Aandurven.

Gisteren als belangstellende naar het ondernemersdebat geweest. Met mijn deelname aan de verkiezingen staat me geen bepaalde doelgroep voor ogen.

Ik wil het misbruik van bevoegdheden door college en raad een halt toe roepen en de gevolgen van dat misbruik ongedaan maken. Ik laat het oplossen van de specifieke ondernemersproblemen dus graag over aan de reguliere partijen.

Op basis van geluiden uit de zaal kreeg ik niet de indruk dat het de afgelopen 4 jaar een doorslaggevend succes is geweest. Maar goed, iedereen beloofde weer beterschap, dus wat kan ons in dat opzicht verder nog gebeuren.

Uiteraard opnieuw weer gezeur over de verdeeldheid van de raad wat de leden gelaten over zich heen laten komen. Ik begrijp niet waarom. Ja, er zitten tien partijen in de raad, maar die zijn het grosso modo over vrijwel alles met elkaar eens.

Bij hoge hoge uitzondering (het IKC) is men het wel eens niet met elkaar eens, maar dat is de uitzondering die de regel bevestigd. Raadsvergadering behoren elke maand weer tot de meest slaapverwekkende gebeurtenissen.

Ik vraag me daarom wel eens af of de mensen die klagen over de verdeeldheid van de raad wel eens een raadsvergadering hebben bijgewoond. De rest van de avond was eigenlijk (als gebruikelijk) iedereen het met iedereen eens.

Ik ben benieuwd hoe dat a.s. woensdag zal gaan wanneer ik van de partij zal zijn.

Ik heb de griffier een aantal suggestie gedaan voor stellingen waarvan ik zeker weet, dat de rest van de raad het niet mee eens zal zijn.

De vraag is alleen of ze het aandurven daarover in gesprek te gaan. We zullen zien.