Voor lief nemen.

Ik schreef eerder al, dat als het democratisch toezicht het laat afweten, dat de bureaucratische corruptie alleen maar zal toenemen.

En ja, zoals er corrupt volksvertegenwoordigers zijn, zo zijn er ook corrupte bureaucraten waartoe ik B&W en haar ambtenaren reken.

De overheid spreekt liever over het ondermijnen van het gezag en de integriteit van de overheid en Enkhuizen geeft daar jaarlijks € 30.000,- aan uit om het te kunnen bestrijden.

Bij “ondermijning” lijkt het altijd te gaan om slechteriken die niet in dient zijn van de overheid. Terwijl je, als je succesvol wilt “ondermijnen”, je toch gebruik zult moeten maken van de slechteriken, die deel uitmaken van de overheid.

Gemeentegrond tegen 1% van haar waarde kopen, zal (naar je mag hopen) in geen enkel geval lukken, tenzij je medewerking krijgt van hen die werkzaam zijn bij de overheid en een stevige vinger in de pap hebben, als het gaat om de verkoop van gemeentelijk eigendom. Het college bijvoorbeeld.

Uit een reconstructie van de gang van zaken blijkt, dat het college eerst had geconcludeerd, dat het door Orez bv uitgebrachte bod marktconform was en daarna een opdracht had verstrekt voor het uitvoeren van berekeningen met behulp waarvan de juistheid van haar eerdere conclusie zou worden bewezen.

Noodzakelijk, omdat Orez dat soort van berekeningen niet had voorgelegd.

In het eerste jaar middelbare school toverde de leraar wiskunde (nadat hij ons de eerste beginselen van algebra had bijgebracht) het algebraïsch bewijs op het bord, waarmee hij “bewees”, dat 1 gelijk was aan 2.

Wij wisten dat het bewijs niet klopte, alleen was onze kennis van algebra nog te gering om te doorzien waarom het niet klopte.

Hier gebeurt hetzelfde, alle fracties hebben (na lang aandringen) het bewijs van marktconformiteit mogen inzien. Alleen beschikt klaarblijkelijk niemand over voldoende kennis om op basis daarvan te kunnen beoordelen, dat het “bewijs”, in werkelijkheid geen bewijs is.

Terwijl als het echte bewijs, in de vorm van de taxatie van Droomparken hun in de schoot geworpen wordt, 7 van de 10 fracties niet eens de moeite neemt om er kennis van te nemen.

Interessant is de positie van degenen die het echte bewijs hebben ingezien. CDA, SP en EV!. CDA en SP doen alsof hun niets bijzonders is opgevallen. Alleen EV! concludeert tussentijds, dat de taxatie van Fakton geen bewijs is dat het bod van Orez marktconform was.

Zonder daar de conclusie aan te verbinden, dat in dat geval het college ons heeft voorgelogen (en nog steeds voorliegt) door te blijven beweren, dat de taxatie wel het bewijs is van een marktconform bod.

Het zwijgen van CDA en SP, maar ook van EV! maakt duidelijk, dat deze partijen terugdeinzen om de enige logische conclusie te trekken en er de voorkeur aan geven om de kwestie niet op de spits te drijven, maar in de doofpot te doen belanden.

Als Enkhuizen als gevolg van deze manier van optreden een aanzienlijk bedrag aan inkomsten misloopt, dan nemen (ook deze partijen) dat voor lief.