Illusie politiek

Laat ik een poging doen de gang van zaken reconstrueren.

Op 25 mei 2021 wordt er een (door 5 partijen gesteunde) motie aangenomen waarin wordt aangedrongen op openbaarmaking van stukken, waaronder het taxatierapport, die betrekking hebben op de verkoop van het REZ.

De motie spreekt van een, tot op dat moment, niet bij de raad bekende verkoopvoorwaarde. Namelijk, de teruggave van de gemeentelijk ontvangst uit belastingheffing en de ontvangen compensatie voor het gebruik van het zwembad.

De college zegt de motie te omarmen (= zullen uitvoeren), maar vraagt wel om uitstel tot de volgend raadsvergadering. Na afloop van die vergadering laat het college (in een besloten bijeenkomst) de raad weten, dat ze (voor wat betreft de openbaarmaking) een uitzondering wil maken voor het taxatierapport.

Dat wordt aan de raad ter inzage gegeven onder gelijktijdige oplegging van een plicht tot geheimhouding. Daarbij wordt vermeld, dat die plicht waarschijnlijk zal worden opgeheven als de firma Fakton/BaseValue haar rapport over de mogelijke financiële gevolgen van planwijzigingen heeft voltooid.

Het effect van de opgelegde geheimhouding is, dat de raadsleden, op straffe van strafvervolging, hun kennis over de inhoud van het taxatierapport niet met anderen dan collega raadsleden mogen delen.

Nu wordt soep zelden zo heet gegeten als ze wordt opgediend, maar de raad in zijn geheel is kennelijk onder de indruk en zwijgt tot nu toe over het feit, dat de gemeentelijke taxatie 23 miljoen lager uitvalt dan de Droomparken taxatie.

Op 16 september, lijkt het rapport van Fakton/BaseValue gereed te zijn en te worden besproken in een (alweer) besloten bijeenkomst.

De bijeenkomst is zo geheim, dat raadsleden die ik er naar vraag, zelfs weigeren om te bevestigen dat ze heeft plaatsgevonden. Uit angst iets de zullen prijsgeven, wat valt onder hun plicht tot geheimhouding.

De burgemeester is wat minder angstig en bevestigd het bestaan van de bijeenkomst en het feit, dat de door het college opgelegde geheimhoudingsplicht door de raad is bekrachtigd.

Ik zou deze gang van zaken illusie politiek willen noemen.

Het college wekt eerst de illusie dat ze de motie omarmt, maar besluit op het laatste moment (in een besloten bijeenkomst en voor wat het taxatierapport betreft), precies het tegenovergestelde

Vervolgens wekt het college de illusie, dat in september de door haar opgelegde plicht tot geheimhouding zal worden opgeheven.

Om, tijdens alweer een besloten bijeenkomst en op basis van argumenten die niet door de raad naar buiten mogen worden gebracht, te adviseren, dat de plicht op geheimhouding niet moet worden opgeheven, maar moet worden bekrachtigd.

Er zijn raadsleden zich ongemakkelijk voelen bij deze gang van zaken en ik noem Buit (D66) en Hotting (CU/SGP). Maar anderen, zoals Stomp (VVD) en Van Marle (Mega) beleven er overduidelijk plezier aan.

Een gang van zaken die hun in staat stelt om, als om uitleg wordt gevraagd, te kunnen volstaan met de uitroep “geheimhouding”.

Waarschijnlijk ben ik de enige die zich zorgen maakt over deze teloorgang van onze lokale democratie, waarbij op alles wat van belang is een plicht tot geheimhouding wordt gelegd, zodat niemand zich over de genomen besluiten hoeft te verantwoorden.