Nadenken.

Ik wil toch nog even terug naar wethouder Struijlaart, die nu hij niet langer in functie is, plotseling voor dingen is, waar hij ogenschijnlijk tegen was toen hij nog wel in functie was.

Openbaarmaking van exploitatieopzet en taxatierapport. Had hij graag gedaan maar mocht niet. Van wie mocht dat eigenlijk niet? Zou het niet prettig zijn als onze toezichthouders daar helderheid over zouden kunnen verschaffen?

Al die moeite die gedaan moest worden om raadsleden er van te overtuigen, dat ze eerst kennis moesten nemen van de inhoud, voordat je een besluit neemt dat die inhoud geheim moet blijven.

Al die steeds maar wisselende redenen voor geheimhouding. Het negeren van het advies van een onafhankelijke expert (Radar). Het blijkt achteraf allemaal verspilde energie te zijn geweest.

Nu hij niet langer in functie is verklaart Struijlaart (in het NHD) doodleuk, dat geheimhouding wat hem niet hoeft.

Ik ben benieuwd, of daar vanavond (in de raadsvergadering) nog vragen over zullen worden gesteld.

Tot slot zijn redenatie dat het gebied niet verkwanselt kan zijn, omdat dat dom zou zijn.

Maar wat nu, als uit de cijfers (die men tot dusver krampachtig geheim probeert te gehouden) onweerlegbaar blijkt, dat het gebied wel degelijk ver beneden haar eigenlijke waarde is verkocht.

En degenen, die daar voor gezorgd hebben niet dom zijn, wat blijft er dan nog als verklaring over. Anders dan, dat het gebied “opzettelijk” ver beneden haar eigenlijke waarde is verkocht.

En dat het beleid van de “bevoegde instanties” er op is gericht om dat feit, zo goed als mogelijk, voor de buitenwereld verborgen te houden.

Misschien zouden onze toezichthouders ook eens over die mogelijkheid na moeten denken.