Gaf de raad in december 2019 het college nog de opdracht om de opvattingen van de provincie te vuur en te zwaard (en met alle beschikbare juridische middelen) te bestrijden. Inmiddels heeft het gezonde verstand de overhand gekregen en zijn alle provinciale wensen (door middel van een herstelbesluit bestemmingsplan) ingewilligd.
Het zelfde kan gezegd worden voor wat betreft de wensen van het ZZM, die in 2019 nog werden weggewuifd, maar inmiddels ook een plaats gekregen hebben in het “herstelde” bestemmingsplan.
De kosten van deze herstel werkzaamheden zijn begroot op € 65.000,-.
Aankomende dinsdagavond bespreekt de commissie grondgebeid de allerlaatste (op 15 september voorgestelde) aanpassingen en op dinsdag 29 september keurt de raad ze goed.
Zijn we daarmee klaar? Ik vrees van niet. De IJsselmeervereniging en het Comitè tot het behoud van het Enkhuizerzand hebben namelijk ook bezwaren ingediend die niet zijn opgenomen in het herstelplan en waarover de Raad van State dus nog een uitspraak moet doen.
In januari 2020 stel ik vast, dat Orez was begonnen met het aanleggen van een infrastructuur voor de nieuwe camping in een gebied, dat volgens de PRV (Provinciaal Ruimtelijke Verordening) beschouwd moest worden als een kwaliteitszone, waarin niet gebouwd mocht worden.
Per 1 april waren alle sta-caravans van de oude camping overgebracht naar de nieuwe plek. Het moment voor Orez om het college vergunning te vragen om ze daadwerkelijk op die plek te mogen plaatsen. Die vergunning werd zonder veel omhaal verleend. Voor de IJsselmeer vereniging e.a. reden om bezwaar te maken tegen het verlenen van die vergunning.
De hoorzitting over dat bezwaarschrift heeft inmiddels plaatsgevonden. Het wachten is op een formeel besluit van het college. Tot dusver stelde het college zich op het standpunt, dat het bestemmingsplan geen melding maakte van het bestaan van een kwaliteitszone en dat ze (met het verlenen van de vergunning) dus niet in strijd handelde met het inwerking zijnde BP.
Dat argument kan ze niet meer gebruiken, nadat het Herstelbesluit van kracht is geworden. Het bepaalde in de PRV (inzake de kwalitietszone) is integraal in het BP opgenomen.
Hoe dit gaat aflopen weet ik niet. Wat me bij dit alles echter wel stoort is, dat de overheid (en met haar bevriende instanties) de rechtsregels (die voor ons allen zouden moeten gelden) eenvoudig aan hun laars mogen lappen.
Het feit, dat de overheid voortdurend met twee maten lijkt te meten wordt voor een steeds groter deel van de bevolking een bron van ergernis, die vroeg of laat tot een uitbarsting zal komen.
Maar voor het zover is, dansen onze bestuurders vrolijk verder op de rand van de vulkaan.