Inzicht komen.

Mogelijk is het u ook opgevallen, dat het NHD nog steeds vast houdt aan het plan voor het recreatieoord zoals het ooit werd gepresenteerd en nog steeds te zien is op de website van de gemeente.

Op de website wordt gesproken van een strand van 1250 meter. In de evaluatie bijeenkomst op 24 februari (van deelnemers aan het participatietraject) werd gesproken van een strand van circa 680 meter.

Tenminste als er een kustboog zou worden aangelegd, hetgeen twijfelachting is. Anders zou het strand beperkt blijven tot opnieuw de helft. Pakweg 350 meter.

Dat strand zou dan gedeeld moeten worden met de bewoners van Droomparken en de camping.

Verder is inmiddels ook aangetoond, dat het mechanisme waarmee de bieding tot marktconform werd bestempeld niet correct is toegepast en dat, als gevolg daarvan, de gemeente miljoenen aan inkomsten is misgelopen.

Kortom, de door Struijlaart voorgespiegelde versie van de herinrichting heeft veel weg van een zinkend schip en Struijlaart heeft (in de ogen van velen) dankbaar gebruik gemaakt van de mogelijkheid het te kunnen verlaten.

Maar aangezien de krant bovenstaande feiten nooit als nieuws heeft gebracht en zich vastklampt aan de tot dusver raadsbreed gehuldigde opvatting, dat de verkoop van het recreatieoord een doorslaggevend succes is, moest er gezocht worden naar een andere reden voor zijn vertrek.

Dat verwerkt de verslaggeefster in haar commentaar. Het ontbreekt Struijlaart niet aan daadkracht stelt ze vast.

Maar, “door de handdoek in de ring te gooien legt hij, weliswaar bruusk maar efficiënt, bloot waar het werkelijk aan schort in Enkhuizen.  En dus tegelijkertijd in buurgemeenten Drechterland en Stede Broec. En misschien ziet een ’buitenpoorter’ dat in dit geval wel duidelijker dan een ’insider’: een niet functionerend ambtelijk systeem. Politiek Enkhuizen zit nu met de brokken en dat betreft niet alleen imagoschade. De vertrekkende wethouder zet zijn erfenis scherp neer, door te stellen dat de ambtelijke organisatie implodeert door de werkdruk.” 

Hierdoor krijgt het vertrek van Struijlaart plotseling heroïsche proporties. Hij is niet een man die op een kritiek moment Enkhuizen in steek laat, maar een man die (door een daad van zelfopoffering) Enkhuizen en haar partners in de SED er van bewust heeft gemaakt, dat hun ambtelijke organisatie niet functioneert.

Met andere woorden, eventueel gemaakte fouten liggen niet aan hem of aan de ambtelijke organisatie waar hij de woordvoerder van is, maar aan de raden van Enkhuizen, Stede Broec en Drechterland. Die veel te weinig geld ter beschikking hebben gesteld voor het in stand houden van een volwaardige ambtelijke organisatie.

Een heftig verwijt van iemand door wiens nalatigheid de gemeente Enkhuizen miljoenen is misgelopen.

Ik moet eerlijk toegeven, dat ik zonder hulp van de krant nooit tot dat inzicht zou zijn gekomen.