Gansch het raderwerk

In de krant van zaterdag een soort van terugblik op wat je een turbulente week op het recreatieoord Enkhuizerzand zou kunnen noemen. Een (door de lokale pers) nogal aangewakkerde storm in een glas water.

Wat is er aan de hand? Droomparken heeft op het terrein van het toekomstige vakantiepark een informatiegebouwtje geplaats, dat door de krant steevast een tent wordt genoemd.

Voor het plaatsen van het gebouwtje is vergunning aangevraagd, maar nog niet verleend. Het is in bedrijf genomen voor het organiseren van informatiedagen.

Vooropgesteld dat er geen redenen zijn om de vergunning te weigeren, zie ik die voortijdige ingebruikname niet als een halsmisdrijf.

[In het noordelijke deel van het recreatieoord heeft het college zonder enig bezwaar een ontheffing verleend voor een verbod tot plaatsen van stacaravans, lang nadat ze waren geplaats.

De vergunning voor het informatiegebouwtje was 3 februari aangevraagd. Het verlenen van vergunningen is vaak alleen maar een administratieve bezigheid, waarbij de gemeentelijke snelheid van werken soms botst met de snelheid van werken van de aanvrager.

De eis tot afbraak van het gebouwtje (omdat er nog geen vergunning is verleend) komt me dan ook als zeer overdreven voor.]

Hetzelfde geldt eigenlijk voor het informeren van toekomstige investeerders in het park. Zo’n 70% van de huisjes worden gefinancierd door mensen die de aanschaf van zo’n huisje als een winstgevende beleggingsobject beschouwen. De overige 30% koopt het als tweede woning en verhuurt niet.

Dat je mensen warm wilt maken voor het doen van zo’n investering zie ik dan ook niet als een illegale activiteit. Dat daarbij ook een hapje en drankje wordt geserveerd, lijkt me evenmin opzienbarend en daarom (voor de krant) het vermelden waard.

Geen reden voor paniek lijkt me dus. Ook geen noodzaak de sterke arm der wet in te schakelen, zaken te verbieden of dwangsommen op te leggen. Toch is dat wat er is gebeurd of staat te gebeuren.

Aanleiding is voor dit alles was de verklaring, die wethouder Heuting (vanwege afwezigheid van Struijlaart) tijdens de vergadering van afgelopen dinsdag, voorlas.

Daarin werd melding gemaakt van de teleurstelling, die door sommigen was uitgesproken over het type woningen dat Droomparken wilde aanbieden. Die dienen in overeenstemming te zijn met het beeldkwaliteitsplan. Daarover was nog geen overleg geweest tussen gemeente en Droomparken.

De wethouder stond verder stil bij de reden voor vertraging van de aanleg van het openbaar gebied (kustboog met strand). Bezwaren die aan de Raad van State waren voorgelegd door de IJsselmeervereniging en het Comité Enkhuizerzand.

Als gevolg van die bezwaren kunnen werkzaamheden aan de kustboog pas in het voorjaar van 2022 worden uitgevoerd. Bovendien kunnen ze alleen worden uitgevoerd, als de RvS de bezwaren van de Vereniging en het Comite heeft verworpen.

Verder verklaarde de wethouder, dat informatiedagen niet door zouden gaan en het gebouw zou worden afgebroken. Dat soort van verklaringen passen zonder twijfel in het zelfbeeld van ambtenaren en bestuurders, samengevat in “gansch het raderwerk staat stil, als uw machtige arm dat wil”.

Helaas, ik ben bang, dat vandaag de dag, de zaken toch net iets gecompliceerder liggen.

Waarom zou je een gebouw afbreken, als de vertraging bij het afgeven van een vergunning niet door jou is veroorzaakt, maar door de gemeente. En sinds wanneer is het aan ambtenaren van de gemeente om te bepalen met wie (en op welk tijdstip) je mag overleggen over de verkoop van je huisjes?

Ik wil wethouder Heutink graag geloven, maar denk toch dat de werkelijkheid iets anders in elkaar steekt. Het gebouw blijft gewoon staan en die dwangsom zal ook wel niet doorgaan.

En dan het staartje waar raadslid Van Galen op doelt. Dat is het staartje tussen zijn benen, na ontvangst van de brief van de advocaat van Droomparken waarin hem wordt verzocht zijn kwalificatie “zeer onbetrouwbare actie” terug te nemen.