Residuele grondwaarde.

Het verkopen van gemeentegrond is een bevoegdheid van het college. Het opzettelijk beneden de werkelijke waarde verkopen van gemeentegrond is derhalve misbruik van die bevoegdheid.

Enkhuizen heeft circa 15 ha grond voor recreatieve voorzieningen (inclusief vergunning voor de inrichting van 400 recreatiekavels) verkocht voor een bedrag van € 335.000,-.

Het bewijs, dat deze grondverkoop onder marktconforme omstandigheden heeft plaatsgevonden ligt besloten in het taxatierapport, dat in opdracht van de gemeente door de firma Fakton/BaseValue werd gemaakt.

Het rapport berekent de residuele grondwaarde op – € 1.611.790,-.

Sinds 28 juni is er een taxatierapport van hetzelfde gebied, gemaakt in opdracht van Droomparken, openbaar gemaakt,

In dit rapport wordt de residuele grondwaarde voor het villapark geraamd op € 18.400.000,- en kan de residuele grondwaarde voor de camping berekend worden op € 9.000.000,-. Wat de totaal geraamde residuele grondwaarde voor het hele gebied op € 27.400.000,- brengt.

Tussen beide taxaties bestaat dus een verschil van bijna 30 miljoen, zodat met zekerheid kan worden gesteld, dat het gemeentelijk taxatierapport niet het bewijs vormt van een marktconforme transactie, maar eerder het bewijs van de financiële malversaties, die er hebben plaatsgevonden.

Het college heeft, onder oplegging van een geheimhoudingsplicht, de inhoud van het (in haar opdracht gemaakte) taxatierapport per 28 juni 2021 aan de raad ter inzage gegeven.

Op 16 september heeft de raad (tijdens een besloten bijeenkomst waarop een geheimhoudingsplicht was gelegd) op aandringen van het college en op basis van niet openbaar gemaakte argumenten, ingestemd met de voortzetting van de geheimhouding van het taxatierapport van de firma Fakton/BaseValue.

Het praktische effect van deze maatregel is, dat niet langer de uitkomsten van beide rapporten met elkaar vergeleken kunnen worden en dat daaruit dus ook niet langer conclusies kunnen worden getrokken.

College en raad hebben zodoende (eenvoudig gezegd), het bewijs voor misbruik van bevoegdheden door het college, onmogelijk gemaakt, door een van de beide taxaties geheim te verklaren.

In het geval dat de raad zou weigeren om de geheimhouding van de inhoud van het taxatierapport op te heffen, dan lijkt het voor de hand te liggen, dat het directe gevolg van die weigering, het opzettelijk verborgen houden van bewijs van misbruik van bevoegdheden, aan de bestuursrechter zal moeten worden voorgelegd.