De laatste loodjes.

Na jarenlang te hebben volgehouden dat de overeenkomst met Orez Gods gift voor Enkhuizen was (Struijlaart) is het overblijvende deel van het college uiteindelijk toch tot de conclusie gekomen, dat er hier en daar wat mankeert aan wat werd afgesproken.

In het diepste geheim wordt de raad miljoenen aan compensatie in het vooruitzicht gesteld. Compensatie, die in gevaar komt als Droomparken het bewijs onder ogen zou krijgen, dat de met haar gesloten overeenkomst marktconform was.

Dat is de opvatting die het college verkondigd, die op een enkele uitzondering na, door de voltallige raad is overgenomen.

De enige uitzondering is Enkhuizen Vooruit, maar de kans dat die partij na de verkiezing een meerderheid zal behalen lijkt me klein. De kans, dat de huidige meerderheid ooit zal erkennen, dat ze de plank volledig hebben misgeslagen, lijkt me ook te verwaarlozen.

Kortom, als het debacle van het huidige beleid na de verkiezing duidelijk wordt, heeft de meerderheid er alleen maar belang bij om de redenen voor dat debacle te verzwijgen en een doofpot te creëren waar hun waanideeën in opgeborgen kunnen worden.

Wat is de reden voor het aanstaande debacle?

De miskenning van de mogelijkheid, door college en raad, dat er bij het aangaan van de overeenkomst met Orez bv sprake moet zijn geweest van kwade trouw vanuit de gemeente.

Dat het bewijs voor die kwade trouw duidelijk waarneembaar is vastgelegd in het taxatierapport. Dat dit de reden is dat het rapport geheim moet blijven en dat de raad, die het rapport inmiddels heeft ingezien medeplichtig is aan het in stand houden van de gevolgen van die kwade trouw.

Gevolgen, die makkelijk de 18 miljoen zullen overschrijden.

Ik heb bij herhaling bepleit, dat de mogelijkheid van kwade trouw onderzocht moet worden door een onafhankelijk onderzoeker, zoals de rijksrecherche.

Dus niks geen door het college benoemde externe deskundige, die met behulp van onduidelijke opdrachten en in ruil voor aanzienlijke betaling mogen proberen hun eerdere tekortkomingen weg te poetsen.

Fakton/BaseValue, die er met haar taxatie van het gebied maar liefst 30 miljoen naast zat, heeft inmiddels van de gemeente de opdracht gekregen om te na te gaan of er bij Droomparken een eis tot schadevergoeding kan worden ingediend als compensatie voor de door de gemeente gemaakte fouten.

Over het door BaseValue in te stellen onderzoek (dat meer dan € 30.000,- kost) is door college en raad in het geheim vergaderd en partijen worden geacht daar (ook in aanloop van de verkiezingen) over te zwijgen.

Waarmee bijna alle Enkhuizer partijen de democratische besluitvorming tot een lachertje maken

Om al de bovenstaande redenen (die ik in volgende beschouwing nog verder zal uitwerken) heb ik van mijn vrouw (die aanvankelijk ernstige bedenkingen had) toestemming gekregen, om mezelf kandidaat te stellen in de aanstaande verkiezingen.

Niet als partij, maar als persoon, die de gevolgen van kwade trouw (die ik schat op zeker 18 miljoen) ongedaan wil maken.

Ik heb lang genoeg geprobeerd om als ambteloos burger de bevoegde instanties (zoals de gemeenteraad) tot andere gedachten te brengen. Ik ben lang genoeg genegeerd en gebagatelliseerd.

Wat mij betreft is nu het woord aan de kiezer.

Ofwel men verschaft me het gezag dat ik nodig heb om een kans op succes te hebben. Dan wel men laat het na. In een democratie hoort de kiezer te bepalen wat er dient te gebeuren. Met beide uitkomsten kan ik leven.

Om verkiesbaar te kunnen zijn moeten er nog wat dingen gebeuren en heb ik de hulp van mijn lezers nodig. Daarover de volgend keer meer.