Dus waaruit bestaat de leugen waar ik het gisteren over had en wie houdt haar in stand.
De leugen is, dat het taxatierapport (dat het college had laten maken) bewijst, dat de door haar (onderhands) verleende concessie (tot de herinrichting van het recreatieoord) op basis van marktconformiteit was gegund.
Volgens de in opdracht van Droomparken gemaakte berekening was de totale kavelwaarde van de grond voor het villapark € 21.748.381,-. Ruim 11 miljoen meer, dan waar de gemeente en de oorspronkelijke eigenaar van Orez bv overeenstemming over hadden bereikt.
De berekening van Droomparken is zonder verdere restricties vrij gegeven, de door de gemeente gehanteerde berekening van de verkoopwaarde is inmiddels opnieuw geheim verklaard.
Een 11 miljoen euro lager geschatte verkoopwaarde is uiteraard van invloed op de hoogte van de uitgebrachte offerte.
Men kan zonder meer concluderen, dat de offerte al gauw 11 miljoen hoger had kunnen uitvallen, als men niet alleen maar P. Tuin en consorten om een offerte had gevraagd.
Nadat P. Tuin cs hun offerte hadden uitgebracht werd dat aanbod geaccepteerd, onder voorwaarde dat het aanbod marktconform zou zijn. Hetgeen zou moeten blijken uit een taxatierapport.
Vervolgens werd het aanbod voorgelegd aan Fakton Valuation, met (naar ik mag aannemen) het verzoek om te beoordelen of het aanbod marktconform was.
Of Fakton Valuation geconcludeerd heeft dat het aanbod van Orez daadwerkelijk marktconform was, is niet duidelijk.
Het kan zo maar zijn, dat het een geheel zelfstandig door het college getrokken conclusie was en dat de geheimverklaring tot doel had te voorkomen, dat die conclusie (op basis van feiten) zou kunnen worden aangevochten.
Samenvattend kan worden vastgesteld, dat er door colleges (onder leiding van voormalig burgemeester Baas) onterecht staatsteun is verleend aan Orez bv door haar (ver beneden de werkelijke waarde) een concessie tot herinrichting van het REZ te verlenen.
Terwijl het huidige college, onder leiding van burgemeester van Zuijlen en met hulp van de raad, haar uiterste best doet om de aandacht daar van af te leiden.
Om wille van het rechtvaardigheidsgevoel lijkt het mij, dat zij, die onder valse voorwendselen (zoals “marktconformiteit”) overheidssteun hebben weten te bemachtigen, gedwongen moeten worden die onrechtmatig verkregen steun terug te betalen.
In ieder geval moeten de ten onrechte begunstigden (de voormalige eigenaren van Orez bv) de keuze voorgelegd te krijgen tussen de nietigverklaring van hun overeenkomst met de gemeente Enkhuizen of het ongedaan maken van de verleende, maar onrechtmatig verkregen, overheidssteun.
Helaas is het rechtvaardigheidsgevoel niet iets waar onze bestuurders zich druk over willen maken. Belangrijker vinden ze het om hun incompetente gedrag (zo veel als mogelijk) voor de buitenwereld verborgen te houden.
En dat is, waarom college en raad eendrachtig de hierboven geschetste leugen in stand proberen te houden.
Hallo Chris,
Heb jij Pieter Omtzigts boek ‘Een nieuw sociaal contract’ gelezen? Ik raad het iedereen aan die dit blog volgt. De parallellen tussen wat hij beschrijft en wat jou is overkomen zijn talrijk. De reactiepatronen van de overheid ook. Het is ongelofelijk eigenlijk wat voor trucs er allemaal worden uitgehaald om de ware toedracht te verbloemen.
LikeLike
Hallo Dick, ik heb het al wel in huis, maar nog niet gelezen. Ik had mijn stuk willen eindigen met de vergelijking, dat wie het in onze veel geprezen poldercultuur waagt om over rechtvaardigheid te spreken, ofwel overspannen thuis komt te zitten, dan wel wordt neergeschoten.
Terwijl de bevoegde autoriteiten gelijktijdig hun krokodillentranen huilen.
LikeLike
Benieuwd naar je column als je het gelezen hebt.
LikeLike