Categorie: Boulen

Gewoonlijk gaan de vragen die Raadsleden stellen een beetje aan me voorbij, omdat de onderwerpen die ze aankaarten me  niet bijzonder aanspreken, of omdat ik niet goed begrijp waartoe de vraag dient.

Voor de antwoorden geldt meestal hetzelfde. Mijn indruk daarbij is, dat de gemeente vaak erg veel woorden gebruikt om niets te zeggen.

Opvallend is ook, dat na het beantwoorden van de vragen het gewoonlijk stil blijft.

Klaarblijkelijk is men tevreden met de antwoorden, terwijl sommige antwoorden bij mij juist nieuwe vragen doen oprijzen.

Bijvoorbeeld het antwoord van de vakgroep wipkippen dat door de raadsgriffier (ambtelijke functionaris die raadsleden in hun werkzaamheden ondersteunt) aan alle raadsleden is verstrekt. Ik citeer,

“Van meerdere kanten is het verzoek ontvangen voor de aanleg van een jeu de boules.
Zoals ook bij andere verzoeken om speelvoorzieningen (klimrek speeldoeltje of wipkip) wordt gekeken of dergelijke verzoeken wenselijk zijn en of er middelen beschikbaar zijn om dit te realiseren.
In dit geval is het realiseerbaar en is het wenselijk dat het speeleiland zoveel mogelijk wordt gebruikt In ons taakveld overleg hebben wij het hierover gehad en hebben wij besloten het verzoek in te willigen.
Het speeleiland heeft de bestemming groen en spel en een jeu de boules baan valt prima in deze bestemming Omdat het voorzieningenniveau zeer dynamisch is en zeer afhankelijk is van de vraag worden dergelijke wijzigingen niet gemeld aan college of raad.”

Mijn eerste vraag is, op welke wijze en door wie zijn die verzoeken gedaan.

Ik ben lid van jbc “De Drommedaris” te Bovenkarspel (voorheen Enkhuizen) en van de PVE (Petanque Vereniging Enkhuizerzand) en ik heb bij geen van beide verenigingen ook maar iemand de wens horen uitspreken, dat het hoogste tijd werd dat er op dit kinderspeeleiland een mogelijkheid zou worden geschapen om jeu de boules te kunnen spelen.

Een tweede vraag is, wat eigenlijk wordt bedoelt wordt met de zin “ Omdat het voorzieningenniveau zeer dynamisch is en zeer afhankelijk is van de vraag worden dergelijke wijzigingen niet gemeld aan college of raad.”

OK, ik kan me voorstellen dat als wipkippen ergens overbodig zijn geworden en daarom naar elders worden verplaatst, je dát niet aan het college meedeelt. Maar dat  lijkt me toch even iets anders dan het aanleggen van jeu de boules banen.

Dat doe je bij voorkeur op plekken waar zich een grote concentratie ouderen bevinden en dus niet aan de rand van de stad, in een wijk met relatief veel jonge gezinnen en zonder verdere faciliteiten waar ouderen prijs op stellen.

Een dergelijk besluit, dat afwijkt van het gebruikelijke,  zonder het college daarover te raadplegen lijkt me eerlijk gezegd uiterst onwaarschijnlijk.

Vanavond behandelt de Commissie Bofs de beleidsnota speelruimte en de keuze notitie ouderenbeleid.

Gezien mijn leeftijd ging  mijn aandacht vooral uit naar het ouderenbeleid, hoewel het interessant was om te lezen dat de gemeente voor meer dan een miljoen aan speeltoestellen voor de jeugd heeft geïnstalleerd.

Het toeval wil dat ik de afgelopen week ook even bezig ben geweest met “ouderenbeleid”.

De jeu de boulesclub in Bovenkarspel (waar ik lid van ben) organiseerde de zogenaamde Franse Dagen  en daarvan nam ik de middagen voor mijn rekening.

Ons pas gerenoveerde terras kreeg van het huisaanhuisblad De Drom de ere-titel “terras van de week”.

Elke middag organiseerde ik daar uit de losse pols een toernooitje.

Deelname kosten € 1,- , eerste prijzen € 3,- (bij drie gewonnen wedstrijden) en de rest allemaal een consumptie, die overigens op ons terras niet meer dan 50 cent kostte. Ik vind het namelijk belangrijker dat mensen met een kleine beurs ook eens een rondje kunnen weggeven, dan dat we dikke winsten draaien.

Waar vind je dat vandaag de dag nog. Middagje lekker bezig zijn, in de zon op een terrasje zitten en een glaasje wijn toe, allemaal voor de prijs van één euro.

Na de vakantie in september ga ik praten met het gemeentebestuur van StedeBroec over de mogelijkheid om (op project basis) een en ander een permanente vorm te geven. Zal ze de kop niet kosten, voor een paar duizend euro komt het project van de grond en kan zich vervolgens zelf bedruipen. Ik zie dus een redelijke kans van slagen, maar met gemeenten weet je het nooit zeker.

Kijk en aan dat soort ouderenbeleid beleef ik nou veel meer plezier dan door zitting te nemen in een ouderenplatform om eens lekker gaan te vergaderen over een “notitie ouderenbeleid”.