Categorie: Belevenissen

Gisterenavond maar liefst twee bijeenkomsten georganiseerd door politieke partijen. Het CDA had cameratoezicht als onderwerp en burgemeester Baas als spreker. SP en LQ hadden de krachten gebundeld en een winkelstraatmanager uitgenodigd. Omdat ik die ook al eens had zien optreden in een VPRO programma over de diversiteit van winkelstraten leek me dat de beste keuze.

Ik heb in het verleden wel eens geklaagd dat onze lokale politieke partijen teveel op de gemeente leunen als het gaat om het organiseren van het maatschappelijk debat. Deze keer dus alleen maar lof voor de betrokken partijen. Opkomst voor de SP/LQ bijeenkomst viel me niet tegen. Redelijk wat ondernemers die kennelijk ook wel eens van een ander wilde horen hoe de Westerstraat er bij ligt.

Ik ben geen ondernemer en bovendien vind ik winkelen een verzoeking, dus of de bijeenkomst inhoudelijk aan de verwachting voldeed vind ik moeilijk te beoordelen.

Ik begreep dat het de bedoeling was om door middel van prikkelende uitspraken onze lokale ondernemers tot een discussie te bewegen. Dat ging niet helemaal van een leien dakje, maar naar mate de avond vorderde ging het beter heb ik begrepen.

Markante uitspraken voor de pauze, “Ik kon nergens de VVV vinden”. “Dan had je beter uit je doppen moeten kijken”, wilde ik roepen, maar je bent gast en je wilt de stemming niet verpesten. Ook haar definitie van een ondernemer, “Iemand die knollen voor citroenen verkoopt” leek me niet helemaal gepast, maar veel gemor van ondernemerszijde heb ik niet gehoord, dus wellicht zit er een kern van waarheid in.

Maar voor de rest bevatte haar betoog toch een reeks van leuke en rake typeringen, wat niet wegneemt dat ik het na de pauze voor gezien heb gehouden, omdat ik de afloop van het nationale kampioenschap schaduwspringen (voor leden van de Tweede Kamer) niet wilde missen.

Winnaar bleek minister de Jager, met als goede tweede FC Kunduz, die er kennelijk op uit is om het succes van hun eerste missie te herhalen.

Gisteren voor het eerst van mijn leven naar een |Nieuwjaarsreceptie van de gemeente geweest en de burgemeester voor de tweede keer binnen een week een hand gegeven. Hij vroeg hoe mijn achternaam ook al weer was, dus het net sluit zich.

Uiteraard was ik nieuwsgierig wie er nu allemaal naar dit soort gelegenheden gaan. Omdat ik me de laatste tijd zelden vertoon op plekken waar belangrijke mensen komen weinig bekenden. Daar stond tegenover dat de catering uitstekend was, maar dat is bij elke feestje dat de burgemeester organiseert het geval.

Verder natuurlijk de nieuwsjaarsrede van de burgemeester Baas. Zo als het hoort kort en bondig, zodat ik het meer een toespraak vond, maar bij dat soort gelegenheden is enig decorum natuurlijk nooit weg. Het grote nieuws was natuurlijk dat er in 2011 grootse dingen gaan gebeuren op het Enkhuizerzand, waardoor (ik citeer een raadslid) er een krachtige impuls zal komen voor de verblijfsrecreatie in Enkhuizen. We wachten allen in spanning af. In financieel opzicht stond Enkhuizen er in 2011 er niet eens zo slecht voor meende de burgemeester.

Ook zouden we de komende tijd meer gaan horen van de SED. De schrik sloeg mij even om het hart. Zou Langbroek dan toch gelijk hebben met zijn nieuwe linkse partij in Enkhuizen?

SED stond in mijn geheugen namelijk voor Sozialistische Einheitspartei Deutschlands, die in zijn eentje zo’n enorm succes had gemaakt van de DDR.

Mijn vrees bleek ongegrond, het ging hier om een bestuurlijk samenwerkingsverband tussen Stedebroec, Enkhuizen en Drechterland.

Wie ik wel gemist heb was natuurlijk de aanstaande plaatsvervangend burgemeester Hans Langbroek, voor wie dit toch een mooie gelegenheid zou zijn geweest om de kunst een beetje af te kijken.

Tot slot de avond afgesloten met een leuk gesprek over weblogs. Ik schijn in dat opzicht een beetje expert te zijn geworden. De persoon in kwestie liet spontaan weten ooit eens D’66 te hebben gestemd. Ik heb hem weten gerust te stellen met de mededeling, dat we allemaal wel eens dat soort fouten maken, maar dat er bij mijn weten geen blijvende schade wordt toegebracht aan de persoonlijkheidsstructuur  van de betrokkenen.

Al met al een aangename, maar verder vrij nutteloze bijeenkomst zou ik zeggen.

Zoals ik eerder aangaf wil ik (in het radioprogramma dat me voor ogen staat) telkens twee gasten uitnodigen die in gewone mensentaal hun visie geven op hetgeen in de daaropvolgende raadsvergadering zal worden besproken en besloten.

Nu eens niet de kopstukken (die gewoonlijk namens hun partij het woord voeren) maar leden van de steunfractie die als burgerlid zitting hebben in een raadscommissie.

Daarbij hanteer ik de volgende indeling in paren.

De tegenpolen, dus liberalen (VVD/D’66) tegenover de socialisten (SP)

De lokalen, dus Nieuw  Enkhuizen tegenover Lijst Quasten.

De modalen, dus CDA tegenover PvdA.

De principalen, ofwel partijen die graag zuiver in de leer te zijn, CU en GL.

Omdat elke combinatie maar drie keer per jaar aan de beurt komt kan ik me nauwelijks voorstellen dat onze lokale politieke partijen niet zullen willen meewerken. Mocht dat voor 1 of 2 partijen toch het geval zijn, dan gaan we natuurlijk gewoon door met de partijen die dat wel willen.

Voorstanders van het project kunnen hieronder een reactie plaatsen, maar natuurlijk ook hun belangstelling verwoorden bij radio Enkhuizen, email naar staf@radioenkhuizen.nl

Gisteren een leuk gesprek gehad met radio Enkhuizen over een programma idee.

De bedoeling is, dat het uur voor de uitzending van de raadsvergadering gevuld gaat worden met een voorbeschouwing van die vergadering.

Het idee ontstond toen ik een voorbeschouwing van een wedstrijd tussen Oranje en San Marino zag. Als zo’n gebeurtenis al een voorbeschouwing waardig is, waarom dan niet een voorbeschouwing van een raadsvergadering van de gemeente Enkhuizen.

Beide evenementen hebben met elkaar gemeen dat de uitkomst (gewoonlijk) bij voorbaat vast staat.

Als gasten heb ik twee burgercommissieleden op het oog. Die hebben namelijk veertien dagen daarvoor (in commissieverband) de onderwerpen die in de raadsvergadering aan de orde komen al behandeld en komen dus beslagen ten ijs.

Het is de bedoeling dat tijdens dat uur wat meer duidelijkheid wordt geschapen over de onderwerpen die aan de orde zullen komen.

De voortekenen zijn gunstig, men gaat bij radio Enkhuizen de zaken intern bespreken, waarna men gaat kijken of de Enkhuizer politieke partijen bereid zijn tot medewerking.

Als dat allemaal lukt, maken we een proefuitzending om te zien of een en ander verloopt zoals we hopen.

Mijn radio ervaring beperkt zich namelijk tot het zingen van stichtelijke liederen in een evangelisch koortje, wat begin jaren 50 werd uitgezonden.

Ter verontschuldiging hiervoor wil ik aanvoeren, dat mijn deelname voortvloeide uit ouderlijke opvattingen, die er ook toe geleid hebben dat ik ook nog enige tijd lid ben geweest van de padvinderij.

Een naam voor het programma is er al. “Ten einde Raad” een programma voor politiek radelozen.

Ik houd U van verder ontwikkelingen op de hoogte.

Het ouderenplatform Enkhuizen voorziet het college gevraagd en ongevraagd van advies op het terrein van het ouderenbeleid stond er op de mededelingenpagina van de gemeente in het huis aan huis blaadje “de Drommedaris.”

Het platform vergadert 5 keer per jaar en de vergaderingen zijn openbaar. Geïnteresseerden zijn van harte welkom.

Dat bleek ook inderdaad het geval te zijn, toen ik de bescheiden vergaderzaal in Overvest betrad.

Er bleken nog twee geïnteresseerden te zijn, die (op tegen de muur gezette stoelen) zaten de wachten op de dingen die komen gingen.

Van de vergadertijgers zelf herkende ik alleen de mevrouw die belast was met het ouderenwerk in de gemeente en een mevrouw die belangrijke dingen doet bij de ANBO, zodat ik aanneem dat de protestantse en katholieke  ouderenbonden ook deel uitmaken van het platform.

Alle leden van het platform waren voorzien van goed gevulde ordners vol ouderenbeleid.

Op de agenda stond de startnotitie Ouderennota (concept), maar zover is het (wat mij betreft) helaas niet gekomen.

De gemeentelijke beleidsmedewerkster liet namelijk weten de vergadering per abuis als openbaar was aangemerkt, waarop de voorzitter het woord tot de drietallige publieke tribune richtte. 

We hoefden wat hem betreft niet weg, als we maar beloofden niets over de vergadering naar buiten te brengen. Een genereus aanbod natuurlijk, waar ik echter geen gebruik wilde maken. Ik blijft in dat geval liever outsider en neem wel kennis van de Startnotitie als zij haar definitieve vorm heeft gekregen.

Op weg naar de uitgang passeerde ik de centrale hal, waar de bingo inmiddels in volle hevigheid was losgebarsten. De daar aanwezige oudjes hadden geen flauw benul dat er 50 meter verderop druk werd vergaderd over een nieuwe nota, waarvan de details nog niet in de openbaarheid gebracht mogen worden.

Zal ze ook een zorg zijn, denk ik, als de bingo maar niet wordt wegbezuinigd.