Punt voor punt.

Na mijn algemene beschouwing, nu mijn punt voor punt verweer tegen de beschuldigingen van Keesman en consorten. Tekst van het pamflet in het rood en cursief. Mijn reactie daaronder in het zwart.

Het gaat over de geheimhouding REZ (Recreatieoord Enkhuizer Zand) en het feit dat het college en de raad dit verkwanseld zouden hebben omdat we hier 29,7 miljoen minder voor gevangen zouden hebben dan nu. Dat veronderstelt de heer Segerius.

Die “veronderstelling” is gebaseerd op een taxatie van het internationaal gerenommeerde taxatiebureau, Cushman & Wakefield, die het zelfde plan taxeerde, dat de gemeente had laten taxeren door Fakton/BaseValue.

De laatste in essentie een firma in de buurt van Ermelo met 3 taxateurs.

Het verschil tussen beide taxaties bedraagt 30 miljoen. Ik heb nooit gezegd dat je maar even aan de bel hoeft te trekken om dat geld binnen te halen.

Ik beweer wel dat ik (anders dan mevrouw Keesman en haar consorten) over meer kennis van zaken beschik om de onderhandelingen te kunnen volgen. Dat ik dat inmiddels ook ruimschoots heb bewezen.

Dat het verder beter is om één persoon met verstand van zaken de voortgang te laten beoordelen, dan door 17 die geen flauw benul hebben en dat ik me om die reden kandidaat voor de gemeenteraad heb gesteld

Als je het project voor 30 miljoen minder verkoopt, dan de waarde die de nieuwe eigenaar aan het project heeft gegeven, dan mag je van verkwanselen spreken.

Keesman en consorten zijn in staat gesteld om kennis te nemen van de inhoud van het bovenstaande taxatierapport. Als ze dat niet hebben gedaan dan mag er gesproken worden van grove nalatigheid van de toezichthouder.

Uiteraard was het college veel eerder op de hoogte van het rapport. Daar de raad pas op eind juni 2021 over informeren, mag evenzeer beschouwd worden als een grove nalatigheid.

Het taxatierapport van Facton van 2017 is geheim. Dat is helemaal niet raar. De belangen zijn groot en het is gebruikelijk dat onderhandelingen niet in het openbaar plaatsvinden maar achteraf de geheimhouding van de stukken af gaat.

Daar kan je wat van vinden maar dat is de realiteit in een tijd waarin ‘de markt’ alles bepaalt. Bij de aanbestedingen in de zorg gaat dit ook zo en daar hoor ik niemand over.

Doel van het taxatierapport was om op grond van Europese richtlijnen inzake onderhandse aanbestedingen het onweerlegbare bewijs te leveren, dat deze onderhandse aanbesteding marktconform was.

Het feit, dat het “bewijs” van meet af geheim is gehouden wekt op zichzelf weinig vertrouwen. Zodra het bewijs is geleverd (en de daaruit voortvloeiende overeenkomst is getekend) is het bewijs overbodig geworden en kan het dus openbaar gemaakt worden..

De enige reden om het bewijs niet openbaar te maken is, dat het bewijs niet is wat het zegt te zijn. Bewijs van marktconformiteit van de uitgebrachte offerte.

In dat geval is de taxatie het bewijs van iets anders. Misbruik van bevoegdheid door gemeentelijke eigendommen voor een fractie van haar waarde te verkopen.

De vergelijking van Keesman en consorten met aanbestedingen in de zorgsector verraad een ernstig gebrek aan kennis en inzicht in Europese aanbestedingen.

Tot zover voor vandaag mijn puntsgewijze behandeling van het door Keesman en consorten verspreide pamflet. Morgen gaan we verder.