Met een sisser aflopen.

Het is uiteindelijk allemaal toch met een sisser afgelopen en daarmee doel ik natuurlijk op de bezwaren die door de IJsselmeervereniging en het Comité tot behoud van het Enkhuizerzand zijn ingediend.

Veel van de ingediende bezwaren waren voor een gewone sterveling sowieso niet te begrijpen, maar twee bezwaren sprongen er wat mij betreft wel uit.

Het bezwaar tegen de aanleg van de kustboog en het bezwaar tegen bebouwing in de kwaliteitszone. Met de kwaliteitszone wordt een 200 meter brede strook aan de voet van de Westfriese Omringdijk bedoeld.

Dat de kwaliteitszone, in strijd met wat door de provincie was bepaald, toch was vol gezet met bouwsels (sta-caravans) kan door iedereen worden vastgesteld.

Persoonlijk kon me dat niet zo veel schelen, maar als je (als overheid) op het gebied van de ruimtelijke ordening eisen stelt, dan lijkt het me voor de hand te liggen, dat je er als overheid ook op toeziet, dat aan de door jou gestelde eisen wordt voldaan.

In dit geval had dat de provinciale overheid moeten zijn, maar die was kennelijk niet geïnteresseerd in de uitvoering van het door haar uitgestippelde beleid en had het aan particuliere instanties (zoals de IJsselmeervereniging en het Comité ) gelaten om bezwaren naar voren te brengen.

Bezwaren die overigens (op basis van een niet te volgen redenatie) gewoon van tafel zijn geveegd.

Het argument (van de bezwaarmakers) om de kustboog niet aan te leggen vond ik minder sterkt. Aanleg was niet noodzakelijk was hun standpunt. Dat kan zijn, maar de aanleg was wel wenselijk. Zonder kustboog is er nauwelijks sprake van een toegevoegde waarde aan het gebied.

Of de kustboog ook daadwerkelijk zal worden aangelegd is nu afhankelijk van de medewerking van Rijkswaterstaat. Het voornemen was om een stuk water (onder zeggenschap van de gemeente) te ruilen met een stuk water (waarover RWS zeggenschap had), zodat er in het “geruilde” gebied een kustboog kon worden aangelegd.

In het gemeentelijk gebied moet echter een moeras worden aangelegd. Of RWS water op zal geven in ruil voor een moeras zal de tijd leren.

In de krant lees ik, dat de Vereniging en het Comité (ondanks het feit dat ze in geen enkel opzicht bereikt hebben wat ze hadden willen bereikten) toch nog gematigd tevreden zijn. Net als de gemeente en Droomparken trouwens.