Hélène

Weekeinde dus even niets over het recreatieoord, maar over een dame wiens lofzang (door Julien Clerc) me blijft achtervolgen.

Zingen kan ik niet en ik vind het spijtig dat ik niet beter heb opgelet tijdens de Franse les, maar dit refrein opdreunen lukt me nog net.

Hélène, je suis pas Verlaine
Mais j’t’écris quand-même, que j’t’aime, Hélène

of

Hélène, je vais perdre haleine
Mais j’te crie quand-même, que j’t’aime Hélène

Vertaling

Hélène, ik ben weliswaar geen Verlaine (beroemde schrijver) maar ik schrijf je niettemin, dat ik van je hou. Hélène

Hélène, ik zal weliswaar mijn adem verliezen, maar schreeuw niettemin, dat ik van je hou, Hélène.

Weliswaar is een dichterlijke toevoeging van mijn kant, Benieuwd of er meer zijn die het deuntje verslavend vinden.