Zwijgplicht.

Gisteren naar de bijzondere openbare raadsvergadering geweest in de Bonte Veer, naar aanleiding van het het bezoek van de Commissaris van de Koning.

Over de vergadering zelf, met inleidingen van Keesman, Van Galen en Jans een andere keer.

Eerst even de reactie van Hotting (CU/SGP) en Buit (D66) op mijn vraag of het juist was dat enige tijd geleden vergaderd was over het evaluatierapport, dat door Fakton was uitgebracht.

Hotting en Buit beriepen zich op hun zwijgplicht, waar Hotting aan toevoegde dat het allemaal goed zou komen.

Op basis van die verzekering neem ik aan dat er binnenkort een raadsbrief komt waarin het college meedeelt dat zij de rijksrecherche verzocht heeft om een onderzoek in te stellen naar het misbruik van bevoegdheden door haarzelf.

Blijft dat uit, dan is het evaluatierapport net zo waardevol als het door dezelfde firma uitgebrachte taxatierapport. Het wekt daarom geen verbazing, dat op dit rapport een zwijgplicht rust. In bepaalde kringen staat de zwijgplicht bekend als omerta.

Opmerkelijk is dat deze omerta niet alleen de inhoud van het besprokene treft, maar ook het feit dat er een gesprek heeft plaatsgevonden.

Gewoonlijk wordt een geheimhoudingsbesluit van de raad openbaar gemaakt en kan tegen het besluit bezwaar en beroep worden aangetekend, maar in Enkhuizen is niet alleen de inhoud waarover vergaderd is geheim, maar ook het tijdstip waarop er vergaderd werd.

Overigens liet de burgemeester weten dat aansluitend de bijeenkomst met de CvK er een besloten raadsbijeenkomst zou plaatsvinden.

Naar het zich laat aanzien wordt er door de raad van Enkhuizen vaker in beslotenheid dan in het openbaarheid vergaderd.

Volgens mij kent de gemeentewet geen zwijgplicht, maar wel een plicht tot het geheimhouden van stukken en informatie. Ingeval van het geheimhouden van stukken dient de plicht de eerstvolgende openbare raadsvergadering te worden bekrachtigd.

Omdat dit niet is gebeurd, lijkt het, dat de geheimhoudingsplicht betrekking heeft op mondeling verstrekte informatie over het evaluatierapport en de raad het rapport zelf nog niet onder ogen heeft gekregen.

Een geliefde en vaak door het college toegepaste, techniek.

Het college geeft de raad haar interpretatie van de inhoud van het rapport, maar verklaart de inhoud van het rapport geheim.

Interpretatie (door het college) van het taxatierapport van Fakton was, dat ze het bewijs vormde, dat de door Orez uitgebrachte offerte marktconform was.

Inmiddels heeft de raad, aan de hand van twee verschillende taxatierapporten kunnen vaststellen, dat deze interpretatie volstrekt onjuist was, omdat er 23 miljoen euro verschil bestaat tussen twee taxaties van hetzelfde gebied.

Probleem is echter, dat de Enkhuizer raad er maar moeilijk toe valt te bewegen om zelf feiten vast te stellen, maar er de voorkeur aan geeft om te vertrouwen, op wat het college haar over de feiten meedeelt.

Deze oppervlakkige manier van toezicht door de huidige raad heeft de gemeente inmiddels miljoenen gekost.