Verschil in kennis.

Mevrouw Keesman (SP) gebruikte haar “duiding” van de verkiezingsuitslag om het verschil te benadrukken tussen haar bereidheid om brede maatschappelijke vraagstukken te bespreken en mijn (ogenschijnlijke beperkte) fixatie op de vraag, of de inhoud van een of ander documentje openbaar moet zijn.

Het klinkt een beetje neerbuigend, maar het “documentje” in kwestie is niet zo maar wat. Ze is het bewijs, dat het door Orez uitgebrachte (en door de gemeente geaccepteerde) bod op de concessie REZ, marktconform was.

Daarmee ook het bewijs van een rechtmatige (volgens EU richtlijnen) verkoop van die concessie.

Het valt niet goed te begrijpen, waarom het bewijs (onmiddellijk nadat het was geleverd) geheim moest worden verklaard.

Het valt even min te begrijpen, waarom het bewijs geheim moest blijven, nadat de overeenkomst (die dank zij het bewijs mogelijk was geworden) door partijen was getekend.

Laat staan, dat er valt te begrijpen, dat het bewijs geheim moet blijven, totdat de laatste (uit de concessie voortvloeiende) werkzaamheden zijn verricht.

Een mogelijke verklaring voor de steeds maar verder uitdijende termijn, waarin het bewijs voor de buitenwereld geheim moet blijven is, dat het document niet het bewijs is van een marktconform bod, maar het bewijs van precies het tegenovergestelde.

Om aan deze onzekerheid een einde te maken heb ik de griffier verzocht om er voor te zorgen, dat mij (nog voor dit weekeinde) inzage zou worden gegeven in het (door de raad inmiddels geheim verklaarde) bewijs, dat het door het college geaccepteerde bod op de concessie REZ marktconform was.

Ofwel het zogenaamde taxatierapport.

De griffier heeft nog niet op mijn verzoek gereageerd, zodat voor dit weekeinde wel niet meer zal lukken. Ik ga er echter van uit, dat het begin volgende week wel zal zijn gelukt om dit “documentje” aan mij ter inzage te geven.

Zodat er een einde komt aan het verschil in kennis tussen de oude raadsleden (die het document al 8 maanden geleden hebben mogen inzien) en de nieuwe raadsleden.