Nadat tijdens de extra raadsvergadering Droomparken directeur Bruil met twee vingers in zijn neus de bij de raad levende vragen had beantwoord, volgde er een vragensessie met wethouder Heuting.
Wat mijn aandacht trok waren een reeks door Enkhuizen Vooruit ingediende vragen over de geheimhoudingsplicht. Ik heb college en raad in het verleden verweten een soort van Janboerenfluitjes beleid te voeren.
Kan op basis van de antwoorden van de wethouder geconcludeerd worden dat het college dit beleid inmiddels achter zich heeft gelaten? Ik vrees van niet.
Om te beginnen de eerste 3 vragen van Enkhuizen Vooruit.
- Is na het inzien van de anterieure overeenkomst door de raads- en commissieleden de geheimhouding hiervan bekrachtigd in de eerstvolgende gemeenteraadsvergadering zoals artikel 25 van de Gemeentewet voorschrijft?
- zo nee, waarom wordt er hier afgeweken van het genoemde artikel in de Gemeentewet en;
- en indien dit niet is gedaan, wat is hiervan de juridische consequentie?
Het antwoord op vraag 1 is “nee”. Het is m.i. bovendien een wat overbodige vraag. Het lijkt me dat je als raadslid bevoegd bent om zaken te constateren, maar kennelijk wordt raadsleden aangepraat, dat ze feiten niet zelf mogen vaststellen, maar daarover een vraag aan het college moeten stellen.
Het antwoord op vraag 2 kwam er feitelijk op neer, dat het college haar wens aan de raad kenbaar had gemaakt in de verwachting dat de raad aan die wens gehoor zou geven.
Terwijl vraag drie niet werd beantwoord.
Het antwoord op vraag 3 is, dat door het niet door de raad laten bekrachtigen van de geheimhoudingsplicht deze, van rechtswege, is komen te vervallen.
Wat tot gevolg heeft, dat raadsleden dus niet strafbaar zijn, als zij niet langer gehoor geven aan de wens van het college en ze het geheim verklaarde deel openbaar maken.
De tekst van de anterieure overeenkomst was niet geheim verklaard, alleen de in overeenkomst genoemde bedragen. Het raadslid dat die bedragen openbaar zou hebben gemaakt (wat bij mijn weten niet is gebeurd) zou dus niet strafbaar zijn geweest, hij had alleen geen gehoor gegeven aan een wens van het college.
Het was een tamelijk futiele wens van het college, omdat grondtransacties in dit land geregistreerd worden in een openbaar register en dus vroeg of laat toch wel openbaar zouden worden.
Zo simpel is het volgens mij. In het ene geval gaat het om een verplichting waar je als raadslid aan moet voldoen, wil je niet het risico op strafvervolging lopen. In het andere geval gaat het om een wens van het college, waar je als raadslid al dan niet gehoor aan kunt te geven op basis van persoonlijke overwegingen.
Ieder individueel raadslid heeft recht op zijn eigen belangenafweging, die af kan wijken van de belangenafweging van het college.
Voor wie wil delen.
Pim's Prietpraat 