Karretje spannen.

In de raadsbrief van 28 juni 2021 wordt niet alleen vermeld, dat de raad een plicht tot geheimhouding zal worden opgelegd voor wat betreft de inhoud van het taxatierapport van Fakton. Een geheimhoudingsplicht, die ten minste tot eind september in stand zal blijven.

In de brief wordt ook de verwachting uitgesproken dat die plicht in september weer ongedaan kan worden gemaakt als het door Fakton uit te brengen nieuwe rapport zou zijn besproken.

Mijn informatie was, dat het rapport inderdaad was besproken in september. In een besloten bijeenkomst, maar dat deze bespreking niet tot gevolg had gehad, dat de plicht tot geheimhouding was opgeheven.

Ik verzocht de raadsleden Hotting en Buit om een bevestiging van het bestaan van die bijeenkomst. Beide weigerden op grond van een geheimhoudingsplicht. Ik heb ook andere journalisten gevraagd of zij de gebeurtenis bevestigt konden krijgen. Ook zij werden met hetzelfde kluitje het riet in gestuurd.

Op de vraag zijn twee antwoorden mogelijk. Nee, bedoelde bijeenkomst heeft niet plaatsgevonden, of ja, ze heeft plaatsgevonden, maar de informatie welke ons is verstrekt, is vertrouwelijk en dus doe ik daarover geen mededelingen.

In plaats daarvan weigert men een antwoord te geven.

Wat in mijn ogen wijst op grote onzekerheid over het eigen standpunt. In een reactie op “Schijngevecht” doet Hotting een poging zijn weigering (om mijn tamelijk onschuldige vraag te beantwoorden) te rechtvaardigen.

Ik denk, dat de werkelijke reden een andere is dan hij aanvoert. Ik denk, dat hij, net als het merendeel van zijn collega raadsleden, drie maanden nadat hij in de gelegenheid was gesteld om kennis te nemen van de feiten, nog steeds geen gebruik had gemaakt van die mogelijkheid.

Had hij en zijn collega’s dat wel gedaan, dan hadden ze geweten wat de olifant in de kamer was. Namelijk, dat er 23 miljoen euro verschil zit tussen de waarde die de gemeente had laten bepalen en de waarde die Droomparken had laten bepalen.

Uit dat verschil kan maar één conclusie worden getrokken. Het taxatierapport dat de gemeente bij uitkomst onmiddellijk geheim had verklaard, bewijst NIET wat de gemeente zegt wat het bewijst. Namelijk, dat de door OREZ uitgebrachte bieding marktconform was.

Het verschil bewijst, dat de bieding miljoenen lager was dan noodzakelijk. Dat blijkt ook uit inmiddels openbaar gemaakte documenten. In het openingsbod van Orez kwam terugbetaling van belasting en zwembadbijdrage niet voor. Ze komt wel voor in het taxatierapport en de Anterieure Overeenkomst.

Wat uiteindelijk met Orez overeen werd gekomen was € 2,65 miljoen minder dan het openingsbod van Orez. Met als enige oorzaak, de in het taxatierapport toegepaste rekenmethode.

De raad neemt haar besluiten op basis van door het college geselecteerde feiten en houdt zich blind en doof voor andere feiten.

Door zo te handelen laat de raad zich, iedere keer weer, voor het karretje van het college spannen. Maar blijkbaar is de raad niet in staat om deze tekortkoming in haar eigen handelen te erkennen.

Bovendien roept de weigering om kennis te nemen van andere feiten, vragen op over haar integriteit als toezichthouder. Vragen die je ten koste van alles zou moeten willen vermijden.