Categorie: Cultuur

Gisteren schreef ik dat openbaarheid van bestuur het fundament is waarop onze democratische rechtsstaat is gebouwd.

Ondermijn je dat fundament, dan eindig je met iets dat zich democratisch noemt, maar het niet is. Zoals de Duitse Democratische Republiek of de Volksrepubliek China.

De bij wet geregelde openbaarheid van bestuur heeft tot doel de burger te beschermen tegen willekeur van de overheid. Die bescherming strekt zich echter niet uit tot instanties die onderdeel zijn van het bestuur. Politieke partijen.

Openbaarheid is voor hen geen wettelijke verplichting, maar een morele verplichting. Beperken we ons tot Enkhuizen, dan zien we dat de meerderheid van de raad die morele verplichting nauwelijks als zodanig ervaart. Sterker nog, er bestaat een sterke neiging om alles zoveel mogelijk binnenskamers af te wikkelen.

Die neiging wordt zelfs aangeprezen en tot uitdrukking gebracht met de woorden “een broedende kip moet je niet storen”.

Hoe noem je personen of instanties die zich van geen morele druk bewust zijn en zich alleen bekommeren om de vraag, bestaat er een wettelijke verplichting waar ik me aan moet houden? Juist, die noem je amoreel.

De vraag die je vervolgens kunt stellen is, “kun je gelijktijdig amoreel zijn en integer?”

Dat lijkt me een boeiend onderwerp tijdens de lunch aanstaande zaterdag ter gelegenheid van de feestdag van de democratie. De festiviteiten vinden plaats in het stadhuis van Enkhuizen. Meer daarover kunt U hier lezen.

Iedereen is welkom, burgemeester, wethouders en raadsleden zijn Uw gastheer/vrouw.

Ik kijk er nu al naar uit. Samen met onze democratisch gekozen bestuurders de democratie vieren, wie wil dat nu niet?