Niets te verwijten.

Nadat lokaal VVD coryfee Rob van Reijswoud in het NHD had mogen uitleggen wat de voordelen van het raadsbrede akkoord waren, was het zaterdag de beurt van weer een ander VVD coryfee om de nadelen van het raadsbrede akkoord te benadrukken. Ik bedoel uiteraard wethouder Struijlaard.

Wethouder Struijlaart zag het ontbreken van een coalitie, die je door dik en dun de hand boven het hoofd houdt, als nadeel. Van Reijswoud hanteerde wijselijk een eufemisme en sprak over een gebrek aan informeel overleg.

Beiden bedoelen feitelijk hetzelfde. Het binnenskamers wegmoffelen van een verschil van opvattingen tussen de bestuurder en de toezichthouder.

Opdat de gewone burger zich van niets bewust is. Façade politiek dus, met als enig doel het ophouden van de schijn.

Verder stelt Struijlaart, dat hij was aangenomen om het REZ vlot te trekken. Dat is hem gelukt, zij het, dat het voorlopige resultaat geen schim is, van wat er ons ooit werd voorgespiegeld.

Om de aantrekkelijkheid van een verblijf op haar park en camping te verhogen legt Droomparken een strand aan, waarbij ze de kostprijs van die aanleg van de aankoopprijs van de grond mag aftrekken.

Zodat de inwoners van Enkhuizen betalen voor de aanleg een strand, dat een noodzakelijk onderdeel is van de recreatie mogelijkheid voor de parkbewoners.

Maar omdat de inwoners van Enkhuizen er ook zelf gebruik van mogen maken, nemen ze ruimhartig niet alleen de kosten van aanleg, maar ook (over 10 jaar) de kosten van onderhoud voor hun rekening.

Hetzelfde geldt eigenlijk ook voor het zwembad. De gemeente exploiteert het (tegen een kostprijs 6 ton per jaar), terwijl de recreanten op het Droompark er, tegen een sterk gereduceerd tarief, gebruik van mogen maken.

Van de 1300 meter strand is inmiddels nog maar 650 meter over en als de voortekenen ons niet bedriegen dan blijft er uiteindelijk nog zo’n 350 meter over.

De parkeergelegenheid, die door aanleg van park en camping verloren gaat wordt elders gecompenseerd.

Ook de kosten daarvan worden gedragen door de inwoners van Enkhuizen, omdat Droomparken ook die kosten van aanleg, in mindering mag brengen op de aanschafprijs van de grond.

Waardoor de grond (inclusief bouwvergunning) wordt overgedragen voor circa 1 à 2 euro de m2.

Struijlaart begrijpt niet, waarom er ten aanzien van deze voortreffelijk deal ook maar enig wantrouwen is ontstaan. De verslaggeefster kennelijk ook niet, zodat hem geen enkele kritische vraag over de inhoud van de deal wordt gesteld.

Dankzij Struijlaart’s manier van lostrekken van het REZ, loopt de gemeenten miljoenen aan inkomsten mis, maar geen woord daarover in het interview ter gelegenheid van zijn vertrek.

Het zijn voornamelijk de anderen die in zijn ogen steken hebben laten vallen en de krant vond die opvatting ogenschijnlijk interessant en waardevol genoeg, om er uitgebreid verslag over te doen.