In zijn “duiding” van de verkiezingsuitslag noemt de lijsttrekker van Enkhuizen Vooruit mij een Don Quichot.
Don Quichot, is het stereotype van de idealist, een dwaze held die zich met zijn goede bedoelingen maar onpraktische daden min of meer belachelijk maakt.
Hij wil me doen geloven, dat hij dit als een compliment bedoelde, maar dat is natuurlijk niet het geval. Het is de in raadskringen (tijdens de afgelopen 4 jaar) in gebruik geraakte diskwalificatie van mijn persoon.
Het soort van diskwalificatie dat Keesman t.a.v. mijn kiezers gebruikte tijdens de verkiezingsavond. Ongeïnformeerde proteststemmers, die achter een dwaze held aanhollen. Vanwege zijn misschien goede bedoelingen, maar onpraktische daden.
Ik begin me meer en meer te storen aan dit soort arrogante diskwalificaties van de leden van een Raad van Toezicht. Dat tot dusver geen andere betekenisvolle prestatie op zijn naam heeft staan, dan het geheim verklaren van het bewijs van een misdrijf.
Sterker nog, bij haar afscheid stonden 16 van de 17 leden van de vorige raad van toezicht (in weerwil van de bewijzen die ze hadden mogen inzien) nog steeds op het standpunt, dat er geen sprake was van een misdrijf.
Misschien zagen ze het wel, maar vonden ze het in het belang van hun verdere carrière (de meesten waren herkiesbaar) niet opportuun om er melding van te maken.
Dat laatste lijkt me de meest waarschijnlijke verklaring. Men beseft wel, dat er sprake moet zijn geweest van een misdrijf, maar hebben er verder geen enkel persoonlijk belang bij, om van dat misdrijf melding te maken.
Het misdrijf kent namelijk geen slachtoffers, maar enkel benadeelden. Dat zijn in hoofdzaak degenen die afhankelijk zijn van gemeentelijke voorzieningen en de financiering ervan.
Het zal voor de meeste leden van de Raad van Toezicht dan ook een simpele afweging zijn. Tussen een voordeel voor de gemeenschap in ruil voor schade aan de eigen carrière.
Klokkenluiders worden in dit land niet beloond, maar bestraft en dus is de keuze eenvoudig. Wie zwijgt krijgt een koninklijke onderscheiding en wie spreekt wordt door de autoriteiten het leven zuur gemaakt.
Ik ben 78, ik hoef geen politiek carrière of koninklijke onderscheiding, maar stoor me wel aan het feit, dat miljoenen worden weggeven aan mensen die het niet nodig hebben, terwijl we tegelijkertijd miljoenen tekort komen voor de mensen die het wel nodig hebben.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 
Je hebt de kern van het disfunctioneren van de politiek te pakken Pim.
Frank is een voorbeeld van een goedwillende politicus. Echter, hij zit in een partij en de druk uit de partij om mee te doen in een coalitie is groot. Dus moet hij concessies doen.
Hij gaat als het ware trouwen met partners die niet willen leren. Maar waar eigenbelang of partijbelang belangrijker zijn dan; wat doen we fout en wat kan beter. Dat reinigingsproces komt wel op gang in de landelijke politiek met vallen en opstaan. Nog niet in lokale politiek. En daar zit Frank in opgesloten. Voor jou is dat eenvoudiger zonder partij Pim. Ik wens Frank een goede coach toe om niet ten onder te gaan in dit geweld. Lukt het hem om een middenweg te bewandelen dan is het een goede politicus. Lukt dat niet dan is ook zijn lot meeloper te worden.
LikeLike
“Het misdrijf kent namelijk geen slachtoffers, maar enkel benadeelden. Dat zijn in hoofdzaak degenen die afhankelijk zijn van gemeentelijke voorzieningen en de financiering ervan.”
Geen slachtoffers, Chris? Niet zo lang geleden een gedwongen, onnodige en bijna vergeten, verplaatsing van de camping?
LikeLike
Edo, met alle respect, maar je kunt van een gemeente niet eisen, dat ze bestemmingen niet mogen wijzigen en dat die altijd en eeuwig hetzelfde moeten blijven. In vergelijking tot vele anderen is de gemeente Enkhuizen nog redelijk behoedzaam omgesprongen met de wensen van de camping bewoners.
LikeLike
Chris, om publiekelijk je lezers en achterban te informeren schrijf ik dit hier op je blog. Ik heb je in een persoonlijk bericht gister reeds mijn excuses aangeboden voor het feit dat ik je heb beledigd. Ik heb je ook uitgelegd hoe ik het, met een knipoog, wel heb bedoeld en het geenszins mijn bedoeling was je te beledigen. Maar dit wil je niet aannemen. Prima, jouw keus. Jij had mijn excuses ook mee kunnen nemen in bovenstaande blog. Dat heb je niet gedaan en ook dat is waarschijnlijk een bewuste keus en strategie. Ik wens je succes en alle goeds… maar ook dat zal je wel niet meer willen geloven.
LikeLike
Wat Frank hier stelt is correct. Hij heeft zijn excuses aangeboden, maar dat neemt niet weg dat ik de behoefte had zijn opmerking in een bredere context te plaatsen.
De context van, we weten dat het gebeurd, maar hebben er geen belang bij om het openbaar te maken en dus zwijgen we erover. Politici zijn niet dom, de meesten zijn slim genoeg om hun eigen belang boven het algemeen belang te stellen. Frank vormt daarop geen uitzondering.
Volgens mij beseffen ze allemaal allang dat de concessie voor de herinrichting is weggeven en weten ze ook, dat het niet goed is voor hun politieke carrière als ze dat ter sprake brengen. Dus zwijgen ze.
Frank is in dat opzicht meer integer dan de rest, maar schrikt uiteindelijk toch terug voor de mogelijke gevolgen. Helemaal ongelijk geven kan ik hem niet geven. Hij staat aan het begin, ik sta aan het einde.
Maar als je een misdrijf niet ter sprake durft te brengen, dan eindig je met jezelf medeplichtig maken aan het verdoezelen ervan. Ik denk dat een grote meerderheid van onze Raad van Toezicht daar geen enkel probleem mee heeft. Voor Frank pleit, dat hij daarover met zichzelf worstelt en dat is al heel wat als ik zie hoe anderen bikkelhard onwetendheid veinzen.
LikeLike