De bureaucratische manier van oplossen.

Het belangrijkste wapen van een democratische organisatie is het streven, om zaken zo veel als mogelijk in openbaarheid af te handelen.

Het belangrijkste wapen in een bureaucratische organisatie is het streven, om zo min mogelijk in openbaarheid af te handelen, om zodoende de gevolgen van mismanagement van de organisatie, tot een minimum te beperken voor hen die aan de organisatie leiding geven.

Als je als democratisch instituut, zoals de gemeenteraad, jezelf door middel van misbruik van je bevoegdheden, je belangrijkste wapen uit handen geeft, door jezelf geheimhouding op te leggen, dan wordt het tijd dat je je gaat bezinnen op de rol die je wilt spelen.

Ben je er als gemeenteraad, om naar de pijpen van de bureaucraten te dansen, of ben je er om, met behulp van van democratische normen en waarden, er op toe te zien dat de bureaucraten zich naar behoren gedragen.

Waarbij, wat mij betreft, bureaucraten de verzamelnaam is voor B&W en haar ambtenaren.

Als relatief oudgediende (ik volg de lokale politiek vrij intensief al sinds 1-10-2009) staat me nog helder voor de geest, dat de “bureaucraten” op vrij hoge toon verlangden, dat de “democraten” zich verder niet met de uitvoering van de plannen rond het REZ bezig zouden moeten houden.

Anders dan het nemen van een “go/no go” besluit en het vaststellen van het bestemmingsplan zat er wat de bureaucraten voor de democraten (de raad) niet in. Behoudens raadslid Langbroek en ikzelf vond iedereen het verder prima.

Lekker makkelijk en niets om over na te denken.

Dus zo gezegd, zo gedaan en zie wat het ontbreken van democratisch toezicht op de “uitvoering” van de plannen ons heeft opgeleverd.

De concessie is ver beneden haar eigenlijke waarde verkocht aan wat kennelijk een bevriende relatie moet zijn geweest. Die de concessie (vrijwel onmiddellijk nadat ze was verkregen) doorverkocht aan een partij (Droomparken) die wel in staat moet worden geacht het werk uit te voeren.

De overeenkomst zelf werd op 20 november 2018 gesloten, maar het duurde tot mei 2021 totdat de raad voldoende moed had verzameld om te vragen wat er nu eigenlijk precies was overeengekomen.

Het antwoord daarop kwam 28 juni 2021. Althans voor wat betreft het bod dat was uitgebracht en de overeenkomst die was afgesloten.

Wat voor de buitenwereld nog even geheim moest blijven was de taxatie van het bod dat was uitgebracht en waarvan de uitkomst bepalend was voor de vraag, of men de overeenkomst met Orez zou mogen sluiten.

De reden voor die geheimhouding is duidelijk. Het beeld dat het college over de taxatie naar buiten heeft gebracht (het bevestigt de marktconformiteit van het door Orez uitgebrachte bod, en dus konden we de overeenkomst aangaan) is in strijd met de werkelijkheid.

Het rapport moet geheim blijven, omdat het het bewijs is van een pertinente leugen van het college en niet het bewijs, dat het college de concessie tegen marktconforme voorwaarden had verkocht.

Vervolgens heeft de raad zich er toe over laten halen om misbruik te maken van haar bevoegdheid door, zonder dat daar een gegronde reden voor bestond, het bewijs voor de door het college gegeven valse voorstelling van zaken geheim te verklaren.

Waarmee ze zichzelf medeplichtig maakt aan de door het college gegeven valse voorstelling van zaken. (het taxatierapport is het bewijs van een marktconform bod).

Dit alles uiteraard in het belang van Enkhuizen vanwege een probleem, dat voor juni 2021 helemaal niet bestond, maar na die datum is ontdekt en in het geheim moet worden opgelost.

Gelukkig is er op 21 april weer een besloten raadsvergadering waarin een expert ons gaat uitleggen hoe ver we inmiddels met die oplossing zijn.