding om het college tot die datum uitstel te verlenen voor het openbaar maken van documenten.

Overigens maakte de offerte van Orez (waar Droomparken zijn mening over dient te geven) geen deel uit van de openbaar te maken documenten.

Anders gezegd, na interventie van de burgemeester stemde de raad er mee in, dat de in de motie genoemde documenten pas openbaar gemaakt hoefde te worden gemaakt, nadat Droomparken haar zienswijze over de openbaarmaking van een (niet in de motie genoemd document) kenbaar had gemaakt.

Het vragen om een zienswijze was volgens van Zuylen een formaliteit waar aan voldaan moest worden. Verder was de zienswijze van niet van doorslaggevende betekenis voor het (uiteindelijk) door het college te nemen besluit.

Logisch, de exploitatieopzet was (zo als ik eerder betoogde) niet meer dan een offerte. Dat offertes vertrouwelijk zijn is duidelijk. Dat die vertrouwelijkheid wordt opgeheven zodra de offerte is geaccepteerd en het werk is gegund evenzeer.

Het werd daarom pas gênant werd toen burgemeester van Zuijlen zich als dienaar van de wet beriep op de WOB artikel 10.1c

Het verstrekken van informatie blijft achterwege voor zover dit bedrijfs- en fabricagegegevens betreft, die door natuurlijke personen of rechtspersonen vertrouwelijk aan de overheid zijn meegedeeld.

Het gaat hier om het openbaar maken van een offerte. Ze bevat ramingen van inkomsten en uitgaven. Die ramingen zijn marktconform verklaard, zodat het volstrekt onaannemelijk is dat die ramingen bedrijfs- en fabricage gegevens bevatten die vertrouwelijk van aard zijn.

Zelfs in het zeer onwaarschijnlijke geval, dat de offerte bedrijfsgegevens zou bevatten die vertrouwelijk zijn meegedeeld dan volstaat het om dat deel van de offerte zwart te lakken en kan het resterende deel van de offerte openbaar worden gemaakt.

Het college (inclusief de burgemeester) schamen zich er overduidelijk niet voor om uitvluchten te blijven verzinnen, om zodoende de inhoud van de gedane offerte zo lang mogelijk geheim te kunnen houden.

De reden hiervoor is duidelijk. De offerte berust namelijk op een denkfout, die zowel door de ambtenaar als de bestuurder opgemerkt had moeten worden en die een miljoenenverlies voor de gemeente opleverde.

In plaats van inzage te vragen in de offerte (exploitatieopzet) en de opgesomde belemmeringen naar waarde te beoordelen blijft de raad wachten op de mening van Droomparken en de mening die het college daar dan weer over heeft.

Trouwens, waarom is de mening van Droomparken (over een offerte die ze niet heeft uitgebracht) belangrijk. Waarom niet de mening van Tuin cs gevraagd? Is het verder niet zo, dat al het werk waartoe Orez bv zich had verplicht uitgevoerd zou worden door onderaannemers.

Dus over wiens bedrijfs- en fabricagegegevens hebben we het hier eigenlijk.

Het simpele feit is, dat het college hemel en aarde beweegt om te voorkomen dat de raad tot het besef komt, dat door onbekwaam handelen van ambtenaren en bestuurders de gemeente miljoenen aan inkomsten is misgelopen.

Elke normaal denkende burger beseft dat, zodra hem wordt verteld dat het hele gebied voor € 335.000,- van de hand is gedaan. Alleen de raad lijkt daarover nog steeds in het duister te tasten en laat zich voor de zoveelste keer met een kluitje het riet in sturen.

Niets kunnen schelen.

De laatste openbare presidium vergadering dateert van 27 november 2018. Daarna zijn er nog wel “openbare” vergaderingen geweest, maar de tijdstippen waarop (en een agenda met de te behandelen onderwerpen) werd niet meer via het raads-informatie-systeem bekend gemaakt.

Tijdens de vergadering van afgelopen dinsdag liet onze pas benoemde burgemeester weten een verklaard tegenstander te zijn van openbare presidium vergaderingen.

We mogen dus vaststellen dat hij (onmiddellijk na zijn aantreden) zijn zin heeft weten door te drijven.

eduard
Zin weten door te drijven

Informatie over vergaderdata en te behandelen onderwerpen werd met onmiddellijke ingang stopgezet.

Een gang van zaken die tijdens de vergadering van afgelopen dinsdag (met de kleinst mogelijke meerderheid) door de raad werd bekrachtigd.

Sterker nog, het inschikkelijke karakter van Michel de Jong (EV) maakte het mogelijk om de maatregel zonder verdere vertraging door te voeren.

Zonder de bereidwillige hulp van De Jong had men nog een maand op de invoering moeten wachten.

Openbaarheid van de presidium bijeenkomsten is een “recht” dat ons ooit is verleend door een eerdere raad.

Een lezer noemt als belangrijk pleitbezorger van dit recht het voormalige raadslid Arno Noorman (CU/SGP) en spreekt derhalve zijn verwondering uit, dat een partijgenoot (en opvolger) gemeend heeft dit eerder gegeven “recht” weer terug te moeten nemen.

Want dat is natuurlijk de echte betekenis van hetgeen er afgelopen dinsdag is gebeurd. Een recht dat ons ooit is verleend door een eerdere raad, is ons (op aandringen van een pas benoemde burgemeester) weer ontnomen.

Niet omdat er misbruik werd gemaakt van dat recht. Volgens mij ben ik de enige die (als toehoorder) presidium vergaderingen ooit heeft bijgewoond.

De enige aanwijsbare reden voor het intrekken van dat recht bestond uit een verzoek van de nieuwe burgemeester, gemotiveerd met een merkwaardige kronkelredenering.

Namelijk, dat je achterkamertjes politiek voorkomt, door (over van alles en nog wat) in het geheim met elkaar te spreken. Anders dan Eduard doet voorkomen gaat het tijdens presidium vergaderingen hoofdzakelijk over technische zaken. De te volgen procedures bijvoorbeeld en zelden over personen.

Ook de voorstanders van geheime beraadslagingen stond geen hoger doel voor ogen, dan (in het geniep) hun mening te kunnen geven over Jan en alleman. Want binnen de politieke verhoudingen in Enkhuizen speelt argumentum ad hominum een veel belangrijker rol, dan de door ons gekozenen bereid zijn om toe te geven.

Maar door zo te handelen vergroten onze raadsleden alleen maar de kloof tussen henzelf en de kiezers.

Terwijl onze raadsleden zich in allerhande bochten wringen, om te kunnen voldoen aan de wensen van de bureaucraten, worden rechten van gewone burgers achteloos terzijde geschoven of ingeperkt.

In de ogen van de gekozenen is openbaarheid kennelijk geen recht (waar we als kiezer aanspraak op mogen maken), maar een gunst, die zij (naar eigen goeddunken) kunnen verlenen, dan wel weigeren.

Dat blijkt niet alleen uit de bovenstaande gang van zaken, maar bijvoorbeeld ook uit mijn laatste WOB verzoek. Waarin mij beschikbare informatie werd onthouden. Wat uiteraard in strijd is met de wet, maar wat verder geen enkele gekozene, ook maar iets kan schelen.

%d bloggers liken dit: